Die waarde van stil bure
Die sementmuur tussen haar en Darius Achenbach se huis is presies so hoog soos wat Magdaleen lank is. Sy stut die leer teen die vibracrete, toets dit vir stabiliteit en tel Ruby in haar een arm op. As haar ma haar nou moet sien, dink sy toe sy haar bene oor die boonste dun sementpaneel swaai. Sy het nie rekening gehou met die groot sprong wat aan die ander kant wag nie. Sy wil nie vir Ruby laat los nie, want sy is nie seker hoe seer die kat se lyf is nie.
Sy skraap moed bymekaar, spring en land met pyn wat opskiet in albei haar bene. Sy is in die middel van haar buurman se vygiebedding. Sy verloor amper haar balans, maar is net betyds weer staande om haar asvaal te skrik. Die adrenalien wat deur haar liggaam bruis, laat haar ore suis. Voor haar, dié keer sonder sy hoedjie en met donsige grys hare wat soos ’n elektrostatiese stralekrans om sy
