Kot Perski

By Jakub Kowalczyk

Zrównoważone piękno w bujnej sierści - Kot perski.

 

Nie każdy kot z długą sierścią jest Persem. Kiedyś było inaczej, bo na początku hodowcy krzyżowali koty długowłose, nie miało znaczenia, jakie pochodzenie mają koty. Współczesny kot perski charakteryzuje się nie tylko długą sierścią, ale także krótkimi nogami i płaską twarzą. Ponieważ krótki nos prowadzi do różnych problemów, w Europie coraz częściej pojawia się moda na "kota perskiego z nosem".

 

Książka szczegółowo informuje o Peke-Face i Doll-Face oraz odpowiada na wiele pytań dotyczących hodowli kotów perskich.

 

• Dlaczego Persowie nie potrzebują regularnego dostępu do świeżego powietrza?
• Jak bardzo czasochłonna jest opieka nad kotami?
• Jakie choroby występują u kotów perskich?
• Na co należy zwrócić uwagę podczas projektowania domu?
• Dlaczego powinieneś wytresować kota perskiego?

Ta książka daje głęboki wgląd w charakter kotów perskich. Otrzymasz również cenne wskazówki, jak delikatnie przygotować zwierzęta do niezbędnych, ale nieprzyjemnych zabiegów.

 

Treść książki obejmuje:

• Historia rasy i choroby dziedziczne
• Charakterystyka rasy - wygląd i charakter
• Pielęgnacja kotów - szczotkowanie, czesanie lub kąpiel
• Zdrowie i wizyty u weterynarza - szczepienia, chipowanie i kastracja
• Wybór i zakup zwierzęcia
• Przygotowanie do wprowadzenia się - Niezbędne zakupy
• Szkolenie i ujeżdżanie - Socjalizacja i sztuczki
• Radzenie sobie z problematycznymi kotami
• i wiele więcej!

 

Czeka na Ciebie ponad 10 ilustracji. Książka skierowana jest do osób, które chciałyby dowiedzieć się więcej o rasie przed nabyciem kota perskiego, początkujących, którzy potrzebują porad dotyczących utrzymania zwierząt lub wieloletnich właścicieli kotów, którzy chcieliby uzyskać dodatkowe informacje.

 

Życzymy Wam dużo radości w obcowaniu z kochanym czworonożnym przyjacielem.

• Language: Język polski
• Publisher: Jakub Kowalczyk
• Release date: Oct 6, 2022
• ISBN: 9798215758823

Book preview

Kot Perski

Jakub Kowalczyk

Być może to właśnie chęć posiadania przez człowieka egzotyki skłoniła koty do nazwania ich Persami. Faktem jest, że zwierzęta te nie pochodzą z Bliskiego Wschodu, nie ma też pokrewieństwa z kotami Turkish Angora. Nie powinno to stanąć na drodze miłości do spokojnych i powściągliwych kotów.

D:\Downloads\Depositphotos_10899162_xl-2015.jpg

Spis treści.

Kot Perski

Spis rysunków

Ogólne informacje o rasie

Mniej egzotyczne niż się często zakłada

Angora stała się perska

Inne koty perskie

Charakterystyka rasowa kotów perskich

Physique

Szef

Futro

Charakter kota perskiego

Doll Face i Peke Face

Choroby dziedziczne

Wymagania stawiane przez rasę

Opieka

Szczotkowanie sierści

Sprawdź uszy i oczy

Zapobieganie problemom stomatologicznym

Proszę nie stosować: pedicure lub pełnej kąpieli

Strzyżenie płaszcza

Koty perskie potrzebują towarzystwa

Sprowadzenie dziwnych kotów do siebie

Pies i kot

Ludzie i koty perskie

Prawidłowe karmienie

Obserwować osobliwości anatomiczne

Charakterystyka dobrej karmy mokrej

Dlaczego suszone jedzenie jest zawsze problematyczne

Zachęcanie do picia

Mleko i przekąski

Środek na kulki włosów

Kot na zewnątrz czy w domu?

Życie z płaskim kotem

Choroby, które ludzie wprowadzają

Zatrudnienie jest koniecznością

Dostawa na wakacje

Co należy wziąć pod uwagę w przypadku obudowy zewnętrznej

Wizyty zdrowotne i weterynaryjne

Ubezpieczenie zwierząt domowych

Transport

Nie wszystkie szczepienia są przydatne

Dlaczego chipowanie jest ważne

Kastracja to dobrostan zwierząt

Minimalizacja ryzyka znieczulenia

Nabycie kota perskiego

Czy Persowie mi odpowiadają?

Kotek czy dorosły kot?

Minimalny wiek przy dostawie

Zwróć uwagę na sprzedawcę

Przygotowanie do wprowadzenia się

Niezbędne zakupy

Skrzynia transportowa

Miski i fontanny dla Persów

Kuweta dla kotów

Meble dla kotów

To i to

Zabezpieczyć płaskie

Zagrożenia na balkonach i w oknach

Uwaga Poison

Często pomijane źródła zagrożeń

10 najczęstszych zatruć u kotów

Kot wprowadza się

Podnoszenie kota

Osiedlenie się

Edukacja i szkolenia

Rozróżnienie między ujeżdżaniem a edukacją

Socjalizacja kota

Egzekwowanie zakazów

Kto kogo kształci? - Typowe błędy w wychowaniu

Ujeżdżanie kota

Szkolenie z użyciem klikera

Sztuczki odpowiednie dla danego gatunku

Przyzwyczajanie kotów perskich do nieprzyjemnych rzeczy

Trening kąpieli

Strzyżenie bez strachu

Chodzenie na smyczy

Radzenie sobie z problematycznymi kotami

Dodatek:

Zmiana paszy

BARFEN - naturalnej diety

Przestrzeganie diet dla kilku zwierząt

Mistress jest w ciąży

Dziecko i kot

Stwórz dobre warunki do drapania

Zwalczanie kleszczy i pcheł

Rozpoznawanie oznak choroby

O naszej serii:  Mój kot na całe życie

Spis rysunków

Rysunek 1: Kot turecki angorski

Rysunek 2: Egzotycznego krótkowłosego można rozpoznać po jego pluszowej sierści.

Rysunek 3: Colourpoint, Himalayan lub Masked Persian, czyli kot perski z typowymi oznaczeniami syjamskimi.

Rysunek 4: Persy o twarzy pekińczyka zazwyczaj sprawiają wrażenie rozzłoszczonych.

Rysunek 5: Zestaw pielęgnacyjny powinien być pomocny.

Rysunek 6 Szczotka do rozplątywania, przeznaczona właściwie dla ludzkich dzieci, bardzo nam pomaga. ©rgladel

Rysunek 7: Nasz otwieracz do listów do usuwania splątanych włosów. ©rgladel

Rysunek 8: Niektóre koty wolą dozowniki wody niż miski.

Rysunek 9: Figlarny kot.

Rysunek 10: Na pewno przyda się skrzynia transportowa.

Ryc. 11: Miejsce umieszczenia strzykawki jest ważne.

Rysunek 12: Kołnierz lejkowy jest czasem niestety konieczny.

Rysunek 13: Można również samodzielnie wczytać chip.

Rysunek 14: Nasza ceramiczna miska dla kotów.

Rysunek 15: Kot uwielbia naszą fontannę do picia,

Rysunek 16: Nasza toaleta z kotem pod maską,

Rysunek 18: Od czasu do czasu potrzebujemy naszego grzebienia. ©rgladel

Rysunek 19: Na wizytę u weterynarza potrzebna będzie smycz.

Rysunek 20: Szkolenie klikerowe bardzo dobrze sprawdza się w przypadku naszych psów i kotów.

Ryc. 21. But z pazurem po naszym kocie. © rgladel

Rysunek 22: Nasze możliwości drapania dla naszego kota, © rgladel

Rysunek 23: Nasza karta kleszczowa i hak kleszczowy w różnych rozmiarach, © rgladel

Ogólne informacje o rasie

Nazwa rasy ładnych kotów długowłosych zmieniała się na przestrzeni lat, podobnie jak standard rasy. Ponadto staje się jasne, że niemieccy hodowcy nie przestrzegają już międzynarodowego standardu rasy dla kotów perskich.

Mniej egzotyczne niż się często zakłada

Pewne jest, że koty długowłose nie pochodzą z Persji, czyli dzisiejszego Iranu. Genetycznie długowłosość jest mutacją recesywną, która prawdopodobnie po raz pierwszy pojawiła się u kotów tureckich. Jednak już w Chinach z okresu Song (960 - 1279) istnieją rysunki długowłosych kotów. Biolodzy zakładają, że mutacja ta występuje niezależnie wielokrotnie i że przeważa w regionach o chłodnym klimacie. Badania genetyczne wykazały, że dzisiejsze koty perskie wywodzą się od rosyjskich kotów długowłosych. Te z kolei mogą być potomkami kotów tureckich o długiej sierści.

Rozważając genetykę należy oczywiście pamiętać, że wszystkie koty domowe pochodzą od kota dun, czyli afrykańskiego kota dzikiego (Felis silvestris lybica).

Angora stała się perska

Do początku XX wieku wszystkie koty długowłose nazywane były Angorą, od nazwy tureckiej prowincji, w której znajduje się obecna stolica Ankara. Jeszcze dziś wiele osób określa koty długowłose mianem kotów angorskich.

Pod koniec XIX wieku kluby zaczęły formułować standardy hodowlane, a także nadawać nazwy rasom. Odmiany długowłose figurowały w Anglii wyłącznie jako koty perskie. W tym sensie Persy są rasą angielską.

W 1929 roku niemiecki biolog Friedrich Schwangart rozróżnił koty perskie po angielskiej bramce hodowlanej o okrągłej głowie i krępej budowie od zwierząt w tradycyjnym typie kota angorskiego. Tego ostatniego zamiast kota angorskiego nazwał Deutsch Langhaar. W ten sposób termin Angora zniknął z literatury. Rasa Deutsch Langhaar również nie mogła się zadomowić. Kot Angora przetrwał rozwój jako turecki kot narodowy w zoo w Ankarze i jest hodowany ponownie dzisiaj jako Turkish Angora.

D:\Downloads\Depositphotos_174394368_xl-2015.jpg

Rysunek 1: Kot turecki angorski

Inne koty perskie

Hodowla kota perskiego w dzisiejszym rozumieniu rozpoczęła się w drugiej połowie XIX wieku w Anglii. Koty długowłose były kojarzone ze sobą bez względu na ich pochodzenie geograficzne. Standard hodowlany był kilkakrotnie zmieniany. Z biegiem lat koty stawały się mniejsze, krótsze na nogach, czoło bardziej okrągłe, a czaszka twarzy coraz krótsza. Płaski nos stał się standardem rasy. Ponadto pożądana była bujna sierść z ekstremalnie dużą ilością podszerstka. Około 1970 roku w Ameryce powstało wiele masowych hodowli, które niestety sprawiły, że rasa stała się bardziej chorowita.

Niektórzy hodowcy mniej dbali o wzorzec rasy, ale przywiązywali wagę do specjalnych kolorów sierści. Hodowano je z kotami długowłosymi w starym typie, czyli z dłuższym nosem. Z takich linii wywodzi się rasa Exotic Shorthair. Pierwotnie został uznany