Toevlug: Bloedgebonde Reeks Boek 9

By Amy Blankenship

Michael is die een wat almal verwag het om kop te hou in die gevaarlikste situasies ... maar hulle besef gou dat dit die rustiges is waarvoor jy moet oppas. Sy krag en humeur raak buite beheer wanneer hy obsessief raak met 'n meisie wat aanhou om sy passie wakker te maak net om te verdwyn voordat hy iets oor haar kan uitvind. Met elke smaak wat hy van haar kry, verander sy obsessie vinnig in 'n verslawing. Aurora is teen haar wil gebind aan Samuel, 'n ou en kragtige demoon wat steeds haar elke beweging agtervolg. Om haar vryheid te behou, beteken dat sy 'n stappie voor die besitlike demoon moet bly. Wanneer sy haarself aangetrokke vind tot 'n ametis-oog minnaar, vind sy vinnig haar passie vir hierdie vreemdeling lei Samuel direk na haar en die man wat sy wil beskerm. Samuel belowe om alles te doen wat nodig is om Aurora aan sy sy gebind te hou. In sy behoefte om Aurora se gehoorsaamheid af te dwing, stook hy onbewustelik die vure van 'n mag wat hy geen hoop het om te blus nie ... die woede van 'n Songod.

• Language: Afrikaans
• Publisher: Tektime
• Release date: Aug 6, 2023
• ISBN: 9788835452553

Book preview

Hoofstuk 1

Nick parkeer sy motor 'n paar blokke van Die Heksebrou af. Die waarheid is dat hy 'n ent wil loop om van die adrenalien wat in hom opgebou het, ontslae te raak. Die term 'afspraak' irriteer hom vreeslik en hy wil uitvind of Gypsy se definisie van die woord dieselfde is as syne. Dit … en dis ‘n goeie verskoning om weg te kom van Devon en die gemors waarin hy is.

Hy weet Devon sal enigiets vir Envy doen, maar daardie woedebui van hom het 'n bietjie hand uit geruk. Nick blaas sy asem uit en wonder of hy dit beter as sy ouer broer sou hanteer het … hy twyfel. Dit moet ook sleg wees om jou private gedagtes so te laat ontbloot ... veral wanneer jou gedagtes besig is om iemand te beseer. As gedagtes 'n sonde was dan was hierdie wêreld in groot moeilikheid.

Die snaakse ding is, tussen Devon en Trevor; dink Nick dat Trevor by sy volle verstand is. Trevor was nie lank genoeg in pyn om 'n hele moord te beplan nie ... anders as Devon, wat waarskynlik reeds besluit het waar om die lyk te begrawe. Alhoewel hy voel dat Trevor net beleefd is as ‘n front … het die polisieman darem 'n poging aangewend om nie toe te laat dat sy persoonlike gevoelens teenoor Devon in die pad kom nie.

Vir nou moet hulle twee saamwerk en seker maak dat Envy so gemaklik en gelukkig as moontlik is. Tot dusver … het dit nie gebeur nie. As dit so aanhou, kan dit veroorsaak dat Envy haarself laat stres en die baba verloor.

Idiote, mompel hy vir homself.

Nick loop om die laaste draai en sien hoe 'n man teen die voorvenster van Die Heksebrou leun en tree weer vinnig terug. Die man staan heeltemal stil met sy handpalms plat teen die glas … en staar soos 'n voyeur in.

‘Wat het ons hier, die afspraak … of 'n bekruiper?’ Nick lig 'n wenkbrou op en kyk die ou op en af. Die man lyk deftig in sy Armani pak en goue juweliersware, sonder om sy honderd dollar ‘Ek’s koeler as jy'-kapsel in te reken. Nick vee sy lang kuif uit sy gesig en ontken dat dit jaloesie is.

Nick buk en tel 'n klip op, rol dit in sy hand rond, voordat hy dit hard gooi. Dit tref die lamppaal agter die man, en klink amper te hard in die skemeraand.

Toe die man se kop in die rondte ruk om te sien wat die geluid gemaak het, vang Nick die onnatuurlike gloed van sy oë toe die lig net reg oor hulle flikker. Hy grom innerlik en wonder of die stad ooit van al die verdomde vampiere ontslae sou raak.

Nick glip sy pistool stilweg uit sy holster en maak seker dat hy dit in die skaduwees versteek terwyl hy dubbeld seker maak dit is gelaai.  Die laaste ding wat hy wil doen, is om die gevaarlike wese te wond in plaas daarvan om dit dood te maak. Hy maak die knaldemper styf vas omdat hy nie wil aandag trek nie.

Waarom 'n vampier rondom Die Heksebrou uithang, maak nie vir hom sin nie ... veral omdat die plek goed verkoop wat hulle kan doodmaak.

Nick loer om die muur, lig sy linkerarm op en mik die pistool op die vampier. Toe hy die sneller terugtrek, grinnik hy, want die vampier het uiteindelik teruggedraai en na hom gekyk net voor die koeël hom bo die regteroog tref.

Nick beweeg vinnig genoeg van sy wegkruipplek af om die bloedsuier te vang voordat hy die grond tref. Hy neem kennis van sommige voetgangers wat na sy kant toe kyk en sug verlig. Vir die omstanders lyk dit net na twee vriende wat gedrink het en mekaar moet vashou.  Hy strompel ‘n bietjie om dit so te laat lyk voordat hy verby die hoek van die gebou stap en die lyk agter die vullisdrom gooi.

Hy staan 'n oomblik daar voordat hy die vampier met sy voet stamp om seker te maak hy bly dood. Hy voel hoe iets in die lug skuif en draai net betyds om om te sien hoe nog 'n vampier op hom afstorm.

Hierdie stadsvampiere is lafaards en loop amper nooit alleen rond nie. Hy kan nie sê dat hy hulle blameer met al die demone wat rondsluip nie. Hy frons oor die ongemaklike verandering in die stad se voedselketting.

Die vampier spring en Nick hou sy arms uit om die vampier aan die kraag van sy hemp te vang. Hy gebruik die momentum om hom deur die stegie te laat vlieg. Hy vloek toe hy voel hoe die vampier sy geweer vasgryp en dit uit sy hand ruk. Dis goed dat sy vinger nie op die sneller was nie, anders sou die koeël die ondier heeltemal gemis het.

Jy het Bernard doodgemaak, sis die vampier.

Nick kyk af na die lyk, Moenie bekommerd wees nie, jy sal binnekort by jou minnaar aansluit.

Vervormer-gemors! skel die vampier en storm weer op hom af.

Nick buig sy bene en laat sy instinkte oorneem. Die vampier flits na hom toe en Nick is bly Michael het hom gewys hoe om hierdie truuk teë te werk. Dis nie moeilik vir 'n vampier om te doen nie, maar dit is iets wat 'n rukkie neem vir ‘n pasgebore vampiere om te leer.

Hierdie bloedsuier kan dit doen, maar dit lyk of hy flikker asof hy deur 'n flitslig beweeg eerder as 'n gladde oorgang van een plek na die ander.

Slordig, prewel Nick en reik na die skede wat aan die agterkant van sy denimbroek vasgemaak is. Net toe die vampier bo-op hom is, trek Nick die houtdolk uit en steek dit diep in die vampier se keel.

Dik, donker bloed loop uit die wond en oor Nick se hand. Hy buig sy pols en breek die dolk sodat die dennehout begrawe is in die vampier. Sy kop kantel op 'n katagtige manier terwyl die vampier 'n paar treë terugstrompel voordat hy iets onverstaanbaars gorrel en omval.

Nick besluit om seker te maak die ding is dood en verpletter die vampier se kop met die onderkant van sy stewel.  Hy lig sy voet en maak 'n gesig vir die gemors aan die onderkant voordat hy sy voet op die grond skuur om dit af te kry.

Toe hy uiteindelik tevrede is, keer hy terug om sy pistool te gaan haal en gluur na die gebreekte dolk.

Verdomp, nou moet ek 'n nuwe een maak, kla Nick en haal sy selfoon uit.

Die foon lui drie keer voordat dit deur 'n baie bekende stem beantwoord word.

Haai Nick, groet die stem.

Nick frons, My nommer is ongelys.

Ek weet, jou nommer is die enigste een wat as 'n private nommer verskyn.

Nick sug, Ek het 'n guns nodig, Harley. Ek het werk vir die skoonmakers. Daar is ’n vampier agter die vullisdrom van Die Heksebrou en nog een met ’n verpletterde kop ’n paar voet verder in dieselfde stegie af.

Ons is oor vyf minute daar, sê Harley grootoog en sug toe Nick eenvoudig aflui.

Hulle is almal opdrag gegee om nie die vampiere aan te vat nie, want selfs een van hulle kan gevaarlik wees. Hier het Nick twee van hulle in dieselfde nag bygekom … en dis nie die eerste keer nie.

Verdomde vampiere, prewel Nick en herlaai vinnig sy pistool. Omdat hy nie sy geluk wil toets nie, loop hy stadig uit die donker stegie en fokus sy aandag op elke beweging rondom hom. Hy steek diskreet die dolkhandvatsel in sy broeksak, saam met sy bloedbedekte hand ... hy sal later die broek was.

Nick frons toe hy teruggaan na die deur en die geslote bord daarop sien. Hy gluur daarna. Hoe de hel het hy dit gemis? In sy verdediging was hy 'n bietjie besig met 'n paar vampiere. Sy blik sak na die kennisgewing … en lees dat die winkel môre gesluit sal wees.

Fokkit, vloek Nick en onderdruk die drang om die weerlose deur te skop.

Die afspraak is seker geherskeduleer. Die ou gesegde 'hoe later hoe kwater' kom by hom op. Hy vergeet sy paranoia oor die vampiere en keer terug na die stegie waar die sydeur van die winkel geleë is. Hy holster die pistool, probeer die deur oopmaak en vind dat dit gesluit is.

Wonderlik, fluister Nick en kniel voor die deur. Hierdie aand is net vol verdomde verrassings, praat hy met homself. Wat het jy verwag? Vir haar om jou te bel en te sê sy gaan na haar … afspraak toe? Dis nie asof jy haar kêrel is of iets nie, idioot. Net omdat jy haar nie vir ’n afspraak uitgevra het nie, beteken dit nie dat iemand anders dit nie sal doen nie.

Nick gluur na die slot asof dit sy skuld is. Hy het reeds opgemerk dat die winkel se alarmstelsel bloot vir die vertoon is en so was sedert die ou man dood is. Óf Gypsy het nie die rekening betaal nie óf sy het dit afgeskakel omdat sy nie gedink het dat sy dit nodig het nie.

Hy glimlag, die slotte is dalk genoeg om nuwelinge uit te hou, maar dis die stad ... selfs hy is 'n pro. Die meisie het iemand nodig om haar op te pas. 

Hy haal 'n klein beursie-agtige item uit, maak dit oop en trek twee klein implemente uit. Hy plaas albei in die slot en wikkel hulle rond.  Toe die slot draai, grynslag hy en sit die gereedskap vinnig weg.

Nick kyk rond om seker te maak dat hy nog alleen is, en glimlag toe hy na binne glip en die deur agter hom toemaak. Hy sal met Gypsy moet praat oor haar 'sekuriteit'-stelsel wanneer sy by die huis kom. Dalk selfs sy dienste aanbied ... natuurlik gratis.

Nick staan vir 'n oomblik stil en laat sy nagsig inskop voordat hy deur die stoorarea en in die hoofvertrek instap. 

Die winkel is pragtig in die nag, die strome straatlig wat voorin skyn, weerkaats teen al die kristalle wat in die vertrek uitgestal is. Die doepa- en parfuumbottels weerspieël verskillende kleure en die glans van gepoleerde silwer wapens skyn teen die mure. Dit is kalmerend en hipnoties vir sy katsintuie.

Hy maak seker dat hy niks versteur nie en beweeg deur die winkel op 'n missie ... om enigiets te vind wat hy kan oor waar Gypsy gegaan het en wie sy ontmoet het. As hy 'n mededinger het, dan wil hy 'n gesig en naam hê om daarmee saam te gaan.

Jaloers? Wie ek? Neeee, Nick rol sy oë oor sy klein poging op humor. Hy het nog nooit regtig jaloesie gevoel nie en die feit dat hy dit nou voel, maak hom nuuskierig.

Nadat hy al die papierwerk naby die voorste toonbank deurgekam het, besef hy hy soek op die verkeerde plek. Op pad terug, gaan Nick verby die stoorarea totdat hy by 'n stel trappe kom wat na die kelder lei. Hy wou al 'n ruk lank weet wat daar weggesteek is en dit lyk of hy uiteindelik sy kans gaan kry om uit te vind.

Sy glimlag vervaag en sy oë vernou. Die onderkant van die trappe is versper deur wat lyk soos 'n outydse kluisdeur wat in die muur ingebou is. Hy lig 'n wenkbrou en besef die winkel moes bo-op 'n bomskuiling gebou wees. Die groot wiel aan die voorkant van die metaaldeur sê vir Nick dit is 'n kombinasieslot.

Wonderlik, kla hy, Hierdie plek is beter toegesluit as Envy, met Devon as haar bewaarder.

Hy vryf sy hande saam, stap tot by die deur en gee die wiel 'n draai. Dan, terwyl hy sy oor teen die deur druk, fokus hy en laat sy katsintuie die kleinste klik van vibrasie optel. Hy skuif die wiel stadig en metodies rond totdat hy uiteindelik die laaste klik kry en die hefboom hoor eggo toe dit sy houvas loslaat.

Het jou, fluister Nick en trek die dik staaldeur die res van die pad oop. Hy voel hoe opgewondenheid in hom opborrel toe hy besef hy maak gereed om moontlik Gypsy se binneste heiligdom te sien.

Die eerste ding wat hy opmerk, is dat sy die ligte aangelos het … maar nie jou normale ligte nie. Verskeie kristalvase is rondgestrooi, met groot kerse wat waarskynlik vir 'n week aangesteek sal bly as hulle alleen gelos word. Hulle voeg 'n mistieke atmosfeer by die kamer, met baie van dieselfde kristalle wat Die Heksebrou bo verkoop. Dit lyk of sy waarskynlik haar gunstelinge uit elke besending kies en dit vir haarself hou.

Deur die punte van sy vingers oor 'n kristaltowenaar en dan 'n swart kristaldraak te vryf, glimlag Nick omdat hy nou weet wat om vir haar vir Kersfees te kry. Sy Gypsy-meisie het 'n ding vir kristalle ... nie dat dit nie 'n wonderlike ding is om te versamel nie. Sy het 'n renaissance-tipe tema aan die gang wat perfek by haar pas.

Die meubels is goed gebruik, maar op 'n gemaklike manier. Toe dit oorspronklik gekoop is, is Nick seker dit sou 'n fortuin gekos het. Nou het die diep pers, amper swart, bekleedsel tekens van verweer begin toon en hy glimlag toe sy vinger aan 'n klein skeurtjie raak wat toegewerk is met swart garing.

Sy oë verhelder in waardering van die uitstalling Middeleeuse wapens op haar muur. Hy het haar nie gesien as die tipe wat weet hoe om hulle vir enigiets anders as dekor te gebruik nie, maar hy het geen probleem daarmee nie. Hy het nog nooit gehou van meisies wat as ‘n vegter voorkom nie ... hulle het dit moeilik gemaak vir 'n ou om die held te speel.

Toe hy na die rekenaartoonbank toe stap, skuif hy die paar items versigtig rond en probeer om 'n idee te kry van waar sy gegaan het. Hy skakel die rekenaar aan en vloek saggies toe hy sien dit is beskerm met ‘n wagwoord.

Verdomp, brom hy en begin wegdraai toe hy iets by die drukker sien. Hy tel die papier op en sy oë word helder toe hy sien dit is 'n gekorrigeerde vlugroete ... na New York. Sy het een vlug gekanselleer en 'n ander herskeduleer.

So, jy het 'n dag vroeër as wat verwag is vertrek, sê Nick en speel vlugtig met die idee om op die volgende vliegtuig na New York te spring, maar verander vinnig van plan. Hy weet nie eers waarheen sy gegaan het nie.

Nick sit die reisplan terug waar hy dit gekry het en leun teen die rusbank agter hom. Dit pla hom steeds dat daardie vampiere hierdie plek bekruip het en hy wonder of hy moet bly totdat sy terug is. Hy speel met die idee en probeer 'n goeie rede vind om te bly.

Die winkel is redelik veilig solank dit daglig is, maar dit sal nie skade doen om saans hier te wees nie. Gypsy se vlug terug is eers môreaand en haar sekuriteit bo is swak wat hom betref ... alhoewel dit hier onder so veilig is as wat mens kan kry. 

Nick lig 'n donker wenkbrou ... dis afgehandel, hy sal die nag oorbly en die plek bewaak. Sy blik gly na die agterste kamer wat van die res van die groot bomskuiling afgesny is. Daar is ontelbare stringe kristalkrale wat hang om 'n muur te vorm. Nick verskerp sy sig en kyk deur die krale in Gypsy se bad- en slaapkamer in.

Hy beweeg doelbewus deur die kralemuur, gaan die badkamer binne en trek sy baadjie en hemp uit. Hy laat val hulle in 'n netjiese hopie op die vloer, was die bloed van sy hand af en tel sy hemp op om dit te ondersoek. Daar is nie bloed aan nie, maar die baadjiemou het 'n bietjie aan die soom.

Hy maak weer die koue water oop, en gebruik die handeseep om dit uit te was voordat hy dit uitwring en oor die stortpyp hang. Hy kyk af na die bad en glimlag oor die grootte daarvan.

Sy Gypsy het 'n bad wat groot genoeg is vir vier mense om gemaklik in te sit. Beelde van haar wat alleen bad laat hom sug en hy plaas homself gerieflik saam met haar in die prentjie.

Hy skud sy kop en gaan in die slaapkamer in om rond te kyk en lig 'n wenkbrou vir die Kaliforniese koningsbed. Dit is duidelik dat Gypsy van groot goed hou en hy glimlag toe 'n stoute gedagte by hom opkom. Hy stap na die voetenent van die bed, sprei sy arms uit en val gesig eerste in die sagtheid.

*****

Warren stap by die hoofgedeelte van die klub in en skud die gipsmuurstof uit sy hare. Dit is 'n proses om die nuwe uitbreiding klaar te kry, maar teen die spoed wat dinge aan die gang is, sal dit net betyds gereed wees vir hul Halloween Maskerade. Hy het pas sy badkamer binnegegaan om te stort toe sy selfoon piep.

Warren tel die toestel op en frons terwyl hy die teksboodskap van Kat lees. Hy skud sy kop met 'n swaar sug, draai die water in die stort toe en gaan af na Maan Dans se hoofvertrek. Hy was darem nog nie in die stort toe die boodskap deurgekom het nie ... dit is nie elke dag wat Kat vir hom 'n '911' stuur nie.

Toe hy by die sydeur uitkom, lig Warren 'n wenkbrou oor die toestand waarin Devon verkeer. Sy broer is in sy jaguar-vorm met sy oë styf toegeknyp en het skynbaar baie pyn. Kat staan by hom met haar hande op haar heupe en gee vir hom wat soos 'n lesing klink.

Die ernstige uitdrukking op haar gesig sê vir Warren dit is nie grappies nie. Hy kyk na Quinn wat klaarblyklik baie genot daaruit put … as die glimlag wat die poema dra enige aanduiding is.

Jy moet luister wat Kriss vir jou gesê het, sê Kat. As jy dit nie doen nie, gaan jy vir 'n rukkie so wees en ek sal absoluut geen simpatie vir jou voel nie.

Sy kruis haar arms oor haar bors, geïrriteerd met haar broer. Trevor is ten minste al twintig minute weg en haar klipkop van 'n broer kan steeds nie opstaan nie. Sy het Trevor se vermoë om rustig weg te loop bevraagteken. Sy is seker dat Trevor dieselfde as Devon voel … maar weet hy sou nie rondbeweeg as hy slegte gedagtes oor Devon dink nie.

Sy gluur vir Devon aan toe hy vir haar grom, Moenie vir my grom nie. Ten minste het Trevor die gesonde verstand om op te hou om so te dink.

Hoekom is Devon op die vloer? vra Warren toe hy deur die vertrek stap.

Quinn glimlag selfvoldaan van sy sitplek by die kroeg af, Dit blyk dat Envy swanger is met Trevor se baba en Devon wil hom doodmaak.

Warren maak 'n gesig vir Quinn, want niks daarvan verduidelik hoekom Devon op die hardehoutvloer lê nie.

Sy was reeds swanger en het dit nie geweet toe sy met Devon gepaar het nie, gluur Kat na Quinn omdat hy so vaag was. Nie een van hulle het dit geweet totdat Envy flou geword het en mev. Tully toetse gedoen het om seker te wees nie. Nou, omdat die baba aan Trevor behoort, wil Devon hom doodmaak.

Warren druk sy oë toe en knyp die brug van sy neus. Alhoewel dit 'n paar dinge verduidelik ... beantwoord dit steeds nie sy aanvanklike vraag nie. Hy sug en besluit om homself te herhaal, Hoekom is Devon op die vloer?

Hy is op die vloer omdat Kane vir Trevor en Devon onder 'n ... towerspel het, Kat trek haar skouers op weens 'n gebrek aan wat om dit anders te noem. Nou, wanneer Trevor of Devon mekaar probeer seermaak, of as hulle selfs daaraan dink om mekaar seer te maak … gebeur dit. Sy sprei haar hande uit om die idioot op die vloer aan te dui.

Warren frons, Laat ek kyk of ek verstaan. Devon is kwaad omdat Envy swanger geraak het voordat sy hom ontmoet het en hy wil die pa van haar baba doodmaak … maar hy kan nie, want Kane was slim genoeg om hom onder ’n dwangspel te plaas?

Quinn trek sy skouers op, In 'n neutedop.

Slim man, prewel Warren en skud dan sy kop en wonder hoekom hy nie alreeds hiervan by Michael gehoor het in plaas daarvan om dit van Kat te hoor nie. Hy leun teen die kroeg en staar 'n oomblik nadenkend na sy broer.

Die situasie is nogal snaaks, maar terselfdertyd kan hy nie Devon se gedagtegang hieroor glo nie. Dit is duidelik dat sy broer nie baie duidelik gedink het nie. As Devon wel vir Trevor vermoor het, waar sal dit dan Envy se baba laat. Om nie die feit in ag te neem dat Envy hom altyd daaroor sal verwyt nie ... omdat hy haar kind die kans geweier het om sy regte pa te ken. Dit bo alles … maak vir Warren kwaad.

Los hom, hy moet dit maar self uitwerk. Warren se stem is koud.

Kat huiwer, Sjoe, dis nogal wreed.

Jy het gesê hulle is in hierdie toestand wanneer hulle daaraan dink om mekaar dood te maak, herhaal Warren en swaai sy hand na Devon. Die enigste logiese ding sal wees om op te hou om in daardie rigting te dink. Ons kan Devon nie dwing om die manier waarop hy dink te verander nie. As hy egter sy maat liefhet, sal hy ophou om soos ’n idioot op te tree.

Warren kyk hoe Devon se ore plat teen sy kop val en 'n nie so vriendelike gegrom dreun deur die kamer. 'n Dreuning vanaf Warren maak die gegrom stil en Devon laat sak sy oë op die vloer voor hy hulle weer toeknyp.

Daar is niks wat Warren hierdie keer kan doen om hom te red nie. Dis iets wat Devon vir homself moet leer ... of miskien het hy tog sy ouboet se hulp hierin nodig. ’n Stadige slinkse glimlag trek aan die hoeke van Warren se lippe toe dit tot hom deurdring hoe om hierdie probleem op te los.

Ek ken daardie kyk, Warren, sê Kat saggies … en voel reeds jammer vir Devon, Moenie waag om daaraan te dink nie.

Quinn se selfvoldane glimlag keer terug, Moet ek te alle tye 'n kamera by my begin dra?

Ja, sê Warren.

NEE! skree Kat terselfdertyd.

Warren stap nader aan Devon en troon oor sy jaguar-vorm. So, wat as Trevor se saad diep binne-in Envy groei, hy verleng die woord 'diep' doelbewus net om Devon te laat reageer ... dit werk. Soos ek dit verstaan ... het hulle maande lank saamgeslaap voordat jy haar ooit opgemerk het.

Devon skree en ruk en probeer wegkom van die pyn.

Hulle het die heeltyd liefde gemaak, gaan Warren voort en tik sy vingers ingedagte teen sy ken. Ja, ek het gehoor dit kan 'n baba of twee veroorsaak, glimlag hy en wonder hoe lank dit Devon sal neem om immuun teen die uittartings te word.

Devon se humeur het hom in sy jaguar-vorm gedwing en as gevolg daarvan druk sy dierlike instinkte hom om die mannetjie beet te kry wat sy maat probeer steel het. Devon se kop swiep in die rigting van die deur en hy beveg die pyn toe hy homself oor die vloer daarheen begin trek.

En waarheen dink jy gaan jy? vra Warren. Hy gryp Devon aan sy agterpote en trek hom oor die vloer.  Trevor het na hierdie klub gekom en gedink jy is 'n moordenaar … probeer jy hom reg bewys? En wat dink jy sal gebeur as jy dit regkry om Trevor dood te maak? Dink jy Envy sal jou bedank en in jou arms inhardloop?

Devon grom na Kat terwyl hy verby haar gesleep