Hakuna matata, jy’s in Kenia!
Ná 5 000 km deur Ethiopië voel ons vodde en sien uit na ses salige nagte op die Lamu-eiland aan die kus van Kenia. Dinge loop seepglad by die Moyalegrenspos tussen Ethiopië en Kenia. Trouens, toe ons teen 6 nm. daar aankom, sê die immigrasiebeampte ons is maar die eerste voertuig die week!
Aan die Keniaanse kant word ons egter meegedeel dat die immigrasiekantoor gesluit is. Met “Hakuna matata!” dui ’n sekerheidswag ’n kol aan waar ons kan tent opslaan vir die nag. Die volgende dag is ons ná tien minute se papierwerk vort.
Is dit ’n dassie of ’n vampier?
Die 250 km – op ’n goeie teerpad, nogal – tussen Moyale en die dorpie Marsabit loop deur ’n enorme stuk halfwoestyn. Geen mens of dier is in sig nie: Dis net ons en die uitgestrekte landskap oortrek met vulkaniese rotse. ’n Boom versteur plek-plek die eentonige toneel.
Drie uur later hou ons op Marsabit by ’n winkel stil. Soos twee uitbundige kinders bestorm ons die yskaste met jogurt, kaas, wyn en ander lekkertes waarvan ons
