Trevellian en de wrede wraak: Thriller

By Neal Chadwick

Thriller door Neal Chadwick


De lengte van dit ebook komt overeen met 114 paperback pagina's.


Verschillende mannen, allen betrokken bij louche deals, worden wreed doodgemarteld. Aanvankelijk geloven de onderzoekers in machtsstrijd binnen de georganiseerde misdaad. Maar uiteindelijk wordt het duidelijk dat er een persoonlijk motief moet zijn.

Het gaat over een wrede misdaad uit het verleden - en de even wrede wraak daarvoor.


Een thriller van Neal Chadwick


Neal Chadwick is het pseudoniem van de auteur ALFRED BEKKER, die bij een groot publiek vooral bekend werd door zijn fantasieromans en jeugdboeken. Hij schreef ook misdaad- en historische romans en was co-auteur van talrijke suspense series zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Dec 26, 2022
• ISBN: 9783745226447

Book preview

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER TONY MASERO

© van deze uitgave 2022 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

Trevellian en de wrede wraak: Thriller

Thriller door Neal Chadwick

De lengte van dit ebook komt overeen met 114 paperback pagina's.

Verschillende mannen, allen betrokken bij louche deals, worden wreed doodgemarteld. Aanvankelijk geloven de onderzoekers in machtsstrijd binnen de georganiseerde misdaad. Maar uiteindelijk wordt het duidelijk dat er een persoonlijk motief moet zijn.

Het gaat over een wrede misdaad uit het verleden - en de even wrede wraak daarvoor.

Een thriller van Neal Chadwick

Neal Chadwick is het pseudoniem van de auteur ALFRED BEKKER, die bij een groot publiek vooral bekend werd door zijn fantasieromans en jeugdboeken. Hij schreef ook misdaad- en historische romans en was co-auteur van talrijke suspense series zoals Ren Dhark, Jerry Cotton, Cotton Reloaded, John Sinclair en Kommissar X.

1

De fabriekshal was in het halfduister. Alleen door een hoge rij ramen viel een beetje licht naar binnen. De geur van afgewerkte olie hing in de lucht.

Het was cool.

John Delgrew rilde in zijn dunne Cool Wool pak.

Hij keek om zich heen. Met zijn linkerhand droeg hij een diplomatiek tasje, zijn rechter was altijd in de buurt van de Beretta die in zijn quick-draw holster zat.

Hé, Menendez, waar ben je? riep hij. In een door het licht beschenen gebied zag hij een donkerrode vlek op de betonnen vloer. Vers bloed...

Een zoemend geluid deed Delgrew terugdeinzen. Hij trok het pistool. Iemand had een hijskraan geactiveerd.

Een bundel, alleen zichtbaar als silhouet, hing aan de haak.

Langzaam werd het verlaagd.

Toen het licht erop viel, bevroor Delgrews gezicht tot een masker.

Menendez!

2

Het lichaam zat onder het bloed. Tientallen kogelgaten hadden Menendez's kleren gescheurd. Het gezicht was echter ongedeerd. Daarom had Delgrew het meteen herkend.

Shit, fluisterde hij, terwijl hij een stap achteruit deed.

Leg het pistool neer! brulde een stem van achteren. Delgrew draaide zich om en keek in de schaduwzone aan de andere kant van de hal. Hij raakte in paniek. Delgrew vuurde zijn geweer af en stak steeds opnieuw. Hij schoot blindelings en stopte in de schaduwzone bovenaan de balustrade.

Zijn pols klopte tot in zijn nek.

Een fractie van een seconde later werd hij van de andere kant beschoten.

Er was daar ook een zone die in de schaduw lag.

Een MPi ratelde af.

De snuitflits flitste in de duisternis.

De kogels sloegen rechts en links van Delgrew in de betonnen vloer en schoten kleine stukjes uit elkaar.

Delgrew dacht er even aan om terug te rennen naar de poort. Maar zijn angst was te groot. Ongeveer twintig meter lag tussen hem en de poort. Twintig meter waar hij een makkelijk doelwit zou zijn geweest. Delgrew liet het pistool vallen.

Niet schieten! schreeuwde hij.

Zet de koffer neer! instrueerde een andere stem hem.

Een vrouwelijke stem.

Delgrew slikte, liet zijn blik afdwalen en probeerde iets te zien in de donkere schaduwen.

Tevergeefs.

Je bent gebrand op het geld, hè? riep hij, terwijl hij de koffer omhoog hield. Hier is het! Neem het! Ik heb er niets op tegen! Maar laat me...

Nog een MPi salvo werd afgevuurd.

De projectielen suisden over Delgrews hoofd en doorboorden de haldeur.

Delgrew beefde. Hij zette de koffer op de grond en hief zijn handen op.

Een half miljoen dollar, het ging door zijn hoofd. Als ik die klootzakken ooit te pakken krijg, zullen ze niets te lachen hebben!

Er was nu weer een zoemend geluid te horen. Een tweede hijskraan was geactiveerd. Het bewoog op de rails die onder het plafond waren bevestigd en positioneerde zichzelf zo dat het tot stilstand kwam, ongeveer boven Delgrews hoofd. De haak werd neergelaten. Er hing iets aan. Delgrew zag even iets metaals glinsteren in het licht.

Handboeien!

De haak zakte tot op Delgrews ooghoogte.

Pak de handboeien! kwam de instructie, deze keer weer van de mannenstem.

Delgrew gehoorzaamde. Hij dacht aan Menendez die dood aan de andere haak bungelde. Paniek verlamde hem.

Je maakt geen kans, flitste het door hem heen.

Hij vroeg zich af op wie hij de laatste tijd zo vaak had getrapt dat hij zo'n wrede wraak had bedacht. Delgrew liet de handboeien vastklikken.

De stemmen - heb je ze eerder gehoord?, vroeg Delgrew zich af. De vrouw kon hij zich niet herinneren, maar de man wel. Verdomme, wist ik maar waar en in welke context, het flitste door hem heen. Moet lang geleden zijn...

De volgende instructie volgde. Weer van de mannelijke stem. Doe...het...tussenstuk...van de handboeien...in de haak!

Delgrew's oog viel op de wispelturige manier van spreken.

Verdomme, wat is dit? schreeuwde hij. Er zit een half miljoen dollar in die koffer! Je mag de Greenbucks hebben!

De MPi ratelde weer af. Delgrew deinsde terug. De projectielen kwamen binnen zijn bereik. Geen van hen had hem echter geraakt. Blijkbaar willen ze me niet doden, dacht hij. Nog niet...

Hij gehoorzaamde, plaatste het tussenstuk van de handboeien in de haak. Met een zoemend geluid werd de haak omhoog getrokken.

Wat probeer je te doen? schreeuwde hij.

Seconden later had hij zijn houvast verloren en hing hij met vastgeketende handen aan de haak. Hij schreeuwde. De handboeien snijden in zijn armen. Het deed vreselijk pijn.

Toen Delgrew ongeveer twee meter boven de grond hing, stopte de kraan met omhoog bewegen.

Een paar momenten gebeurde er niets.

Hé, je laat me toch niet zo zitten, hè? gilde Delgrew.

Geen antwoord. Hij hoorde voetstappen.

Een vrouw met witblond haar stapte uit de schaduw. Ze benaderde Delgrew.

Haar voetstappen weerklonken op de kale betonnen vloer. Ze droeg een schraal leren jasje dat zowat alles van haar lange, welgevormde benen blootlegde. Met haar linkerhand hield ze een MPi van het Uzi-type met korte loop vast.

Ze stapte in het licht zodat John Delgrew haar duidelijk kon zien. Ze keek hem aan met een koude glimlach.

Herken je me niet? vroeg ze.

Zweetdruppels stonden op Delgrews voorhoofd. Nee, ik weet niet wie je bent!

Ik ben Candy! Vertel me nu niet dat je me niet meer kent...

Verdomme, zet me hier neer! Mijn handen gaan dood!

Hebben ze je nooit verteld dat je naar het vagevuur gaat voor je zonden, John Delgrew?

Hé, hoe weet je mijn naam?

Je bent al naar de hel gegaan, John!

Wat?

Je weet het alleen nog niet. Trouwens, ik ben je een beetje voor in dit opzicht. Ik ben er al geweest...

Shit, waar heb je het over?

Uit de hel!

De vrouw, die zichzelf Candy had genoemd, trok haar MPi op en vuurde.

Ze stopte in Delgrew's richting.

Tientallen kogels deden zijn lichaam trillen en kronkelen. Zijn doodskreet stierf snel weg.

Candy's mooie gezicht werd een masker van haat. Ze vuurde tot de laatste kogel uit haar magazijn was geschoten.

Toen was er stilte.

John Delgrew's lichaam bungelde lichtjes heen en weer.

3

Milo keek op de klok.

Ik werd ook ongeduldig.

John Delgrew lijkt van gedachten te zijn veranderd, zei mijn collega.

Ik haalde mijn schouders op en liet mijn ogen afdwalen.

We zaten in een straatcafé in Greenwich Village. Delgrew had deze ontmoetingsplaats voorgesteld.

Hij was mede-eigenaar van een chique discotheek genaamd Bailando in Spanish Harlem. Ondanks zijn Engels klinkende naam was Delgrew allesbehalve een gewone Anglo-White American. Zijn moeder kwam uit Puerto Rico, zijn vader uit Argentinië.

Wij hadden kennis genomen van het Bailando in de loop van het onderzoek tegen enkele bazen van de georganiseerde misdaad die er kennelijk de voorkeur aan gaven de Latijnse glitterwinkel te gebruiken voor het witwassen van geld. Bovendien diende de discotheek als overslagplaats voor drugs. Naast de onvermijdelijke cocaïne waren er vooral