De naakte moordenares: Thriller

By Henry Rohmer

door Henry Rohmer


De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.


Een grote maffia deal moet over de stadium gebracht worden. Het gaat om onvoorstelbaar grote sommen geld - en onvoorstelbaar vuile deals. Een undercover onderzoeker is geïnfiltreerd en riskeert zijn nek. Wanneer hij op een feestje van de baas van het syndicaat oog in oog komt te staan met een naakte showgirl, heeft hij geen idee dat hij te maken heeft met een meedogenloze moordenaar...


Henry Rohmer is het pseudoniem van de bekende fantasy- en young adult-auteur Alfred Bekker, die ook heeft meegeschreven aan talrijke suspense-reeksen zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Mar 7, 2023
• ISBN: 9783745227802

Book preview

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER A.PANADERO

Henry Rohmer is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

De naakte moordenares: Thriller

door Henry Rohmer

De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.

Een grote maffia deal moet over de stadium gebracht worden. Het gaat om onvoorstelbaar grote sommen geld - en onvoorstelbaar vuile deals. Een undercover onderzoeker is geïnfiltreerd en riskeert zijn nek. Wanneer hij op een feestje van de baas van het syndicaat oog in oog komt te staan met een naakte showgirl, heeft hij geen idee dat hij te maken heeft met een meedogenloze moordenaar...

Henry Rohmer is het pseudoniem van de bekende fantasy- en young adult-auteur Alfred Bekker, die ook heeft meegeschreven aan talrijke suspense-reeksen zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

1

Het donkerharige meisje was bijna naakt. Ze droeg dijhoge laarzen en een kleine string. Ze droeg een open leren vest dat haar borsten onthulde.

Haar delicate handen grepen het handvat van een Heckler & Koch machinepistool.

De loop was op mijn bovenlichaam gericht.

Vinnen omhoog! kwam spottend uit de gebogen lippen van de schoonheid. Of je krijgt een paar gaten in je buik...

Ik volgde de uitnodiging.

Er kwamen nog twee meisjes.

Ze waren ook gewapend en droegen dezelfde schaarse kleding als de donkerharige vrouw, die me met een katachtige blik aankeek.

Koopt meneer Kamarov niets om aan te trekken?, vroeg ik, terwijl ik het niet kon laten om te grijnzen.

De donkerharige vrouw trok haar gezicht op.

U bent de eerste die daar spijt van krijgt, meneer...

Wood, stelde ik mezelf voor. Randy J. Wood uit Atlanta, Georgia.

Dat was de schuilnaam die ik, speciaal agent Jesse Trevellian van de FBI New York Field Office, droeg voor deze geheime operatie. Ik stond met mijn handen omhoog en de gewapende meisjes betastten me onder mijn donkere smoking jasje.

Ik was er op voorbereid.

Voor één keer droeg ik mijn dienstwapen van het type SIG Sauer P 226 aan mijn voet, terwijl ik anders de voorkeur gaf aan een riemholster.

Wat de meisjes daar deden had niet veel te maken met een echte zoektocht. Het was onderdeel van de show. Maar het was best aangenaam.

Een van de schoonheden had mijn identiteitskaart gepakt en bekeek die met spottende strengheid.

Randy J. Wood, mompelde ze. De naam klopt tenminste...

En staat ook op de lijst van genodigden, voegde ik eraan toe.

Uit mijn ooghoek zag ik een van de meisjes mijn rode sportwagen onder handen nemen. Wees voorzichtig met de auto, riep ik.

Het meisje dat zich achter het stuur had geknepen giechelde.

Oké! zei de donkerharige vrouw. Je kunt gaan!

Hartelijk dank, antwoordde ik en liep door de glazen deur de foyer in van het Johnson Plaza Hotel in Brooklyn.

Bij de ingang stonden de echte bodyguards in donkere pakken. De meisjes maakten deel uit van de show die Jossif 'Big Joe' Kamarov voor deze avond had geregeld. De Heckler & Koch MPI's waren echt, maar ongeladen, verzekerden onze informanten ons. Het gerucht ging dat Big Joe de MPI's had geleend uit het rekwisietenfonds van het Bellmore Theatre op Broadway, waar een gangstermusical werd opgevoerd.

Kamarov subsidieerde de Bellmore met grote sommen geld. Een hobby van 'big Joe' die hij financierde uit zijn kleine kas. Misschien diende het hem ook om geld wit te wassen.

Ik betwijfelde of ook maar één van de jonge vrouwen echt met een MPi had leren omgaan. Kamarov had waarschijnlijk alle strippers in Lower Brooklyn ingehuurd voor de avond. Big Joe stond bekend om zulke frivole producties.

Geen wonder, hij was van de industrie, bij wijze van spreken.

De seksindustrie was zijn wereld.

Kamarov was de baas van een syndicaat van Wit Russen dat nu een groot deel van de illegale prostitutie in New York controleerde. Hij had ook zijn vingers in de meisjeshandel en inde beschermgeld van clubs.

Hij smokkelde jonge vrouwen uit Oost-Europa binnen, zorgde voor valse papieren en verkocht ze aan de pooiers die hij controleerde.

Maar zijn dagen als grote peter op de achtergrond waren geteld. Ook al had hij er zelf geen idee van.

We wilden hem een halt toeroepen. Die avond was Kamarov van plan een grote deal te sluiten. En wij zouden erbij zijn. Met microfoons, camera's en een aantal agenten, waarvan sommigen al maanden undercover waren. Kamarov had geen idee van de val die we voor hem zetten. Hij wist vooral niet dat we Basil Jordan, een pooier uit Harlem, hadden 'omgedraaid'. De aanklager had hem, met min of meer zachte druk, ervan overtuigd dat het beter voor hem was om ons te helpen en voor de rechtbank te getuigen als kroongetuige.

Ik kwam de foyer binnen.

Kamarov had het hele Johnson Plaza afgehuurd voor de avond. En niet voor het eerst. De Wit-Rus hield van uitbundige feesten. Zijn losbandige feesten waren het gesprek van de dag in Brooklyn.

Ik liet mijn ogen dwalen. Overal waren de halfnaakte meisjes met hun MPi's. De foyer zat vol met feestelijk geklede mensen. De mannen in smoking, de vrouwen in diamanten juwelen.

Big Joe droeg een stijlvolle outfit. Een paar sinistere kerels waren gemakkelijk te herkennen als bodyguards, omdat ze steeds iets in hun radio mompelden.

Bij de arrestatie moesten we speciaal op deze mannen letten.

Maar het was allemaal zorgvuldig gepland.

Voor elke gorilla waren er minstens twee G-mannen.

En de lijfwachten zouden zeker slim genoeg zijn om geen pistool op ons te richten. Immers, een gevecht met de FBI was iets anders dan een schermutseling met de mensen van een recalcitrante pooier.

Een beetje opzij zag ik mijn vriend en collega Milo Tucker, die een drankje nam van een van de luchtig geklede moordmeisjes.

We keken elkaar even aan.

Voor de rest lieten we niet merken dat we iets met elkaar te maken hadden.

Ik droeg een kleine radio op mijn overhemdskraag, waarmee ik indien nodig contact kon opnemen met collega's.

Een bulderende lach vulde de kamer. De genodigden draaiden zich om. Big Joe Kamarov stond daar met zijn hoofd in brand, een van de halfnaakte meisjes in elke arm. Basil Jordan was bij hem. De twee bodyguards die Jordan vergezelden hadden hun vak geleerd op de FBI-academie in Quantico. Agent Jellico en Agent Carrington speelden hun rol zo overtuigend dat je zou denken dat ze nooit iets anders hadden gedaan dan een pooier begeleiden.

Jordan zweette.

Een van de meisjes stormde op me af, een MPI in de ene hand, een dienblad met drankjes in de andere. De aanblik van haar blote borsten leidde me even af.

Ik moest nu scherp blijven wat Kamarov betreft. De operatie kon elk moment de beslissende fase ingaan.

Een drankje? vroeg de schoonheid.

"Bedankt.

Ik nam een glas en nipte ervan terwijl het meisje met een adembenemende zwaai van haar heupen wegliep.

Ik keek naar Kamarov en Basil Jordan.

Jordan voelde zich zichtbaar ongemakkelijk in zijn vel. Hij maakte de eerste knoop van zijn overhemd los. Ik hoopte dat hij zijn microfoon niet verpestte, dan was het allemaal voor niets.

Heh, ik ken jou! riep een vrouwenstem links van mij.

Ik draaide me om. Madeleine Kamarov kwam op me af.

Ze was midden dertig, droeg een laag uitgesneden jurk die haar erg sexy maakte. Ze was Kamarovs derde vrouw en haar echte naam was ook niet Madeleine. Maar dat was de naam waaronder Kamarov haar had laten naturaliseren in de VS.

Ze liep onvast. Ze had gedronken.

"Wacht, ik herinner me, je bent .... Mijn hemel,