Bloed Maan Oor Afrika

By Paul Zunckel

Afrika, 'n plek waar bygeloof en toordery diep loop, 'n plek van skoonheid, maar waar die dood in die skadu skuil. 'n Land gehul in misterie met antieke oortuigings wat prut net onder die oppervlak – gestel om te bots op ‘n pad met moderne Westerse idees. 

'n Onskuldige daad ontsluit 'n gruwel wat in die Afrika-nag loop ... onder die volmaan ... en niks is veilig. 

Piet van Zyl, safari eienaar, bevind homself ingetrek word in 'n wêreld van waarsêery, en kom van aangesig tot aangesig met 'n riller wat teruggekeer uit die graf. Met die ondersteuning van Veronica Strydom, en haar uitgebreide kennis van Afrika-kultuur, moet hy die nag bevry van die gruwel, of sterf deur te probeer.

• Language: Afrikaans
• Publisher: Vanilla Heart Publishing
• Release date: Jan 27, 2016
• ISBN: 9781507130612

Book preview

Bloed Maan Oor Afrika

Boek 1 in Die Bloed Trilogie

Deur Paul Zunckel

Kopiereg 2015 Paul Zunckel

Gepubliseer deur: Vanilla Heart Publishing

Eboek Uitgawe, Lisensie Notas

Hierdie eboek is gelisensieer vir jou persoonlike genot. Hierdie eboek mag nie weer verkoop of weggegee word vir ander mense nie. As jy graag met 'n ander persoon hierdie boek wil deel, asseblief koop 'n bykomende afskrif vir elke persoon wat jy dit mee wil deel. As jy hierdie boek lees en het dit nie gekoop nie, of dit was nie aangekoop net vir jou gebruik nie, dan moet jy terugkeer na die handelaar en jou eie kopie koop. Dankie vir die respek vir die harde werk van hierdie skrywer. 

Alle regte voorbehou. Geen gedeelte van hierdie boek mag gereproduseer of in enige vorm of op enige manier, elektronies of meganies, insluitende fotokopiëring, opname of deur enige inligting gestoor en herwinning stelsel gedoen word, sonder skriftelike toestemming van die uitgewer nie, behalwe vir die insluiting van kort aanhalings in 'n hersiening.

INHOUDSOPGAWE

Opgedra en Erkennings

Hoofstukke

Epiloog

––––––––

Bonus Voorskou Bloed Spoor in die Donker

Meer Boeke in Die Bloed Trilogie

Ontmoet die Skrywer

Opgedra aan

Hierdie roman is opgedra aan my fantastiese vrou, Lucie wat my uitgedaag het om te skryf, en het gesê ek sal dit nie kan deur sien nie, en ook my ma. Beide van hulle was en is 'n ongelooflike ondersteuning span. Ek is lief vir hulle albei.

Erkennings

Eerstens, aan die Hemelse Vader om my te seën met die gawe om my verbeelding op papier te sit. Ek wil graag beide Lucie en my ma erkenning gee. Beide is gebruik as klankborde, beide van hulle het daarin beland om meer as een keer te proeflees, en die ure wat Lucie ingesit het om oor die manuskrip te gaan ... besig om haar bes te doen om dit te wysig ... sy het dit nog nooit voorheen gedoen nie. Ek wil ook graag vir Kimberlee en VHP erken vir hulle geloof in my.

Bloed Maan Oor Afrika

Boek 1 in Die Bloed Trilogie

Deur Paul Zunckel

––––––––

Epiloog

Oor die droë Afrika  bos, speel die wind met die blare van die bome,  en die skaduwees rek langer as die volmaan hoër klim in die lug. ‘n Veraf gehuil eggo oor die uitgestrekte Afrika-landskap, verdeel die nag in twee. Die luiperd vries in sy spore as hy uit die veiligheid van die struike beweeg. Stilte daal soos 'n kombers neer as die uil se eggo weerglam teen die koppie agter hom, die gesing van die krieke en die paring roep van die paddas verdwyn. Die ander kyk toe as die groot kat stadig om die hoek van die verlate huis beweeg. Die aanval is vinnig en dodelik. Die ander loods homself op die rug van die kat, sy sterk kake klemmend op die dik nek van die luiperd, net agter die kop. Die kat rol op sy rug, probeer om sy aanvaller te bevry, bloed vlieg, been vergruis en die rugstring breek, die groot kat is nou verlam. Hy is uitgelewer aan die genade van die ander. Die luiperd se kop word afgeskeur van sy liggaam, en die klanke van skeur en uitruk vul nou die nag as die ander eet. Die ander staan ​​in die oopte. Alles is stil. Dit lig sy kop na die hemel en tjank trots eienaarskap van die nag.  Niks is veilig wanneer die maan vol is nie.

Die son kom op in 'n nuwe oggend. Die gebied agter die huis is verlate, maar die toneel van die geveg en die spore op die grond vertel 'n storie van sy eie. Luiperd spore dek die gebied, en die spore van 'n ander bedek die luiperd spore. Die mure van die huis is gespat met bloed en die geskeurde liggaam van die luiperd, half geëet, lê op die grond. Die wind vee stadig  die area skoon, en gou is daar niks meer om te vertel van die storie nie ... die leiklip is skoongevee. Die natuur sal sorg vir die res. Die dooie oë van die luiperd kyk uit sy losstaande kop, vanuit die ashoop. 

Die huis staan ​​alleen, aan die einde van 'n lang uitgeryde grondpad, die bos en gras is dik rondom die eensame woning. Binne-in die huis, is die stof op die vloer dik, spinnerakke vul die hoeke, die bad vol stukkies wat opgebou het oor die jare, en die staldeur wat van die kombuis na die agterkantste area lei hang skeef op geroeste skarniere, gebreek. Daar is geen voëls nes in die huis en daar is nie eens 'n teken van muise en rotte. Die enigste ding wat toon dat daar enige lewende ding ooit was, is die voetspore in die stof.

Hoofstuk 1

Die groot wiele van die 747 skreeu en brand rubber as dit neersak op Aanloopbaan 26 van die Internasionale Lughawe van Lusaka. Glimlagend, draai David na sy nuwe bruid, 'n slim borrelende sewe en twintigjarige oue blondine met groot bruin oë, Welkom in Afrika, my liefling.

Adele se oë is lewendig met verwondering toe sy by die venster uitkyk wanneer die groot jet land, opgewondenheid bruis deur haar are. 'n Nuwe hoofstuk het oopgemaak in haar lewe, en nou is sy hier in Afrika met die man wat sy liefhet - die man wat sag is, omgee, en die belangrikste, die man wat haar liefhet met elke greintjie van sy wese. Sy voel veilig by David en dit het nie haar lank geneem om ja te sê vir sy voorstel om te trou en om die skuif van haar huis in Londen te maak, en in die wildernis van Afrika te kom woon nie. 

Die passasiers klim uit en beweeg oor die teer na die hoof gebou, gaan deur Doeane en in die ontvangs area. 

David 'n stem bulder oor die oop ruimte. 

'n Groter as die lewe self van 'n man stoot sy pad deur die skare, geklee heeltemal in kakie, en gee David 'n beer druk. Albei mans is in hulle laat dertigs, en het saam groot geword. Man dit is goed om jou weer te sien, dit moet  Mev Swart wees, hel, David, sy is veels te lekker vir jou.

Adele, ek wil hê jy moet vir Piet Van Zyl ontmoet, hy is die plaaslike jagter in hierdie dele, en my beste vriend.

Beste vriend se voet, ek het nooit eers self 'n uitnodiging na die dekselse troue gekry nie! Goeie ding,egter, omdat ek Adele sou oortuig het om weg te loop saam met my. Hy bied Adele sy hand aan, wat die grootte van 'n waatlemoen is. "Welkom in Afrika, mev Swart, volg my ... Ek het wiele buite. Laat ek julle na julle hotel toe neem, en dan kan ons  reëlings tref om julle in die oggend by julle huis te kry. 

Piet bestuur deur die verkeer van sentrale Lusaka, soos 'n bul in 'n chineese winkel, en uiteindelik, baie tot beide Dawid en Adele se verligting, kom hulle by die hotel in een stuk aan. 

Julle twee kan gaan inboek, en ontmoet my dan op die stoep vir 'n bier. Ek het nodig om julle in te lig en op hoogte te bring van 'n paar dinge, David. Dinge het verander oor die afgelope paar jaar, en daar is baie om oor te praat.

Dawid en Adele loop op die stoep uit en hou hande vas, sien Piet by 'n veraf tafel en sluit by hom aan. 

Ek het die vryheid geneem om vir jou 'n bier met limonade te bestel, Adele, dit is ‘n halwe bier en halwe lemonade, en vir jou, David, 'n yskoue Black Label met jou naam op. Man, dit is wonderlik om jou weer te sien.

Jy lyk goed Piet, en dankie vir die bier, dit gaan nou goed afgaan.

Ouens, julle moet weet dat julle huis werk nodig het. Ek bedoel baie werk, so julle sal in 'n tent moet woon vir sowat drie weke, en Adele, jy sal gewoond moet raak aan die gebruik van 'n kleinhuisie totdat alles aan die gang is. Dit sluit die kragopwekker in, so daar sal geen ligte vir 'n rukkie wees nie, maar ai man, dit is Afrika die, jy is in die bos, myle van enigiemand. Wat meer kan jy voor vra?

Hoofstuk 2

Die maan klim stadig bo die wolke uit, soos wat hulle sweef deur die lug, vol en helder, gooi hulle wye skaduwees op die grond. Die gebied rondom die huis is 'n wildernis. Die krieke begin hulle konsert gerugsteun deur die geluid van die paddas van die naby geleë Kafue Rivier. Die wind speel onder die bome deur ... en die nag wag. 

Die jakkals verlaat haar lêplek in 'n nabygeleë buitewyk, en lig haar kop om hulde te bring aan die maan. Haar huil eggo oor die veld. Haar kleintjies is warm, verborge, en veilig in die skuilplek, sy gaan uit op haar nagtelike jag. 

Oë volg haar terwyl sy weg beweeg. ‘n Sluwe skaduwee maak homself los uit die donker skadu en beweeg na die skuiling, na die slapende kleintjies. 

Die jakkals kom terug met 'n haas vir die kleintjies om aan te eet. Sy keer terug na die toneel van 'n bloedbad ... die skuiling is oop gemaak, die liggame van haar kleintjies lê oral gestrooi,  half geëet, vermink, bloed wat die grond bedek. Sy laat val die haas, haar liggaam verstyf, gereed vir vlug, maar sy het nooit 'n kans gestaan nie, die skaduwee loods hom op die jakkals, sy sterk kake ​vergruis haar skedel, skeur haar kop uit haar liggaam. Nou, sal dit eet.

Die klank van die gehuil sny deur die nag, en die enigste getuie van die slagting is die volmaan. 

Wanneer die son weer die dag beheer, sal die aasvoëls kom eet en geen spoor sal oorbly nie.

Hoofstuk 3

––––––––

Die stof styg in 'n wolk agter die Land Rover op, terwyl dit ‘n  pad maak deur die smal grondpad, steek dit die ander voertuie weg wat agter dit aanry. By die stuurwiel, maak Piet se oë ‘n opname van die platteland, in die hoop om 'n paar stukkies wild te sien in die omgewing. Hy dink by homself dit is 'n rukkie sedert hy die laaste keer 'n koedoe gesien het met 'n ordentlike stel horings, in elk geval, vandat hy sy eie biltong gehang het. Ek is lief vir my Biltong, sê hy hardop vir niemand in die besonder nie. 

David en Adele ry in 'n tweedehandse Land Cruiser wat David geslaag het om op te tel in Lusaka van 'n gebruikte motor handelaar vir 'n baie goeie prys. Die man was baie gelukkig om kontant te aanvaar, hoewel David gevoel het daar was iets wat die handelaar wegsteek van hulle. Hulle het 'n tent gekoop, slaapsakke, matrasse, kombuisgereedskap, en al die ander basiese noodsaaklikhede wat hulle sou nodig kry. Adele is gereed vir haar groot Afrika-avontuur. 

Agter die Land Cruiser, 'n twintig-ton vragmotor, gelaai met alles wat hulle kon dink om die huis mee op te knap en dit weer leefbaar te maak, saam met 'n span arbeiders wat Piet bymekaar gemaak het om die handearbeid te doen, met 'n belofte van tabak, bier en kos, plus 'n paar sjielings in die sak wanneer die werk gedoen is. 

Die klein konvooi gaan oor 'n heuwel, en uiteindelik aan die bokant van die kruin, wat uitkyk oor 'n groot oop veld, die Kafue-rivier beweeg soos 'n dik slang aan die een kant, en 'n hoë koppie wat uitkyk oor die huis van die agterkant. Hulle sien die huis self, wat so alleen lyk in die uitgestrekte bosveld. Hulle kon 'n paar vervalle buitegeboue naby die huis sien, maar afgesien van dit, niks anders as bos nie. 

Adele voel 'n rilling deur haar ruggraat trek. Was dit 'n prikkel van vrees of opgewondenheid wat sy voel? Sy loer na David, om sy reaksie waar te neem van wat hulle sien. Hy voel haar blik en kyk terug na haar, sy oë vol van vreugde. 

Dit gaan ons huis wees, Liefling. Dit het nogal baie werk nodig, maar sodra dit heeltemal klaar is, sal jy jouself vind verlief daarop raak. Ek weet dit lyk nie soos baie nou nie, maar dit is alles ons sin, om te doen soos ons wil.

David het die plasie van sy oorlede oupa geërf, hoewel die ou man slegs vir drie maande daar gebly het, voordat hy weg getrek het. Hy was nie in staat om die plaas te verkoop nie. David, sy enigste lewende familielid, het outomaties die eiendom geërf.

Hoofstuk 4

Die son sink stadig op die horison, die naggeluide vul haar ore terwyl Adele by die vuur sit en kyk rond in die kamp. 

Die tente is op, werk aan die huis het begin, en die lug ruik vars en skoon. Sy het haar eerste bosstort vannaand gehad, 'n tien liter emmer met gate in die bodem, hangende aan ‘n tak van 'n boom, gevul met water wat verhit is deur die vuur, en om haar beskeidenheid te beskerm en haar privaatheid te gee, is die kante van 'n ou weermagtent rondom gesit om die stort area. 

Sy sug en sit terug, teug aan haar drankie terwyl sy kyk hoe David en Piet besig is by die kook vuur, met die voorbereiding van aandete. Sy luister na die gesels van die arbeiders terwyl hulle, hulle besig hou om hulle eie kook vuur, en kyk na die maan, nie meer vol nie, wat terug klim in die lug. Sy verkyk haar aan die nag lug, so helder met sterre, iets wat sy nog nooit in Londen gesien het nie, en sy maak haar oë toe, dryf net saam met die reuke en klanke van die kamp. 

Sy hoor die gelag van die manne wat rondom die vure sit, en voel in vrede met die wêreld, hier kan niks haar seermaak nie, sy is veilig en voel tevrede. 

Die ete daag op, pap en vleis soos wat Piet dit noem, dit ruik lekker, die ryk vleis se reuk vermeng met die mieliepap, laat haar skielik besef hoe honger sy is. Die gesprek draai na die huis en die klein plasie, wat meer soos 'n kleinhoewe is as 'n plaas. 

Hi David, jy weet, iets snaaks het gebeur in die dorp toe ek probeer het om hierdie groep bymekaar te kry, nie een van die plaaslike ouens wou die werk hê nie. Al hierdie ouens kom uit 'n ander distrik, miskien is die plaaslike volk net te lui. Huh, as ek nou daaroor dink, daar is iets vreemds aan hierdie plek van jou.

Kom nou, Piet, laat ons nie jou spookstories vanaand hoor nie. Adele en ek is stokflou, en ek kan hoor hoe ons slaapsakke ons roep.

" Nee man, ek sê vir jou, iets is regtig vreemd. Jy weet jou oupa het mielies hier geplant voordat hy terug verhuis het na die stad, en dit groei nou wild, maar daar is 'n trop bobbejane wat op die koppie agter jou bly, en nie een keer het ek hulle, of enige ander