Pismo Naukowe: Pisanie Pracy Semestralnej, Pracy Licencjackiej Lub Pracy Magisterskiej

By Jakub Kowalczyk

Naukowe pisanie prac licencjackich, prac magisterskich, prac dyplomowych, prac magisterskich.

 

Istnieje wiele różnych sposobów na ukończenie edukacji akademickiej, a żaden nie jest mniej wartościowy od innego. Wszystkie są równie znaczące i mogą zmienić życie poszczególnych uczniów. A jednak tak wielu uczniów ma problemy z tym, by nawet usiąść do takiej pracy. Są pozostawieni sami sobie przez profesorów i wykładowców, a nawet ich opiekunowie nie są w stanie wystarczająco pomóc.

 

Tak więc, mimo że jest to szczególnie ważny obszar tematyczny, niewiele jest literatury, do której ci studenci mogliby się zwrócić. Może to powodować niepokój, jak również samą ilość stresu. Jednak pisanie pracy licencjackiej może być również dobrą zabawą, ponieważ w końcu jest to temat, który studiuje się przez długi czas i który odpowiednio wiąże się z dużą ilością samozaparcia.

 

Treść książki to:

• Styl naukowy
• Udowodnienie swojej argumentacji
• Cytowanie prawidłowe
• Pokonywanie przeszkód w pisaniu
• Tworzenie konspektu
• Język wrażliwy na płeć

Aby pisanie tekstu naukowego nie zostało zapamiętane jako czas pełen grozy i problemów, niniejsza książka ma na celu wyjaśnienie pewnych podstawowych podstaw oraz dostarczenie wskazówek i podejść do metod tym, którzy sami znajdują się obecnie w tej trudnej fazie życia.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 26, 2022
• ISBN: 9798215460023

Book preview

Pismo Naukowe: Pisanie Pracy Semestralnej, Pracy Licencjackiej Lub Pracy Magisterskiej

Jakub Kowalczyk

Published by Jakub Kowalczyk, 2022.

While every precaution has been taken in the preparation of this book, the publisher assumes no responsibility for errors or omissions, or for damages resulting from the use of the information contained herein.

PISMO NAUKOWE: PISANIE PRACY SEMESTRALNEJ, PRACY LICENCJACKIEJ LUB PRACY MAGISTERSKIEJ

First edition. October 26, 2022.

Copyright © 2022 Jakub Kowalczyk.

Written by Jakub Kowalczyk.

Spis treści

Title Page

Copyright Page

Pismo Naukowe: | Pisanie Pracy Semestralnej, | Pracy Licencjackiej Lub | Pracy Magisterskiej

Pismo Naukowe:

Pisanie Pracy Semestralnej,

Pracy Licencjackiej Lub

Pracy Magisterskiej

––––––––

Jakub Kowalczyk

Treść

Wstęp

Styl naukowy

Abstrakcyjne, obiektywne i zgodne z tematem

Udowadnianie argumentów

Hipotezy

Wykład i krytyka

Odwoływanie się do źródeł

Krytyka w dyskusji

Wniosek

Cytowanie prawidłowe

Bezpośrednie przytoczenie

Pośrednie przytoczenie

Przeszkody w pisaniu

Rozdzielacz czwórek, mapa myśli i zasada dziewiątek

Korekta końcowa

Struktura profesjonalnej pracy

Exposé

Wprowadzenie

Streszczenie

Analiza

Wniosek

Bibliografia i źródła

Affidavit

Dodatkowy rozdział o Gendering: Język wrażliwy na płeć

Słowa końcowe

Źródła

Wstęp

Chociaż pisania, trzymania wiecznego pióra lub birosu, a w międzyczasie także pisania na klawiaturze uczymy się w szkole, wielu osobom wciąż trudno jest przelać swoje myśli na papier lub ekran. Nawet w obrębie szkoły nieliczne dzieci, które naprawdę aktywnie i chętnie zapisują swoje myśli czy choćby kopiują zdania z któregoś z podręczników, mocno dystansują się od kolegów z klasy. Nie dziwi zatem fakt, że problem ten nie omija również studentów.

Pisanie własnej pracy, czy to na licencjat, czy na magisterkę, to punkt kulminacyjny w życiu każdego studenta. Wiele semestrów i wszystkie lata aktywnego przygotowania budują się do tej chwili. Mimo tego przygotowania, uczniowie są niestety pozostawieni sami sobie. Zamiast pracy licencjackiej odzwierciedlającej to, czego się nauczono i co odpowiednio przychodzi łatwo, proces ten jest szczególnie kamienistą drogą dla tak wielu młodych ludzi.

Problemy i komplikacje z pisaniem rzeczywiście występują dość często na każdym kierunku studiów i dlatego są również bardzo główną przyczyną konieczności studiowania znacznie dłużej niż jest to rzeczywiście konieczne lub rezygnacji ze studiów. Zdarza się to coraz częściej, zwłaszcza w naukach humanistycznych i społecznych.

Ci młodzi ludzie są gruntownie przygotowani do tego trudnego zadania. Każda praca domowa i egzamin przygotowuje ich do tego prawdziwego zadania; napisania własnej pracy dyplomowej. Problem ten istnieje jednak nie tylko wśród studentów, ale wśród uczniów w każdym wieku w każdej szkole w kraju; tylko dzięki pisaniu prac domowych i egzaminów bardzo niewielu młodych ludzi naprawdę ustanawia rutynę, a następnie się jej trzyma. Rutyna, a więc bezpośrednia struktura stylistyczna, jest niezbędna w ramach pracy licencjackiej i/lub magisterskiej. To właśnie ta rutyna, od której tak wielu stroni, dlatego ostatecznie powstają półsłówka, które mają przekonać psychikę, że są ważniejsze rzeczy niż naprawdę przemyślane napisanie tekstu.

Częste wymówki zazwyczaj brzmią tak samo; nagle jest tyle ważniejszych rzeczy do zrobienia. Nieważne, czy jest to coroczny telefon do dziadków, wizyta u rodziców, zakupy, wynoszenie śmieci, patrzenie na ptaki siedzące na gałęzi na zewnątrz, śpiewające radosną piosenkę, czy nawet wpatrywanie się w sufit lub szarą, ponurą ścianę. To wszystko są wymówki, których studenci używają, aby uniknąć zajmowania się naprawdę ważnymi sprawami w życiu.

Kluczowym słowem nie jest tu nawet to, że dzisiejsza młodzież, zgodnie z wypowiedziami starszych pokoleń, nie potrafi już ponosić odpowiedzialności i dlatego nie podejmuje się tych zadań, ale raczej to, że pisanie przestało być dla ludzi przyjemnością. Badania z ostatnich lat coraz częściej pokazują, że dwa najmłodsze pokolenia mają szczególnie duży cel w swoim życiu: Chcą robić to, co ich spełnia, chcą czerpać przyjemność i zabawę z rzeczy, które robią. W związku z tym zrozumiałe jest również, że właśnie tym młodym ludziom, którzy kierują się tą zasadą, którzy wybrali kierunek studiów, który im się podoba, który ich nakręca na pełną prędkość i z którym mogą sobie wyobrazić pracę na całe życie, brakuje radości z pisania.

Pisanie pracy licencjackiej nie skupia się nawet tylko na pisaniu. Zamiast tego, rzeczywiste zadanie jest o wiele większe. Rzadko zdarza się, że osoba, niezależnie od wieku, naprawdę zna jakiś temat tak dobrze, że nie trzeba szukać dodatkowych badań, że nie trzeba szukać numerów lat czy konkretnych cech. Ponieważ zazwyczaj tak nie jest, pisanie pracy dla studenta jest szczególnie długim procesem z wieloma etapami, które trzeba przepracować.

Tak więc przed właściwym pisaniem przychodzi czas na badania. Należy odpowiedzieć na szczególnie dużą liczbę pytań, co powoduje, że uczniowie muszą poświęcić swój indywidualny czas na przygotowanie się w pierwszej kolejności do napisania tekstu. Na pewno nie można tego porównać z pracą domową w szkole, w której nie wkładało się prawie żadnego wysiłku lub w której od razu kopiowało się lub przepisywało prosty tekst. Nie, to jest niezwykle ważna praca końcowa, która może zmienić życie. Na każde pytanie trzeba odpowiedzieć indywidualnie. Nie chodzi tu jednak nawet o treść pracy dyplomowej czy licencjackiej. Zamiast tego chodzi o cechy tekstu naukowego.

Na przykład, kiedy tekst naukowy można uznać za naukowy? Czy rzeczywiście chodzi tylko o to, że tekst jest skomplikowany i trudny do odczytania lub zrozumienia? Czy dopuszczalne jest pisanie w pierwszej osobie, czy zawsze trzeba używać trzeciej osoby? Jak jest skonstruowana w sensowny sposób? A jak właściwie można zrozumieć zadanie, które polega na napisaniu tekstu naukowego?

Takie pytania mogą być nie tylko męczące, ale też odbierają uczniowi wszelką odwagę, bo postrzegane inaczej, nierzadko powodują, że uczniowie naprawdę angażują się w dany temat. Lubią badać i wciąż na nowo poszerzać swoją wiedzę. Istniejąca wiedza jest tam, tylko nie potrafią jej zapisać, a to szybko może stać się prawdziwym bólem. Ostatecznie ci młodzi ludzie mają wszystko, czego potrzebują, aby uruchomić swoją karierę, zrobić szczególnie duży krok rozwojowy w swoim życiu, ale potem to się ostatecznie nie udaje z powodu tak małego szczegółu, który nawet nie ma nic wspólnego z właściwym tematem?

Nie dotyczy to tylko uczniów. Profesorowie też od jakiegoś czasu narzekają, że ich studenci mają słabość do pisania. Szczególnie duży odsetek wszystkich kursów nie osiąga założonych przez profesorów wymagań wstępnych. Dlaczego dokładnie tak jest i dlaczego napisanie tekstu naukowego jest tak trudne dla dzisiejszego pokolenia, skoro w przeszłości znacznie więcej osób spełniało ten standard?

Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do powstawania braków w pisaniu, zwłaszcza związanych z ogólnym wychowaniem przez rodziców lub opiekunów, ale także szczególnie ze sposobem przekazywania uczniom treści nauczania. Sam sposób, w jaki dokładnie to się robi, jest szczególnie dużą przeszkodą w ogólnym pisaniu tekstu lub w samej nauce pisania. Szczególnie w obrębie tekstów naukowych dokładnie te przeszkody są wynoszone na nowy poziom.

Niejasne terminy, nieprecyzyjne wyjaśnienia pojęć i szczególnie trudny do przyswojenia żargon naukowy sprawiają, że ci młodzi ludzie nigdy nie nauczą się prawidłowej formy zapisu i nawet jej nie kwestionują. Dodatkowo,