De legende van prins Madoc: historische roman

By W. A. Hary, Alfred Bekker and Hendrik M. Bekker

door W.A.Hary, Alfred Bekker, Hendrik M.Bekker





Er bestaan veel legendes over de Welshe prins Madoc. Hij zou in de twaalfde eeuw met zijn schip de Nieuwe Wereld hebben bereikt.

Wales wordt op dit moment geteisterd door interne onrust. De zonen van koning Owain vechten om de macht in het koninkrijk Gwynedd. Op dit moment keert prins Madoc, die lange tijd verdwenen was, terug, wordt verliefd op de mooie Kyndra, die rebel werd na de moord op haar vader, en wordt uiteindelijk een beslissende factor in de strijd om de troon...

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Oct 18, 2023
• ISBN: 9783745234459

Book preview

W.A.Hary, Alfred Bekker, Hendrik M.Bekker

De legende van prins Madoc: historische roman

UUID: 38d72f0a-331a-49ec-984c-f89774418daf

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

Copyright

De legende van prins Madoc: historische roman

xxx

Copyright

Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met echte levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg me op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg me op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

De legende van prins Madoc: historische roman

door W.A.Hary, Alfred Bekker, Hendrik M.Bekker

Er bestaan veel legendes over de Welshe prins Madoc. Hij zou in de twaalfde eeuw met zijn schip de Nieuwe Wereld hebben bereikt.

Wales wordt op dit moment geteisterd door interne onrust. De zonen van koning Owain vechten om de macht in het koninkrijk Gwynedd. Op dit moment keert prins Madoc, die lange tijd verdwenen was, terug, wordt verliefd op de mooie Kyndra, die rebel werd na de moord op haar vader, en wordt uiteindelijk een beslissende factor in de strijd om de troon...

*

Wales, in het jaar van onze Heer 1170

Koning Owain Gwynedd opende zijn ogen met zijn laatste krachten. Zijn sombere blik was niet gericht op de drie kwakzalvers die tevergeefs hadden geprobeerd zijn leven te redden. Hij was op zoek naar zijn zonen die zich aan zijn sterfbed hadden verzameld. Ze hadden elkaar dagenlang om beurten opgezocht. Om niet te missen dat er in deze laatste dagen en uren van het leven van de koning van Gwynedd, een koninkrijk in het noorden van Wales, nog zoiets als een wakker moment zou kunnen zijn.

Uitgerekend nu stonden ze alle twaalf aan zijn bed. Alsof hij hier alleen maar op had gewacht.

Zijn ogen verwijdden zich echter, alsof iets hem bang maakte.

Een dozijn zonen boog zich laag over zijn bed en verdreef de drie kwakzalvers die geen kans maakten tegen hun superieure kracht. Al hun ogen waren gericht op de trillende lippen van de vertrekkende koning, die er tot nu toe niet in was geslaagd een waardige opvolger te benoemen. En elk van de zonen wilde natuurlijk die opvolger zijn. Want elk van hen was de enige die zich daartoe geroepen voelde.

Niet eens al zijn zonen waren aanwezig. Van de in totaal zestien waren er nog vier vermist, van wie niemand precies wist waar ze op dit moment waren. Ze waren in ieder geval niet op de hoogte gebracht. En zijn verwijdde ogen leken naar hen op zoek te zijn. Of was hij gewoon te verward in het aangezicht van de dood om te begrijpen wat er om hem heen gebeurde?

Zijn handen trilden en probeerden naar iets te reiken dat niemand kon zien, behalve hijzelf blijkbaar. Zijn lippen tuitten alsof hij worstelde om woorden te vormen die onhoorbaar bleven.

Plotseling rolde hij met zijn ogen. Er klonk een laatste nauwelijks waarneembare zucht uit het door de dodelijke ziekte vermagerde lichaam. Een laatste uitademing die een schokkende zucht leek. De letterlijke doodse stilte die volgde was alomtegenwoordig. Het leek tot in elke hoek van de enorme kamer te kruipen en greep niet alleen het hart van alle aanwezigen, maar vooral... hun geest:

Koning Owain Gwynedd was dood. Wie moest hem dan opvolgen? Wie zou hij waardig genoeg hebben geacht?

Misschien niet eens een van zijn zonen hier? Niet één van de aanwezigen: Was dit de reden geweest van zijn schrik? Of had hij zich op dat moment alleen maar gerealiseerd dat het moment van zijn eigen dood zo nabij was?

Eigenlijk was niemand aan zijn bed hier meer in geïnteresseerd. Zelfs de kwakzalvers niet, die zich angstig terugtrokken omdat er aan het sterfbed van de zojuist overleden koning plotseling een sfeer hing als vlak voor het uitbreken van een oorlog.

De mannen keken elkaar haatdragend aan. Geen van beiden leek de ander de opvolging te misgunnen. Eerst wel. Maar toen leken zich kleinere allianties te vormen. Maar heel vaag. Eén alleen tegen de overgebleven elf zonen, dat leek elk van hen tegelijk misschien veel te zwak om tot succes te kunnen leiden? Dus het was een kwestie van anderen overtuigen? Van zichzelf, natuurlijk. Van zichzelf alleen! Om gesteund te worden tot succes.

Of anders: men deed alsof men iemand anders steunde, die men dan alleen maar op tijd de beruchte doodsteek hoefde te geven om zichzelf uiteindelijk op de troon te zetten...?

Het was maar goed dat er niemand was die de gedachten van de anderen kon lezen. Hoewel het niet echt moeilijk leek om ze nauwkeurig te raden.

De drie helers besloten samen dat het beter was om op tijd weg te komen. Hun werk zat er toch al op. Uiteindelijk hadden ze gefaald. De dreiging van de dood was opnieuw sterker geweest dan hun medische kunst. Omdat er op dit moment toch niemand op hen lette, omdat elk van de zonen meer met zichzelf en zijn eigen ambities bezig was, was de kans groot dat ze aan een eventuele aanval konden ontsnappen.

Hoewel, wie zou er uiteindelijk geïnteresseerd zijn om hen te straffen voor hun falen? Was het niet eerder zo dat de zonen zelfs blij waren om de weg vrij te maken voor een nieuwe koning?

Dat gold tenminste voor de twaalf aanwezige zonen. De ontbrekende vier wisten nog niet van de gebeurtenis. En misschien hadden ze hun eigen ambities wel op het spel willen zetten?

Als de twaalf hier en nu tot een halfslachtige overeenkomst zouden komen, was het in ieder geval gegarandeerd dat het er in totaal maar twaalf zouden blijven. In ieder geval moesten ze de resterende vier zonen voor zijn.

Maar hoe kom je tot een