De dodenrijders van de Rio Pecos: Western

By Neal Chadwick

Het formaat van dit boek komt overeen met 113 paperback pagina's.


Terwijl de mannen van de O'Malley-ranch hun dieren bijeenbrengen voor de jaarlijkse veemarkt, daalt Barry Walton's bende op hen neer. Walton's mannen rijden in uniformen die zijn buitgemaakt van een legertransport en beweren simpelweg dat de O'Malley kudde in beslag is genomen. Er ontstaat een gevecht. Gordon O'Malley en twee van zijn drie cowboys worden gedood. Alleen zijn zoon Jed O'Malley ontsnapt - en zweert bloedige wraak.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Feb 26, 2023
• ISBN: 9783745227512

Book preview

Neal Chadwick

De dodenrijders van de Rio Pecos: Western

UUID: b440d20a-ab75-4c30-ac6e-6379ea68d7b4

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

De dodenrijders van de Rio Pecos: Western

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

De dodenrijders van de Rio Pecos: Western

Western roman door Neal Chadwick

Het formaat van dit boek komt overeen met 113 paperback pagina's.

Terwijl de mannen van de O'Malley-ranch hun dieren bijeenbrengen voor de jaarlijkse veemarkt, daalt Barry Walton's bende op hen neer. Walton's mannen rijden in uniformen die zijn buitgemaakt van een legertransport en beweren simpelweg dat de O'Malley kudde in beslag is genomen. Er ontstaat een gevecht. Gordon O'Malley en twee van zijn drie cowboys worden gedood. Alleen zijn zoon Jed O'Malley ontsnapt - en zweert bloedige wraak.

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER WERNER ÖCKL

Neal Chadwick is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

De harde klap van een geweerkolf deed Gordon O'Malley wankelen en even later op de grond vallen.

De klap was volkomen onverwacht gekomen en had de rancher vol geraakt. Nu draaide alles voor zijn ogen.

Hij lag in het stof en probeerde overeind te komen, terwijl het arrogante, lelijk grijnzende gezicht van een blauwjas op hem neerkeek. Gordon draaide zijn hoofd een beetje en zag toen uit zijn ooghoek een hand naar de revolver grijpen.

Het was zijn zoon Jed.

Nee, Jed! Hou het ijzer binnen! smeekte de rancher hem. En toen wendde Gordon zich tot zijn drie cowboys, die een eindje uit elkaar stonden en wier handen ook op hun revolvergrepen lagen. Dat geldt ook voor jullie! verduidelijkte Gordon.

De rancher was geen man die graag iets pikte, maar zijn revolvers trekken tegen deze colonne legercavaleristen was zelfmoord.

Gordon's blik was gericht op zijn zoon.

Jed O'Malley slikte. Hij was vijfentwintig, lang en had licht haar. Zijn gezicht vertrok even. Woede stond op zijn gezicht te lezen, maar hij hield het hoofd koel. De spieren en pezen van zijn lichaam ontspanden zich toen. De .45 revolver die hij laag aan zijn zijde droeg, bleef op zijn plaats.

Ondertussen was Gordon weer op de been.

De blauwjas keek naar de rancher met een gemene grijns rond zijn lippen.

Nou, kom tot je zinnen, koe bestuurder? antwoordde hij snijdend. Je kunt hier beter geen problemen veroorzaken, of we moeten onze toon veranderen...

Maar de geüniformeerde man mocht niet verder.

In een flits had Gordon O'Malley zijn vuist naar voren laten vliegen en liet die recht in het gezicht van de soldaat suizen. Er klonk een gedempt geluid.

Een fractie van een seconde lang stond de blauwjas daar met zijn repeteergeweer in zijn hand, toen zwaaide hij en viel op de grond.

Dat was zeer onverstandig! sneed een andere stem als een mes door de stilte die volgde.

Het behoorde toe aan een man die, volgens zijn uniform, majoor was en het bevel voerde over dit eskader blauwjassen.

Gordon haalde zijn schouders op.

Ik had het aan die hond te danken! verklaarde hij grimmig.

De majoor lachte lelijk.

Hij was een man met grijs haar en zijn donkere ogen glinsterden vrolijk. Zijn wangen werden bedekt door een onregelmatige stoppelbaard en zijn uniform had een slechte pasvorm. De majoor duwde zijn hoed naar achteren en zei: Dat verandert niets aan de feiten, meneer! Uw kudde vee wordt hierbij in beslag genomen en is eigendom van de regering van de Verenigde Staten van Amerika!

Je hebt het recht niet om dat te doen! schreeuwde Jed tussen hen in.

De majoor spuugde het uit.

Jongeman, we hebben alle recht om dat te doen! Want we handelen in opdracht van de regering. Dus maak geen problemen of het zal slecht voor je aflopen. We zijn met meer dan twintig man - jij en je drie cowboys hebben geen schijn van kans als het er hard aan toe gaat!

De kansen waren echt slecht. En de blauwjassen leken vastbesloten om alles te doen.

Verdomde Yankees!, mopperde Gordon. Hij haatte het blauwe uniform. Hij had in de Burgeroorlog tegen de blauwjassen gevochten. Voor hem was het het uniform van de overwinnaars, die nu hier in het zuiden dienovereenkomstig handelden.

Verdomde klootzakken! schold Gordon. Als we ooit hulp nodig hebben tegen de Comanches of te maken krijgen met bandieten, denkt niemand eraan om soldaten te sturen!

De majoor grimaste.

Zo is het, hombre. Je kunt ons beter geen problemen meer bezorgen! De majoor glimlachte zwakjes en liet toen zijn ogen afdwalen. Gelukkig hebben jij en je mensen al veel werk voor ons gedaan en de dieren hier verzameld!

Gordon O'Malley's gezicht was een grimmig masker. De dieren waren verzameld, waar de kudde werd geteld en de jonge dieren gebrandmerkt.

En deze honden wilden ze gewoon meenemen....

Heeft u iets op papier?, eiste Gordon, hoewel hij vermoedde dat het niet veel zin zou hebben. Deze blauwjassen gaven de indruk dat ze sowieso alles zouden aannemen wat ze vroegen.

Iets op schrift? siste de majoor. Je kunt iets van lood krijgen als je wilt! Recht tussen de ogen!

Jed werd weer onrustig. En Palmer, Stuart en Ross, de drie cowboys van de O'Malley ranch, vroegen zich ook af wat er nu zou gebeuren. Maar de baas bleef kalm. Hij bleef gewoon staan. Zijn ogen waren smalle spleetjes geworden.

Ondertussen wendde de majoor zich tot zijn mannen. Kom op, pak de dieren!

De mannen gehoorzaamden. Een half dozijn van hen bleef echter in de buurt van de majoor. Ze hielden hun geweren gericht op de mensen van de O'Malley ranch.

U bent majoor? vroeg Gordon O'Malley, die volkomen kalm bleef.

Je kunt het zien, nietwaar?

Komt u uit Fort Hobbs?

Ja.

Dan moet jij Collins zijn, de commandant!

Ik ben.

Het is ongebruikelijk voor een majoor om een heel fort te leiden. Meestal ben je al kolonel.

De majoor liet zijn tanden zien. Ik moet vergeten zijn bij de promoties...

Weet je wat ik denk?

De majoor trok zijn revolver uit zijn legerholster, richtte het pistool in Gordons richting en vuurde toen een kogel af vlak voor de laars van de rancher.

Uw vragen werken op mijn zenuwen, meneer!

Misschien komt dat omdat jij niet de commandant van Fort Hobbs bent!, antwoordde Gordon. Ik heb geen idee hoe hij heet, maar ik denk niet dat Collins dat doet. Ik heb die naam net verzonnen!

De majoor slikte. Zijn borstkas rees en daalde.

Hou je mond, koerier! siste hij.

Ik denk dat je helemaal geen soldaat bent. Noch een majoor, noch iets anders - hoewel ik de Yankees met alles vertrouw. Maar je lijkt me meer een gewone bandiet! Moge de duivel weten hoe je aan dat uniform komt!

Even gebeurde er niets.

Er hing een gespannen stilte over alles. Op de achtergrond was het geschreeuw van de blauwjassen te horen, die probeerden de koppige Longhorns aan te sporen.

Toen hief de majoor in een flits zijn revolver en vuurde twee keer snel achter elkaar.

Het gebeurde in een flits en geen van Gordon's mensen was snel genoeg om iets te doen.

Het eerste schot raakte Gordon O'Malley in de romp en deed hem wankelen. De hand van de rancher trok zijn eigen Colt nog half uit de holster, maar hij kon geen schot meer lossen.

Een tweede kogel raakte Gorden recht tussen de ogen.

Zijn lichaam schokte, werd naar achteren getrokken en kwam toen hard op de grond terecht.

Gordon O'Malley was dood.

En een fractie van een seconde later brak de hel los!

2

Jed trok zijn revolver en schoot