Klein, Alledaagse Feë: Oorsprong van die Feë, #1

By Ronel Janse van Vuuren

Volkskunde.

Feë.

Toorkrag.

 

Tien tipes feë wat jy elke dag kan raakloop. Tien kortverhale met hierdie feë. 'n Vinnige, tog volledige, verkenning van die volkskunde van al tien alledaagse feë.

 

Gebruik die skuifbalk boontoe en koop nou om meer te leer oor die feë en hoe hulle ontstaan het.

 

*Hierdie is die eerste boek in die Oorsprong van die Feë reeks.

• Language: Afrikaans
• Publisher: Ronel Janse van Vuuren
• Release date: Feb 6, 2023
• ISBN: 9798201800215

Book preview

Groene-Feë

Volkskunde in ‘n Neutedop deur Ronel

Groene-Feë is klein wesens uit Europese volkskunde. Hulle word as feërieke wesens uitgebeeld. In sommige kringe verwys groene-feë na lugelemente terwyl hulle in ander na waterelemente verwys. Ek het al elemente feë gedek en, soos ons weet, is groene-feë nie deel van daardie klassifikasie van feë nie.

In ander kringe is groene-feë die grootte van groot insekte met skitterende kleur en glinsterende vliesagtige vlerke. Hulle woon in woude, bad in dou en eet plae wat die tuine van die feë pla.

Shakespeare se Ariel in The Tempest is 'n groene-fee.

Ierse volkskunde meen dat groene-feë van water hou en naby mere en riviere gevind kan word. Solank jy hulle nie bedreig nie, sal hulle nie aggressief wees nie. Alhoewel hulle pragtig en elegant is, is hul gevoelens teenoor mense ambivalent.

In JM Barrie se Peter Pan is Tinker Bell alles wat 'n groene-fee gesê word om te wees: wispelturig, ondeund, vinnig tot woede en venynigheid, maar ook behulpsaam en lojaal teenoor vriende en geliefdes. En die skrywer beweer dat sy weens haar klein gestalte net een emosie op 'n slag kan voel.

Heeltemal groen en geklee in blaredrag of meer herinnerend aan kleurvolle insekte, groene-feë is alles klein en wispelturig wat ons gelei is om te glo oor die feë.

Oorsprong van die Feë: Groene-Feë

Klein, groen, gevleuelde feetjies wat in Mag Mell op dieselfde heide as die Galno woon.

Hulle kan grootte verander soos hulle wil.

Hulle verpersoonlik die styl en maniere van die hof van Henry die agtste van Engeland.

Wanneer hulle haat voel, word hulle swart, wanneer hulle bloedlus voel, word hulle rooi, wanneer hulle gelukkig is, word hulle goudkleurig. Hulle sukkel om meer as een emosie op 'n slag te voel.

Hulle was nog altyd Alleenloper Feë.

Hulle word gelei deur hul Lady – Juno, die sterkste van hul soort.

Hulle het ook mag oor die vier elemente: vuur, water, wind en grond.

Hierdie fee in Afrikaans:

Sprite. Groene-Fee

Kortverhaal

Kruip na Vryheid (oorspronklik gepubliseer in Stories op Boekrolle.)

Feërie het verander. Té veel na Brody se smaak. Dinge het verskuif en op onnatuurlike maniere beweeg. Ondanks sy onberispelike voorkoms, was hy 'n borrelende gemors binne. Elke keer as 'n tropiese blom blom, krul hy innerlik ineen.

Dit was gevaarlik.

Hy kniel om die laaste heideblomblare op te tel. Flitse van vernietiging – Feërie se vernietiging – laat hom sug. Die heideblomblare verander in as en dryf grond toe terwyl hy huis toe vlieg.

Brody soek deur die Groene-Feë in hul veelkleurige blomme-uitrustings na die dame Juno. Sy is die sterkste van hul soort – sy het beheer oor al die elemente – en is dus hul leier. Al die Groene-Feë rondom hom was goudkleurig en wys hoe gelukkig hulle was. Hy bly groen, hy bly in beheer van sy emosies.

Hy ignoreer die gegiggel van 'n groep meisies soos hy verbygaan. Hy wens dat hy net so sorgeloos kon wees soos die meeste Groene-Feë, maar... Die Lady Juno was alleen op die boonste tak van die juniper boom. Hy vlieg na haar toe, verby Groene-Feë wat bessies eet en op hangmatte van spinnedrade sit.

My Lady. Hy buig, vuis op sy hart.

Brody. Sy frons. Jy lyk maer. Eet jy genoeg, skat?

Dit gaan goed met my, Moeder. Hy kug. Ons moet praat.

Terwyl Groene-Feë rondspeel in die bome om hulle, vertel hy haar van sy visioen.

Wat stel jy voor?

Die gerugte beweer dat die Galno en die Feëkoningin 'n meningsverskil gehad het. Die alewige vegtende idiote is die rede vir die vinnige verandering in seisoene en plantegroei. Hy haal diep asem en kyk sy ma direk in die oë. Ons moet weggaan.

Sy gaan sit terug teen die growwe bas van die boom, met haar vlerke om die kurwes van die tak. Haar kleur het van goud na swart na groen verander tydens hul gesprek. Dan is dit wat ons sal doen.

––––––––

Brody weet dat niemand gelukkig is nie – hulle was swart van woede omdat hulle hul huis moes verlaat – maar hy wens dat hulle vinniger sal beweeg. Daar is 'n koue oor die gebied tussen Avalon en die Donker Lande en dit laat hom kriewelrig voel. As dit sy keuse was, sou hulle weggaan die oomblik toe sy ma ingestem het. Maar nee, almal moes huil oor hul besittings. Hulle moes almal hul gevoelens hê. So hier was hulle, twee weke later, en nog steeds in die bos juniper bome.

‘Almal het by die wortels bymekaargekom, Brody," sê sy ma sag agter hom.

Hy draai om en sien hoe die grond opgeruk word.

Duik!

Hy gryp haar om die lyf en hulle duik op die grond af na die plek waar die ander Groene-Feë bymekaar is.

Die wêreld beweeg rondom hulle. Gille weergalm deur die lug. Brody weet dat hulle moet bly waar hulle is.

Wind-gebruikers! Skep 'n koepel rondom ons! beveel hy.

Doen dit!

Hulle gee aandag toe Juno haar stem by syne voeg.

Aard-gebruikers! Hou die grond onder ons bestendig.

Hulle gehoorsaam sonder wyfel.

Toe die brand deurbreek, hou die vuur-gebruikers die vlamme weg sonder dat hulle beveel word. Terwyl water oor hulle was, keer die water-gebruikers dat hulle verdrink of weggevoer word.

Selfs oor die geluid van die windskerm wat hulle beskerm, kon hulle die vernietiging van Feërie hoor. Die geskree van verskrikte feë skeur deur Brody.

Dit voel of dit vir ewig aangaan. En toe stop dit. Hy laat toe dat die uitgeputte Groene-Feë ophou om die elemente te beheer.

Toe blare en stof gaan lê, voel Brody sy maag sak.

Hulle was nie meer in Feërie nie.

––––––––

Brody laat dit aan sy ma oor om die Groene-Feë te kalmeer. Hulle het elke kleur van die reënboog geflikker terwyl 'n verskeidenheid emosies kom en gaan. Anders as die res van sy soort wat sukkel om meer as een emosie op 'n slag te voel, het Brody beheer oor sy gees, liggaam en emosies. In vergelyking met die ander heeltemal normale Groene-Feë, was hy vreemd. Hy weet dat as hulle ooit uitvind hoe anders hy was, hulle meer sou doen as om hom 'n uitgeworpene te maak.

Hy fladder die massiewe rooihoutboom op. Aan die bokant kon hy die pragtige land uitgestrek tot teen die horison sien. Die sterflike ryk was pragtig. Gehoornde diere galop oor die grasveld. Verskeie wesens skarrel onder die bome. Groot voëls vlieg oor die boomtoppe.

Die groot voëls duik neer en eet die Groene-Feë wat tussen die boomtoppe speel.

Brody skud sy kop. Die visioen laat 'n metaalagtige smaak in sy mond. Hy fladder af na die ander.

Bly verborge. Daar is roofdiere wat nie sal huiwer om ons te eet nie.

Belaglik!

Stilte! sê Juno. Ons sal na Brody luister en sy leiding volg.

Hy het die aardgebruikers en windgebruikers 'n drywende skyf van kompakte grond laat bou om as basiskamp te gebruik. Die twee groepe was