Commissaris Marquanteur en de roodharigen: Frankrijk Misdaad Thriller

By Alfred Bekker

door Alfred Bekker



Een seriemoordenaar die al jaren rondloopt, vermoordt altijd roodharige vrouwen. Vandaar de naam in de media: Tueur de Roux - de roodharige moordenaar! Wanneer een giftig afvaltraject van de vuilnismaffia wordt opgegraven, zijn er aanwijzingen voor het dumpen van de dode vrouwen. De FoPoCri ontdekt de vermeende dader. Zijn gemoedstoestand roept echter twijfels op.


Alfred Bekker is een bekende auteur van fantasyromans, thrillers en jeugdboeken. Naast zijn grote boekensuccessen heeft hij talloze romans geschreven voor suspense series zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, Kommissar X, John Sinclair en Jessica Bannister. Hij heeft ook gepubliceerd onder de namen Neal Chadwick, Henry Rohmer, Conny Walden en Janet Farell.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Aug 8, 2023
• ISBN: 9783745232530

Book preview

Copyright

Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER A.PANADERO

© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met echt levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg me op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Mijn naam is Pierre Marquanteur. Ik ben commissaris in Marseille en lid van een speciale eenheid die zich bezighoudt met het bestrijden van de georganiseerde misdaad. We heten Force spéciale de la police criminelle, kortweg FoPoCri, en we zijn gevestigd op het hoofdbureau van politie in Marseille.

Daarnaast nemen we ook die ene of andere ernstige misdaad aan die de andere afdelingen niet aankunnen. Dat wordt per geval besloten.

Mijn collega commissaris François Leroc zegt altijd: We kunnen de misdaad misschien niet verslaan, maar we kunnen tenminste voorkomen dat ze zich ongecontroleerd verspreidt.

Hij heeft waarschijnlijk gelijk als hij dat zegt.

Onze baas is Monsieur Jean-Claude Marteau, Commissaire général de police.

Hij verloor zijn hele familie aan de georganiseerde misdaad.

Ik kan je niet zeggen wat Monsieur Marteau van ons werk vindt in termen van slaagkansen. Ik denk dat hij zelfs zou doorgaan als de slaagkansen nul procent waren.

Hij is 's ochtends als eerste op kantoor en vertrekt 's avonds als laatste.

We steken allemaal al onze energie in ons werk.

Maar geen enkele zoals Monsieur Marteau.

Maar een baas moet toch ook het goede voorbeeld geven?

*

Het vrachtschip PECHEUR DE PERLES had net de haven van Marseille verlaten. Onze actie was tot in de puntjes gepland, maar om de een of andere reden was het schip een kwartier eerder vertrokken en was het nu op weg naar de Middellandse Zee.

Megafoonstemmen klonken en vermengden zich met het motorgeluid van speedboten. Ik kon nauwelijks verstaan wat ze zeiden, wat te wijten was aan het feit dat ik aan boord was van een helikopter die de PECHEUR DE PERLES naderde, samen met een aantal andere collega's. Bernard Thomas, een van de helikopterpiloten van de FoPoCri in Marseille, liet het vliegtuig zakken op het laaddek. Bernard Thomas, een van de helikopterpiloten van de FoPoCri in Marseille, liet het vliegtuig op het laaddek zakken.

De bemanning aan dek zag eruit als een verstrooid stelletje kippen. Een MP ratelde. De flits van de loop lekte bloedrood uit de korte loop van een Uzi. Een paar projectielen raakten het buitenste pantser van de helikopter vlak boven me. Een ander schot bleef steken in het speciale glas van het raam.

De helikopter landde.

Ik haastte me door de openstaande buitendeur naar buiten. Ik hield het dienstwapen met beide handen vast. Ik trok de SIG Sauer P 226 omhoog en vuurde snel achter elkaar vijf kogels uit het magazijn.

2

Ik bukte, vuurde opnieuw. Vlak achter me zaten mijn collega's François Leroc en Fred Lacroix. Alle collega's die betrokken waren bij deze operatie droegen Kevlar vesten en waren verbonden via een headset.

De man die op ons had geschoten met de Uzi vuurde nu bijna doelloos in de omgeving. Hij zwaaide met zijn pistool terwijl hij naar voren strompelde. Zijn handlangers zwaaiden ook met hun wapens. Onder hen waren automatische pistolen, pompgeweren en MP's van verschillende merken.

Tonnen gevaarlijk afval lagen aan boord van de PECHEUR DE PERLES, een vrachtschip dat zeker niet meer in goede staat verkeerde. FoPoCri Marseille was door maandenlang onderzoek op het spoor gekomen van een organisatie die illegaal giftig afval opruimde. Deze tak van georganiseerde misdaad, ook wel vuilnismaffia genoemd, had de traditionele werkterreinen van de georganiseerde misdaad, zoals drugs- en wapenhandel, allang ingehaald. De winstmarges waren enorm wanneer giftig industrieel afval, dat tegen hoge kosten verwijderd had moeten worden, gewoon gedumpt werd op een industrieterrein dat gekocht was door stromannen of verscheept werd naar een ontwikkelingsland waar de regelgeving minder streng was. We waren achter de illegale lading van de PECHEUR DE PERLES gekomen door een afluisteroperatie. Op hetzelfde moment als onze operatie waren er op een half dozijn andere plaatsen zoek- en arrestatieoperaties aan de gang.

Schoten schieten langs ons heen.

Verschillende speedboten van de kustwacht en de havenpolitie lagen inmiddels langszij de PECHEUR DE PERLES. Onze collega's en agenten van de havenpolitie en de kustwacht klommen aan boord.

Op zijn laatst nu was het duidelijk voor de schutters aan dek van de PECHEUR DE PERLES dat ze geen kans hadden.

De man die op ons had geschoten met de MP gaf zich over. Een man met een pompgeweer vuurde nog een laatste, slecht gericht schot in onze richting af voordat hij in een vrachtluik verdween. De anderen waren redelijker en staken hun hand op.

Stéphane Caron, de tweede man van onze speciale eenheid en hoofd van de operaties voor deze actie, klom samen met zijn collega Boubou Ndonga en andere collega's over de reling van de PECHEUR DE PERLES.

Al snel klikte de eerste handboeien en werden de arrestanten hun rechten voorgelezen.

François en ik stormden de trap op naar de brug. Fred Lacroix zat ons op de hielen. François rukte de deur open en ik stormde naar binnen met de SIG in beide handen.

De kapitein, de stuurman en een schutter stonden op de brug van de PECHEUR DE PERLES. De schutter was een breedgeschouderde man met rood haar, een Uzi hing over zijn linkerschouder. Hij greep naar het pistool, trok het uiterst sierlijke machinepistool rond en haalde de trekker over.

Ik vuurde een fractie van een seconde eerder dan hij. De eerste kogel uit mijn SIG raakte hem in de schouder en rukte hem opzij. Hij wankelde. Zijn eigen schot was afgeketst. In plaats van mij te doorboren, sloegen de relatief kleine kaliber Uzi projectielen een spoor van kleine gaatjes in de muur en verbrijzelden uiteindelijk ook een ruit.

De roodharige wankelde twee stappen achteruit, botste tegen een muur en trok zijn wapen nog een keer omhoog terwijl hij op de grond gleed.

Ik liet zijn MP niet weer afgaan. Mijn tweede schot raakte hem midden in zijn torso. Bewegingsloos zakte de roodharige volledig op de grond. Zijn ogen waren gefixeerd, zijn mond half open.

Ik stapte dichterbij en merkte dat hij niet meer in leven was.

Hij liet je geen keuze, verklaarde François.

De kapitein en de stuurman stonden aan de grond genageld. Fred Lacroix scande ze kort en vond een negen millimeter kaliber wapen op de roerganger. De kapitein was ongewapend.

U bent gearresteerd, legde mijn collega François Leroc hen uit. Alles wat u vanaf nu zegt kan tegen u gebruikt worden in de rechtszaal als u geen gebruik maakt van uw zwijgrecht...

We geven geen commentaar totdat we met een advocaat hebben gesproken, zei de kapitein.

Dat is je goed recht, zei François. Maar je moet er ook rekening mee houden dat het juridisch veel gunstiger voor je kan aflopen als je besluit vroegtijdig te getuigen. Want iemand onder de naar schatting vijftig of zestig arrestaties die nu worden verricht, zal praten.

De enige vraag is wie het eerst beslist, voegde ik eraan toe.

3

Alle motoren werden op stop gezet. Maar het duurde even voordat een schip als de PECHEUR DE PERLES merkbaar langzamer ging varen. Gelukkig kregen we steun van de havenpolitie. In hun gelederen zaten medewerkers die een schip van deze omvang konden begeleiden.

Omdat zowel de kapitein als de stuurman weigerden ons op wat voor manier dan ook te helpen, hadden we geen andere keus dan te wachten tot twee van deze functionarissen op de brug aankwamen en de leiding over het schip