Bloed Demoon: Wraak

By Paul Zunckel

Een man met 'n begeerte van wraak wat hom verblind, en wat aan die einde sy ondergang is, as hy sy demoon ontsluit om te loop en te jag onder die Afrika maan, Suiwer boosheid, wat loop in die Afrika-bos. 'n Onheil wat verslind - opgeroep uit die duisternis van die hel in 'n ritueel wat vlees en bloed behels het ... Piet van Zyl bevind homself aan die ontvang kant  van waansin as hy gekonfronteer word met die Bloed Demoon wat die lewens bedreig van diegene waarvoor hy die liefste is.

• Language: Afrikaans
• Publisher: Vanilla Heart Publishing
• Release date: Feb 14, 2016
• ISBN: 9781507132302

Book preview

Bloed Demoon: Wraak

Boek 3 in Die Bloed Trilogie

deur Paul Zunckel

Kopiereg 2015 Paul Zunckel

Gepubliseer deur: Vanilla Heart Publishing

Eboek Uitgawe, Lisensie Notas

Hierdie eboek is gelisensieer vir jou persoonlike genot. Hierdie eboek mag nie weer verkoop of weggegee word vir ander mense nie. As jy graag met 'n ander persoon hierdie boek wil deel, asseblief koop 'n bykomende afskrif vir elke persoon wat jy dit mee wil deel. As jy hierdie boek lees en het dit nie gekoop nie, of dit was nie aangekoop net vir jou gebruik nie, dan moet jy terugkeer na die handelaar en jou eie kopie koop. Dankie vir die respek vir die harde werk van hierdie skrywer. 

INHOUDSOPGAWE

Opgedra en Erkennings

Inleiding

Hoofstukke

––––––––

Nog Boeke in Die Bloed Trilogie

Ontmoet die Skrywer

Opgedra

Hierdie een het vir Lucie nagmerries gegee, so vir al die slaaplose nagte my lief... net vir jou.

Die twee A’s... Angel en Alex, vir julle resensies en ondersteuning.

Vir die aanhangers wat almal vir Piet geval het.

Erkennings

Vir die Hemelse Vader.

Lucie en my ma wat agter die skerms gewerk het,

Kimberlee en VHP wat my in die familie opgeneem het, en uit die donker.

Bloed Demoon: Wraak

Boek 3 in Die Bloed Trilogie

deur Paul Zunckel

––––––––

Inleiding

Die kleur van die tas vang haar oog as dit langs die vervoerband beweeg om saam met die ander opgelaai te word vir die aansluitingsvlug na Port Elizabeth. Sy kyk rond om te sien waar die toesighouer is, want dit was twee weke laas wat sy haarself aan ‘n passasier se bagasie gehelp het. En hierdie een was baie aanloklik want dit was afkomstig van 'n internasionale vlug. 

Vinnig met ge-oefende gemak, verwyder sy die tas en glip dit in 'n donker hoek van die laai area, gereed om opgetel te word en huistoe geneem te word as sy van diens af gaan. Niemand sal iets sê by die lugredery nie aangesien bagasie altyd blyk om te verdwyn wanneer dit in transito is. 

Sy klim in die taxi wat haar huistoe sal neem, hou die tas vas met ge-oefende gemak, dit gee 'n mens die indruk dat dit aan haar behoort vir almal wat na haar kant toe kyk. Die inhoud van die tas voel die verandering in temperatuur soos wat sy dit teen haar liggaam hou en beweeg onder die klere, nader aan die bron van hitte. 

Haar gedagtes is gevul met ‘n wilde verbeelding van watter wonderlike dinge sy in die tas sal vind, en sy haas haar huistoe sodat sy dit kan inspekteer en haar siek winste kan kry, en as daar niks in van enige waarde, kan sy dit altyd verkoop aan 'n buurman. Ten minste die enigste een wat iets het om te verloor is die passasier in Port Elizabeth wat wag vir die bagasie om te kom. 

Sy gooi die tas op haar bed. Die skok veroorsaak dat die inhoud in verdediging onder die klere opkrul. Die slot is gebreek, en die tas word oopgemaak. Sy gooi haar hande in die klere, haar gesig draai van gierigheid in angs en pyn as sy haar regterarm uitskiet, sy trek haar hand terug en skreeu want aan haar pols is 'n Bos Horingslang vasgeheg, sy slagtande diep begrawe in haar vel. 

Die gif van die slang werk vinnig, en toe Maria dood neerval op die grond, beweeg die slang stadig weg seil onder die bed in, en krul op, om te rus.

Maria sal haarself nie gou weer aan enige bagasie help nie.

Hoofstuk 1

Die Zambezi-vallei is warm onder die Afrika-son as Piet seine na die groep agter hom deur stuur in die bos om te stop. Voorentoe lê waarna hulle op soek was en die gerammel uit hulle mae en die geluid van brekende takke word tot by die groep gedra. 

Opgewondenheid rimpel deur hulle want hulle het uiteindelik olifante gekry. 

Piet beweeg terug na die groep en gaan saggies weer deur die veiligheid instruksies saam met hulle om te verseker dat hulle verstaan ​​dat dit wilde diere is en nie 'n huishond wat jy agter die oor kan krap nie. 

Stadig beweeg hulle na die trop toe, die groep is in verwondering oor die grootte van die diere net voor hulle. 'n Jong bul lig sy slurp na die hemel om die lug te toets, gevolg deur 'n paar van sy familie lede, maar Piet is nie bekommerd want hulle nader die trop windaf, en hulle sig is nie goed nie. 

Die groep kom in posisie, en begin skiet. 

Die sagte gesuis van die video kamera kan gehoor word, en die geklik van 'n knoppie as foto na foto van die olifante geneem word, en uiteindelik toe Piet voel dat dit nou genoeg is sein hy na hulle om stadig terug te beweeg, en hy lei sy groep terug na die kamp waar 'n yskoue bier wag. 

Dit was nou twee maande gelede sedert sy terugkeer uit die Kongo en Piet het herstel van sy meswond, en het homself weer gevestig in sy familie lewe, sy besigheid doen goed, en sy enigste probleem op die oomblik was om die jong dames in die groep wat hom probeer verlei het se aandag te verwerp met die hoop dat hulle ‘n gevry met die Groot Wild Jagter kan kry as deel van die pakket.

Nee hierdie dekselse lewe is 'n grap, 'n man dwaal in die bos rond sonder 'n ring aan sy vinger, en niks nie, en nou is hulle soos die dekselse muskiete, en hulle kan nie genoeg van my kry nie. Fok Peggy sal my 'n fokken snot klap gee, man ek sal eerder stoei met 'n krokodil, as om met haar te stoei.

Veronica het teruggegaan na haar pos as departementshoof van die Departement van Afrikaanse Kultuur saam met Ben, en albei van hulle het die Kongo agter hulle gesit, en hulleself begrawe in die werk wat hulle so liefgehad het. 

Sy het haar vermiste tas afgeskryf as net nog 'n slagoffer van die taai hande van diegene wat die lugredery se bagasie hanteer, en sit 'n eis in vir die vermiste klere. Dit was nie die eerste keer dat van haar bagasie nooit die verwagte bestemming bereik het nie. 

Piet, gered deur die klok hoor die geluid van 'n naderende voertuig, en maak vinnig verskoning vir homself van die klouende drie jong vrouens wat by hom aanlê, en loop oor na die bestuurder om te groet. 

Shit daardie drie gee man-eet 'n hele nuwe betekenis. Hulle is soos die dekselse ratel wat rondom die fokken heuning pot is.

Die bestuurder oorhandig aan Piet 'n telegram gemerk dringend. Hy merk dat dit van die Kongo af is.

"Aan mnr Piet Van Zyl,

Dit is met leedwese dat ons u inlig oor die dood van inspekteur Roger McCollins. Hy is aangeval deur 'n leeu in sy kamer en het nie die beproewing oorleef nie. Die aanduiding is dat die dier toegang tot sy kamer gekry het deur die deur, en hom verskeur het in sy bed. Die inspekteur is dood aangetref die volgende dag. Geen geluide van enige geveg is gedurende die nag gehoor nie en verder was daar geen aanduiding van hoe die dier toegang tot die kwartiere vekry het nie. 

Vir enige verdere inligting oor hierdie ongelukkige voorval, kontak ons ​​asseblief op die nommer hier onder. 

Groete. "

Hoofstuk 2

Die wit man beweeg met selfvertroue deur die gang na sy bestemming, die pak wat hy dra pas perfek in by sy omgewing van die Regering Huis. Dit was 'n ver verskil van die klere wat hy gedra het toe hy Inspekteur Roger ‘n verrassing besoek in die dood van die nag gegee het. 

Hy draai in by 'n oop ontvangsarea, en lig die ontvangsdames in dat hy verwag word en het 'n afspraak met die man binne. 

Hy gaan die ruim kantoor binne word begroet deur 'n glimlag uit die man agter die lessenaar,  hy kom regop en strek sy hand in ‘n groet uit. Die Rolex gly van sy pols en die klou litteken is vir ‘n sekond sigbaar.

Sean, dit is goed om jou weer te sien en dankie vir die versorging van daardie klein probleempie wat ek gehad het, jy het baie goed gedoen en verdien jou bonus. Ek sien vanuit die polisie verslag sowel as die koerante dat 'n leeu die krediet vir die moord gegee is, wat presies die indruk is wat ek wou skep.

Dit was 'n plesier Meneer, die kloue is outyds en is ontwerp om dit die voorkoms te gee van 'n leeu wat dood gemaak het, plus 'n paar hare van die kat wat op sy liggaam gelê het, het  gehelp om die owerhede in die regte rigting te stuur wat ons wou hê hulle moes gaan. Daar was geen probleem nie, en hy het nooit eens geweet wat hom getref het nie.

Dit is goeie nuus Sean, jy is sterk aanbeveel en ek voel dat dit geld was wat goed bestee is, nou net 'n ander klein probleem wat ek het, en hierdie probleem gaan by die naam van Veronica Strydom. Sy woon in 'n klein dorpie genaamd Grahamstad, en is 'n dosent by die universiteit daar. Ek het jou nodig om hierdie probleem uit te wis vir my op dieselfde manier as wat jy die Inspekteur uitgewis het.

Dit behoort nie 'n probleem te wees nie Meneer. As ek reis met 'n diplomatieke visum sal ek in staat wees om die kloue in Suid-Afrika te kry sonder 'n probleem, en ek behoort in staat te wees om haar redelik maklik op te spoor.

Dit is goed om te hoor, jou fooi sal in jou rekening oorgeplaas word in die oggend, en jou visum sal vir jou wag by die vertreklokaal saam met jou vliegkaartjie. Ek neem aan dat jy in staat is om in die oggend te gaan?

Gereed soos altyd Meneer, maar as jy nie omgee nie, kan ek vra, wat van die man, Piet Van Zyl, want ek is op reis in daardie rigring, waarom kan ons nie  twee voëls doodmaak met een klip nie, soos hulle sê?

Sean, jou entoesiasme vir jou werk hou nooit op om my te verbaas nie, maar die antwoord is nee, ek het spesiale planne vir mnr Van Zyl. Ek is van plan om hierdie man te maak ly vir die moord op my oom, maar eers gaan hy kyk hoe elkeen van sy familielede en vriende sterf.  Dan gaan hy 'n lang tyd neem om te sterf en bid dat die dood gou kom.

Herinner my om nooit 'n vyand van jou te maak nie Meneer, gee jy om as ek vra wat jy in gedagte het?

Nee glad nie Sean, mnr van Zyl gaan bekendgestel word aan die donker wêreld van swart toorkuns en toordery, sy wildste nagmerries gaan lewendig word, en die angs wat hy sal ervaar, sal ver buite sy wildste drome wees. Hy sal smeek om te sterf, en wanneer hy sterf, sal hy sterwend skreeu, want hy sal die bloed demoon gesien het.

As dit al is Meneer sal ek my verlof nou neem, en terug rapporteer sodra die werk gedoen is.

Dankie Sean, ek sien uit daarna om van jou te hoor.

Sean verlaat die kantoor, as die Sekretaris van Staat en neem sy plek terug agter sy lessenaar in. Hy het werk om te doen en mnr van Zyl sal moet wag vir nog 'n paar dae.

Hoofstuk 3

Na nog drie dae waarin Piet moes wegkoes vir die aanlêry van die drie jong vroue soos 'n rugbyspeler, vervoer hy sy kliënte terug na Lusaka, in tyd om hulle vlug terug na die Verenigde Koninkryk te kry. Hy word gelaat met die gevoel dat hy aan 'n troeteldieretuin behoort het. 

Moeg en mat, en nie van sy tyd in die bos nie, plaas hy 'n oproep deur na Veronica om haar in te lig oor Roger se ongelukkige dood. Hy gee dan die telefoon aan vir Peggy waar die twee vroue 'n goeie halfuur spandeer om al die nuus met mekaar in te haal. 

Sodra die telefoon terug is waar dit hoort, sit Piet 'n oproep deur na Polisiehoofkwartier in Loango en vra om deur gesit te word na die lykskouer. Nadat hy homself geïdentifiseer het, vra hy of dit moontlik sou wees vir die verslag oor die dood van Rogers en of ‘n kopie aan hom gestuur kan word. Die man aan die ander kant van die telefoon dui aan dat hy meer as gelukkig sal wees om te voldoen aan die versoek. 

Peggy, ek sê vir jou, hierdie dekselse werk van my is gevaarlik.

Ja Skat, jy is in die bos 24/7 met wilde diere rondom jou, waarom sou dit nie gevaarlik wees nie?

"Nee man, jy het die verkeerde kant van die stok beet, die diere is