Call-Girl

By Βαγγέλης Δημητρόγλου

Διακοπές και ... ανάρρωση, τέλος ! Μετά τον καθαρό αέρα στο βουνό, ο Ισιντόρ Ντυκάς επιστρέφει δυναμικά και θυμωμένος. Ανήλικες πουτάνες κι όταν κατά τύχη πέφτει επάνω τους, θυμώνει κι αγανακτεί και δεν καταλαβαίνει τίποτα από ασυλίες και προστασία των «κακών» από υψηλά ιστάμενους και κυβερνητικούς.
Περισσότερο δράση και λιγότερο σπουδή χαρακτήρων Νουάρ με φαμ φατάλ και τα σχετικά, μια διασκεδαστική περιπέτεια σαν Βιπεράκι που στερείται παντελώς λογοτεχνικής αξίας. Ο ‘συγγραφέας’, που είναι ότι άλλο εκτός απ’ αυτό, περνάει την ώρα του και διασκεδάζει γράφοντας, και το αυτό επιθυμεί δι’ υμάς. Γι’ αυτό και τα χάριζα στην αρχή. Αλλά κι όταν ήτανε δωρεάν, δεν είδαν ‘κατεβάσματα’ ! Περισσότερα είναι τώρα που έχουν τιμή και με τα συγγραφικά δικαιώματα αγοράζω ένα πακέτο τσιγάρα/μήνα. Αν τώρα κάποιος δυσκολεύεται και το θέλει, ας μου το πει να του το στείλω δωρεάν.
Ελλείψει φαμ φατάλ, η Ιζαμπέλ εδώ μπορεί να είναι μια σεξουαλικά αχόρταγη αλλά δεν είναι Κακό και μοιραίο κορίτσι. Κι επειδή μου άρεσε το προηγούμενο στα ψηλά βουνά, έβαλα κι εδώ μια δράση στο ίδιο μέρος. Υπάρχουν γενικώς κι άλλες αναφορές σε προηγούμενα αλλά δεν τα ξαναλέω για να γεμίσω σελίδες. Να τα διαβάσετε.
Το θέμα είναι σύγχρονο κι επίκαιρο. Ντρόγκα κι ανήλικες πουτάνες, μια μάστιγα στις σύγχρονες κοινωνίες. Ο ατιμώρητος εγκληματίας είναι πάλι πλούσιος αριστοκράτης, ναι, έχω θέμα, το δηλώνω ευθαρσώς, κι ο Ισιντόρ στο στοιχείο του. Τον πήρε και τον σήκωσε.
Αν συνεχίσω να καπνίζω, θ’ ακολουθήσουν κι άλλα. Ήδη ένα ακόμα «βρώμικο σόκιν» έχει φτάσει στην μέση !

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Βαγγέλης Δημητρόγλου
• Release date: Sep 23, 2023
• ISBN: 9798215461112

Βαγγέλης Δημητρόγλου

1953 Καισαριανή, Αθήνα, 2ο Δημοτικό Βενιζέλου, Γυμνάσιο (6ταξιο) Καισαριανής, ΑΣΟΕΕ, Τράπεζα, γάμος Μαριάννα, Χανιά-Κρήτη, fagotto και Les Vagabonds, διδυμα Οδυσσέας και Μελίνα το 98, Νοτιοδυτική Γαλλία 2003.Σήμερα, 2020, που τα δίδυμα τελειώνουν το Πανεπιστήμιο και δεν υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις, μετ'α από τόσες πολλές μαλακίες που έκανα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και αφού ξέφυγα απ' τον διαβήτη... απλ'α περιμένω τους φίλους του, τους πιό θανατερούς για να ξεμπερδεύουμε. Μετά απο χρόνια μελέτης και αυτο-καλλιέργειας - κουλτούρα το λένε - η δική μου είναι σινεμά, βιβλίο και μουσική (στο σινεμά & μουσική πολύ μετριόφρονα, είμαι άπαιχτος), ένα πρωΪ την είδα συγγραφέας, σκατασταμούτραμου. Βιτριολικά βιπεράκια αστυνομικής πλοκής και φαντασίας σε Ιστορικό φόντο για να βγάλω όλη την οργή μου σε εκκλησία-εξουσία-δικαιοσύνη, χωρίς να μ' ενδιαφέρει διόλου η κριτική. Σε λίγο θα πεθάνω άλλωστε, γέρασα. Δεν μ'ενδιέφερε η κριτική όταν ήμουνα μικρός κι έκανα την μια μαλακία πίσω απ' την άλλη, τώρα θα νοιαστώ ; Μ'αρέσει, περνάω και την ώρα μου -χωρίς τσιγάρο και Τζακ Ντάνιελς λόγω διαβήτη, αστα να πάνε - και στην Αγγλική έκδοση πουλιώνται στο ΑΜΑΖΟΝ, για να κονομήσω στα γεράματα ! 1-3 Ευρο τον μήνα εισπράτω. Σε μορφή ΕΒΟΟΚ τα προσφέρω δωρεαν.... σχεδόν. Κριτικές και γαμοσταυρίδια ή εδώ η κατάμουτρα στο [e-mail] ανευ φόβου και πάθους.***Τα βιβλία μου μπορεί να ταξινομηθούν σε 4 κατηγορίες.1__ Ξεκίνησα με τα Βυζαντινά που αν κι η ιδέα ήταν ορίτζιναλ, η γραφή είναι αστεία και πρωτόλεια. Το δήλωσα άλλωστε, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ συγγραφέας αλλά ούτε και ψώνιο να το παίζω τάχα μου στα 68. Ήταν πολλά και τα μάζεψα σε δύο τριλογίες.2__ Με το ΦΑΓΓΟΤΟ ξεκίνησε ημι-αυτοβιογραφικό κι εξελίχτηκε σε Νουάρ στο Νησί, (Χανια-Κρήτη) με κάμποσες "περιπέτειες" στο σύνολο.3__Με το "Πορτραίτο" ξεκινάει η 3η περίοδος σε περιβάλλον ΝΔ Γαλλίας που κατοικοεδρεύω και ΜΟΝΟ στ' αγγλικά υπάρχει κι η "Γυναίκα του μηχανικού" που δεν είναι κάτι πολύ διαφορετικό από μια συρραφή του ΦΑΓΓΟΤΟ + ΣΑΡΑΚΑΣ και δεν χρειάζεται κι άλλο Ελληνικό. (3 βιβλία). Απ' το "Πορτραίτο" κι έπειτα, λένε ότι βελτιώθηκα !4__Τα τελευταία (2) που είναι σε αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο χωρίς μάγκες ντεντέκτιβ και φάπες είναι μια προσπάθεια να γράψω 'λογοτεχνικό' Νουάρ επειδή μου είπαν ότι το κάθε τελευταίο μου είναι καλύτερο απ' το προηγούμενο αλλά παρόλο που αυτό δείχνει κάποιοα πρόοδο και βελτίωση, εξακολουθώ να φωνάζω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.

Book preview

ΓΑΛΛΙΑ – ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΧΩΡΑ- ΚΑΤΟΙΚΟΙ 70 ΜΜ

1974. Με διάταγμα Ζισκάρ ντ’ Εσταίν η ηλικία ενηλικίωσης σύμφωνα με τον Αστικό/Ποινικό κώδικα, από τα 21 έτη για γυναίκες και 25 γι’ άνδρες, κατεβαίνει στα 18 έτη για όλους και τα σεξουαλικά εγκλήματα για ανήλικους νέους 15-18 χρονών χαρακτηρίζονται ειδεχθή.

2021. το όριο ηλικίας για ενήλικες με δικαίωμα ψήφου παραμένει στα 18 έτη ΑΛΛΑ το όριο ηλικίας για τέλεση συναινετικού σεξ κατεβαίνει στα 15 έτη ! Νέοι- νέες 15-18 χρονών μπορούν να γαμιώνται ελεύθερα αλλά όχι και να ψηφίζουν. Κάτι που αυτόματα νομιμοποιεί πουτάνες 15-18 χρονών.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Έχουν παρατηρηθεί περίπου 1000 εγκαταλείψεις οικογενειακής στέγης τον χρόνο από νέους 14-18 χρονών. Ο αριθμός είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερος γιατί πολλές τέτοιες «φυγές» δεν έχουν δηλωθεί από γονείς. Το ποσοστό αφορά σε 75% κορίτσια κι 25% αγόρια. Το 96% του συνόλου καταλήγει στην παρανομία γενικώς ενώ το 100% των κοριτσιών στην πορνεία.

Στο σύνολό τους, οι εγκαταλείψεις οικογενειακής στέγης των ανηλίκων παιδιών προέρχεται από φτωχές έως απελπισμένες οικογένειες αγράμματες/αμόρφωτες κι όλα τα παιδιά που το σκάνε δεν έχουν καμία ή μηδαμινή σχέση με το σχολείο.

Στις καταγγελμένες εξαφανίσεις ανηλίκων, η Αστυνομία σπάνια δίνει συνέχεια για έρευνα κι όταν το κάνει έχει επιτυχία 2%. Δεν τους βρίσκουν ή δεν ενδιαφέρονται να τους βρουν. Υπεύθυνοι είναι πάντα οι γονείς.

1.She was hot

Ο Δήμαρχος, όση ώρα γδυνότανε δεν έπαψε στιγμή να την κοιτάζει. Η Βερούσκα με μαύρα δαντελωτά εσώρουχα και μαύρες μεταξωτές κάλτσες που τις κρατούσαν ζαρτιέρες, ήταν μια οπτασία. Η μαντάμ Φλο του είχε στείλει λα κρεμ ντε λα κρεμ. Η Βερούσκα ήταν ψηλή 1,80 μπορεί και περισσότερο, μελαχρινή με μαύρα κοντά μαλλιά που τους είχε περάσει κάποιο ζελ για να φαίνονται σαν βρεγμένα, λυγερόκορμη με ατέλειωτα πόδια και θεϊκές καμπύλες. Τα γυμνασμένα καπούλια της έδειχναν στητά και γεμάτα κι όταν έβγαλε το σουτιέν της, τα δυο βαριά βυζιά της έδειχναν σαν ν’ αψηφούσαν τον νόμο της βαρύτητας. Ο Δήμαρχος ένοιωσε κάτι να κουνιέται στα σκέλια του μονάχα κοιτάζοντάς την.

Το θέαμα αποδείχτηκε υποδεέστερο της πράξης αργότερα στο κρεβάτι. Η Βερούσκα ήταν ένα ηφαίστειο που ξέρναγε λάβα κι ο Δήμαρχος απόλαυσε την ομορφότερη ώρα της βαρετής ζωής του.

-Τα χρήματα είναι στο τραπεζάκι, της είπε όταν ντυνόταν. Είσαι καταπληκτική !! Μπορείς και την επόμενη Πέμπτη ;;

-Για σένα, τίγρη, μπορώ και κάθε μέρα. Δική σου αποκλειστικά, του είπε ψέματα. Από εκείνα τα ψέματα που οι άντρες καταπίνουν αμάσητα μέσα στην μάταιη αυταρέσκειά τους.

Όταν ντύθηκε κι έφυγε ο Δήμαρχος, η Βερούσκα πήρε το πακέτο απ’ το τραπέζι, σφύριξε όταν του έριξε μια ματιά, γενναιόδωρος ο Δήμαρχος με το μικρό σαν στυλό τσουτσούνι, κι άνοιξε τον φούρνο στην κουζίνα για να τα βάλει στην σχάρα. Ντύθηκε κι έφυγε.

Η μικρή διώροφη πέτρινη μονοκατοικία δίπλα στο άλσος, απ’ έξω δεν έδειχνε σαν γαμιστρώνα. Έδειχνε σαν μια οικογενειακή κατοικία όπως όλες οι άλλες γύρω της. Η Μερσεντές με τον Μπόρις στο τιμόνι και την μαντάμ Φλο δίπλα, πάρκαρε ακριβώς μπροστά της. Η μαντάμ Φλο βγήκε αφήνοντας τον Μπόρις να περιμένει, άνοιξε την πόρτα με τα κλειδιά της, έριξε μια ματιά στον χώρο που δεν έδειχνε τίποτα, σε μισή ωρίτσα η Ματίλντ θα τον έκανε πάλι τζάμι, πήγε στην κουζίνα, άνοιξε τον φούρνο και πήρε το πακέτο, κι ύστερα που του έριξε μια ματιά, το έχωσε στην τσάντα της. Σε πέντε λεπτά είχε τελειώσει και βγήκε να κάτσει πάλι δίπλα στον Μπόρις στο δερμάτινο κάθισμα της Μερσεντές.

2.Too tough

Η Λίζα τον κοίταξε τρομαγμένη όταν έπεσε στο μεγάλο κρεβάτι ύστερα από εκείνο το χαστούκι που της είχε ρίξει. Μετά την ‘καλησπέρα’, με το μάτι που γυάλιζε ο ηλικιωμένος ευτραφής καράφλας της είχε πει

-Θα πονέσεις αλλά θα σ’ αρέσει, κι αμέσως την χαστούκισε.

Έβγαλε τα ρούχα του μένοντας με το άσπρο σλιπάκι που του ήταν κάπως φαρδύ κι έπεσε πάνω στην Λίζα να την γδύσει. Την τσίμπαγε και την χαστούκιζε όποτε έβλεπε γυμνή σάρκα. Η Λίζα τσίριζε την κάθε φορά και τον κοίταζε έκπληκτη και τρομαγμένη. Όταν την γύρισε μισόγυμνη μπρούμυτα και με το κιλοτάκι μισοκατεβασμένο της έχωσε βίαια δυο του δάχτυλα στον κώλο, ούρλιαξε και γυρνώντας ανάσκελα του έχωσε το γόνατό της με δύναμη τον καβάλο. Ο ‘θείος’ βόγκηξε δυνατά και διπλώθηκε πέφτοντας στο παχύ χαλί. Πήδηξε σαν αίλουρος απ’ το κρεβάτι κι αμέσως ντύθηκε, εκείνα τα Γκότθικ με τις βαριές μπότες Dr. Martens. Πήγε από πάνω του ανάμεσα στις γάμπες του και του είπε.

-Τράβα τα χέρια σου να σου βάλω λίγο πάγο.

Σχεδόν ασυναίσθητα, ο γηραιός κύριος τράβηξε τα χέρια του που έσφιγγαν το παπάρι κι η Λίζα του έχωσε μια ξεγυρισμένη κλωτσιά ανάμεσα με τα βαριά παπούτσια της. Ούρλιαξε σαν πληγωμένο θηρίο αλλά το μάτι της γυάλιζε και δεν σταμάτησε. Των κλώτσαγε στον καβάλο ξαπλωμένο στο πάτωμα ανάσκελα μ’ ανοιχτά τα πόδια μέχρι που σταμάτησε να φωνάζει. Ο υπουργός, διότι τέτοιος ήτανε, θα ξύπναγε χωρίς αρχίδια αλλά με τρεις προστάτες που θα ήταν πλέον αχρείαστοι κι η φωνή του θα ήταν σαν υψίφωνος όπερας. Η Λίζα βιάστηκε να το σκάσει και να πάει στην διπλανή σουίτα εκεί που ο γ. Γ. του υπουργού ‘κανόνιζε’ την Αλέξα. Η βαριεστημένη Αλέξα ανάσκελα με το τριχωτό βουβάλι επάνω της να βαριανασαίνει, την είδε να μπαίνει κι η Λίζα έβαλε τον δείκτη της στα χείλη δείχνοντάς της τα μην βγάλει τσιμουδιά. H Αλέξα άρχισε να κουνάει ελαφρά τους γοφούς της για ν’ απασχολήσει τον γ. Γ κι η Λίζα χώθηκε αθόρυβα μες την μεγάλη ντουλάπα.

Ο Μπόρις ούρλιαξε όταν πήγε να παραλάβει την Λίζα. Βρήκε τον υπουργό να κρατάει τα σκέλια του και να βογκάει σαν γουρούνι που το σφάζουν.

-Πού είναι το μουνάκι ;;;; κραύγασε

Με δυσκολία εκείνη η ανθρώπινη μάζα στο πάτωμα του έδειξε με το χέρι του την πόρτα. Φουριόζος βγήκε έξω και μπούκαρε στην διπλανή σουίτα. Βρήκε τον γ. Γ να ντύνεται και την Αλέξα στο κρεβάτι σκεπασμένη μέχρι τους ώμους με το σεντόνι. Τον κοίταζε έντρομη.

-Εσύ, πάρε δρόμο και ντύσου στον διάδρομο, είπε βλοσυρός στον έκπληκτο γ. Γ

-Μα …. Κατάφερε να ψελλίσει.

-Δεν έχει μα και ξεμά ρε μαλάκα. Αμέσως. Πάρε δρόμο μην την πληρώσεις εσύ.

Ο γ. Γ μάζεψε τα υπόλοιπα ρούχα του κι εξαφανίστηκε κι ο Μπόρις μ’ ένα πήδο έπεσε πάνω στην Αλέξα και κάθισε στην κοιλιά της. Τον κοίταξε τρομαγμένη γιατί πρώτα την χαστούκισε και μετά της φώναξε.

-Που είναι το βρωμόμουνο ;;

-Η … Λίζα ;; Δεν ξέρω. Δεν είναι δίπλα ;;

-Όχι δεν είναι, μωρή βλαμμένη. Αλλιώς δεν θα ρωτούσα. Που είναι ;;; την ρώτησε ουρλιάζοντας κι έβαλε τα πελώρια χέρια του γύρω απ’ τον λαιμό