Pudel Duży, Labradoodle, Maltipoo, Goldendoodle, Cockapoo (Doodle Ras Psów)

By Jakub Kowalczyk

Świat bazgrołów jest bardzo wyjątkowy. Mówi się, że psy te mają hipoalergiczną sierść. Oznaczałoby to, że uczulenie na sierść psa jest praktycznie niemożliwe. Ale czy rzeczywiście tak jest, czy to tylko mit? Na to pytanie - wśród wielu innych - znajdziesz odpowiedź podczas lektury tego poradnika.

 

Ale poza tym, bazgroły są rzeczywiście czymś wyjątkowym. Ich nietypowa hodowla owocuje psami, które zawsze są pełne niespodzianek. Nie ma dwóch takich samych, każdy jest inny i niepowtarzalny. Już sam ten fakt powinien być warty przyjrzenia się różnym rasom doodli.

 

Treścią książki są:

• Historia różnych ras doodli
• Portrety rasowe (ponad 15 ras)
• Wychowanie i szkolenie doodla
• Zachowania problemowe u ras doodle
• Zdrowie Doodle'a
• Żywienie psów
• I wiele więcej

Dowiedz się wszystkiego o tych wyjątkowych rasach, na przykład jak powstały i które rasy nadają się do hodowli Doodle. Dowiedz się, jak trenować Doodle i jak o nie dbać, bo nawet to różni się od konwencjonalnych ras, dzięki fakturze sierści.

 

Zanurz się w świecie doodli i poznaj te piękne, a zarazem tak różne rasy od podstaw na ponad 150 stronach.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 2, 2022
• ISBN: 9798215029527

Book preview

Pudel Duży, Labradoodle, Maltipoo, Goldendoodle, Cockapoo

(Doodle Ras Psów)

––––––––

Jakub Kowalczyk

Treść

Wstęp

Historia różnych rodzajów doodli

Co sprawia, że doodle

Co należy rozumieć przez mieszańce F1 i F2?

Co to znaczy hipoalergiczny?

Portrety rasowe

Goldendoodle

Labradoodle

australijski labradoodle

Mini Labradoodle

Cavoodle/Cavapoo

Puggle

Irish Doodle

Pudel

Schnoodle

Bernedoodle

Bollipoo/Bolonkadoodle

Boxerdoodle

Aussiedoodle

Bordo

Maltipoo

Cockapoo

Yorkiepoo

Wychowanie i szkolenie Doodle'a

Dziecko Doodle wprowadza się

Pierwsze komendy - Siad!, Dół!, Wył!

Pozytywne wzmocnienie w codziennym treningu

Szkolenie "Respect

Szkolenie w klatce - przyuczanie szczeniaka do mieszkania

Zachowania problemowe u ras doodle

Lęk separacyjny u Labradoodli

Czy twój doodle nie szanuje się?

Brak szacunku dla ludzi

Brak szacunku dla innych psów

Niezdyscyplinowanie

Nadmierne szczekanie

Strach przed prowadzeniem samochodu

Upór

Wyposażenie dla psa

Nagrody i smakołyki

Zdrowie doodle

Problemy zdrowotne

HD

Postępujący zanik siatkówki

Zwichnięcie rzepki

Wrodzona ektrofia moczowodu

Problemy ze skórą i sierścią

Choroby serca

Brachycefalia

CLAD

Zaćma

Robaki

Pchły

Kastracja i sterylizacja

Szczepienia

Właściwa dieta

Karma sucha czy mokra?

Dieta wegańska

Barfen

Właściwa opieka

Pielęgnacja płaszcza

Pielęgnacja nosa

Pielęgnacja uszu i pielęgnacja oczu

Pielęgnacja łap

Słowa końcowe

Źródła

Wstęp

Doodle nie istnieje w Niemczech tak długo, ale każdy miłośnik psów zna go i słyszał o nim. Oczywiście ta moda na psa rozlała się również z Ameryki do nas. Doodle podobno bardzo nadają się dla alergików, ponieważ tracą mało włosów lub wcale. Dlatego doodle są też nazywane psami alergików. Czy jednak w tej tezie jest jakaś prawda? Czy rzeczywiście pudle powodują mniejszą ilość alergii czy to tylko propaganda?

Nawet jeśli nie powinien, to Doodle jest wspaniałym psem i odnajdzie się w każdej rodzinie. Dowiedz się teraz, ile jest ras Doodle (a jest ich całkiem sporo) i co naprawdę czyni Doodle.

Historia różnych rodzajów doodli

Bazgroły w ogóle istnieją? Prawdopodobnie ta okoliczność jest zasługą kilku hodowców psów, którzy działali zgodnie z potrzebami przyszłych właścicieli psów. Duża grupa osób chciałaby nabyć psa, ale ze względu na alergię na psią sierść, to życzenie trudno byłoby spełnić (czy doodle jest rzeczywiście hipoalergiczny wyjaśnimy później). Również normalne rasy często nie mogły być wykorzystywane jako psy terapeutyczne lub towarzyszące w przypadku obecności osób z alergią na sierść psa. Ponadto instynkt łowiecki i temperament niektórych ras psów miały być prawdopodobnie mniej wyraziste przez ówczesne skrzyżowanie w pudlem. Pudel ma tę cechę, że gubi mało włosów lub nie ma ich wcale i nie ulega sezonowej zmianie sierści.

Nie ma historii rasy Doodle, tak jak w przypadku innych ras psów, i nie da się już dokładnie określić, kiedy powstał pierwszy mieszaniec Doodle. Przypuszcza się, że pierwszym Doodlem mógł być tzw. Cockapoo, który powstał w latach 40. XX wieku z kojarzenia Pudla i Cocker Spaniela.

Co sprawia, że doodle

Doodle jest zawsze krzyżówką z Pudlem. Taka nazwa rasy zwykle nosi dodatek Doodle lub przynajmniej podobnie brzmiące słowo. W większości matactw hodowla nie jest zbyt wymagająca i nie sprawia wielu problemów, ale są też krzyżówki, które wymagają sporej wiedzy. Zależy to całkowicie od rasy wyjściowej, z którą pudel ma być kojarzony. Żadna ze znanych krzyżówek doodli nie jest uznawana przez FCI (Fédération Cynologique Internationale), ponieważ brakuje jednolitego wyglądu i wielu innych czynników, dlatego nie ma związków rasowych dla doodli. Na próżno też szukać wystaw rasowych czy konkursów.

Doodle powstaje wyłącznie w wyniku kojarzenia pudla z inną rasą, np. pudel i labrador to labradoodle. Gdyby dwa Labradoodle były ze sobą kojarzone, to oczywiście również powstałyby Labradoodle, ale szczenięta znów byłyby bardziej podobne do ras pierwotnych. Takiej sytuacji nie ma w przypadku żadnej innej rasy psów.

Oznacza to również, że odpowiedzialność za wyhodowanie zdrowych szczeniąt spoczywa na hodowcy, który również musi dbać o zdrowie. Przede wszystkim powinien mieć dużą wiedzę na temat poszczególnych ras, aby można było wykluczyć choroby dziedziczne. Hodowca psa rodowodowego musi przestrzegać pewnych przepisów, aby szczenięta zostały uznane w związku hodowlanym. Niewłaściwy kolor sierści, krzywy ząb czy nawet wadliwe ułożenie ogona mogą już doprowadzić do tego, że potomstwo nie zostanie uznane, a nawet rodzice zostaną wykluczeni z hodowli w przyszłości. Przecież takich nieatrakcyjnych cech nie powinno się szerzyć dalej. Z pewnością nie jest szkodliwe dla zdrowia, jeśli np. ogon nie jest całkiem prosty.

W przypadku Doodle taka okoliczność właściwie nie jest decydująca. Tutaj większą uwagę zwraca się na hipoalergiczną sierść i charakter, a także na choroby związane z rasą, które mogą wynikać z nieprawidłowych kojarzeń.

Czy teraz bardzo interesuje Cię doodlowy mieszaniec? Dokonałeś dobrego wyboru, ale miej szczególne oko na hodowcę, od którego chcesz wybrać szczeniaka.

Jak już wspomniano, nie istnieją uznane stowarzyszenia rasowe dla doodli. Dlatego nie trudno jest wpaść na wątpliwego hodowcę. Aby temu zapobiec, warto wiedzieć, jak rozpoznać dobrego i sumiennego hodowcę. Na przykład hodowca będzie mógł pokazać Ci rodowód obojga rodziców, a także świadectwo zdrowia. Szczeniak powinien mieć również świadectwo szczepień z co najmniej jednym szczepieniem. Ponadto należy udowodnić, że szczeniak był kilkakrotnie odrobaczany. Poważny hodowca z chęcią pokaże Ci dokumenty rodziców. Jeśli to możliwe, powinieneś częściej odwiedzać hodowcę, aby skontrolować miot doodli. Czy małe szczeniaki mają nieograniczony dostęp do matki? Czy przyjmują mleko matki na jej strzyku i jak suka zachowuje się wobec szczeniąt? Nierzadko zdarza się, że zostaje przedstawiona suka, która wcale nie jest matką szczeniąt.

Możliwe jest uzyskanie papierów na mieszańca doodle, które są również zasługą psa rodowodowego, zabraknie jedynie świadectwa rodowodowego związku rasowego. Dlatego najlepiej zawrzeć z hodowcą umowę sprzedaży szczeniaka. Hodowca musi zagwarantować, że szczenięta są zdrowe i nie cierpią na żadne choroby związane z rasą lub hodowlą. Jeśli jednak tak się stanie i nowy właściciel poniesie w związku z tym wysokie koszty weterynaryjne, hodowca musi pokryć ich część.

Często czytaliście teraz określenie hybryda doodle. Ale czym w ogóle jest hybryda? Na to pytanie można szybko odpowiedzieć: Oboje rodzice należą do różnych ras. Są one wybierane na podstawie oczekiwanego celu hodowlanego i kojarzone ze sobą. Potomstwo tych dwóch psów nazywane jest mieszańcem.

––––––––

Co należy rozumieć przez mieszańce F1 i F2?

W odniesieniu do hybryd rozróżnia się F1, F1B, F2 i F3 / Multigen. Dowiedz się już teraz, co oznaczają te oznaczenia, ponieważ nieuchronnie zetkniesz się z nimi, gdy będziesz szukać szczeniaka doodle.

Mieszańca F1 tworzą dwa psy czystej rasy, a więc w przypadku psów doodle, w każdym razie już raz pudel i właśnie inny pies czystej rasy, na przykład Labrador lub Golden Retriever. Szczenięta w tym przykładzie to Labradoodle lub Goldendoodle i są nazywane pierwszym pokoleniem. Są to w 50% pudle i w 50% Labrador lub Golden Retriever. Potomstwo to może być bardzo zróżnicowane pod względem wyglądu. Na przykład niektóre mają umaszczenie pudla, inne bardziej przypominają drugiego rodzica. Jednak takie mieszańce F1 są też najzdrowsze, uważa się je nawet za zdrowsze od rodziców czystej krwi. Większość wad genetycznych jest spowodowana chowem wsobnym, który nie występuje u doodli w pierwszym pokoleniu. Co najwyżej mogą odziedziczyć wspólne problemy ras rodzicielskich, takie jak problemy z umaszczeniem, bo typy umaszczenia są zbyt różne, czy problemy z uzębieniem, bo uzębienie pudla jest bardzo wąskie w przeciwieństwie do uzębienia Retrievera czy Labradora.

Mieszaniec F1B to krzyżówka doodla F1 (na przykład pół pudla i pół labradora) z psem rasy pierwotnej (na przykład czystej krwi pudlem lub labradorem). Najczęściej pudel jest wykorzystywany do uzyskania rzekomo hipoalergicznej sierści. Mioty z takiego kojarzenia nazywane są również backcross, a więc nazywane F1B-hybrydą. Zalety zdrowotne, które są obecne w mieszańcach F1, są również obecne w tej tzw. drugiej generacji, ale nie są już tak wyraźne.

Jeśli dwa psy rasy doodle są ze sobą skrzyżowane w obrębie rasy, jest to mieszaniec F2. Rodzice są albo F1-hybrydami Labradoodla, albo F1-hybrydami Goldendoodla. Najczęściej jednak unika się tego typu kojarzeń. Potomstwo nadal będzie mieszanką 50% Pudla i 50% innej rasy, ale szczenięta będą miały nieprzewidywalne cechy genetyczne. Nie można więc przewidzieć, jakie odmiany sierści wystąpią, nie można też spekulować, czy sierść będzie gładka, kręcona czy tylko falista, ani czy szczenięta będą miały tendencję do zrzucania dużej ilości włosów czy tylko niewielkiej. Nie można więc nic powiedzieć o hipoalergiczności sierści przed przyjściem na świat miotu. Również cechy zdrowotne mieszańca F1 nie są już tu podane i mogą występować tylko częściowo.

Teraz należy zająć się hybrydami F3 lub tzw. wielopokoleniowymi bazarami. Jest to trzecie pokolenie doodle i jest zwykle hodowane z dwóch mieszańców F1B. Może jednak dojść również do kojarzenia między dwoma mieszańcami F2, aby uzyskać doodle trzeciego pokolenia. Potomstwo będzie miało dużo genów pudla, co z kolei wpłynie korzystnie na strukturę sierści. Wygląd zewnętrzny sierści może być bardzo różny. Może być bardzo kręcona lub tylko lekko falowana, ale najczęściej jest raczej kręcona.

Ponoć hipoalergiczna sierść jest zwykle obecna, ale nie musi. Czy szczenięta mają tendencję do zrzucania nie można powiedzieć z całą pewnością, ale zazwyczaj tracą stosunkowo mało futra. Dobre właściwości zdrowotne genów w przeważającej mierze już tu nie występują, bo z każdym kolejnym pokoleniem stają się słabsze.

Hodowca takich szczeniąt jako opis podaje zwykle doodle z kilkoma pokoleniami. Tutaj należy dokładnie zapytać, która to generacja.

Wniosek: Mieszaniec F1 jest najlepszym potomstwem z punktu widzenia zdrowia, ponieważ można lepiej wyhodować cechy, które powinien mieć przyszły doodle. W mieszańcu F1B cechy pudla wychodzą znowu lepiej, jeśli chodzi o hipoalergiczną sierść. Ale jedno jest pewne: żadne dwa Doodle nie są takie same. Każdy z nich będzie się różnił wyglądem, będziesz miał u swojego boku mniej lub bardziej wyjątkowego psa.

Co to znaczy hipoalergiczny?

Szczególną cechą doodli jest chyba przede wszystkim faktura ich sierści i charakteryzuje ją hipoalergiczność. Ale co należy przez to rozumieć? Czy ta cecha oznacza, że taki pies nie powoduje alergii u ludzi? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy najpierw wiedzieć, co wywołuje u nas alergię.

Z pewnością jesteś zdania, jak wiele innych osób, że to sierść psa. Tak jednak nie jest. Raczej będziesz uczulony na pewne białka znajdujące się w sierści, cząstkach skóry, moczu i kale, ślinie, pocie i łoju. Te alergeny, które mogą wywołać u Ciebie epidemię, są teraz rozprowadzane przez wypadającą sierść psa, przez co dostają się do środowiska i mogą z kolei zostać przez Ciebie wchłonięte przez drogi oddechowe.

Doodle mają teraz tendencję do zrzucania mniejszej ilości sierści, co jest brane za powód, aby wierzyć, że rasa ta powoduje również mniej alergii w wyniku, ale niestety nadal nie ma stuprocentowej gwarancji, że alergie na sierść psa nie wystąpią u ras doodle. Wszystko zależy od ras, z których pochodzą. Niektóre zwierzęta z pewnością mają tendencję do zrzucania mniejszej ilości sierści lub nie mają jej wcale niż inne, ale nie jest to gwarancją, że są całkowicie wolne od alergii, ponieważ Doodle również posiada wspomniane wcześniej cząsteczki sierści i skóry w swojej sierści i rozprowadza je w swoim otoczeniu, ale w mniejszym stopniu niż inne rasy psów.

Ale jak dowiedzieć się, który doodle jest odpowiedni dla Ciebie jako alergika? Szukajcie w wybranym miocie gęstej, wełnistej sierści. Powinna ona być podobna do tej, jaką ma pudel. Dzięki temu istnieje większe prawdopodobieństwo, że szczeniak będzie zrzucał mniej sierści. Oczywiście dużą rolę odgrywają też rodzice, bo to oni przekazują swoje cechy potomstwu. Jeśli zarówno matka, jak i ojciec miotu mają już tendencję do zrzucania niewielkiej ilości sierści lub jej braku, tak samo będzie ze szczeniętami. Jeśli masz możliwość spędzenia dłuższego czasu z wybranymi psami, najpewniej określisz, czy wywołują one u Ciebie alergię. Nawiasem mówiąc, psy powodują mniej alergii niż koty. Alergeny są znacznie bardziej agresywne i lżejsze u zwierząt domowych. Oznacza to, że dostają się