De wraak van John Stein: Western

By W. A. Hary

Western door W.A. Hary


Het formaat van dit boek komt overeen met 110 paperbackpagina's.


John Stein heeft vijf jaar in de gevangenis gezeten en wil wraak nemen op de hele bevolking van Greak Town. Wanneer hij terugkeert naar de stad, ontdekt hij echter dat er dingen zijn veranderd. Iemand heeft de macht over deze stad overgenomen - iemand die duistere zaakjes op het oog heeft. En hij, John Stein, wordt verondersteld daar deel van uit te maken. En dan is er nog Lilly, van wie hij gelooft dat ze hem destijds verraden heeft. Maar is dat allemaal echt zo? De vijf jaar hebben Stein veranderd, hij weet het alleen nog niet.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Sep 4, 2023
• ISBN: 9783745232851

Book preview

W.A.Hary

De wraak van John Stein: Western

UUID: 75f02f9d-38a1-4f6f-be9b-e201125def57

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

De wraak van John Stein: Western

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

17

18

19

20

21

22

23

24

25

De wraak van John Stein: Western

Western door W.A. Hary

Het formaat van dit boek komt overeen met 110 paperbackpagina's.

John Stein heeft vijf jaar in de gevangenis gezeten en wil wraak nemen op de hele bevolking van Greak Town. Wanneer hij terugkeert naar de stad, ontdekt hij echter dat er dingen zijn veranderd. Iemand heeft de macht over deze stad overgenomen - iemand die duistere zaakjes op het oog heeft. En hij, John Stein, wordt verondersteld daar deel van uit te maken. En dan is er nog Lilly, van wie hij gelooft dat ze hem destijds verraden heeft. Maar is dat allemaal echt zo? De vijf jaar hebben Stein veranderd, hij weet het alleen nog niet.

Copyright

Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met echt levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg me op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg me op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

De dag dat John Stein werd vrijgelaten uit de hel van de gevangenis van Utah was voor hem de dag van de wraak. Hiervoor had hij vijf jaar van de zwaarste martelingen en dwangarbeid overleefd.

De dag van wraak.

Niet alleen voor hem: zijn mensen hadden op hem gewacht, trouw, zoals gewoonlijk. Ze hadden het natuurlijk niet alleen aangedurfd, omdat ze precies wisten dat hij hen nooit zou hebben vergeven.

Toen John Stein voor het ijzeren hek stapte, stonden ze er allemaal - inclusief Billy, die zoals altijd schaapachtig grijnsde. Hij wist niet wat hij moest doen, frunnikte, wipte met zijn hoed achter in zijn nek.

Een echte Stetson, dacht John Stein verbaasd. Dus mijn jongens hebben het al die tijd niet slecht gedaan.

Wat hadden ze eigenlijk gedaan?

Zijn blik gleed vluchtig naar de slungelige gestalte van de Wyoming Kid, de breedgeschouderde, altijd stom grijnzende krachtpatser Little King en de wezelachtige, rattengezichtige Great Texas.

John Stein had alleen hun bijnamen bewaard. Hun echte namen waren niet interessant. Hij was alleen geïnteresseerd in het feit dat ze er waren. Voor de rest niet eens zoveel als hoe ze de afgelopen helse jaren hadden doorgebracht.

Geen van de bandieten had hem bezocht. Precies zoals hij had gewild. Niemand had de kans moeten krijgen om hen te arresteren.

Little King overhandigde hem de Colt met een eeuwige domme grijns. Hij had het vijf jaar lang voor zijn baas bewaard.

Je bent precies op tijd, alsof ik je zelf had besteld, zei John Stein en nam de Colt aan. Wanneer haal je die grijns van je gezicht, King? We weten allemaal hoe slim u bent.

Camouflage, baas, mopperde Little King. Als ik ooit stop met grijnzen... Ja, baas, dan weet je dat ik besloten heb mijn eigen hoofd te gebruiken.

Een antwoord zoals John Stein van hem had verwacht.

Kom op, jongens, de oorlog wacht. Onze oorlog. Ja, laten we naar Greak Town gaan. Binnenkort zal het iets anders heten. Bloody Town.

2

Zoals afgesproken reed John Stein eerst alleen de stad in. De mensen wisten blijkbaar al lang dat hij weer op vrije voeten was, anders zou Main Street niet zo verlaten zijn geweest.

Vijf jaar. John Stein klakte met zijn tong en spuugde in het stof van de weg.

Greak Town was veranderd in deze vijf jaar. Maar het was er niet mooier op geworden.

Steins lippen werden een dunne lijn terwijl hij de bruine man in draf recht naar het kantoor van de sheriff liet gaan.

Hier had hij gewoond. Van hieruit had hij de stad met ijzeren vuist geregeerd.

Hij kneep zijn lippen zo strak mogelijk op elkaar, maar kon de lichte trilling niet tegenhouden. Zijn wangspieren speelden.

John Stein dirigeerde het bruine paard niet met de teugels, maar met nauwelijks hoorbare knakken.

Er was beweging achter een raam. Iemand zocht snel dekking.

Hij werd van alle kanten in de gaten gehouden, maar geen van deze laffe mietjes liet zich openlijk aan hem zien.

Door de hitte sijpelde het zweet onder de rand van zijn hoed vandaan. In dunne stroompjes baande het zich een weg over Steins gezicht, dat op dat moment onnatuurlijk bleek was. Het zweet sijpelde tussen de stoppels van zijn baard. Toen John Stein zich daar onbewust krabde, klonk er een schrapend geluid.

De bruine man klopte ongemakkelijk. Zijn ogen waren lichtjes verwijd. Het dier was erg nerveus. De spanning in de lucht beïnvloedde ook de baai.

Met zijn linkerhand voelde John Stein onwillekeurig naar de holster van de revolver.

Natuurlijk was de holster leeg. John Stein had het geweer in de deken gerold, achter het zadel. Hij had de laffe burgers van Greak Town willen laten zien dat hij ongewapend terugkeerde. Als iemand nu op hem schoot, was dat regelrechte moord.

Hij lachte schor toen hij eraan dacht.

Op dat moment ging de voordeur van het kantoor van de sheriff open.

Dit is waar John Stein op had gewacht.

Steeds weer had hij zich de ontmoeting met zijn doodsvijand voorgesteld. Maar soms had hij er ook hardop over gevloekt. Een vreemde mengeling van tegenstrijdige gevoelens had hem altijd overheerst als hij zich de ontmoeting had voorgesteld. Er was ook angst geweest.

Ja, hij was subliminaal bang voor zijn tegenstander, aan wie hij de ergste nederlaag van zijn leven te danken had. De man aan wie hij de vijf jaar te danken had die hem de stad uit hadden gejaagd als een schurftig mormel - hij, John Stein.

John Stein staarde als geboeid naar de langzaam openzwaaiende deur. De deur ging naar binnen open. John Stein werd verblind door de zon en kon niets zien in de schaduwen van de kamer.

De angst viel weg. Er was alleen haat.

Iemand stapte uit de diepe schaduwen van het kantoor.

Nee, het schopt niet, het schommelt, dacht John Stein verbaasd.

Zijn grootste vijand: Moore Hendriks.

Maar dit was niet de Moore Hendriks die hem door Main Street had gesneld met twee Colts in zijn vuisten.

Wat John Stein voor zich zag, was daar slechts een kopie van. Dit was een menselijk wrak met trillende knieën, doorgezakte schouders, een riem die nauwelijks hield op de uitgemergelde heupen en uitgebrande ogen.

Een wrak genaamd Moore Hendriks.

Hoe kan John Stein zo'n tegenstander haten?

3

John Stein had zich deze ontmoeting keer op keer voorgesteld. Hij had plannen gemaakt en weer verworpen. En toen bleef er nog maar één plan over: hij zou naar de stad komen, stoffig, bezweet, uitgeput, ogenschijnlijk ongewapend.

Niemand vermoedde echter dat hij de reis comfortabel in een koets had gemaakt.

Van het paard af en het kantoor in, Moore Hendriks in veiligheid sussen, schijnvrede met hem sluiten. En dan de Colt in de deken. Met het in zijn vuist had hij Moore Hendriks door Main Street willen achtervolgen, net zoals hij hem vijf jaar geleden had achtervolgd.

Zijn mensen zouden na het eerste schot vanuit alle richtingen zijn toegesneld om John Stein te steunen.

En dan zou de heerschappij over Greak Town vernieuwd zijn. John Stein, die meedogenloos iedereen strafte die zijn spel niet meespeelde - een spel dat macht heette.

Ja, dat was zijn glorieuze plan geweest, het beste plan van allemaal. En nu was dat plan geen cent meer waard, want als hij dit wrak van een sheriff over Main Street zou jagen, zou hij zichzelf alleen maar belachelijk maken door misbruik te maken van een zwakkeling.

John Stein gleed uit het zadel.

De tanden van de laffe Moore Hendriks trilden als Spaanse castagnetten. Er was doodsangst in zijn ogen.

John Stein wilde het nog steeds niet geloven. Hij was zo verstrikt geraakt in zijn haat, dat het hem oneindig veel moeite kostte om er praktisch geen reden meer voor te zien.

"Dus je - je bent