Sterf, McKee! Thriller

By Henry Rohmer

Thriller van Henry Rohmer


De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.

Hij is het hoofd van een belangrijk onderzoeksbureau - maar er lijkt een duister geheim in zijn verleden te zitten. Een maniakale moordenaar heeft het op hem gemunt en presenteert een oude, bloederige rekening.

Voor de onderzoekers begint een race met de dood...


Snelle actiethriller van Henry Rohmer (Alfred Bekker)!


Henry Rohmer is het pseudoniem van de bekende fantasy- en young adult-auteur Alfred Bekker. Bekker schreef ook mee aan talrijke suspense-reeksen zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Mar 6, 2023
• ISBN: 9783745227758

Book preview

Henry Rohmer

Sterf, McKee! Thriller

UUID: 811f1aa5-e78d-4ff1-a35d-eb04ff90844b

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

Sterf, McKee! Thriller

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

9

11

13

15

17

19

21

23

25

27

29

31

33

35

37

Sterf, McKee! Thriller

Thriller van Henry Rohmer

De lengte van dit ebook komt overeen met 140 paperback pagina's.

Hij is het hoofd van een belangrijk onderzoeksbureau - maar er lijkt een duister geheim in zijn verleden te zitten. Een maniakale moordenaar heeft het op hem gemunt en presenteert een oude, bloederige rekening.

Voor de onderzoekers begint een race met de dood...

Snelle actiethriller van Henry Rohmer (Alfred Bekker)!

Henry Rohmer is het pseudoniem van de bekende fantasy- en young adult-auteur Alfred Bekker. Bekker schreef ook mee aan talrijke suspense-reeksen zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER A.PANADERO

Henry Rohmer is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Meneer McKee bevroor toen hij het rode puntje over het grijs van zijn jas zag trekken.

De laserpointer van een doelzoeker!

Meneer McKee reageerde razendsnel. Hij wierp zich opzij, achter een van de voertuigen die langs de weg geparkeerd stonden.

Een fractie van een seconde later raakte een projectiel het asfalt. Er was geen geluid van een schot. Meneer McKee hurkte achter een Ford, trok zijn dienstwapen en wachtte.

Ergens in deze smalle, verwarrende zijstraat lag een moordenaar op hem te wachten.

Meneer McKee cirkelde gehurkt rond de Ford.

Zijn blik dwaalde aandachtig langs de gevels van de Brownstone huizen, de balkons, de brandtrappen, de rij geparkeerde auto's aan de kant van de straat...

De moordenaar had alle voordelen aan zijn kant.

Opnieuw zag Mister McKee de laser stip dansen.

Hij bukte zijn hoofd.

Kogels sloegen door het plaatwerk van de Ford, braken een van de banden en verbrijzelden de ruiten. Een set en Mister McKee had zich ingegraven achter het busje van een loodgietersbedrijf dat achter hem geparkeerd stond.

Voorbijgangers stopten, hier en daar was een kreet van paniek te horen.

Meneer McKee reikte in de binnenzak van zijn jas en haalde zijn mobiele telefoon tevoorschijn. Het nummer van het FBI Field Office New York stond in het menu geprogrammeerd. Eén druk op de knop en hij was verbonden.

Dit is speciaal agent Jonathan D. McKee, kondigde hij aan. In korte woorden gaf hij zijn positie en situatie aan.

Versterkingen waren onderweg.

Maar het zou nog wel even duren voor dat zover was.

Meneer McKee vouwde de mobiele telefoon op, stopte hem weg en dook voorzichtig achter zijn dekking vandaan. Hij hield het SIG Sauer P226 pistool met twee handen vast.

Een schot ging op een haar na langs het hoofd van Mister McKee.

Zijn blik gleed omhoog, langs de gevels van de huizen.

Hij probeerde koortsachtig te zien vanwaar hij het doelwit was.

Hij zag beweging bij een raam op de derde verdieping.

Een geweerloop werd teruggetrokken.

Meneer McKee liep gehurkt om het busje heen en liep de straat over. Enkele voorbijgangers keken hem argwanend aan. Mister McKee pakte zijn badge, hield hem omhoog en riep: Ga uit de vuurlinie! Er is een moordenaar daarboven...

Meneer McKee bereikte de overkant van de straat. Hij haastte zich over het trottoir. Zijn lichamelijke conditie was niet meer zo goed als in Korea, maar voor een man van zijn leeftijd was hij in goede conditie.

Vanuit de verte hoorde hij de sirenes van een voertuig van de stadspolitie. Hij kon niet wachten tot zijn collega's ter plaatse waren. Hij wilde de confrontatie aangaan met de mysterieuze moordenaar die het op hem gemunt had. Mister McKee rende naar de ingang van het gebouw waar hij de moordenaar had gezien.

Huisnummer 234.

Het was geen modern gebouw.

En dat in alle opzichten. De gevel brokkelde af en de videocamera boven de deur had een gebarsten lens.

Mr McKee drukte op een tiental belknoppen.

Er klonk gezoem.

De deur ging open. Mr McKee haastte zich naar de liften.

Ook zij werden bewaakt door videocamera's.

Iemand had de kabels eruit gescheurd. Er leek geen beveiligingspersoneel te zijn in nummer 234. Ze vertrouwden op de videocamera's, die een soort illusie van veiligheid creëerden.

Een van de liften ging open.

Een man in een donkerbruin jasje stapte naar buiten. Over zijn schouder droeg hij een langwerpige tas zoals die gebruikt wordt voor golfclubs.

Mr McKee hield zijn identiteitskaart onder zijn neus.

FBI! Open de tas alsjeblieft!

De man was een beetje verrast, maar gehoorzaamde toen. Heel voorzichtig opende hij de lange koffer. Er zaten inderdaad golfclubs in.

Neem me niet kwalijk, zei Mr McKee.

Het is oké, wat is er aan de hand, agent?

Waar woon je?

Derde verdieping.

Ben je net iemand tegengekomen?

Nee. Ik woon in flat C23, ging door de deur en toen naar de lift.

Niemand daar?

Nee.

Is er een tweede uitgang?

Ja, maar het zit op slot, je komt er niet makkelijk doorheen - tenzij je hier woont en een sleutel hebt...

"Bedankt.

Ondertussen loeiden de sirenes door de straat. Het waren de collega's van de Stadspolitie.

De liftdeur bewoog. Voordat hij kon sluiten, stak Meneer McKee zijn voet ertussen. Iemand had de lift op een van de bovenste verdiepingen geactiveerd. Maar zolang de sensoren van de schuifdeur weerstand registreerden, verhinderde het veiligheidscircuit het gebruik van de lift. Mister McKee trok zijn jas uit, rolde hem op en legde hem op de grond zodat de deur niet kon sluiten.

Afblijven!, zei meneer McKee tegen de man in de bruine jas. Zijn stem had een gezaghebbende toon die geen tegenspraak duldde.

Ga naar de mensen van de NYPD en zeg dat ze het huis moeten omsingelen!

De man stond verstijfd.

Kom op! vroeg Mr McKee nadrukkelijk. Waar wacht je op?

De man in de bruine jas kwam aarzelend in beweging.

Meneer McKee liep ondertussen voorzichtig de trap op.

Nadat de lift buiten werking was gesteld, was er alleen nog deze weg naar beneden. Dat was wat hij wilde.

Mr McKee nam de SIG in beide handen.

Normaal verbleef hij in zijn kantoor aan het Federal Plaza en coördineerde de operaties van het FBI Field Office van New York. Een kantoorbaan. Maar hoewel hij niet zo getraind was als de actieve speciale agenten in het veld, was hij niets vergeten.

Hij werkte zich omhoog naar de eerste landing. Hij liet de loop van de SIG ronddraaien, trok hem omhoog.

Er was niemand te zien.

Hij bleef met grote stappen omhoog lopen, steeds twee of drie stappen tegelijk.

Hij bereikte de eerste verdieping, wierp een blik op de gang. Er was niemand te zien. Misschien was de moordenaar allang weg, gevlucht via een van de brandtrappen aan de andere kant van het gebouw.

Meneer McKee keerde terug naar het trappenhuis, bereikte de volgende verdieping. Ook hier: niets!

De meeste huurders waren op dat moment niet thuis.

Toen hij de volgende verdieping bereikte, kroop hij extra voorzichtig door de gang. Op deze verdieping dacht hij het geweer van de moordenaar te zien.

De plattegrond was anders dan die van de lagere verdiepingen.

De gang maakte een bocht.

Dan leidde het direct langs een rij ramen.

Een van de ramen was een beetje omhoog geschoven....

Ongetwijfeld had de schutter van hieruit op hem geschoten. Voorzichtig naderde Mister