Buldog Francuski

By Jakub Kowalczyk

Buldog Francuski: Popularny mały piesek na kanapę?

 

W takim razie dobrze trafiłeś z Buldogiem Francuskim. Jest uważany za absolutnego bitewnego przytulaka, zdecydowanie nie potrzebujesz innej zabawki do przytulania.

 

Rasa ta ma jednak zupełnie inne pochodzenie i niestety fakt ten nadal bardzo mocno przejawia się w umysłach ludzkości. Ponadto Buldog Francuski to tak naprawdę Anglik. Dlaczego? Dowiesz się tego w tym poradniku.

 

Ale uzyskasz też dużo więcej informacji o tej rasie. Na przykład dieta takiego psa jest bardzo ważna, ponieważ Bully mają tendencję do nadwagi.

 

Treścią książki są:

• Rasa psów buldog francuski
• Edukacja i socjalizacja
• Zdrowie i odżywianie
• Opieka nad psem
• Charakter, szkolenie i wiele więcej
• Wiele ilustracji

 

Bardzo dużym tematem jest również zdrowie buldoga francuskiego. Hodowla doprowadziła do wielu chorób dziedzicznych, a ich budowa uległa również znacznym uszkodzeniom. Dlatego też rasa ta zaliczana jest również do ras torturujących.

 

Tego wszystkiego i wiele więcej dowiesz się w tym bardzo pouczającym poradniku i być może mimo wszystko zdecydujesz się na tego skądinąd wspaniałego psa.

 

Buldog francuski: mały misiek do przytulania - postawa, wychowanie, wiedza o rasie i wiele więcej. Miłego czytania.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Nov 9, 2022
• ISBN: 9798215826119

Book preview

Buldog Francuski:

Żywienie, wychowanie,

charakter, szkolenie i wiele więcej o Buldog francuski

Jakub Kowalczyk

Seria poradników Mój pies na całe życie

Treść

Wstęp

Buldog francuski

Portret rasowy

Od psa bojowego do psa rodzinnego - historia

Buldog francuski vs. Buldog angielski

Hodowla na torturach... Tak czy nie?

Zabawne fakty

Zakup i aklimatyzacja szczeniaka

Zakup szczeniaka

VDH i FCI - co to jest?

Wyposażenie dla czworonożnego przyjaciela

Przytulacz wprowadza się

Dieta

Karma sucha czy mokra?

Żywność gotowana w domu

Karma sucha czy mokra?

Mięso, ryby czy weganin?

BARFing, wegetariański lub wegański

Co nie jest dozwolone w misce?

Gotowa karma: sucha czy mokra?

Dawanie smakołyków

Utrzymanie buldoga francuskiego

Czy Bully jest psem rodzinnym?

Początkujący pies

Pielęgnacja ciała

Właściwa opieka

11. wskazówki dotyczące nabywania

Pielęgnacja skóry i sierści

Pielęgnacja oczu

Pielęgnacja uszu

Opieka stomatologiczna

Pielęgnacja łap

Obcinanie pazurów

Przybory do pielęgnacji

Choroby

Pasożyty

Robaki

Roztocza

Kleszcze

Pchły

Choroby układu pokarmowego

Skręcenie żołądka

Biegunka

Wymioty

Zatrucie

Choroby typowe dla danej rasy

Choroby oczu

Choroby skóry

Choroby układu kostnego

Choroby układu oddechowego

Choroby genetyczne

Choroba Willebranda

Achondroplazja

Choroby gruczołu tarczowego

Zatkane worki analne

Brachycefalia

Dysplazja stawów biodrowych

Dysplazja łokciowa

Zwichnięcie rzepki

Megaesophagus

Choroby ogólne

Opieka zdrowotna

Szczepienia

Szczepienia podstawowe i uzupełniające

Działania niepożądane

Kastracja/sterylizacja

Czy małemu mastiffowi jest zimno?

Porady dotyczące szkolenia psów

Szkolenie z zakresu szacunku

Brak szacunku dla innych psów

Niezdyscyplinowanie, szczekanie i agresywne zachowanie

Housetraining u szczeniąt i psów

Sprzęt do ćwiczeń ogólnych

Szkolenie z użyciem klikera

Obroża czy uprząż piersiowa?

Wybór właściwej smyczy

Ciągnięcie na smyczy

Nagrody i smakołyki

Gesty i mimika twarzy szczeniaka

Przewodnik do pobierania

Pierwsze komendy - Siad!, Dół!, Wył!

Jak ćwiczyć "Siad

Miejsce

Odzyskanie

Niezdyscyplinowanie

Nadmierne szczekanie

Strach przed prowadzeniem samochodu

Upór

Pierwsze ważne polecenia

Pozytywne wzmocnienie

Dlaczego socjalizacja jest tak ważna?

Zatrudnienie dla bojowego przytulacza

Trening dla małej przytulanki

Wyszkolony w domu

Odzyskanie

Prowadzenie smyczy

Problemy z edukacją

Rough Play

Destrukcyjność

Silny instynkt ochronny

Mocna więź i zaufanie

Słowa końcowe

Źródła

O tej serii: Mój pies na całe życie

Wstęp

Buldog francuski nadaje się tak naprawdę dla każdego właściciela psa. Bardzo dobrze może być trzymany przez początkujących, a tym lepiej przez profesjonalistów. Nawet starsi ludzie, którzy chcieliby mieć u swego boku psa towarzysza, mogą oddać sprawiedliwość małemu pieskowi. Dowiedz się w tym poradniku wszystkiego, co warte poznania i ciekawe dla przyszłego właściciela takiego buldoga. Poznaj tego małego walczącego przytulaka od podstaw, dzięki czemu łatwiej będzie Ci podjąć decyzję, czy chcesz nabyć tę rasę, czy nie.

Buldog francuski

Jest to jedna z najpopularniejszych ras wśród psów, ponieważ jest prosta i łatwa w utrzymaniu. Każdy, kto potrafi zdobyć się na odrobinę zrozumienia dla czworonożnych przyjaciół, dogada się z nim i będzie miał wiernego towarzysza u swego boku. Buldog francuski pasuje do każdego gospodarstwa domowego, niezależnie od tego, czy mieszkasz sam, czy masz wokół siebie dużą rodzinę. Nadaje się nawet dla starszego pokolenia, aby dotrzymać im towarzystwa lub po prostu pocieszyć.

Portret rasowy

Twarz buldoga francuskiego wygląda dość ponuro, ale jest to zwodnicze. Jest to pies niezwykle przyjazny i chętny do zabawy, nie ma nic wspólnego z psem bojowym. Rasa ta imponuje swoim niewymagającym charakterem, co jest powodem, że tak naprawdę może być trzymana przez każdego człowieka. Dodatkowo jest bardzo adaptacyjny pod każdym względem, co oznacza, że absolutnie dostosowuje się do Ciebie i Twojego życia i żyje nim tak, jak Ty żyjesz. Buldog francuski rozwinie silną więź z Tobą, bardzo potrzebuje Cię jako opiekuna. Dlatego nie lubi być sama w domu, ale nauczy się, gdy będzie musiała.

Przyzwyczajaj się do myśli, że większość czasu spędzisz z tym psem przytulając się do niego i ściskając. Buldogi francuskie to absolutne bitewne przytulanki i jeśli nie nauczysz swojego małego towarzysza wcześnie spać w swoim koszyku, będziesz musiał dzielić swoje łóżko również z przytulanką.

Buldogi francuskie charakteryzują się tym, że prawie nie szczekają. Należą do bardzo spokojnych przedstawicieli wśród psów, co pozwala również na trzymanie ich w mieszkaniu (o ile właściciel wyrazi zgodę).

Niemniej jednak ten kolega pies jest wyposażony w instynkt ochronny i będzie strzegł Ciebie i Twojego mienia. Twój Frenchie będzie lash out, jeśli coś nie jest w porządku na terytorium. Buldog francuski radzi sobie jednak z takimi momentami wyjątkowo dobrze i nie jest w żaden sposób agresywny.

Jest bardzo dobrym psem rodzinnym ze względu na swój radosny, zabawny i absolutnie dobroduszny charakter, ponieważ utrzymuje kochający związek z dziećmi i ludźmi w ogóle.

Rasa ta dorasta do wysokości około 35 cm, więc jest to raczej mały piesek. Waga Frenchie waha się od 8 kg do 14 kg. Budowa jest bardzo umięśniona i silna. Wygląd zewnętrzny sprawia wrażenie krótkiego i zwartego. Buldog francuski ma głowę o kwadratowym kształcie. Uszy przypominają te u nietoperza i stoją wyprostowane skierowane do przodu. Charyzmatyczną cechą tej rasy jest depresyjny pysk, ale może to powodować u niej spore problemy zdrowotne. Więcej na ten temat dowiesz się później.

Sierść leży blisko ciała i nie ma podszerstka. Dlatego buldog francuski może szybko zmarznąć. Nie ma praktycznie żadnych ograniczeń co do różnorodności kolorów. Wszystko jest reprezentowane: od białego przez brązowy do czarnego, czerwonego i blond, a także różne kolory pręgowane, które mają typowe nazwy rasowe.

Buldog francuski znany jest również jako Frenchie, Bully (Bullie), Buldog francuski lub Bouledogue français. Jest to rasa uznana przez FCI, reprezentowana również przez dwa kluby w Niemczech. Informacje na ten temat znajdziesz w późniejszym rozdziale.

Od psa bojowego do psa rodzinnego - historia

Buldogi mają swój rodowód w Anglii. Pierwsza wzmianka o tej rasie pochodzi z XIII wieku z nazwami Bonddog i Bolddog. Uważa się, że pochodzą od Molosów z Imperium Rzymskiego.

To, co niestety do dziś przynosi im złą sławę, to fakt, że rasa ta została wyhodowana w tamtych czasach jako agresywny pies gryzący i agitujący, który musiał stanąć do walki z bykami, a także z własnym gatunkiem.

Przed XIX wiekiem walki psów były powszechne i uważane za lukratywne zajęcie uboczne. Na szczęście to już przeszłość, ale w wielu umysłach jest to nadal obecne i dlatego buldog nadal kojarzy się z psami bojowymi.

Po tym jak w 1835 roku zakazano walk psów, buldogi oczywiście nie cieszyły się już takim zainteresowaniem, gdyż nie zapewniały dochodu właścicielowi i hodowcy. Co więcej, ci agresywni przedstawiciele wcale nie byli przydatni jako psy domowe. Okoliczność ta doprowadziła do niemal całkowitego wyginięcia buldoga, aż do momentu, gdy kilku pracowników wpadło na pomysł kontynuowania hodowli tej rasy jako szczególnie małego osobnika. Te małe buldogi dotarły aż do Francji. Tam wykorzystywano je do łapania szczurów, co robiono bardzo sprawnie. Słowo szybko rozprzestrzeniło się wśród ludności Francji i mały pies stał się ponownie popularny; nawet wśród szlachty. Aby buldog był mały, krzyżowano z nim teriery i puguary. W ten sposób, z czasem, powstał Buldog Francuski, jakiego znamy dzisiaj.

Mały buldog, który nadal był hodowany w Anglii, znany był tutaj jako toy bulldog lub miniaturowy buldog i został po raz pierwszy zaprezentowany na wystawie psów w 1836 roku. Na dużym i znanym Dogshow w Birmingham w 1860 roku zaprezentowano kilku przedstawicieli buldogów. Wszystkie były tak różne pod względem wielkości, wagi i wyglądu zewnętrznego, że podzielono je na różne klasy. Dopiero wtedy można było ocenić psy. Od tego momentu istniały wagi lekkie i ciężkie. Do tego dochodziły jeszcze mini-buldogi.

Pierwszy klub, który zajął się Buldogami Francuskimi powstał w Paryżu w 1880 roku, tam też otwarto pierwszą księgę stadną w 1885 roku. Już w 1887 roku na wystawie po raz pierwszy pokazano psa z nazwą Buldog francuski. Wzorzec rasy został ustalony w 1898 roku.

Pierwsze małe buldogi z kłującymi uszami trafiły do Ameryki w 1886 roku. Tutaj też rozpoczęła się hodowla tych sympatycznych psiaków.

Na bardzo ważnej wystawie psów w Anglii w 1893 roku zaprezentowano kilka buldogów francuskich, które właśnie przybyły z Francji. Małe buldogi angielskie były więc passé. Od 1906 roku krzyżówki buldogów francuskich z angielskimi Toy Bulldogami nie były już pożądane. Mini Buldog z Anglii nie istnieje od 1930 roku.

Tuż przed przełomem wieków w posiadanie ówczesnego króla angielskiego Edwarda VII wszedł Buldog Francuski i to przypieczętowało przełom. Buldog francuski stał się nagle tak popularny ... każdy chciał posiadać takiego psa.

Buldog francuski nie ma już cech psa bojowego, zostały one z czasem wyhodowane. Ta rasa jest teraz odpowiednia dla każdego, nawet dla rodzin z dziećmi.

Buldog francuski vs. Buldog angielski

Tymczasem obie rasy znacznie się różnią, choć Buldog angielski jest przodkiem Buldoga francuskiego. Buldog francuski jest znacznie mniejszy od swojego angielskiego odpowiednika, który może ważyć nawet 25 kg. Ponadto Buldog francuski ma uszy wyprostowane, natomiast Buldog angielski ma tzw. uszy różane. Inną cechą zewnętrzną jest wyraźny podzgryz, który jest mniej wyraźny w typie francuskim. U Buldoga angielskiego zęby są stale widoczne, nawet przy zamkniętym pysku. Oba Great Danes mają charakterystyczne zmarszczki na skórze, ale u Buldoga angielskiego są one głębsze.

Istnieją również różnice między tymi dwoma rasami, jeśli chodzi o szkolenie. O ile Buldog francuski jest stosunkowo łatwy w szkoleniu, o tyle Buldog angielski to już inna sprawa. Wymaga doświadczonych rąk, bo potrafi być bardzo uparta. Tutaj potrzebna jest duża konsekwencja. Niemniej jednak Buldog angielski jest również niezwykle wrażliwy i nie lubi, gdy się na niego krzyczy.

Obie rasy cierpią na duszności, co wynika z odpowiedniej hodowli. French Bully jest tu jednak nieco lepiej rozwinięty, a przez to także nieco bardziej atletyczny. Równie dużej troski wymagają istniejące fałdy skórne. Należy je co jakiś czas kontrolować i czyścić.

Podczas gdy Buldog francuski ma tendencję do marznięcia w zimie, ponieważ brakuje mu podszerstka, Buldog angielski ma tendencję do problemów w lecie, gdy robi się zbyt ciepło.

Francuzka z uszami nietoperza może się nieco postarzyć od swojego upartego kongenera z Anglii. Jej średnia długość życia wynosi do 12 lat, podczas gdy Wyspiarz żyje tylko do 10 lat.

Hodowla na torturach... Tak czy nie?

Buldog francuski jest powszechnie uważany za rasę torturującą. Jest hodowany tak, że ma zdecydowanie za krótką głowę. Nazywa się to brachycefalią. Nozdrza są zwężone, a podniebienie miękkie zbyt długie. Często krtań jest też dodatkowo chrzęstna. W związku z tym rasa ta bardzo cierpi na problemy z oddychaniem i źle znosi przebywanie na powietrzu. Podczas oddychania słychać zgrzyty, czasem tylko podczas snu, ale jest to możliwe również na stałe.

Z powodu tej krótkiej głowy często może dojść do przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Szczęka może być również źle ustawiona, a wtedy zęby są zwykle dotknięte problemami zdrowotnymi.

Buldogi francuskie mają tę cechę, że nie potrafią idealnie regulować temperatury swojego ciała. W związku z tym latem istnieje zwiększone ryzyko udaru cieplnego, a zimą mogą zapaść się z powodu braku tlenu.

Na pewno zauważyliście, że oczy buldogów francuskich wystają bardzo daleko od oczodołu. W niektórych przypadkach może to stać się bardzo bolesne dla psa. Dotknięte chorobą zwierzę może nawet stracić wzrok. Dodatkowo może się zdarzyć, że bardzo wystające oczy po prostu wypadną, np. gdy Buldog zeskoczy z krzesła.

Buldogi francuskie często mają skrzyżowane oczy. Jest to również typowe dla tej rasy psów, ale niezbyt korzystne dla psiego wzroku. Osobliwe położenie oczu często prowadzi do stanów zapalnych, takich jak zapalenie spojówek.

Hodowla koloru sierści Blue Line powoduje dodatkowe problemy zdrowotne. Dużą rolę odgrywa tu tak zwany gen rozcieńczenia. Z jednej strony odpowiada on za taki kolor sierści, ale z drugiej za różne problemy zdrowotne. Może na przykład rozwinąć się silny świąd, który prowadzi do dalszych wyprysków i utraty sierści. Gojenie się ran jest w takich przypadkach niezwykle zminimalizowane. Często układ odpornościowy nie jest wystarczająco dojrzały, przez co pies jest podatny na kolejne choroby. Uszkodzenie serca również nie jest wykluczone i częściej występuje u rasy Blue Line. Choroby wywołane przez gen rozcieńczenia nie mogą być wyleczone. Można jedynie próbować nieco złagodzić objawy, ale dotknięty chorobą pies praktycznie nie będzie już w stanie prowadzić normalnego życia. Jednak ta wada genetyczna powoduje nie tylko problemy fizyczne, ale także prowadzi do zmian w temperamencie psa. Buldog francuski o kolorze Blue-Line może cierpieć na silną nadpobudliwość, nerwowość i brak koncentracji ... a dzieje się tak wyłącznie dlatego, że ta specjalna hodowla opiera się na wadzie genetycznej, która w rzeczywistości nie powinna istnieć.

Hodowla buldogów francuskich w ogóle w dużym stopniu opiera się na chowie wsobnym. Okoliczność ta jest również przyczyną wielu negatywnych cech psa, ale jest to jedyny sposób na wytworzenie typowych dla rasy cech. Często jednak można zaobserwować upośledzenia fizyczne, takie jak wady kręgosłupa.

Często okazuje się, że Buldogi Francuskie mają bardzo wąskie biodra. Konsekwencją tego jest brak możliwości przeprowadzenia naturalnego kojarzenia. Wtedy suka musi zostać sztucznie zapłodniona. Ale jeśli biodra są już zbyt wąskie na zapłodnienie, to oczywiście żadne naturalne narodziny szczeniąt nie mogą mieć miejsca. W związku z tym wykonuje się cesarskie cięcie.

W sumie właściciel buldoga francuskiego może się liczyć z ogromnymi kosztami weterynaryjnymi. Dla niektórych małych problemów istnieją rozwiązania chirurgiczne, ale dla innych nie, a pies może bardzo cierpieć do końca życia.

Zabawne fakty

Pomimo nazwy rasy, Buldog Francuski oryginalnie pochodzi z Anglii. Jest więc w rzeczywistości Angielką, a nie Francuzką.

Tak naprawdę ten mały przytulak jest uważany za bardzo spokojnego psa, który prawie w ogóle nie szczeka. Ale to nie znaczy, że nie włączy się do waszej rozmowy. Buldogi francuskie mogą być naprawdę bardzo rozmowne. Repertuar sięga od warczenia, wycia, skomlenia, gmerania po hałaśliwe ziewanie. Wśród insiderów nazywane jest to również Frenchie talk.

Mała kulka smoocha potrafi robić miny. W niektórych przypadkach będzie się do ciebie uśmiechać lub nawet pucować, gdy coś jej nie pasuje.

Ze względu na swoją budowę Buldog Francuski jest wyjątkowo kiepski w pływaniu. Jego głowa jest bardzo ciężka w stosunku do ciała, a nogi są po prostu zbyt krótkie, by sprawnie poruszać się w wodzie. Dlatego buldog podróżujący na Titanicu był specjalnie ubezpieczony. Gdy statek zatonął, zdołał się jednak uratować, co udało się zaobserwować ocalałym z katastrofy.

Fakt ten został uwzględniony również w filmowej wersji tej historii. W niektórych scenach rzeczywiście pokazano buldoga francuskiego. Pozwolono jej zostać z reżyserem Jamesem Cameronem po zakończeniu kręcenia filmu i od tego czasu nawet znany aktor Leonardo DiCaprio jest właścicielem takiego czworonożnego przyjaciela. Rasa ta występuje jeszcze w wielu innych filmach fabularnych.

Buldogi francuskie po prostu wyglądają uroczo. Branża reklamowa również wykorzystuje ten fakt. Przedstawicieli tej rasy można zobaczyć w wielu reklamach, reklamujących różnorodne produkty.

Nawet