Owczarek Niemiecki

By Jakub Kowalczyk

Owczarek niemiecki - mądry i potulny

 

Psy tej rasy są wykorzystywane jako psy pracujące do wielu różnych zadań na całym świecie. Ale to także wierni przyjaciele i doskonałe psy rodzinne. Najważniejsze jest dobre wyszkolenie psa i jego optymalne wykorzystanie, bo owczarek niemiecki nie toleruje nudy.

 

Książka informuje o:

• Pochodzenie rasy,
• wymagania dotyczące utrzymania i przestrzeni życiowej,
• choroby dziedziczne i na co należy zwrócić uwagę przy zakupie psa.

 

Przeczytaj wszystko o diecie i higienie osobistej psów. Wykorzystaj liczne wskazówki w codziennych kontaktach ze swoim owczarkiem niemieckim. Ta książka odpowiada na wiele pytań dotyczących tych wspaniałych zwierząt.

• W jaki sposób szczeniak zostaje wyszkolony w domu?
• Które komendy są ważne?
• Jak można zapobiegać ciąży?
• Dlaczego smycze automatyczne są złe dla psa?
• Jakie środki pomagają w poprawieniu prowadzenia na smyczy?
• Dlaczego pies powinien umieć "piętkować" na obie strony?

Książka zawiera również ponad 15 ilustracji. Wykorzystaj wiedzę zawartą w książce, aby delikatnie i z miłością dać do zrozumienia swojemu owczarkowi niemieckiemu, kto jest szefem przez cały czas. Nagrodą jest wierny przyjaciel u Twojego boku, który chętnie Cię ochroni.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 3, 2022
• ISBN: 9798215179468

Book preview

Owczarek Niemiecki

Jakub Kowalczyk

Treść

Owczarek Niemiecki

Pochodzenie rasy

Od wilka do psa pracującego

Jak powstała rasa owczarek niemiecki

Mroczny rozdział

Brak wilków w linii rodowej

Nowoczesne cele hodowlane

Charakterystyka rasy

Głowa i ciało

Umaszczenie i ubarwienie

Zdrowie i choroby dziedziczne

Charakter zwierząt

Wymagania dotyczące postawy

Warunki mieszkaniowe

Ćwiczenia i zatrudnienie

Opieka

Wskazówki dotyczące kąpieli psa

Zęby, oczy, uszy i łapy

Wydatki na czas

Odżywianie

Co oznacza zdrowe jedzenie dla psa?

Podsumowanie zawartości w karmie dla psów

Zalety i wady karmy mokrej

Zalety i wady suchej karmy

Zalety i wady barfingu

Zalety i wady diety wegańskiej

Które jedzenie jest najlepsze?

Co jest ważne dla szczeniąt?

Zwyczaje żywieniowe w stadzie

Alergie i odżywianie

Karma mokra z handlu

Suchy pokarm

Surowe jedzenie dla psa

Przekąski i czyszczenie zębów

Zdrowie

Ubezpieczenie zdrowotne

Szczepienia

Kastracja psów

Kontrola pasożytów

Jak pozbyć się pcheł

Usunąć kleszcze

Robaki i inne endopasożyty

Rozważania przed zakupem

Informacje prawne dotyczące hodowli

Czy ta rasa mi odpowiada

Owczarek niemiecki jako pies rodzinny

Czy stać mnie na psa?

Szczeniak czy dorosłe zwierzę?

Mężczyzna czy kobieta?

Socjalizacja

Wskazówki dotyczące pozyskiwania

Zakupy dla psa

Miski i miejsce do spania

Uprząż piersiowa i smycz

Produkty do pielęgnacji

Zabawka

Piłki, pierścienie, kije i liny

Inteligentne zabawki

Zabawka do żucia

Zabawka z piszczałką

Stwórz bezpieczne środowisko

Edukacja szczeniaka

Wpływ wychowania na charakter

Rozwój szczeniaka

Osiedlenie się

Wyszkolony w domu

Zakończenie programu opieki

Pokaż, kto jest szefem

Przyzwyczajanie się do smyczy

Trenuj ważne podstawowe komendy

Wyeliminowanie problemów komunikacyjnych

Określanie poleceń

Nadpisywanie poleceń

Inne przydatne polecenia

Stopa

Nauczenie szczeniaka "piętki

Siedzenie

Miejsce

Odzyskanie

Regularnie trenuj komendy w codziennym życiu

Sporty dla psów owczarków

Agility

Dogdance

Flyball

Mantrailing

Mobilność

Obedience

Treibball

Senior w starszym wieku

Podstawowe zasady postępowania ze starym psem

Fitness dla starych psów

Fitness dla głowy

Możliwe choroby i ograniczenia zdrowotne u psów seniorów

Niepożądane zachowanie

Gryzienie w grze

Skoki na powitanie

Ciągnięcie na smyczy

Strach w samochodzie

Strach u weterynarza

Siusianie w sytuacjach stresowych

Wyje, gdy pies jest sam

Szczekanie przy każdej okazji

Sytuacje szczególne

Spotkanie z innymi psami

Opanowanie instynktu łowieckiego

Pogodzenie się z instynktem ochronnym

Życie codzienne z owczarkami niemieckimi

Zamówienie jest zamówieniem

Jedzenie tylko za pozwoleniem

Rytualizacja w życiu codziennym

O tej serii: Mój pies na całe życie

Pochodzenie rasy

Owczarek niemiecki - mądry i potulny

Przyjaciele pięknej rasy psów często nie chcą dostrzegać wad zwierząt. Faktem jest, że owczarek wymaga bardzo dobrego szkolenia i niestety często nękany jest przez choroby dziedziczne. Dlatego niezwykle ważne jest, abyś wiedział, w co się pakujesz w przypadku tej rasy. Jeśli nabędziesz psa z dobrej hodowli i odpowiednio go wyszkolisz, będziesz się długo cieszyć swoim wiernym przyjacielem.

Od wilka do psa pracującego

Jak wszystkie rasy psów, historia owczarka zaczyna się w epoce kamiennej, prawdopodobnie grubo ponad 20 000 lat temu. Znaleziska kości świadczą o tym, że już wtedy istniało połączenie między wilkami a ludźmi, choć większość zwierząt mogła być w ludzkim menu.

Pierwsze wyraźne dowody na to, że wilk stał się psem towarzyszącym człowiekowi na polowaniach, pochodzą sprzed 8000-9000 lat. Maria Guagnin, archeolog z Max Planck Institute for the History of Man w Jenie, opisuje wizerunki psów wyryte w piaskowcu w rejonie Shuwaymis w północno-zachodniej Arabii Saudyjskiej. Na zdjęciach wyraźnie widać psy o spiczastych stojących uszach i zakręconym na grzbiecie ogonie, czyli nie wilki. Towarzyszą one ludziom wyposażonym w łuki i strzały na polowaniach. Psy zagryzają zdobycz i prawdopodobnie są prowadzone na smyczach.

Oczywiście oswojone psy myśliwskie istniały na długo przed tym, jak człowiek stał się osiadły i uprawiał rolnictwo oraz hodowlę zwierząt. Dowody genetyczne wskazują, że było tylko jedno wydarzenie, które uczyniło wilka i ludzi przyjaciółmi. Być może ludzie zauważyli, że wilki potrafią znaleźć zwierzynę szybciej niż oni. Przynajmniej jedna wilczyca prawdopodobnie zdawała sobie sprawę, że człowiek może upolować dużą zdobycz i nie żądać jej całkowicie dla siebie. Mogła więc obejść się bez niebezpiecznego polowania i miała większe szanse na doprowadzenie młodych do końca. Dziś można by to nazwać sytuacją win-win.

Dopiero później ludzie wytresowali psy do ochrony pól, mieszkań i stad. Zaspokaja to naturalną potrzebę psa do obrony terytorium i stada.

Bezpośrednimi przodkami owczarka niemieckiego są krótkowłose i krępej budowy psy pasterskie z Niemiec, które do końca XIX wieku występowały na wielu obszarach Europy. Za początek rasy uważa się psy, które były powszechne w Turyngii i Wirtembergii. Nigdy jednak nie były to czyste psy pasterskie, ale zawsze psy stróżujące i ochronne zarazem. To tłumaczy wszechstronność psów. O ile wspomniane psy pasterskie rozwinęły się bez ukierunkowanej hodowli, o tyle owczarek niemiecki jest wynikiem ukierunkowanej hodowli.

Jak powstała rasa owczarek niemiecki

Max von Stephanitz był entuzjastą tego typu psa i już w 1891 roku ustanowił pierwszy wzorzec rasy dla owczarka niemieckiego. Podzielił on rasę na psy szorstkowłose, gładkowłose i długowłose. Jego wzorzec wymagał spiczastych kłujących uszu, wydłużonej kufy i noszonego w dół, krzaczastego ogona. Psy miały mieć wzrost 50-55 centymetrów. Sierść może być czarna, biała, szara lub czerwono-żółta. Dopuszczalne były psy jednokolorowe, a także te z licznymi oznaczeniami. Wzorem był wygląd psa pasterskiego z Turyngii.

Pierwowzorem dzisiejszych owczarków niemieckich był Horand von Grafrath hodowcy Friedricha Sparwassera z Frankfurtu. Von Stephanitz kupił tego psa 15 stycznia 1898 roku w celu kojarzenia go z wirtemberskimi psami pasterskimi.

22 kwietnia 1899 roku przyjaciele nowej rasy założyli w Karlsruhe Verein für Deutsche Schäferhunde (SV). Pierwszym prezesem był Max von Stephanitz. Wraz ze swoim przyjacielem Arthurem Meyerem stworzył uniwersalnego psa roboczego. Pierwszy oficjalny wzorzec rasy został ustanowiony na pierwszym walnym zebraniu stowarzyszenia 20 września 1899 roku we Frankfurcie nad Menem.

Mroczny rozdział

Niestety, w historii rasy jest pewien mroczny rozdział, o którym mówi się tylko dlatego, że właściciele zwierząt bywają błędnie klasyfikowani. Hodowli pożądanej rasy pochodzenia niemieckiego o wyraźnym instynkcie walki towarzyszyły nastroje narodowo-socjalistyczne. Tak więc dowódcy armii niemieckiej (Hindenburg, Ludendorff, Hitler i Himmler) w czasie dwóch wojen światowych trzymali owczarki niemieckie. W III Rzeszy owczarek niemiecki stał się symbolem niemieckich cnót, takich jak odwaga i lojalność. Zwierzęta te były wykorzystywane jako psy stróżujące w obozach koncentracyjnych, ale także były wcielane do służby wojskowej. To ostatnie jednak zdarzyło się również w przypadku przeciwników wojennych.

Do dziś w Anglii i innych państwach nazwa owczarek niemiecki jest oblegana. Rasa została przemianowana na Alsatian Wolf Dog przez brytyjski Kennel Club już podczas pierwszej wojny światowej. Później stał się psem alzackim, aby nie sprawiał wrażenia zbyt dzikiego. Dopiero w 1977 roku zmiana nazwy została cofnięta przez brytyjski Kennel Club. Jednak lokalne kluby hodowców psów mogą również zachować starą nazwę.

Co ciekawe, zmiana nazwy na Alsatian Wolfhound doprowadziła do tego, że w 1929 roku rząd Commonwealthu zakazał importu owczarków niemieckich do Australii. Przypuszczano, że krzyżują się z wilkami i obawiano się, że wymieszają się z rodzimymi dingo, które będą stanowiły zagrożenie dla owiec. Dopiero w 1974 roku ustawa ta została uchylona.

Brak wilków w linii rodowej

Zawsze krążą plotki, że na początku hodowli celowo krzyżowano wilki. Rzekomo na początku czystej hodowli niektórzy hodowcy próbowaliby szybciej osiągnąć cel hodowlany poprzez krzyżowanie wilków. Szwajcarski kynolog i autor literatury faktu Hans Räber opisuje to w Encyklopedii psów rasowych. Powołuje się on na stwierdzenie von Stephanitza, że prababka psa stadnego Hektor von Wohlen pochodziła z krzyżówki wilka z psem pasterskim. Później von Stephanitz sprostował, że to krzyżowanie w odniesieniu do samca Hektora miało miejsce już sześć pokoleń temu.

Räber wspomina również, że szwajcarski kynolog amator Albert Heim był głęboko przekonany, że w latach 1870-1900 w Niemczech wielokrotnie krzyżowano wilki z owczarkami. Stało się tak, ponieważ miał on chronić przed nosówką. Heim przypisał uderzające pogorszenie charakteru owczarków po 1920 roku krzyżom z wilkami. Räber zakłada jednak, że chętnie podawano wilka jako przodka, bo cenili to entuzjaści rasy. Zawodowi pasterze i sam von Stephanitz odradzali celowe krzyżowanie, ponieważ potomstwo z takich kojarzeń nie było wiarygodne. Jeśli więc istniały takie krzyżówki, to potomstwo musiało zostać wykluczone z hodowli.

Niestety faktem jest, że owczarki niemieckie mają czasem niełatwy charakter (patrz rozdział Charakter zwierząt).

Nowoczesne cele hodowlane

W Verband für das Deutsche Hundewesen (VDH) e. V., owczarek niemiecki był wcześniej zarządzany w Verein für Deutsche Schäferhunde (SV). Od marca 2009 roku jest hodowany w Schäferhundeverein RSV2000. Założone przez Stephanitza cele hodowlane są aktualne do dziś. Pies pasterski powinien być psem pracującym, pomocnikiem i przyjacielem człowieka.

Ilustracja 1 Owczarek belgijski (Malinois) przypomina oryginalny typ stworzony przez von Stephanitza.

Ilustracja 2: Owczarek niemiecki w