Femme Fatale

By Βαγγέλης Δημητρόγλου

Τέτοιου είδους ‘μυθιστορήματα’ τα γράφουν ως επί το πλείστον γυναίκες. Δεν θα ψάξω κι ούτε μ’ ενδιαφέρει το γιατί. Έτσι είναι γιατί έτσι είναι. Δεν είμαι γυναίκα και τα δικά μου «ερωτικά» έχουν κάποιο Νουάρ υπόβαθρο, μελέτη της ανθρώπινης φύσης με έγκλημα χωρίς να λείπουν οι πικάντικες περιγραφές σε γλώσσα τρέχουσα και καθομιλουμένη.
Η «μοιραία γυναίκα» (femme fatale) εδώ δεν είναι μοιραία για τους άλλους γύρω της αλλά για τον ίδιο της τον εαυτό. Εάν έλειπαν οι πικάντικες ερωτικές περιγραφές, ίσως να ήταν ένα κοινωνικό δράμα αλλά απ’ την εξέλιξη του μύθου ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι «τα ‘θελε ο κώλος της» κι ως εκ τούτου ... μοιραία.
Το ότι κι ετούτη εδώ την λένε Ιζαμπέλ δεν θα το εξηγήσω ούτε θα το δικαιολογήσω ποτέ, είναι αυστηρά προσωπικό. Ούτε τις λεπτομερείς περιγραφές που εύλογα μπορεί να χαρακτηριστούν πορνογραφικό λόγιο μπανιστήρι. Δεν γυρεύω ούτε λογοτεχνικές δάφνες ούτε συγγραφική αναγνώριση. Θα ήμουν ένα ξιπασμένο ψώνιο αν το έκανα. Διασκεδάζω αφάνταστα γράφοντας στα γεράματα για να γεμίζω τις ώρες μου και το αυτό επιθυμώ και δι’ υμάς. Βιτριολικά Βιπεράκια γράφω για την τουαλέτα. Αστυνομικά Νουάρ με ντεντέκτιβ και τα σχετικά συνήθως και τελευταία κάποια «ερωτικά» που πουλιόνται περισσότερο και μου αποφέρουν 1 πακέτο τσιγάρα τον μήνα. Παλιά τα χάριζα δωρεάν αλλά και τότε είχαν μικρή κατανάλωση. Τώρα δεν τα χαρίζω και ... τα ερωτικά που πουλάνε, τα έβαλα πιο ακριβά απ’ τ’ άλλα. Καλώς ή κακώς, ετούτο το πεδίο έχει ψωμί.

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Βαγγέλης Δημητρόγλου
• Release date: Oct 5, 2023
• ISBN: 9798215289549

Βαγγέλης Δημητρόγλου

1953 Καισαριανή, Αθήνα, 2ο Δημοτικό Βενιζέλου, Γυμνάσιο (6ταξιο) Καισαριανής, ΑΣΟΕΕ, Τράπεζα, γάμος Μαριάννα, Χανιά-Κρήτη, fagotto και Les Vagabonds, διδυμα Οδυσσέας και Μελίνα το 98, Νοτιοδυτική Γαλλία 2003.Σήμερα, 2020, που τα δίδυμα τελειώνουν το Πανεπιστήμιο και δεν υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις, μετ'α από τόσες πολλές μαλακίες που έκανα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και αφού ξέφυγα απ' τον διαβήτη... απλ'α περιμένω τους φίλους του, τους πιό θανατερούς για να ξεμπερδεύουμε. Μετά απο χρόνια μελέτης και αυτο-καλλιέργειας - κουλτούρα το λένε - η δική μου είναι σινεμά, βιβλίο και μουσική (στο σινεμά & μουσική πολύ μετριόφρονα, είμαι άπαιχτος), ένα πρωΪ την είδα συγγραφέας, σκατασταμούτραμου. Βιτριολικά βιπεράκια αστυνομικής πλοκής και φαντασίας σε Ιστορικό φόντο για να βγάλω όλη την οργή μου σε εκκλησία-εξουσία-δικαιοσύνη, χωρίς να μ' ενδιαφέρει διόλου η κριτική. Σε λίγο θα πεθάνω άλλωστε, γέρασα. Δεν μ'ενδιέφερε η κριτική όταν ήμουνα μικρός κι έκανα την μια μαλακία πίσω απ' την άλλη, τώρα θα νοιαστώ ; Μ'αρέσει, περνάω και την ώρα μου -χωρίς τσιγάρο και Τζακ Ντάνιελς λόγω διαβήτη, αστα να πάνε - και στην Αγγλική έκδοση πουλιώνται στο ΑΜΑΖΟΝ, για να κονομήσω στα γεράματα ! 1-3 Ευρο τον μήνα εισπράτω. Σε μορφή ΕΒΟΟΚ τα προσφέρω δωρεαν.... σχεδόν. Κριτικές και γαμοσταυρίδια ή εδώ η κατάμουτρα στο [e-mail] ανευ φόβου και πάθους.***Τα βιβλία μου μπορεί να ταξινομηθούν σε 4 κατηγορίες.1__ Ξεκίνησα με τα Βυζαντινά που αν κι η ιδέα ήταν ορίτζιναλ, η γραφή είναι αστεία και πρωτόλεια. Το δήλωσα άλλωστε, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ συγγραφέας αλλά ούτε και ψώνιο να το παίζω τάχα μου στα 68. Ήταν πολλά και τα μάζεψα σε δύο τριλογίες.2__ Με το ΦΑΓΓΟΤΟ ξεκίνησε ημι-αυτοβιογραφικό κι εξελίχτηκε σε Νουάρ στο Νησί, (Χανια-Κρήτη) με κάμποσες "περιπέτειες" στο σύνολο.3__Με το "Πορτραίτο" ξεκινάει η 3η περίοδος σε περιβάλλον ΝΔ Γαλλίας που κατοικοεδρεύω και ΜΟΝΟ στ' αγγλικά υπάρχει κι η "Γυναίκα του μηχανικού" που δεν είναι κάτι πολύ διαφορετικό από μια συρραφή του ΦΑΓΓΟΤΟ + ΣΑΡΑΚΑΣ και δεν χρειάζεται κι άλλο Ελληνικό. (3 βιβλία). Απ' το "Πορτραίτο" κι έπειτα, λένε ότι βελτιώθηκα !4__Τα τελευταία (2) που είναι σε αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο χωρίς μάγκες ντεντέκτιβ και φάπες είναι μια προσπάθεια να γράψω 'λογοτεχνικό' Νουάρ επειδή μου είπαν ότι το κάθε τελευταίο μου είναι καλύτερο απ' το προηγούμενο αλλά παρόλο που αυτό δείχνει κάποιοα πρόοδο και βελτίωση, εξακολουθώ να φωνάζω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.

Book preview

Η Ιζαμπέλ, στην τελευταία τάξη του Λυκείου, τα ‘φτιαξε με τον Φιλίπ, έναν γοητευτικό αλογομούρη γιό του βιομήχανου παπουτσιών Φουρτένς, παίκτη του ράγκμπι της ερασιτεχνικής ομάδας της πόλης. Τ’ όνομά του, δικαιολογούσε την μάπα του, (Φίλος-ίππος) αλλά όχι το σπορ που έκανε. Θα έπρεπε να είναι αναβάτης τζόκεϊ. Στο πρώτο τους ραντεβού στο άλσος με τις οξιές , της μάλαξε τα βυζιά τόσο δυνατά μέχρι που πόνεσε και της τον έβαλε στα μπούτια πάνω απ’ το κιλοτάκι μέχρι που έχυσε σε δύο λεπτά. Μια Κυριακή που έλειπαν οι γονείς του, την έβαλε στο σπίτι του και την ξεπαρθένιασε αλλά και πάλι έχυσε σε δύο λεπτά. Τον μόνο που ένοιωσε η Ιζαμπέλ ήταν πόνος. Και στα βυζιά της που είχαν δυο μεγάλες μελανιές απ’ το ρούφηγμα αλλά και στην κοιλιά της. Κι αυτό συνεχίστηκε για ένα εξάμηνο αλλά η Ιζαμπέλ στο ντους είχε ανακαλύψει μόνη της το ρίγος που ένοιωθε όταν χάιδευε το μουνί της, και οι ‘εκρήξεις’ του Φιλίπ είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Εκείνο το Σαββατόβραδο, θα συναντιόντουσαν στο μπιστρό του Ντεντέ με όλη την παρέα και θα το έβλεπαν στην συνέχεια. Η Ιζαμπέλ όταν μπήκε μέσα τον βρήκε ανάμεσα στους φίλους του να συζητάνε μεγαλόφωνα το ματς του ράγκμπι νωρίτερα το απόγευμα ψάχνοντας να βρούνε τι έφταιγε που είχαν χάσει. Ο διαιτητής, φυσικά. Ποιος άλλος ; Την χαιρέτησε μ’ ένα νεύμα όταν μπήκε και συνέχισε την κουβέντα του με τους ‘φίλαθλους’. Κάπως απογοητευμένη, δεν τα κατάφερνε κάθε Σάββατο να βγαίνει με τους αυστηρούς και θρησκόληπτους γονείς της, έκατσε στο τραπέζι των κοριτσιών και παράγγειλε τον χυμό της. Τα κορίτσια χαχάνιζαν με αστεία που αφορούσαν τ’ αγόρια και το κόλλημά τους στο ράγκμπι κι η Μαρί ήρθε να κάτσει δίπλα της. Η Μαρί ήταν αθλήτρια στο τρίαθλο με καλές επιδόσεις κι αυτό φαινόταν στο κορμί της. Μετρίου αναστήματος αλλά καλοφτιαγμένη και σφιχτή, δεν είχε ακουστεί αν είχε γκόμενο.

-Είσαι πολύ όμορφη, Ιζαμπέλ, της είπε και διόρθωσε μια τούφα απ’ τα μαλλιά της πίσω απ’ τ’ αυτί.

-Μερσί Μαρί, αλλά κι εσύ δεν πας πίσω. Δεν σε στενεύει αυτό το τζην ;;;

-Λιγάκι στον καβάλο αλλά δείχνει πεντακάθαρα τα καπούλια μου.

-Που είναι σφιχτά και υπέροχα όπως φαίνεται.

-Δεν βαριέσαι εδώ μέσα με όλους αυτούς τους βλαμμένους, Ιζαμπέλ ;;;

-Αφάνταστα, Μαρί αλλά περιμένω να τελειώσει ο Φιλίπ.

-Όταν θα τελειώσει θα είναι ήδη ώρα να γυρίσεις πίσω.

-Και τι θες να κάνω ; Προτείνεις κάτι καλύτερο ;

-Οι γονείς μου λείπουν για το Σαββατοκύριακο και στο δωμάτιό μου έχω καλή μουσική και … λιχουδιές.

-Κάνω δίαιτα, Μαρί για να χάσω τρία κιλά.

-Πολύ καλή είσαι με τρία κιλά παραπάνω αλλά δεν εννοούσα αυτό με τις λιχουδιές.

-Αλλά ;;;

-Καπνίζεις, Ιζαμπέλ ;;

-Όχι. Μια φορά δοκίμασα και δεν μ’ άρεσε, κόντεψα να πνιγώ.

-Υπάρχουν άλλα εκτός απ’ τα τσιγάρα για να μην πνίγεσαι, Ιζαμπέλ.

-Ααααα! Τέτοιες λιχουδιές εννοούσες ;;;

-Ακριβώς. Και πρώτης ποιότητας. Απ’ το Μαρόκο. Δεν θες να δοκιμάσεις ;;; Θα πιούμε και ουίσκι με κόλα.

-Δεν ξέρω, βρε Μαρί. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ. Όχι ουίσκι με κόλα αλλά από εκείνο το … άλλο.

-Καιρός είναι, κούκλα. Κι αν δεν σ’ αρέσει όπως το τσιγάρο, μην το συνεχίσεις. Τι λες ;; Πάμε ;;; Όλα δωρεάν, δικά μου.

Θες η νεανική περιέργεια θες επειδή το Σαββατόβραδο φαινόταν χαμένο μ’ εκείνον τον Φιλίπ που δεν είχε σηκώσει τα μάτια του να την κοιτάξει μετά την πρώτη φορά και την καλησπέρα με νεύμα, η Ιζαμπέλ ακολούθησε έξω την Μαρί. Η Μαρί είχε μοτοποδήλατο έξω ! Δεν είχε δεύτερο κράνος αλλά Σαββατόβραδο και σ’ αυτήν την ηλικία δεν τα σκέφτεσαι αυτά. Η Μαρί έμενε σε μια μονοκατοικία με κήπο από εκείνες που τις λένε ‘βίλλα’ που ήταν θεοσκότεινη όταν έφτασαν. Η Μαρί αφού τακτοποίησε το μοτοποδήλατο στο γκαράζ ξεκλείδωσε και την οδήγησε στο δωμάτιό της. Ευρύχωρο και άνετο και ροζ σαν όλα τα κοριτσίστικα αλλά εκείνο που χτύπαγε στο μάτι ήταν οι φωτογραφίες στους τοίχους. Δεν ήταν φωτό αρρενωπών αντρών ροκστάρ ή ηθοποιών όπως σχεδόν σε όλα αλλά φωτό με μπικίνι φωτομοντέλων ή αθλητριών με σφιχτά κωλαράκια σαν τα δικά της. Η Ιζαμπέλ κόλλησε σε μία με κοντά ξανθά μαλλιά που ήταν σε προφίλ δείχνοντας την πλάτη της και τους στρογγυλούς γλουτούς της καθισμένους πάνω σε δυο υπέροχα ανάγλυφα πόδια στην διάσταση. Με την πλάτη στον φακό, όρθια μ’ ανοιχτά τα πόδια σε μια αμμουδερή παραλία με τα χέρια στην μέση πάνω απ’ τους γλουτούς κι ένα μπικίνι σχεδόν τίποτα, έδειχνε το σμιλεμένο κορμί της μ’ ένα αστραφτερό χαμόγελο.

-Ποια … ποια είναι αυτή ; ψέλλισε η Ιζαμπέλ με κομμένη την ανάσα.

-Η Μέγκαν Ράπινο, της Αμερικανικής ομάδας ποδοσφαίρου, απάντησε η Μαρί. Φοβερό κορμί, έτσι ;; Κι εγώ έτσι είμαι, είπε ενθουσιασμένη η Μαρί και πέταξε τα ρούχα της μένοντας με τα εσώρουχα και πήρε στάση σαν την φωτό. Η Ιζαμπέλ στραβοκατάπιε το σάλιο της.

-Είσαι μια κούκλα, Μαρί αλλά με τα εσώρουχα θα πιούμε και θα καπνίσουμε ;;

-Δεν βλέπω γιατί όχι ! Αν σ’ ενοχλεί, να ντυθώ αλλιώς βγάλτα κι εσύ.

Η Ιζαμπέλ δίστασε λίγο αλλά μονάχα λίγο. Έμεινε με τα εσώρουχα που δεν ήταν καθόλου ‘αθλητικά’ αλλά ούτε και σέξι. Η Μαρί έβαλε μια απαλή μουσική να παίζει, άνοιξε ένα ντουλάπι που έκρυβε ένα μπουκάλι ουίσκι πίσω από κάτι πουλόβερ, κι έτρεξε μες την τρελή χαρά στην κουζίνα να φέρει ποτήρια και μια μεγάλη κόλα. Γέμισε δυο ποτήρια δίνοντάς της το ένα και πίνοντας άρχισε να κουνιέται αισθησιακά στον ρυθμό της μουσικής. Η Ιζαμπέλ αφού την παρακολούθησε για μερικά λεπτά, έκανε κι αυτή το ίδιο. Με το δεύτερο ποτό, η Μαρί άνοιξε μια άλλη κρυψώνα κι έβγαλε το χόρτο, τα χαρτάκια κι ένα κουτί σπίρτα. Η Ιζαμπέλ τώρα την κοίταζε καθισμένη στο κρεβάτι να στρίβει ένα μπάφο. Πήγε δειλά-δειλά κι έκατσε δίπλα της στο κρεβάτι. Η Μαρί το άναψε, τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά και μετά της το πρότεινε.

-Κράτησέ το όσο μπορείς μες τα πνευμόνια σου αν το θες να ενεργήσει, της είπε σοβαρά.

Η Ιζαμπέλ, άμαθη, έκανε ακριβώς αυτό που της είπε και στην Τρίτη ρουφηξιά άρχισε να ζεσταίνεται και να νοιώθει μια ευφορία. Της ερχόταν να βάλει τα γέλια χωρίς να έχει δει ή ακούσει κάτι αστείο. Είχε αρχίσει και να ψιλοζαλίζεται μετά από δυο ουίσκι αλλά παρόλα αυτά, ξαφνιάστηκε όταν η Μαρί την ρώτησε.

-Έχεις φιλήσει ποτέ κορίτσι ;;;

-Πως το εννοείς αυτό ;;

-Βαθιά στο στόμα με την γλώσσα, όχι σταυρωτά στα μάγουλα.

-Ο… όχι, είπε ντροπαλά η Ιζαμπέλ κοιτάζοντάς την. Σαν να είδε και την ρόγα στο βυζί της να διαγράφεται κάτω απ’ το σουτιέν της αλλά δεν έδωσε και μεγάλη σημασία. Το σουτιέν που φορούσε η Μαρί ήταν ένα μαύρο από εκείνα τα σφιχτά αθλητικά με χιαστί τιράντες στην πλάτη που δεν κουμπώνουν