Samenzwering van de moordenaars: Thriller

By Henry Rohmer

Misdaadroman door Henry Rohmer


De omvang van dit boek komt overeen met 140 paperback pagina's.




Het formaat van dit boek komt overeen met 104 paperback pagina's.


Misdaadroman uit de NEW YORK DETECTIVES serie over rechercheur Bount Reiniger.


Een jongeman raakt in de ban van Ierse terroristen - privé-detective Bount Reiniger moet hem bij zinnen brengen en steekt een wespennest aan.


Al snel staat de New Yorkse onderzoeker zelf op de dodenlijst van de terroristen...


Een Bount Reiniger thriller.


Henry Rohmer (Alfred Bekker) is een bekend auteur van fantasyromans, thrillers en jeugdboeken. Naast zijn grote boekensuccessen heeft hij talrijke romans geschreven voor suspense series zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton reloaded, Kommissar X, John Sinclair en Jessica Bannister. Hij heeft ook gepubliceerd onder de namen Neal Chadwick, Henry Rohmer, Conny Walden en Janet Farell.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Apr 14, 2023
• ISBN: 9783745229080

Book preview

Henry Rohmer

Samenzwering van de moordenaars: Thriller

UUID: 66941c78-c1c1-4b96-86ed-efcfaa728380

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

Samenzwering van de moordenaars: Thriller

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

Samenzwering van de moordenaars: Thriller

Misdaadroman door Henry Rohmer

De omvang van dit boek komt overeen met 140 paperback pagina's.

Het formaat van dit boek komt overeen met 104 paperback pagina's.

Misdaadroman uit de NEW YORK DETECTIVES serie over rechercheur Bount Reiniger.

Een jongeman raakt in de ban van Ierse terroristen - privé-detective Bount Reiniger moet hem bij zinnen brengen en steekt een wespennest aan.

Al snel staat de New Yorkse onderzoeker zelf op de dodenlijst van de terroristen...

Een Bount Reiniger thriller.

Henry Rohmer (Alfred Bekker) is een bekend auteur van fantasyromans, thrillers en jeugdboeken. Naast zijn grote boekensuccessen heeft hij talrijke romans geschreven voor suspense series zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton reloaded, Kommissar X, John Sinclair en Jessica Bannister. Hij heeft ook gepubliceerd onder de namen Neal Chadwick, Henry Rohmer, Conny Walden en Janet Farell.

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER A.PANADERO

Henry Rohmer is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Deze man moet sterven!

De zwart-witfoto lag op de rustieke houten tafel, en een paar seconden lang zei geen van de aanwezigen een woord. Vijf mannen stonden rond de tafel. Degene die het laatst had gesproken was een lange, uitgemergelde man wiens haar waarschijnlijk ooit vuurrood was geweest.

Nu waren ze helemaal grijs op een paar strengen na. Zijn intelligente ogen flitsten terwijl hij de een na de ander onderzocht. Geen enkel detail leek hem te ontgaan.

Ik heb die man eerder gezien, verbrak een van de mannen de stilte. In de krant... De grijsharige man knikte.

Dat zou best kunnen. Hij is een rechter. Zijn naam is William Doherty.

Ik heb die naam eerder gehoord. Schijnt een stoere hond te zijn.

Zelfs stoere honden worden begraven!

Heb je al een plan, Seamus?

De grijsharige man knikte. U kunt beginnen met uw voorbereidingen. De zweem van een glimlach flitste over zijn gezicht. Je weet hoe groot de oren zijn die de andere kant heeft! Dus let goed op. Voordat we echt beginnen, moeten we wachten op instructies van bovenaf... Na een korte pauze vroeg iemand: Hoe zit het met de nieuwe jongen?

Seamus trok zijn wenkbrauwen op.

Deze McDowell?

Ja. Ik heb geregeld dat hij er vandaag niet is. Net zoals je zei.

Wat is er met hem, Patrick?

Gaat hij deelnemen aan de operatie? Seamus vernauwde zijn ogen een beetje en wreef toen over zijn vooruitstekende neus. Hij leek na te denken, niet helemaal zeker wat het juiste was om te doen. Toen keek hij op en verklaarde: Luister, Patrick! Je kunt McDowell vertellen dat er een operatie op komst is en dat hij - misschien - mee mag doen. Maar niet meer! Patrick knikte.

Oké... Maar ik zeg je, de man is in orde. Nog steeds een beetje groen achter de oren en met veel pluisjes in zijn hoofd, maar verder in orde! En hij is ook niet dom.

Seamus haalde zijn schouders op.

Je hebt misschien gelijk. Maar toch! - Ik wil geen onnodig risico nemen! Dus doe wat ik zeg.

Oké.

Ik wil niet dat hij details weet. Noch over wie het gaat, noch over iets anders. Seamus wendde zich van Patrick af en keek van de ene man naar de andere, alsof hij door hun gezichten heen in hun hersenen probeerde te kijken.

Niemand van hen zou ooit aan Seamus' gezag hebben durven twijfelen. Ze wisten dat zijn woord telde. Over een week ben ik terug, legde hij uit. En dan zullen jullie meer weten.

Dat was het einde van de vergadering.

Patrick nam de zwart-wit foto van de tafel en bekeek hem nog eens voordat hij hem teruggaf aan Seamus.

De hond verdiende echt een kogel in zijn kop, nietwaar?

Er was nu een harde ruk aan Seamus' mondhoek. Een gezichtsspier vertrok lichtjes.

Hij verdiende meer dan dat, Patrick! antwoordde de grijsharige man streng. Geloof me! Patrick had nooit getwijfeld aan iets dat uit Seamus' mond was gekomen. Nooit. Niet al die jaren.

2

Bount Reiniger, de bekende New Yorkse privédetective, stond voor het raam en keek uit naar de helderblauwe lucht boven Central Park. Zijn handen zaten in zijn broekzakken. Hij hief zijn brede, gespierde schouders op en haalde diep adem voordat hij zich weer omdraaide naar de man die in zijn kantoor was gaan zitten.

De man had duidelijk overgewicht en zijn driedelige pak was zeker een duur maatpak. Zijn haar was blond, maar had een sterke rode zweem. En als je naar zijn naam keek, was het duidelijk dat hij Ierse voorouders moest hebben.

Zijn naam was Rory Keogh en hij had meer geld verdiend in de vastgoedsector dan hij ooit in zijn leven zou kunnen uitgeven. Veel problemen konden worden opgelost met geld, maar de zaak die Rory Keogh op dit moment bezighield hoorde daar niet bij. Geld alleen zou geen verschil maken.

Het zou goed zijn als u me langzaam en duidelijk vertelt wat u wilt dat ik voor u doe, meneer Keogh, zei Bount Reiniger terwijl hij een sigaret nam en die in zijn mond stak. Hij bood Keogh er ook een aan, maar die wilde hem niet. Bount nam het eerste trekje, blies de rook uit en voegde eraan toe: Je stelt me vraag na vraag, maar je komt niet met je ding naar buiten! Ik vraag me af waar dit over gaat!

Keogh maakte een hulpeloos gebaar. Een gespannen glimlach kruiste zijn gezwollen gezicht.

Neem me niet kwalijk, meneer Reiniger. Het was helemaal niet mijn bedoeling om uw tijd te verspillen. Maar laat het een troost voor u zijn: Tijd is geld voor ons beiden, maar mijn tijd is minstens twee keer zo duur als de uwe! Zelfs als uw bureau het zo goed doet als ik hoor! Bount grijnsde.

Men hoort juist. Niettemin! Het beste is om me gewoon te vertellen wat je zorg is en ik zal je vertellen of ik iets voor je kan doen!

Hij haalde zijn schouders op. Oké, mompelde hij. Waarom niet, eigenlijk? Misschien kun je het ergste voorkomen! Hij keek Bount eerlijk aan. Ik ben de zoon van een arme Ierse immigrant, meneer Reiniger.

Haar naam suggereert zoiets.

"Toen mijn vader hier kwam, was hij zo arm als een kerkmuis. Twee jaar later was hij dood. Hij werkte in de bouw. Een stalen balk doodde hem. Ik was toen 15. Het was een moeilijke tijd voor mijn moeder, de jongere broers en zussen - en voor mij. Ik wil dat je dit weet, zodat je beter begrijpt wat er gebeurd is. Ik zie eruit als een Amerikaan en dat staat ook in mijn paspoort. Ik heb zelfs geen accent meer dat me zou kunnen verraden - hooguit mijn naam. Maar in