Chokers en survivors

By Nathan Trantraal

’n Oorrompelende debuutbundel wat stem gee aan die lewe in en om die Kaapse vlakte. Geskryf in die taal eie aan die gebied, hanteer die skrywer die alledaagse lewe op die Kaapse vlakte met kragtige verse wat die leser laat huiwer tussen lag en huil.

• Language: Afrikaans
• Publisher: Kwela
• Release date: Jun 1, 2013
• ISBN: 9780795704895

Nathan Trantraal

Nathan Trantraal is in 1983 in Kaapstad gebore. In 2003 debuteer hy en sy broer Andre hul eerste strip Urban Tribe vir die Cape Argus. In 2008 publiseer Tafelberg Stormkaap:Drome kom altyd andersom uit, ’n grafiese roman. Daarop volg Coloureds (Jincom Uitgewers). Tans teken hy die weeklikse strip, The Richenbaums vir die Cape Times. Hy is getroud met Ronelda S Kamfer en pa van 'n dogtertjie, Seymour. Chokers en survivors is sy debuutdigbundel.

Book preview

NATHAN TRANTRAAL

CHOKERS EN SURVIVORS

KWELA BOEKE

Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van Chokers en survivors mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

Vi Seymour en Sonnet

Dutch: So why don’t you use the regular army? What do you need us for?

Dillon: Cause some damn fool accused you of being the best.

– Jim Thomas, John Thomas, Predator

I wander thro’ each charter’d street,

Near where the charter’d Thames does flow,

And mark in every face I meet

Marks of weakness, marks of woe.

– William Blake, London

The best advice that I’d ever gotten

Was from good old Johnny Rotten

He said God save the Queen

He said no future for you no future for me

– Craig Finn, No Future

Voorwoord

Chokers en survivors is peanut-butter-en-jêm-brood

Issie eeste en laaste kee wat ek myself gan explain.

Na dié vra jy my fokkol, lyste net:

as jy nie kan byhou met die storie nie, dan issitie vi jou nie

ôs het vi twie jaa geliewe op chokers en survivors en flou tea.

Bishop Lavis

(1983–1988)

tot hie en nie vêderie

Wies careful van mense wat hulle harte op hulle moue dra

wan sukke mense wysie altyd vi jou hulle regte hartie.

Hulle regte hart is weggevou inne kissingsloep onnerie kooi.

Wies careful van mense wat sê hulle is lief vi jou

wan hulle regte liefde hou hulle inne koffieblik oppie kas.

Wies careful van mense wat in jou oë kyk as hulle met jou praat

wan hulle regte oë sit inne envelope onne innie laai.

Wies careful van mense wat vi jou sê jou hare is mooi

wan is hulle wat dywels begrawe innie krake in jou miere.

En wies careful van mense met baie katte

wan hulle kan dai katte na jou hys toe stie innie aan

en hulle sal jou kinnes in hulle slaap vesmoo.

En moenie goed wat jy langsie pad optel hys toe bringie

wan somtyds los ieman vi jou dai goed langsie pad

en da kô jy en dra it in jou hys in.

Woensdag, 16 Februarie 1988

Ek is nog klein.

Ek staan allien innie agtejaat

by my ouma-hulle hys en ek voel sad

omdat ek wiet vandag isse boring, unimportant dag.

Ek wiet die dag het niks gedoen

wattit worthy maak om onthou te wôtie.

Ek voel sad omdat ek wiet daa was al dysende dae

soes dié wat ek al kla vegiet et.

’n Mens kyk trug op jou liewe ennie goed wat ytstaan,

dai is vi jou jou liewe.

Maa dai issie die liewe nie.

Dai issie highlights reel.

Jou liewe isse klom dae wat niks gebee nie.

Ek stap narie wasgoed wat oppie lyn hang,

ek sit my hand tien ’n nat