Weg: Platteland

Anderdag op ’n Amerikaanse webwerf vang ons oog weer die Nuwejaars-T-hemde waarmee ’n klompie maatskappye gehoop het om in 2020 hulle geldkoffers te vul. Op die meeste van die ontwerpe is die twee 0’e van die jaartal 2020 in ’n grafiese brilletjie ve

wenbrief My liefde vir die platteland kom ’n ver pad en klein dorpies het nog altyd ’n magiese bekoring. Dit is op so ’n dorpie wat ek grootgeword het. Ek onthou die dorpshuise met hulle donker voorkamer, lang gang en groot stoep wat uitkyk op die vo

Ek werk vir my tandartsman en ons bedryf ’n takpraktyk op Victoria-Wes in die Noord-Kaap waar ons al om die ander maand vir so drie weke gaan werk. Só lyk ’n November-Saterdagoggend op die platteland. Onder ’n yl peperboom speel kaalvoetkinders in di

Die kruidenierswinkel op die hoek vat my ver terug… die flesse swiets op die toonbank, die kruidenier wat aftel, weeg en toedraai… en die nostalgie oorval my. Ek sit op die winkelstoep en eet my roomys en dink terug. Die jaar se stres rol van my skou

Ek het dié advertensiebord vir ’n padstal op die N1 afgeneem. Dit maak my bly om te weet dat hulle yskoue ys verkoop. ’n Mens sal darem vreeslik omgekrap wees as jy die moeite doen om daar te stop om ys te koop, net om uit te vind dat jou ys nie, wel

Die Karoo is ongenaakbare wêreld. Met sy ontembare vlaktes, uitgerekte droogtes, sprinkaanswerms en haelstorms wat verwoesting saai, is daar beslis nie ’n gebrek aan uitdagings nie. “Jy moet nogal murg in jou pype hê om ja te sê vir dié soort lewe,”

Ons is gaande oor die vroegherfs wanneer die vyebome hulle blare afgooi en die laatvrugte swaar hang in ryk aardse herfskleure en selfs rooipers. Op Osdrift, ’n vyfdegeslag-wynplaas buite Worcester in die Breëriviervallei, is ’n span van ongeveer 150

Die moderne lewe, selfs vir diegene van ons in die diep platteland, vereis dat ons al hoe meer tyd voor ’n skerm deurbring: Bedags sit jy in ’n rekenaarskerm en vasstaar en tussendeur lê jou foon byderhand. En diegene wat dit kon regkry om ’n regte b

Daar was ’n dag, so vyf, ses jaar gelede, wat ek gesien het hoe Rosendal doodgaan. Soos dit maar met doodgaan gaan, het ’n aardige stilte oor die Oos-Vrystaatse dorpie gehang. Dit was nog nooit ’n bedrywige plek nie, maar hy het darem altyd ’n hartkl

Nuwe eienaar van Benjamin’s Ná 13 jaar as joernalis by SAUK-radionuus het Liela gevoel sy moet iets anders doen, maar sy het geen benul gehad wat nie. ’n Vriendin het na ’n vakansiehuis op Rosendal kom soek en Liela het saamgekom. “O, ek het dadelik

Dit is ’n tuin, bymekaarkomplek, uitspanplek, ’n bietjie van ’n winkel, ’n restaurant, kroeg en inligtingskantoor. Moeilik om te beskryf, maar beslis waar jy wil wees. Jy kan in ’n hangmat onder lieflike bome dryf; ’n bergfiets huur; ander uitstappie

Hulle noem hom Gert Lorrie. Soms ook Gert Dinky Toy. Maar 45 jaar lank was Gerrit de Waal, soos sy ouers hom gedoop het, agter die stuur van die ou grotes van die pad. “Ek het Suid-Afrika leer ken uit ’n lorrie se venster,” sê Gert met ’n tevrede gli

In die Kalahari is ’n rivier nie ’n ding waarin water loop nie; dit is ’n spoor uit ’n oertyd wat agtergebly het. Niemand is oud of slim genoeg om te beduie hoe dit toe daarlangs gelyk het nie. Maar die diep plooie van ’n Kalaharirivier kan net een d

Steenbokpan is nie ’n plek waar ’n mens toevallig uitkom nie. Selfs Google Maps dui die dorpie op die verkeerde plek aan, en daarom moet jy nie blindelings jou foon se aanwysings volg nie, maar eerder met jou kop hierheen ry. By die kruispad noord va

Vir die mense van Steenbokpan is dit niks snaaks om die 62 km Lephalale toe en terug te ry nie, want die meeste kinders gaan hier skool én die groot besighede is daar. Ook Buks Kruger ken die pad soontoe, want hy en sy vrou, Jandri, werk daar by ’n l

Kort nadat ek my kop én hart vrye teuels gegee het in die megalopolis van Clocolan in die Oos-Vrystaat, klim ek op ’n vliegtuig na die Keniaanse eiland Lamu. (Dié sin klink so windgat dat die winterbleek vlaktes van die Vrystaat sommer uitbars in hel

Op pad na die Steenbok-gastehuis, een van vele ondernemings onder die vlerk van die dinamiese Nomuntu Ndhlovu, betrap jy jouself skielik dat jy wonder oor die konsep van ’n vlieëboerdery. Hoe lyk so ’n telery? Gaan die insekte dan nie wegvlieg nie? S

Klasie was in sy vorige lewe ’n wilde kat. Eers het hy net in die hoek van die erf verskyn, en oor maande stelselmatig nader aan die huis beweeg. Nadat ons – oor ’n taamlike afstand – kennis gemaak het met ’n verleidelike bakkie Hill’s Prescription D

Die Hexriviervallei is bekend vir die skouspelagtige herfskleure van die wingerde, maar, sê Danie Palm, self ’n Valleier en plantliefhebber, die groot verskeidenheid en pragtige inheemse plantegroei is ewe besonders. Om dié rede het hy begin bou aan

Dit is ’n platform waarop kenners én leke hulle waarnemings van plante, diere, goggas en swamme met mekaar kan deel en help uitken, maar terselfdertyd dien die waarnemings as wetenskaplike rekords. Tans is daar om en by 90 miljoen waarnemings van 350

Die meeste van ons het al op die N1 langs die Hexriviervallei verbygeblits. In die herfsmaande kan ’n mens jou omtrent verkyk aan die geel, rooi, goue en oranje wingerdblokke, vir meer as 20 km netjies langs mekaar ingepas, al langs die Matroosberg.

Loubie Rusch het al 12 jaar veldkos op die brein – veel langer as wat dié gonsterm, wat deesdae op elke tweede deftige restaurantspyskaart pryk, in Suid-Afrika vastrapplek gekry het. Dié voormalige tuinboukundige het in 2010 begin om plante in die ve

Cape Wild Foods – A Growers Guide is gemik op kleinboere en tuistuiniers en bevat kweekinligting, kookvoorstelle en foto’s van altesame 22 inheemse kosplante. Die doel is om mense se kennis oor dié plante uit te brei en hulle aan te moedig om weer in

Tussen Bloemfontein en Bultfontein probeer die Vrystaat nie eintlik ’n mens se aandag trek nie. Plat en valerig lê sy daar onder die lenteson – die landerye kaal en rooi, die veld byna borselkop. Alles hou asem op totdat die eerste somerdonderstorms

Net soos die swaartekrag van die maan seevlakke laat styg en daal, het dit ook ’n invloed op die vog in die grond. Saad absorbeer meer water met volmaan en nuwemaan omdat meer vog na die grondoppervlak getrek word. Dit laat saad uitswel en lei tot be

Ek smag al jare na blou aartappels, maar verstaan my goed: nie blou van te lank kook en laat staan nie, maar die blou variëteit wat ek jare gelede in internasionale tuintydskrifte soos Gardens Illustrated gesien het. En toe loop ek wraggies verlede j

Die Mexikane het eers begin aartappels eet toe die Spanjaarde dit aan hulle en die res van die wêreld bekend gestel het. Die arme Mexikane is ook daarvan beskuldig dat hulle verantwoordelik was vir die verspreiding van die swam wat die Iere van 1845

Gegewe die lang geskiedenis van aartappelverbouing in Peru het dié knolle maar eers onlangs na die res van die wêreld versprei. Nadat Christopher Columbus die Amerikas in 1492 ontdek het met sy skip die Santa Maria, het dit etlike dekades geduur voor

Die Franse koning het hulp gehad om die nederige aartappel se aansien te verbeter. Die redder was ene Antoine Augustin Parmentier (1737-1813), ’n apteker in die Franse weermag. Hy is gedurende die Sewejaaroorlog gevange geneem in Pruise, waar hy toe

Nadat aartappels aan Europa en die Britse Eilande bekend gestel is, was die Iere die eerste land wat aartappels as stapelvoedsel begin kweek het. Die Ierse klimaat en grond was uiters geskik vir die verbouing van aartappels en die goeie aartappeloest

Agtien maande lank kon ek nooit die stad verlaat nie. Dit was nie my keuse nie, maar Covid-19 s’n. In die eerste maande van die inperking is ek menige oggend om sewe-uur al wakker lawaai deur my lastige buurman met sy angle grinder. Dan lê ek in die

Die Gifbergpas loop op teen ’n plat berg wat Maskam genoem word. Dit is deel van die Matzikamabergreeks en die pad verbind plase bo-op die berg met Vanrhynsdorp in die noorde. Gifberg vorm die westelike hang van die Matzikama, wat “die berg wat water