De geprogrammeerde boodschappers van de dood: Thriller

By Henry Rohmer

De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.


Een ultramodern hightech wapen valt in verkeerde handen en brengt dood en verderf. De ingenieuze maker ervan wordt in New York vermoord en lijkt het slachtoffer te zijn geworden van een samenzwering van grote syndicaten. Alleen een eenzame onderzoeker vermoedt de onvoorstelbare waarheid ...


Henry Rohmer is het pseudoniem van een auteur die onder de naam Alfred Bekker vooral bekend werd als auteur van fantasyromans en jeugdboeken. Hij was ook co-auteur van suspense-reeksen als Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair , Kommissar X en Ren Dhark.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Mar 9, 2023
• ISBN: 9783745227864

Book preview

Henry Rohmer

De geprogrammeerde boodschappers van de dood: Thriller

UUID: ace50a02-194a-4362-8114-27b56f8f2079

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

De geprogrammeerde boodschappers van de dood: Thriller

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

De geprogrammeerde boodschappers van de dood: Thriller

Henry Rohmer

De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.

Een ultramodern hightech wapen valt in verkeerde handen en brengt dood en verderf. De ingenieuze maker ervan wordt in New York vermoord en lijkt het slachtoffer te zijn geworden van een samenzwering van grote syndicaten. Alleen een eenzame onderzoeker vermoedt de onvoorstelbare waarheid ...

Henry Rohmer is het pseudoniem van een auteur die onder de naam Alfred Bekker vooral bekend werd als auteur van fantasyromans en jeugdboeken. Hij was ook co-auteur van suspense-reeksen als Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair , Kommissar X en Ren Dhark.

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER A.PANADERO

Henry Rohmer is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Lee Jiang en zijn gevolg betraden de chique kroeg 'The Temple' op Fifth Avenue. De kale man met de Aziatische sterrenkenmerken werd vergezeld door een dozijn mannen in donkere maatpakken. De meeste van hen droegen handwapens.

Ze flankeerden hun baas van alle kanten.

Lee Jiang zelf droeg een kogelvrij Kevlar vest onder zijn jas.

De grote baas uit Chinatown stopte, richtte zijn blik op de mannen die al aan de lange tafel hadden plaatsgenomen.

Het was Jorge Menendez en zijn Puerto Ricanen. In een flits gingen ook hun handen naar hun wapens. Een dozijn snuiten van MPI's en automatische pistolen wezen in de richting van de Chinezen.

De ober wachtte bevroren naast het buffet.

Stilte heerste voor een fractie van een seconde.

Toen mompelde Lee Jiang een kort bevel in het Kantonees. Zijn mannen lieten hun wapens zakken.

Het gezicht van de Chinese man bleef onbewogen.

Begrijpt u zo'n ontvangst als Puerto Ricaanse gastvrijheid, meneer Menendez? vroeg hij in vlekkeloos Engels.

Jorge Menendez was nog geen dertig. Een bijna sierlijk ogende Latino, met kinlang zwartblauw haar en een dun, tot op de millimeter geschoren baardje.

Een donkere zonnebril bedekte zijn ogen. Hij aarzelde even en gaf toen een teken aan zijn mannen.

De Puerto Ricanen lieten nu ook hun wapens zakken en de situatie ontspande.

Ga zitten! bood Menendez aan.

Lee Jiang knikte. Samen met een deel van zijn gevolg naderde hij de tafel, terwijl de rest zich in de kamer verspreidde. Iemand trok de stoel terug voor de baas uit Chinatown, Jiang ging zitten.

Een mooie plek die u hebt gekozen voor deze bijeenkomst, zei de man uit Chinatown waarderend.

Menendez grijnsde wrang, grinnikte, veegde zijn mond af met zijn mouw.

Het is sinds kort van mij, legde hij uit.

Mijn respect.

Jullie gorilla's kunnen hier zoveel rondsnuffelen als ze willen! Ook in de keuken, voor mijn part! Ik vind het niet erg.

Ik neem aan dat u een man van eer bent, meneer Menendez.

Oh, ja?

Menendez grijnsde.

Lee Jiang's gezicht bleef roerloos als een masker.

Mocht iets anders blijken, dan is er geen plek in de wereld waar je nog veilig zou zijn. Ik - of mijn opvolger - zou er dan geen genoegen mee nemen u gewoon te doden...

Menendez's uitdrukking werd hard.

Bedreig je me?

Ik wil de zaken met je herschikken.

Niemand zal zich hiermee bemoeien, legde Menendez uit.

Zoals je ziet, hebben we deze chique plek helemaal voor onszelf vandaag...

Er zijn wat meningsverschillen geweest in het verleden die we moeten oplossen. We kunnen ons momenteel geen oorlog veroorloven!

Menendez ontblootte zijn tanden.

Ik deel uw analyse, meneer Jiang.

Een van de bodyguards die de man uit Chinatown vergezelde, had zich bij de grote voorruit opgesteld. Hij keek naar buiten. De tempel was op de 27e verdieping. Er was een fantastisch uitzicht op Central Park.

De lijfwacht genoot enkele ogenblikken van haar. Toen veranderde zijn gezichtsuitdrukking.

Hij verwrong zich tot een masker van afschuw.

Hij deed een stap terug, schreeuwde een paar woorden in het Kantonees.

De Chinezen aan tafel draaiden zich om.

Menendez's mannen staarden nu ook naar de voorruit.

Het glas versplinterde.

Snel als een pijl drong een kogel het interieur van de 'Tempel' binnen.

Een fractie van een seconde later was er een enorme ontploffing, even later gevolgd door een tweede en een derde.

De doodskreten gingen verloren in het lawaai van de explosies.

Een moorddadige schokgolf verspreidde zich, waardoor menselijke lichamen als poppen door de ruimte vlogen.

Binnen enkele seconden veranderde 'De Tempel' in een wrede vlammende hel.

2

5th Avenue was volledig geblokkeerd door de talloze hulpverleningsvoertuigen. Auto's van de stadspolitie en de brandweer waren er. Er waren ook verschillende ambulances, voertuigen van noodartsen, noodvoertuigen van de FBI en de Scientific Research Division, de centrale herkenningsdienst van alle New Yorkse politie-eenheden.

Ik parkeerde de sportwagen in Central Park.

Milo en ik stapten uit.

Enkele honderden toeschouwers hadden zich verzameld. De collega's van de stadspolitie hadden moeite om hen niet dichter bij de plaats delict te laten komen.

We staarden naar de gevel van de 30 verdiepingen hoge wolkenkrabber. Het was gebeurd op verdieping 27. De gevolgen van de enorme explosie waren zelfs van buitenaf niet te overzien. Een kolom rook hing boven Central Park. Maar er stroomde niets uit de vernielde raamgevel van de 27e verdieping.

Blijkbaar was de brand geblust.

Een enorme roetvlek verduisterde de gevel over een oppervlakte van minstens twintig vierkante meter.

Milo en ik toonden onze FBI badges aan de NYPD collega's nadat we ons een weg hadden gebaand tussen de toeschouwers. Een sergeant zwaaide ons door.

We bereikten de foyer.

De beveiligers leken nogal hectisch.

De brandweercommandant gaf zijn bevelen via een walkietalkie.

We moesten onze identiteitskaarten opnieuw laten zien. Het hoofd van de operaties werd ons gewaar.

FBI? vroeg hij. Je collega's van de SRD zijn al boven!

Heb je enig idee wat hier gebeurd is? vroeg Milo.

Vraag me een aansteker. Het lijkt erop dat iemand een handgranaat door het raam heeft gegooid!

Naar de 27e verdieping?, vroeg Milo.

Ik zei alleen dat het er zo uitziet. Je kunt naar boven als je wilt, maar je moet het trappenhuis gebruiken. De liften zijn nog niet terug in werking.

Ik haalde diep adem.

Daar was ik al bang voor.

Maar dat was de ijzeren regel bij elke hoogbouwbrand: gebruik nooit de liften. Je kon niet voorzichtig genoeg zijn.

Dus hadden we geen andere keuze dan het trappenhuis te gebruiken. We namen twee treden tegelijk.

Zie het als conditietraining, zei Milo.

Ik dacht eigenlijk dat ik in dat opzicht genoeg deed...

Dat zullen we nog wel eens zien, Jesse!

Oh, ja?

Als we daarboven zijn en je krijgt nog steeds lucht, dan ben je in vorm!

Heel grappig!

Het duurde een hele tijd voor we de 27e verdieping bereikten en de kamers binnengingen waar onlangs een chique restaurant met de welluidende naam 'The Temple' was gevestigd.

De aanblik was afschuwelijk, de geur bijna ondraaglijk. Overal waren spoorzoekers aan