Die ENGEL met die ROOI NAELS
Toe sy heupswaaiend die hoofstraat afstap, het die dorp gekyk. Die wip van die elegante romp om die skraal bene, die groot sonbril onder die breërandhoed, die rooi naels soos papawers wat in die vroeë lente langs die Weskuspad opspring.
Die mans by die motorhawe soek loerend na ’n sigaret om aan te steek, die eerste span vries in die lynstaan. By die bakkery kyk Marie, die prokureur se vrou, en Adél, die vierjarige Roelie aan die hand, selfbewus na hul vaal rokkies.
“Sy bly in oorlede Malie se hoekhuis skuins oorkant my. Nooit eens gesien kom nie, net gesien die ligte brand,” vertel Marie. Nou weet Adél hoekom Roelof so knaend by Marie en Jacobus kuier. Sy verstyf, groet haastig. Roelof is bekend vir sy dwalende oog.
Op die winkelstoep parkeer Randall die afleweringsfiets en kyk onderlangs na die vrou. Hy los gewoonlik haar bestelling op die hoekhuis se stoep. Daar is altyd ’n fooitjie, maar dis die eerste keer dat hy haar te siene kry.
Birgit Rodriguez sug innerlik, bewus van
