De wet van Don Turner: Western

By Neal Chadwick

door Neal Chadwick




De lengte van dit e-book komt overeen met 117 paperbackpagina's.


Don Turner was een man die een lange schaduw wierp en een nog langere arm had. Hij beschouwde het hele graafschap als zijn eigendom. En hij had zich allang opgeworpen als de meester van leven en dood. Wie in opstand kwam tegen de terreur leefde niet lang. Daarom dook iedereen weg. Niemand wilde verrast worden door een dodelijke kogel. Tot die zwerver Finley langskwam en verrassend genoeg tot sheriff werd benoemd. Dat was een misdaad die de dood waard was ...

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Sep 25, 2023
• ISBN: 9783745233438

Book preview

Neal Chadwick

De wet van Don Turner: Western

UUID: c1534985-a8e4-4783-84db-43d3fe3dcc04

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

De wet van Don Turner: Western

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

De wet van Don Turner: Western

door Neal Chadwick

De lengte van dit e-book komt overeen met 117 paperbackpagina's.

Don Turner was een man die een lange schaduw wierp en een nog langere arm had. Hij beschouwde het hele graafschap als zijn eigendom. En hij had zich allang opgeworpen als de meester van leven en dood. Wie in opstand kwam tegen de terreur leefde niet lang. Daarom dook iedereen weg. Niemand wilde verrast worden door een dodelijke kogel. Tot die zwerver Finley langskwam en verrassend genoeg tot sheriff werd benoemd. Dat was een misdaad die de dood waard was ...

Copyright

Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER WERNER ÖCKL

© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met echt levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg me op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg me op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Toen de drie sinistere figuren zijn winkel binnenkwamen, wist Tom Asher meteen dat ze niet waren gekomen om iets van hem te kopen.

Asher's hartslag versnelde, hij hapte naar adem.

Er zouden problemen komen, zoveel was zeker.

De gezichten van de drie mannen stonden hard. Hun koude ogen keken meedogenloos neer op Asher, die een flinke kop kleiner was dan zij.

Een koude rilling liep over Asher's ruggengraat, zijn handen balden zich tot vuisten in machteloze woede.

Nou, kennen we elkaar nog, meneer Asher? vroeg een van de drie, die duidelijk hun leider was.

Zijn zwarte baard ondersteunde de strakheid van zijn gezicht en gaf hem een somber uiterlijk. Zijn huid was opvallend bleek. Hij droeg zijn donkere hoed laag over zijn gezicht getrokken. Met zijn linkerhand nam hij zijn slanke sigaar uit zijn mond en ademde rook uit, terwijl zijn rechterhand dicht bij de revolver bleef die hij de hele tijd in zijn hol had gehad.

Het is al een tijdje geleden sinds betaaldag, nietwaar, meneer Asher? zei de zwarte baard. Zijn gelaatstrekken bleven ijskoud, geen gezichtsspier bewoog.

Luister! riep Asher. Zeg tegen je baas dat het niet anders kan! Ik heb nog een paar dagen nodig! Ik heb gewoon het geld niet!

De zwarte baard grimaste cynisch, maar bleef uiteindelijk volledig onbewogen.

Persoonlijk zou ik het niet erg vinden om u wat meer tijd te geven, meneer Asher, mopperde hij. Maar de baas is verdomd ongeduldig! De zwartbaard keek op Asher neer, een dunne glimlach speelde rond zijn bloedloze lippen. Hij zag de angst in de ogen van zijn tegenhanger en op dat moment leek het bijna alsof hij ervan genoot.

De zaken gaan de laatste tijd niet zo goed! riep Asher uit. Maar ik weet zeker dat dat weer zal veranderen! Dat zweer ik je! Maar op dit moment is er gewoon niet genoeg!

De zwarte baard haalde zijn schouders op.

Misschien heb je gelijk, Asher. Zoals ik al eerder zei, het is niets persoonlijks.

Een van de mannen nam het bordje met de tekst tijdelijk gesloten, dat Asher tijdens de lunchpauze voor de deur hing, van de muurhaak, hing het aan de buitenkant van de deur en deed hem toen dicht.

Zo, nu zijn we ongestoord in wat we moeten doen, zei de man, een blonde, nog geen dertig, met twee Colts hangend aan zijn revolverriem. Toen hij Asher's mond vol afschuw zag openvallen, grijnsde hij, twee rijen gele tanden blootleggend.

Wat ..., haalde Asher adem, hoewel hij het kon raden. Zijn blik bevroor; hij stond voor de zwarte baard en zijn twee handlangers als een konijn voor een slang.

Ze stapten naar Asher toe.

Wat ga je doen? mompelde hij, nauwelijks hoorbaar. Koud angstzweet was inmiddels op zijn voorhoofd uitgebroken.

Nou, meneer Asher, ik ben bang dat onze baas ons onmiskenbare instructies heeft gegeven, siste de zwartbaard. We hebben een trieste taak uit te voeren en ik hoop dat je ons daarbij niet al te veel last bezorgt!

Asher liep weg van de indringers. In het voorbijgaan rukte de blonde met zijn rechterhand de inhoud van een plank naar de grond.

Niet mijn winkel! gilde Asher. Maar dit is mijn bestaan!

De zwarte baard schudde zijn hoofd.

Het spijt me, meneer. Maar deze keer kom je er niet zo goedkoop vanaf!

Wat ...

We hebben - zoals u zich misschien herinnert - uw winkel al verschillende keren grondig bekeken. Blackbeard vernauwde zijn ogen. Er was nu iets roofzuchtigs in zijn blik. De bloedeloze lippen waren strak op elkaar geperst.

Helaas heeft dat jullie miserabele betalingsmoraal niet merkbaar verbeterd! voegde de blonde eraan toe. Tenminste, dat denkt onze baas.

Asher kon niets terugzeggen, dus voegde de zwartbaard eraan toe: Je geeft de anderen een slecht voorbeeld, meneer Asher. Waar zouden we zijn als iedereen zoals jij was!

Asher slikte en hapte naar lucht.

Zijn geest begon koortsachtig te werken. Er moest een andere mogelijkheid zijn ...

Wat moet ik doen? vroeg hij wanhopig, hoewel hij stiekem wist dat zijn vraag overbodig was.

Niets, antwoordde de zwartbaard. Ze zullen nooit meer iets doen!

Maar, ik...

We zullen een voorbeeld stellen.

Asher begreep het.

Een overeenkomst met deze mannen was niet langer mogelijk. Hoezeer hij zich ook aan hen kon onderwerpen, het zou hen nu volledig onberoerd laten.

Hij probeerde zich te concentreren, een zinnige gedachte te vormen, maar zijn hoofd leek leeg te worden.

Hij deed een laatste poging. Kijk, ik weet dat dit niet goed was, maar ...

Als je nog iets belangrijks te zeggen hebt, moet je het snel doen! onderbrak de zwartbaard hem koeltjes.

Ik heb je wel gezegd dat ik het geld niet had, maar dat is niet waar! Ik zei dat alleen maar omdat ik wilde zien hoe ver je zou gaan ... Asher's stem had een zeurderige toon aangenomen. Aan het gezicht van de zwartbaard was niet af te lezen wat hij ervan vond. Het geld ligt in de la in de toonbank! Ik haal het wel!

De zwartbaard knikte zwijgend en deed nog een stap dichterbij, terwijl Asher zich naar de toonbank terugtrok. Steeds weer wierp hij een bezorgde blik in de richting van zijn tegenhanger. Voorzichtig omcirkelde hij de toonbank. De lade bevond zich aan de andere kant.

Asher aarzelde even.

Wat is er? riep de zwartbaard, zijn gezicht onbewogen.

Asher gaf geen antwoord, zijn spieren en pezen waren gespannen. Hij aarzelde even, opende toen met een schokkerige beweging de lade en haalde er een revolver uit.

Toen de zwartbaard in een flits zijn pistool uit zijn holster trok en vuurde, had Asher de haan niet eens gespannen. De koopman zakte neer, zijn ogen wijd alsof hij nog steeds niet kon geloven wat er was gebeurd.

De revolver viel uit zijn hand zonder een schot af te vuren. Asher's lichaam raakte de houten vloer van de winkel, zwaar en levenloos.

2

Jim Finlay had zijn kampeerplek uitgekozen bij een groepje bomen. De omgeving bestond voornamelijk uit vlak weiland dat al van verre te zien was. Het was goed land, gemaakt om grote kuddes vee te voeden.

De nacht was allesbehalve warm geweest. De ochtendkilte had Finlay wakker gemaakt. Hij had hout verzameld en het gedoofde kampvuur opnieuw aangestoken zodat hij koffie kon zetten.

Het waren zijn laatste koffiebonen, die nu een aangename geur verspreidden - en hij moest zich ook in andere opzichten realiseren dat zijn voorraden behoorlijk uitgeput waren.

Het wordt tijd dat ik ergens ga werken, dacht hij, want ook zijn geld was bijna volledig verdampt.

Finlay was veelzijdig. Hij had al heel wat verschillende baantjes gehad om zijn brood te verdienen.

Hij was hulpsheriff geweest, postrijder, cowboy en spoorlegger. Hij had ook korte tijd bij een detectivebureau in het oosten gewerkt.

Maar hij vond het er niet leuk. Het was te krap voor hem. Hij hield niet van de grote steden, zwart van het roet van de machines, waar iedereen ondergeschikt moest zijn. Leven als een