Εξ Ουρανού

By Γιώργος Σαουλίδης

Όταν ένα κορίτσι από την πόλη μπαίνει στη ζωή του, ένας νεαρός Γερακάρης αρχίζει να ενδιαφέρεται για εκείνη. Θα καταφέρει όμως να κερδίσει την καρδιά της, όταν παλεύει να επιβιώσει κάθε μέρα κυνηγώντας ντρόνους με πακέτα στην περιφέρεια της Αθήνας, όταν τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και όταν εκείνη αποδεικνύεται ελεύθερο πουλί;

• Language: Ελληνικά
• Publisher: Mythography Studios
• Release date: Feb 22, 2020
• ISBN: 9781393675129

Γιώργος Σαουλίδης

Ο Γιώργος Σαουλίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε Πληροφορική και Σκηνοθεσία. Στην ηλικία των 7, διάβασε το Χόμπιτ πάνω σε μια κουνιστή καρέκλα. Από τότε γράφει διηγήματα και μυθιστορήματα στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Του αρέσει να παίρνει μύθους από την Αρχαία Ελλάδα και να τους μετατρέπει σε ανατριχιαστικές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Εντελώς αντιδιαμετρικά, του αρέσει επίσης να γράφει ρομαντικές κομεντί.

Book preview

Εξ Ουρανού

12 ΙΑΝ 2056 - ΈΠΙΑΣΑ αυτή την ταμπλέτα σήμερα, και ο μπαμπάς με άφησε να την κρατήσω για να ασχολούμαι. Είναι κινεζιά αλλά από τις καλές. Κανονικά θα την πουλάγαμε αλλά πάνε καλά τα πράματα. Η νέα γερακίνα, η Ρεμπέκα, έμαθε να με ακούει όταν της σφυράω, και έπεσε καλό πακέτο. Η ταμπλέτα είναι ολοκαίνουργια, φετινή. Της μιλάς και στα γράφει! Τέλειο; Θα γράφω κάθε μέρα.

23 Ιαν 2056 - Έπαιζα παιχνίδια συνέχεια αλλά η μπαταρία δεν κρατάει. Τα βαρέθηκα έτσι και αλλιώς. Ο μπαμπάς δε με αφήνει να τη φορτίζω συνέχεια γιατί αδειάζουν οι μπαταρίες στο βαν γρήγορα, και τις θέλουμε και γι’ άλλα πράματα.

4 Φεβ 2056 - Έπεσε ένα μικρό φωτοβολταϊκό που ταιριάζει στην ταμπλέτα. Τώρα θα μπορώ να τη βάζω πιο συχνά. Λοιπόν. Σήμερα με μάλωσε ο μπαμπάς γιατί τάισα πάρα πολύ την Ρεμπέκα και δεν έπρεπε. Όταν είναι φαγωμένη η γερακίνα δεν κυνηγά ντρόνους. Και ακόμα χειρότερα, μπορεί να μη γυρίσει να φάει από το χέρι σου, και άμα τη χάσουμε τι θα κάνουμε; Έφαγα και εγώ μια σφαλιάρα στο κεφάλι και το έμαθα.

8 Φεβ 2056 - Πήρα το παλιό γάντι του μπαμπά. Το δέρμα είναι πολύ φθαρμένο και τα νύχια της Ρεμπέκας μπαίνουν μέσα και σε γδέρνουν. Αλλά επειδή σε εμένα είναι μεγάλο το δίπλωσα και το έδεσα με δερμάτινο λουρί και είναι μια χαρά. Το έδειξα στο φίλο μου τον Ιωσήφ και μου είπε ότι είναι σκουπίδι. Δεν είναι σκουπίδι, εμένα μια χαρά μου κάνει. Κάθεται η Ρεμπέκα στο χέρι μου με την κουκούλα και την ηρεμώ. Το νιώθω ότι είναι ευτυχισμένη. Η μαμά μου πέθανε όταν με γέννησε. Όταν ηρεμώ την Ρεμπέκα νιώθω σαν να με κρατά η μαμά μου.

12 Φεβ 2056 - Κάναμε κατασκήνωση σήμερα με τους άλλους, ανταλλάξαμε πράματα. Οι μπαμπάδες μας ήπιαν ποτό και δε μας έδιναν σημασία, και πήραμε τη βαλλίστρα. Κανονικά δε μας αφήνουν να βαράμε τη βαλλίστρα, μετά τα δεκατρία μας έλεγαν, του χρόνου. Σιγά μην περιμέναμε τόσο πολύ. Πήγαμε μέσα στο δάσος με τον Ιωσήφ και βαρέσαμε τη βαλλίστρα, είχαμε κάτι