SERIAL KILLERS & DRUGSBARONNEN
e charismatische seriemoordenaar Ted Bundy, de gestoorde sekteleider Charles Manson, de beruchte drugsbaron Pablo Escobar … wat is dat toch, die vernieuwde aandacht voor beroemde psychopaten en legendarische onderwereldfiguren in de bioscoop en op de streamingdiensten? Zelfs de allereerste Netflix-productie van Nederlandse bodem, de razend spannende serie met Anna Drijver, Tom Waes en Frank Lammers in de hoofdrollen, schijnt gebaseerd te zijn op het leven van een bestaande Eindhovense drugsproducent en topcrimineel. Sterker nog, de gelijkenissen met het echte verhaal van Janus van W. zijn zo treffend dat de boef uit Brabant via zijn advocaat heeft geprobeerd om de verschijning van de serie tegen te dit jaar over elkaar heen buitelen. De fascinatie voor deze en criminelen is niet nieuw, maar eerder een tijdloos fenomeen dat voortkomt uit een mengeling van ongeloof (in het geval van Bundy: hoe kan een goed uitziende, schijnbaar alleraardigste, republikeinse mormoon in zijn vrije tijd de schedels inslaan van meer dan dertig vrouwen?) én nieuwsgierigheid (wat speelt zich af in de donkerste krochten van de menselijke psyche?). Toch is de huidige hype rondom Ted Bundy en Charles Manson vooral te verklaren door timing. De populariteit van deze twee seriemoordenaars past immers perfect in de true crime-trend die in 2015 werd aangezwengeld door het onverwachte succes van de Netflix-documentaireserie Bovendien is het in 2019 precies vijftig jaar geleden dat de actrice Sharon Tate op tragische wijze werd vermoord, of beter gezegd afgeslacht, door leden van The Manson Family. En het is dertig jaar geleden dat Ted Bundy na een unieke, gemediatiseerde rechtszaak op de elektrische stoel belandde. Kortom, 2019 is een tamelijk macaber jubileumjaar.
