Owczarek Australijski (Psów Pasterskich)

By Jakub Kowalczyk

Owczarek Australijski

 

Psy pasterskie z amerykańskiego Zachodu są wytrwałe, potulne i są doskonałymi partnerami dla ludzi lubiących ruch. Szczególnie wyróżnia je potulność i silny pęd do ruchu. Książka ta da Ci dużą podstawową wiedzę o rasie, jej utrzymaniu oraz udzieli cennych wskazówek jak ją wychowywać.

 

Treść książki:

• Pochodzenie rasy
• Charakterystyka rasy
• Zapotrzebowanie na przestrzeń życiową
• Żywienie i zdrowie psa
• Edukacja, aby stać się idealnym towarzyszem w czasie wolnym
• Pozyskanie psa
• Szkolenie i ujeżdżanie
• Ważne porady i wskazówki dotyczące postępowania z psami

 

Książka informuje również o typowych chorobach dziedzicznych oraz o środkach, jakie podejmują dobrzy hodowcy, aby zapewnić sobie zakup zdrowego owczarka australijskiego. Odpowiada również na typowe pytania, które interesują każdego właściciela psa.

 

• W jaki sposób szczeniak zostaje wyszkolony w domu?
• Jakich komend musi się nauczyć Aussie?
• Jakie środki pomagają w zapobieganiu ciąży?
• Jak sprawić, by wizyty u weterynarza były bezstresowe?
• Dlaczego smycze automatyczne są złe dla obsługi smyczy?

 

Owczarek australijski jest wspaniałym psem, gdy jest dobrze wyszkolony i regularnie zachęcany. Dowiedz się, jak z miłosną konsekwencją pozostać szefem stada i uniemożliwić Twojemu Aussie podważanie Twojego autorytetu.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 3, 2022
• ISBN: 9798215450154

Book preview

Owczarek Australijski (Psów Pasterskich)

Jakub Kowalczyk

Spis treści.

Pochodzenie rasy

Od wilka do psa pasterskiego

Hodowla australijskich psów pasterskich

Charakterystyka rasy

Głowa i ciało

Umaszczenie i ubarwienie

Postać

Choroby dziedziczne

Uwagi na temat czynnika merle

Kwestie zdrowotne

Wymagania dotyczące postawy

Warunki mieszkaniowe

Wylot

Opieka

Wydatki na czas

Odżywianie

Nawyki żywieniowe

Karma mokra z handlu

Suchy pokarm

Które jedzenie jest najlepsze?

Surowe jedzenie dla psa

Przekąski i czyszczenie zębów

Zdrowie

Ubezpieczenie zdrowotne

Szczepienia

Plusy i minusy kastracji

Wizyty u weterynarza

Kontrola pasożytów

Rozważania przed zakupem

Prawna

Czy ta rasa mi odpowiada

Szczeniak czy dorosłe zwierzę?

Mężczyzna czy kobieta

Pozyskanie psa

Zakupy dla psa

Bezpieczeństwo samochodów

Miski i miejsce do spania

Podkładki dla szczeniąt

Uprząż piersiowa i smycz

Produkty pielęgnacyjne i pasze

Zabawka

Stwórz bezpieczne środowisko

Uwaga Trucizna w żywności

Edukacja szczeniaka

Rozpoznaj język ciała szczeniaka i ucz się na nim.

Na co zwrócić uwagę w rodzicielstwie.

Osiedlenie się

Kto tu jest szefem?

Wyeliminowanie problemów komunikacyjnych

Wyszkolony w domu

Przyzwyczajanie się do smyczy

Czego pies musi się nauczyć

Off, Come here, Stay, Stand

Chodźcie odpocząć

Polecenia, które ułatwiają życie

Siedzenie

Miejsce

Polecenie "Zostań

Stopa

Odzyskać i oddać coś

Niepożądane zachowanie

Ugryzienie w grze

Szczekanie przy każdej okazji

Skakać z radości

Strach w samochodzie

Zniszczenia podczas gry

Wyje i szczeka, gdy jest sam

Szarpanie za smycz

Ujeżdżanie i sporty psów

Szkolenie z użyciem klikera

Sporty psów, w których odbywają się oficjalne zawody

Flyball

Agility

Mobilność

Treibball

Dogdance

Obedience

Sytuacje szczególne

Spotkanie z innymi psami

Opanowanie instynktu łowieckiego

Zmiana paszy

Porady dotyczące postępowania z psami o silnej woli

Etapy rozwoju Aussie

Zamówienie jest zamówieniem

Jedzenie tylko za pozwoleniem

Rytualizacja w życiu codziennym

O tej serii: Mój pies na całe życie

Spis rysunków

Rysunek 1: Aussie

Rysunek 2: Australijskie pasterze

Rysunek 3: Szczoteczka do zębów dla psa w dłoni

Rysunek 4: Nasz przydatny grzebień do pcheł, © rgladel

Rysunek 5: Nasz zestaw kleszczy, © rgladel

Rysunek 6: Samodzielne skanowanie chipa

Rysunek 7: Miska ceramiczna

Rysunek 8: Przykładowe legowisko dla psa

Rysunek 9: Nasza smycz, © rgladel

Rysunek 10: Szczeniak owczarka australijskiego

Rysunek 11: Szczeniak robi się bardzo mały.

Rysunek 12: Twój pies zawsze będzie ciągnął na takich smyczach.

Rysunek 13: Sygnał wizualny "Sit

Rysunek 14: Znak wizualny "Miejsce

Rysunek 15: Piękny owczarek australijski gra

Rysunek 16: Sygnał wizualny "Wył.

Rysunek 17: Zapobieganie ciągnięciu smyczy, © rgladel

Rysunek 18: Nasz trening klikania

Rysunek 19: Typowa postawa naszego psa podczas spotkania z innymi. ©rgladel

Rysunek 20: 8-dniowe szczenię

Rysunek 21: W wieku 24 dni szczeniak wygląda już prawie jak pies.

S.

Owczarek australijski to potężny i wytrwały pies pasterski. Charakteryzuje się potulnością i silną chęcią do ruchu. Ponieważ on również bezwzględnie wymaga konsekwentnego szkolenia, nie jest to pies dla początkujących. Książka dostarcza wielu podstawowych wiadomości o rasie, postawie i daje cenne wskazówki szkoleniowe.

C:\Users\mitma\Downloads\Depositphotos_10889947_xl-2015.jpg

Rysunek 1: Aussie

Pochodzenie rasy

Owczarek australijski, którego miłośnicy lubią nazywać Aussie, to potężny pies pasterski, który nie pochodzi z Australii. W tej książce dowiesz się wszystkiego, co powinieneś wiedzieć o tej rasie, od historii jej rozwoju po wychowanie.

Od wilka do psa pasterskiego

Większość zwierząt domowych takich jak koty, świnie czy konie mocno przypomina formę dziką. Z psem sprawa wygląda inaczej. Z wilka wyewoluowało wiele ras psów, które znacznie różnią się od pierwotnej formy zarówno wyglądem, jak i charakterem. W obrębie podgatunku psa domowego występują skrajne różnice. Mini Chihuahua, o maksymalnej wadze 3 kg, jest tak samo potomkiem wilka, jak Fila Brasileiro, która waży co najmniej 50 kg.

Istnieją dowody, że psy towarzyszą człowiekowi od około 20 tysięcy lat. Koty dołączyły do ludzi dopiero około 10 tysięcy lat temu. Podczas gdy kot zachował swoją niezależność i był przede wszystkim uważany za użyteczny, ponieważ trzymał szkodniki z dala od zapasów, pies wcześnie zajął inną pozycję. Jak doszło do przyjaźni wilka z człowiekiem, nie zostało wyjaśnione do dziś. Można sobie wyobrazić, że człowiek kradł wilkom zdobycz, a w zamian zostawiał zwierzętom resztki, których nie mógł wykorzystać.

Naukowiec Francis Galton zakłada, że ludzie wychowywali wilcze szczenięta i wprowadzali je do ludzkich osad. Wątpliwe jest jednak, dlaczego ludzie mieliby to robić, gdyż wataha wilków działałaby na nich raczej przerażająco. Istnieje też teoria, że ludzie zostawiali zwierzęce tusze przed swoimi osadami, a najodważniejsze wilki odważyły się je zabrać. Nawet przy takim założeniu wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, bo dlaczego ludzie wpadliby na pomysł szkolenia wilków do pracy.

Dlatego bardziej prawdopodobne wydaje się, że ludzie po prostu uczestniczyli w szczęściu myśliwskim wilków. Pewnie szybko dotarło do prehistorycznego człowieka, że wilki potrafią wytropić zwierzynę łatwiej niż ludzie. Są też szybsze i bardziej wytrwałe w pogoni za zdobyczą. Ludzie musieli jedynie odstraszyć wilki, aby móc wykorzystać mięso dla siebie.

Naukowcy z Uniwersytetu w Aberdeen w Szkocji przebadali prehistoryczne znaleziska kostne pochodzące od psów. Zauważyli spłaszczenie końcówek kręgów grzbietowych, wskazujące na noszenie dużych ciężarów na plecach. Zauważyli również, że często brakowało zębów młynka w dolnej szczęce, co wzięli za wskazówkę, że psy nosiły uzdy do ciągnięcia ciężarów. Faktem jest, że ludzie wcześnie wykorzystywali psy do różnych celów. Używano ich do polowań, pilnowania domu, a później stad bydła. W hodowli cechy charakteru były zwykle ważniejsze niż wygląd. Owczarek australijski jest typowym przedstawicielem psów pasterskich.

Hodowla australijskich psów pasterskich

Mimo nazwy, owczarek australijski nie ma nic wspólnego z 5 kontynentem. Kiedy na początku XIX wieku imigranci osiedlali się na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, zazwyczaj przywozili ze swojej starej ojczyzny zwierzęta gospodarskie i psy pasterskie. Wszystkie psy pasterskie nazywano wówczas zwykle owczarkami. Dodatkowo często dodawano oznaczenie o pochodzeniu właścicieli. Na przykład owczarek szkocki był psem pasterskim Szkota.

C:\Users\mitma\Downloads\Depositphotos_59252867_xl-2015.jpg

Rysunek 2: Australijskie pasterze

Owczarki były mieszanką różnych ras, takich jak staroniemiecki tygrys, owczarek szkocki i różne hiszpańskie i irlandzkie psy pasterskie.

Dodatek australijski nie odnosi się do pochodzenia właścicieli, bo w większości pochodzili oni z kraju Basków. Ci hodowcy bydła przenieśli z ojczyzny wytrzymałe psy i hodowali owce Merynosów. Owce, które pochodzą z Afryki Północnej, do XVIII wieku były hodowane wyłącznie w Hiszpanii. Wywóz był karany śmiercią. Mimo to niektóre zwierzęta przedostały się do Australii, a stamtąd do Ameryki. W związku z tym owce te nazwano owcami australijskimi. W ten sposób powstała nazwa rasy psów.

Na początku nie było ukierunkowanej hodowli. Jednak psy pasterskie tej rasy sprawdziły się, gdy coraz więcej osadników zapuszczało się na zachód USA. Większość psów nie tolerowała gorącej i suchej pogody na Zachodzie oraz skrajnego zimna na północnym zachodzie. Tylko owczarki australijskie dobrze radziły sobie zarówno z klimatem, jak i z trudnym terenem.

W miarę jak osady powiększały się z powodu gorączki złota, wzrastało również zapotrzebowanie na mięso i wełnę. Do obsługi dużych stad potrzebne były wytrzymałe i mądre psy, które potrafiły myśleć i działać samodzielnie, ale mogły