Manam Virumbuthe...

By NC. Mohandoss

N.C. Mohandoss has written more than 300 novels, more than 500 short stories, 23 novelettes, more than 3000 articles and 4 TV dramas. He has written on social topics and has to his credit more than 100 books published which have appeared in all leading Tamil magazines and newspapers. His writings are dedicatd for the students of Annamalai university tamilnadu for reaserach to obtain Phd.

N.C.Mohandoss has been conffered with doctorate for community services by The world tamil university, Meryland.

Mohandoss attributes his inspiration to the popular "Thuglak" magazine and reveres "Saavi" who encouraged him to write more and more. His success is also due to the efforts of Mr Ramesh of 'DinaMalar' and the constant support and guidance of his friend, Mr Manohar.

N.C.Mohandoss as the Founder of INDIAN FRONTLINERS, KUWAIT, a SERVICE Organisation registered with the Indian Embassy, Kuwait, has pioneered a number of social service activities and extended financial help to several orphanages, hospitals, and senior citizen homes, poor students for their educational and also for the welfare of stranded Indian workers in Kuwait.

Awarded by Dr.Kalam :

At the diamond jubilee of Anbu Paalam service organization function held on 4th oct 2013 --In acknowledgement of the support and assistance extended by NC.Mohandoss to ‘Anbu Paalam’ for the past 20 years, Dr .Kalam felicitated Founder & Writer N.C.Mohandoss with a Momento and Gold Medal . (matter and photo attached).

Mohandoss has also compiled, edited and released 23 parts of FRONTLINERS book, on Talented Indians in Kuwait, India tourism, Indian Embassy services, Indian educational institutions in Kuwait ,community services,Indian Achievers Globally and about Enviroment protection.

Mohandoss hails from a remote village called Nambukuruchy in Tiruchi District, Tamil Nadu which still lacks the post office.

He is working for Kuwait National Petroleum Company . Mohandoss feels a sense of pride in owning that his success is due to the support, patience and guidance of his wife ARULMOZHI, and their only daughter VINU, who correctly reads his mind and reflects his ambitions and aspirations in every way

• Language: தமிழ்
• Publisher: Pustaka Digital Media
• Release date: May 1, 2020
• ISBN: 6580132405333

Book preview

http://www.pustaka.co.in

மனம் விரும்புதே...

Manam Virumbuthe…

Author:

என்.சி. மோகன் தாஸ்

NC. Mohandoss

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/nc-mohandoss

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

அத்தியாயம் 9

அத்தியாயம் 10

அத்தியாயம் 11

அத்தியாயம் 12

அத்தியாயம் 13

அத்தியாயம் 14

அத்தியாயம் 15

அத்தியாயம் 16

அத்தியாயம் 17

அத்தியாயம் 18

அத்தியாயம் 19

அத்தியாயம் 20

1

ஏ... பிருந்தா! இன்னுமா முடியலே...?

இதோ ஆச்சும்மா. என்று பிருந்தா எழுந்து, தான் போட்ட கோலத்தை அழகு பார்த்தாள். அது பரவாயில்லாமல் இருந்த மாதிரி தெரிந்தது. சில இடங்களில் புள்ளிகள் பிசிற, குனிந்து சரி பண்ணினாள்.

தாவணியின் அரவணைப்பில் ஒடுங்கியிருந்த ஈர முடிக் கற்றை உடைந்து கோலத்தில் சொட்ட, லாவகமாய் ஒதுக்கிவிட்ட போது லோகநாயகி பின்னால் ஓடிவந்து போதும்... போதும் வாடி! என்று அவசரப்படுத்தினாள்.

இரும்மா. என்ன அவசரம்!

என்ன அவசரமா... தலைக்கு மேல வேலை கிடக்கு. தண்ணி பிடிச்சு வரணும். மாடு கறக்கணும்! டிபன் ரெடி பண்ணணும். இன்னிக்கு உங்கக்காவை பெண் பார்க்க வரது ஞாபகமிருக்கில்லே!

மறப்பேனா...? இதோ! என்று பிருந்தா கோலத்தை காட்டினாள். அதில் மாப்பிள்ளை பரமு அவர்களே, வருக! என்று எழுதப்பட்டிருந்தது.

சீ. அதிகபிரசங்கி! மாப்பிள்ளை பேரை எழுதலாமா நீ...?

ஏன் - எழுதினா என்னவாம் - அவர் அக்காவுக்கு தானே மாப்பிள்ளே... எனக்கில்லையே!

இருந்தாலும் உனக்கு திமிர் அதிகம்! சரி, சரி... போய் தண்ணி பிடிச்சு வா!

ஏம்மா பறக்கறே...? எட்டு மணிக்கு தானே அவங்க வராங்க? இப்போ அஞ்சுதானே! என்று வாளியையும் துடைப்பத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு உள்ளே நடந்தாள்.

சமையல்க் கட்டில் ஏலம் மணத்தது. நெய்யின் கமகமா! தோட்டத்தில் பசு சிலுப்பிக்கொண்டு நின்று மூத்திரம் போயிற்று. கொஞ்சம் தள்ளி கன்று கயிரை முறுக்கிக்கொண்டு நின்றிருந்தது. பிருந்தாவைப் பார்த்ததும் தலையை ஆட்டி திமிறிற்று.

இரு. என்ன அவசரம்? தண்ணி பிடிச்சு வந்த பிற்பாடுதான் உனக்கு பால்!

பைப்படியில் இன்னமும் இவள் சூழ்ந்திருந்தது. பெண்கள் எண்ணெய் வழிந்து, குளிருக்கு முக்காடு போட்டு குடம் பிடித்திருந்தனர்.

பிருந்தாவைப் பார்த்ததும், ஒங்க வீட்டுல ஏதும் விசேஷமா...? என்றனர்.

ஆமா. அன்னைக்கு சொன்னேனே... பரமுன்னு ஒருத்தர் எங்கக்காவை பெண் பார்க்க வரார்.

மாப்பிள்ள என்ன பண்றார்.?

நிலபுலம் தான் பார்த்துக்கிறாராம். ஒரே வாரிசு.

படிப்பு...?

சரியா தெரியல. பத்தாங்கிளாஸ்ன்னு தரகர் சொன்னதா ஞாபகம்.

அப்போ - அடுத்தது நீதான்!

சீ. என்று பேச்சு வாக்கில் குடங்களை ஒதுக்கிவிட்டு பிருந்தா தண்ணீர் பிடித்தாள்.

பிருந்தா! உன் மாப்பிள்ளையை நாங்களும் பார்க்க வரலாமா?

என் மாப்பிள்ளையா...?

அதாண்டி - உங்கக்கா மாப்பிள்ளே!

வரலாம். ஆனா - டிபன் எதுவும் எதிர்பார்க்க வேணாம்! என்று சொல்லிவிட்டு பிருந்தா குடத்தை இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு ஓட ஆரம்பித்தாள்.

லோகநாயகியின் கண் இப்போது கோவிந்தனின் மேல் திரும்பியிருந்தது. அவர் தலையில் முண்டாசும், இடுப்பில் லுங்கியுமாய் அமர்ந்து வாழை இலையை நறுக்கிக் கொண்டிருக்க, இப்போ இதுக்கென்ன அவசரமாய்! என்று பார்த்தாள்.

அவர், முண்டாசை சுழற்றி அப்புறம் வேறு என்ன செய்யச் சொல்றியாம்! என்றார் பவ்யமாய். அவருக்கு அதுவே பழக்கமாய் போயிற்று. எதிர்த்து பேசினால் கத்துவாள். அல்லது சமையல் கட்டிற்கு போய் பத்திரங்களை தூக்கி எறிவாள். அக்கம் பக்கமெல்லாம் ஒரு மாதிரி பார்ப்பார்கள்.

காலங்கார்த்தால எதுக்கு வம்பு என்று இலைகளை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு என்ன வேணும் சொல்லு!

ஹால்ல ஜமுக்காளம் விரிச்சு போடுங்க. படுக்கையெல்லாம் அப்படியே கிடக்கு. அதைச் சுருட்டி மேலே எறியணும். ரேடியோ - டி.வி.யெல்லாம் ஒரே புழுதி. வரவங்க என்ன நினைப்பாங்க!

‘அவங்க, கிருத்திகாவை பார்க்க தானே வராங்க - டிவியை இல்லியே ‘என்ற நினைத்தபடி இதோ... இப்போ துடைச்சிடறேன்! என்று உள்ளே ஓடினார்.

பெண்களுக்குள் அடங்கிக் கிடக்கும் சக்தியை பிறரும் அறிவதில்லை. அவர்களும் கூட உணருவதில்லை. அவர்கள் பொதுவில் மிருது என்றாலும் கூட அதித பலம் பெற்றவர்கள்.

அவை எல்லாமே குடும்ப நலம் - குடும்ப முன்னேற்றம் என குறுகிய வட்டத்தில் அமைந்து விடுவதால் சுயநலம் தூக்கலாக தெரிகிறது.

வீட்டில் அதிகார மையம்! எல்லாம் நல்லபடியாய் நடக் கணும் என்று அத்தனையையும் இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டு செய்கிறார்கள். சுமையை ஏற்றுக் கொண்டவர்கள். அதற்காக பிறரை விரட்டுகிறார்கள்.

லோகநாயகி சின்ன வயதில் அடக்கி ஒடுக்கி வளர்க்கப்பட்டவள். வீட்டில் வசதியில்லாமல் எந்த சுகமும் கிடைக்காமல் தவித்தவள்.

கல்யாணத்திற்குப் பிறகு - அவளது பழைய கதைகளை அறிந்ததும் கோவிந்தன் மனம் இளகினான். அவள் இங்காவது சுதந்திரமாய் இருக்கட்டும் என்று இடம் கொடுக்கப் போக - அவள் ஆட ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

அவள் எந்த நேரம் எப்படியிருப்பாள் எப்படி பேசுவாள் என்று சொல்ல முடியாது. சில நேரம் சாது. பல நேரங்களில் ‘சந்திரமுகி! ‘எப்போது முருங்கை மரம் ஏறுவாள் என்று தெரியாது.

பெரிய பாதிப்புக்கு போனாப் போகுது என்று விட்டுவிடுவாள், சின்ன குண்டூசி காணாமல் போனால் கத்துவாள். ரகளை! அந்த நேரம் எதிர்படுபவர்கள் காலி!

அப்புறம் கொஞ்ச நேரத்தில் தணிந்துவிடுவாள். இவளா அப்படி நடந்து கொண்டாள் என்று தோன்றும். அதனால் கோவிந்தனும் சரி, மகள்களும் சரி அனுசரித்துப் போகின்றனர். அவர்கள் அடங்க அடங்க அவளது ஆக்ரமிப்பு அதிகமாகிவிட்டிருந்தது.

அவளது இந்த சுபாவத்தால் அக்கம் பக்கம் யாரும் கிட்டே வருவதில்லை. உறவுகள் யாரும் நெருங்குவதில்லை. பிருந்தா சமயத்தில் ஏதாவது பேசி விடுவாள். அம்மா மேல் அவளுக்கு - கோபம் கோபமாய் வரும்.

லோகநாயகி அன்று