Again and Better: Fallen Again

By Belle Feliz

Umuwi ako sa mga magulang ko sa probinsiya matapos akong ipagpalit ng mapapangasawa ko sa isang babae na kakikilala lamang niya. Labis ang galit at pagdurusa ko. Nasa ganoong estado ako nang muli kong makita si Olivio, ang lalaking labis kong minahal noon pero may mas mahal na iba.

Ipinaalala sa akin ni Olivio ang mga nakaya at nalampasan ko. Nagawa kong maging masaya pagkatapos ng nangyari sa amin, kakayanin ko uli. He gave me hope. We've gotten closer again. We became friends. Pinangiti at pinatawa niya ako. Pinagaan niya ang lahat. Sa kabila ng pagkabigo, hindi ako nahirapan na maramdaman uli ang kaligayahan dahil sa kanyang constant presence.

I was falling in love with him again. I didn't want to. Naisip ko na pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan ko, hindi maaaring babalik lang ako. Hindi maaaring doon ang hantong ko.

But Olivio had evolved so well. He was a much  better man now. He made me feel special. He made me feel loved. He made me feel as if he was going to choose me this time around.

Nagpigil ako hanggang sa makakaya ko pero ang sutil kong puso, hindi maawat sa pag-asa. Could I gamble my heart once more?

 

• Language: Tagalog
• Publisher: Belle Feliz
• Release date: Apr 8, 2022
• ISBN: 9798201964658

Belle Feliz

Belle Feliz writes Tagalog romance.

Book preview

Again and Better: Fallen Again

Belle Feliz

Copyright © 2022 Mabelle Cuchon

ALL RIGHTS RESERVED. No part in this eBook may be produced or transmitted in any form, including electronic or mechanical, without written permission from the author.

This eBook is for your personal enjoyment only. This may not be resold or given away to other people. If you would like to share this book with another person, please purchase an additional copy for each recipient. If you’re reading this book and did not purchase it, or it was not purchased for your use only, then you should return it to the seller and purchase your own copy. Thank you for respecting the author’s work.

This eBook is a work of fiction. Names, characters, places, and incidents are the product of the author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblances to actual events, locales, or persons living or dead, are coincidental.

Published: Belle Feliz 2022

Editing: Jenny Leabres

[e-mail]

Dedication

For you, my dearest reader. With so much love and gratitude.

xoxo

Contents

Dedication

Contents

From The Author

Chapter One

Chapter Two

Chapter Three

Chapter Four

Chapter Five

Chapter Six

Chapter Seven

Chapter Eight

Chapter Nine

Chapter Ten

Chapter Eleven

Chapter Twelve

Chapter Thirteen

Chapter Fourteen

Chapter Fifteen

Chapter Sixteen

Chapter Seventeen

Chapter Eighteen

Chapter Nineteen

Chapter Twenty

Epilogue

Acknowledgement

About The Author

From The Author

Again and Better: Fallen Again is a reimagined version of my 2012 novel Fall In Love All Over Again.

So one day, naghahanap ako ng maiko-content sa Ko-fi and Wattpad accounts ko. I saw my book of Fall In Love All Over Again on the shelf. I remember this novel being not so remarkable to me, kasi siguro hindi nabigyan ng Reader's Choice seal. Noong mga panahon na iyon kasi, ang seal na iyan ang basehan ko kung maganda ang kuwentong naisulat ko o hindi. Then I also remember I received few messages saying na isa sa mga paborito nila ang libro. The book was not unremarkable pala to some people.

Hinanap ko ang digital copy ng manuscript and thought maybe it’ll be a good content. Kaso masyado akong nalumaan sa voice. Naisip ko na i-edit at gawing first person POV. Para mas madaling basahin, `kako pa.

And...

Falling down the rabbit hole is an understatement, my love. I only got to chapter four before I decided to rewrite the whole thing. I badly wanted a do-over with this one. I wanted the characters to be more fleshed out. I wanted more scenes. I wanted to hug Nes and make her less insecure. I wanted Livi to be the best man that he was.

So here we are.

The 2012 version was only nine chapters long and this 2022 version has twenty chapters plus Epilogue. This is almost a different story now. I do hope you enjoy reading this.

I also hope you’d fall in love with the story and the characters.

xoxo, Belle

Chapter One

Junesca

WALA pang alas-sais ng umaga pero gising na ako. Nakatitig ako sa kisame at kagaya ng nagdaang mga araw, parang maiiyak na naman. Hindi na nagsawa ang mga mata ko sa magdamag na pag-iyak; umiinit at nagtutubig na naman ang mga iyon.

Another day had begun. Bakit parang hindi nababawasan ang sakit? Bakit parang lalo akong nahihirapan? Bakit parang lalo akong nahihirapang bumangon at magsimula nang panibago? Starting all over again was the hardest of all in a breakup. It was not the heartbreak and the pain of seeing your beloved happy with someone else. It was starting your life all over again while knowing what seemed to be your reason for living was gone. Nahihirapan akong harapin ang panibagong araw na wala si Timothy. Minsan, kahit na sa paghinga ay nahihirapan ako.

Napapitlag ako nang bigla na lang bumukas ang pinto ng aking kuwarto. Kaagad kong pinahid ang mga luhang namalisbis sa magkabila kong pisngi nang makitang ang aking mama ang pumasok. Umupo ako sa kama at inalayan siya ng munting ngiti.

`Morning, `Ma, bati ko.

Tiningnan niya ako nang mataman. Nabasa ko ang concern sa mga mata ni Mama. Alam ko, kahit na hindi niya sabihin, nag-aalala siya nang husto sa akin. Sa mga naunang araw ko na naroon sa bahay namin ay sinisikap niyang aluin ako. Hindi lang niya talaga magawa. Siguro ay hindi alam ni Mama o hindi siya sigurado kung paano ako aaluin.

Masasabing hindi affectionate si Mama. Hindi palayakap. Hindi niya madalas na sabihin na mahal niya kaming mga anak niya. Nararamdaman naman namin ang pagmamahal niya bilang ina kahit na hindi niya iyon sinasabi, kahit na hindi niya kami niyayakap maya’t maya.

Hindi stay-at-home si Mama. Magkatulong sila ni Papa sa paghahanapbuhay. May sariling puwesto si Mama sa malaking palengke ng San Pioquinto. Kilala siyang mananahi sa lugar namin. Mahusay talaga siya sa pananahi kaya hindi nauubusan ng customer.

Maaga kaming naging independent na magkakapatid dahil kailangang magtrabaho ng mga magulang namin. Hindi madalas makapagluto si Mama dahil laging nakaharap sa makinang panahi. Madalas na bumibili na lang siya ng lutong-ulam sa palengke at iuuwi sa amin. Hindi rin niya kami madalas na nabihisan maliban na lang kung wala siyang gaanong tanggap na tahi at naisipan niyang igawa na lang kami ng mga damit para hindi na bibili.

Tatlo kaming magkakapatid. Ako ang pangalawa at gitna. Ang panganay namin ay si Ate Carissa na kasalukuyang nurse sa London. Si Kyle naman ang bunso namin na kasalukuyang nasa Maynila at nagtatrabaho sa isang bangko. Dati akong nagtatrabaho sa isang PR company. Mahigit isang linggo na akong resigned at halos isang linggo na rin akong nasa San Pioquinto. Hindi ko pa alam kung ano ang gagawin sa buhay ko. Hindi ko pa alam kung hanggang kailan ako magmumukmok bago maghanap ng bagong trabaho o kahit na mapagkakaabalahan man lang.

"Isang linggo ka nang nagmumukmok lang dito sa kuwarto mo. Ayos lang naman sa `kin. Minsan ay kailangan natin ng panahon para masaktan at umiyak. Magluksa sa mga nawala. Alam ko naman na magsasawa ka rin at lalabas sa kuwarto na ito. Uumpisahan mo rin uli ang buhay mo dahil wala ka namang ibang pagpipilian. Alam mong wala kang mapapala kung lagi ka na lang ganito.

Pero, anak, kailangan ko ang tulong mo. Lumuwas ng Maynila kaninang madaling-araw ang papa mo. May aasikasuhin siya roon. Kailangan kong pumunta nang maaga sa puwesto. May tatapusin akong kurtina dahil gagamitin iyon mamaya sa party. Puwede bang ikaw muna ang maglinis ng bahay at tumao sa tindahan? Sayang naman kasi ang kikitain.

Sige po, Mama, pagpayag ko. Kahit na gusto ko sanang magkulong  nang buong araw sa kuwarto, hindi naman ako makatanggi. Walang mangyayari sa akin kung patuloy akong magkukulong at magmumukmok, tama si Mama sa bagay na iyon. Maigi na iyong makatulong ako kahit na paano sa bahay para magkaroon naman ako ng silbi.

Naisip ko na baka pinlano talaga ng mga magulang ko na palabasin ako ng kuwarto sa araw na iyon. Bakit hindi binanggit sa akin na luluwas si Papa ngayon? Nasa puwesto ang magandang sewing machine ni Mama pero may makina rin siya rito sa bahay. Gaano ba kakomplikado ang isang kurtina? Isa pa, ang tindahan na tinutukoy ay isang sari-sari store. Kung tutuusin ay hindi naman sayang ang kita dahil hindi naman gaanong kailangan ng mga magulang ko. Bukod sa pension nilang regular na dumarating buwan-buwan, regular din ang padala ng ate ko. Sadyang frugal lang ang mga magulang ko, o kuripot kung hindi tayo magiging polite. Hindi rin kasi sila sanay na walang ginagawa kaya patuloy sila sa pananahi at pagtitinda.

Lumabas na ako sa kuwarto at nagpunta sa banyo bago pa man ako mag-isip talaga. Paglabas ko roon ay kaagad na pumasok si Mama para maligo. Habang naliligo siya ay mabilisan akong naghanda ng almusal.

Nang makaalis na si Mama ay nilinis ko ang bahay. Wala namang gaanong lilinisin talaga dahil masinop naman sa gamit ang mga magulang ko. Inilabas ko na lang ang lahat ng maruruming damit namin at inilagak sa laundry area. Naglagay ako ng ilang damit sa washing machine bago ko binuksan ang tindahan ni Papa.

Two years ago, my father retired from his job in a rural bank. Nagdesisyon siya na manatili na lang sa bahay. Ang totoo, kahit na hindi na rin magtrabaho ang mama ay mamumuhay nang masagana ang mga magulang ko. May ipon sila dahil magaling humawak ng pera si Mama—sa madaling salita ay kuripot—kahit na isang sentimo ay hindi nagsasayang sa isang bagay na sa palagay niya ay walang pakinabang. Kahit ako ay regular ang pagbibigay ng pera kahit na sabihin nila na ipunin ko na lang iyon.

Noong una ay enjoy na enjoy ang papa na nasa bahay lang at walang gaanong ginagawa pero hindi nagtagal ay nabagot na rin siya. Tamang-tama naman na nagsara ang malaking sari-sari store sa lugar namin. Ipinagiba ni Papa ang gate sa gilid ng harap ng bahay namin at nagpatayo roon ng sari-sari store. Halos lahat ng mga pangunahing pangangailangan ng tao ay laman ng tindahan. Nagpagawa rin si Papa ng dirty kitchen at laundry area sa likod ng tindahan para nakakapagluto o nakakapaglaba kung walang gaanong bumibili. Mula noon ay nagkaroon uli siya ng pagkakaabalahan.

Dahil sa katipiran ni Mama, wala kaming kasambahay. Hindi namin naranasang magkaroon ng kasambahay. Hindi rin kasi madaling magtiwala sa ibang tao si Mama. Kapag may nagpapatahi ay hindi puwedeng walang downpayment. Maigi na rin iyon dahil maaga kaming natuto na magkakapatid na maging independent. Kaya naming alagaan ang aming mga sarili kahit na malayo kami sa mga magulang namin.

Dahil din sa kasipagan at pagiging mahigpit sa pera ni Mama, nakapag-aral kaming magkakapatid sa private schools. Habang lumalaki kami, hindi kami nagkulang sa mga pangunahing bagay. Nakukuha naman namin ang mga gusto at kailangan namin basta reasonable at hindi gaanong mahal.

Pabili!

Nagpunta ako sa tindahan nang marinig kong may bumibili. Napangiti ako nang makitang si Aling Lupe ang una kong customer. Kilala siyang Marites sa aming lugar. Ano po `yon? tanong ko.

Ikaw pala `yan, Nesca. Kailan ka pa dumating? Bigyan mo nga ako ng kalahating kilo ng asukal. Kumusta ka na?

Isang linggo na po ako rito, Aling Lupe, sagot ko. Ikinuha ko siya ng isang supot ng asukal. Hindi nga lang po ako lumalabas kaya hindi n’yo po ako nakikita. Okay lang naman po ako. Kayo po, kumusta na? Nagbayad ang ginang at sinuklian ko siya.

Ayos lang. Ganoon pa rin. Kailan ka ikakasal? Ang sabi ng papa mo dati ikakasal ka na.

Pinilit kong huwag mabura ang aking ngiti. Hindi ko pa po masabi sa ngayon.

Huwag mo akong kalilimutang imbitahin, ha?

Opo naman, sabi ko habang nakangiti pa rin. Dalangin ko na sana ay hindi na siya gaanong magtanong tungkol sa pagpapakasal ko at baka humagulhol na lang ako bigla sa harap niya.

Sige, mauuna na ako.

Tumango ako. Maraming salamat po.

Napabuntong-hininga ako nang tuluyan nang makaalis si Aling Lupe. Binalikan ko ang washing machine at iniahon mula roon ang mga damit. Kahit na anong pigil ang gawin ko, tumulo pa rin ang mga luha at muling nilukob ng miserableng pakiramdam ang buo kong pagkatao.

Hindi ko naman talaga masisi si Aling Lupe sa pagtatanong sa akin tungkol sa kasal. I was about to get married when someone took my groom away. Timothy, my boyfriend for three years, fell in love with someone else. Nagawa niyang itapon ang tatlong taong relasyon para sa isang babae na nakasama lang niya nang isang gabi. He said he fell in love with that woman at first sight.

It’s lust, Tim. It’s not love. What we have, that’s devotion and commitment. We’ve been together for three years. Three years, Tim! Three years is not a joke! We’re even getting married. You can’t do this to me! You can’t leave me like this. You’re not leaving me for that slut. You just can’t!

Don’t call Stacy that, Nes, please. You don’t know her. You have no idea how amazing she is.

Oh, I have an idea how amazing of a slut she is! Lalong sumiklab ang galit ko dahil nagagalit siya sa akin sa pagtawag ko ng ‘slut’ sa babaeng iyon. Hindi ba niya naiintindihan ang ginagawa niya sa akin? He shattered my heart in pieces. Pagkatapos ay siya pa ang may ganang magalit sa akin?

I know you’re hurting right now. I know it’s my fault. Malaki ang nagawa kong kasalanan sa `yo. But I hope you’d understand. Hindi pa siguro ngayon pero sana ay dumating ang araw na mapapatawad mo rin ako. I don’t wanna do this. Believe me, this is hard for me, too. Pero hindi puwedeng patuloy kong lokohin ang sarili ko para sa devotion at commitment. Hindi kita puwedeng lokohin. Kapag nagpatuloy tayo, hindi tayo magiging masaya. Hindi ako patuloy na magiging devoted and committed Pareho lang tayong magiging miserable. You’ll hate me even more...

Kumapit ako sa washing machine at hinayaan ko na lang ang sarili ko na humagulhol. We were getting married. Timothy Fabros was my boss. Siya ang kasalukuyang presidente ng PR company na pinagtrabahuhan ko. We became friends when I started working in the company. Palakaibigan talaga ang lalaki sa mga empleyado kaya naman gulat na gulat ako nang ligawan ako ni Timothy. Noong una ay hindi ko binigyan ng malisya ang pakikipaglapit niya sa akin. Ni sa panaginip, hindi ko inakala na mahuhulog ang isang katulad niya sa isang katulad ko.  It was almost like a fairy tale.

Walang komplikasyon o kahit na lukot man lang sa relasyon naming dalawa. Gusto ng mga magulang ko si Timothy. Gusto rin ako ng mga magulang niya. Sa katunayan ay nakapamanhikan na nga sila sa amin, kaya alam ng mga kapitbahay na ikakasal na ako. Pero biglang nag-iba ang lahat nang makilala ni Timothy si Stacy, ang babaeng kinahuhumalingan na niya ngayon. He threw me away just to be with that woman. He threw everything that we shared for three years. Just like that!

Napakahirap para sa akin na pakawalan ang isang bagay na alam kong pag-aari ko pero basta na lang naagaw ng iba. Nagagalit ako kay Timothy dahil napakadali para sa kanya na talikuran na lang basta ang lahat ng mga pinagsamahan namin.

Paano? Madalas kong maitanong. Paanong may mahal na siyang iba? Paanong naging mas matimbang ang pag-ibig niya sa iba kaysa sa pag-ibig niya sa akin?

Kahit na gusto ko pang ipaglaban ang pag-ibig ko, hindi ko magawa. Timothy had already married the slut. Kahit na tutol na tutol ang mga magulang niya, pinakasalan pa rin ni Timothy si Stacy. Kaya lahat ng preparasyon ko para sa kasal namin ay nabale-wala.

Umuwi ako sa mga magulang ko para paghilumin ang mga sugat na nilikha ni Timothy. I resigned from the company and left the city. Ayaw kong kaawaan ako ng lahat ng kaibigan at kakilala namin ni Timothy, lalo at alam ng lahat na ipinagpalit ako. Sa San Pioquinto, walang gaanong nakakakilala kay Timothy. Madaling masasabi sa mga tao na ako ang nang-iwan kay Timothy.

Hindi ko alam kung paano paghihilumin ang lahat ng sugat sa puso ko. Hindi ko alam kung paano ako mag-uumpisa ng panibagong buhay na wala si Timothy. Naiplano ko na ang magiging buhay namin na magkasama. Titigil ako sa pagtatrabaho at magiging ulirang maybahay. Kahit na parang tutol ang kalooban ko sa paghinto sa pagtatrabaho, ganoon pa rin ang plano dahil iyon ang gusto ni Timothy. Wala nang dahilan para magtrabaho dahil kayang-kaya niyang ibigay ang mga pangangailangan ko at ng mga magiging anak namin. Mas maaalagaan ko raw nang husto ang mga magiging anak namin. Wala namang masama roon. Siguro ay hindi lang ako gaanong pamilyar sa konsepto pero puwede naman akong maging full-time wife and mom.

Buo sa isip ko na magiging masaya kami hanggang sa pagtanda namin.

Wala na iyong lahat ngayon.

Ang pinakamasakit sa lahat, ako lang ang nasasaktan. Ako lang ang nawasak. Samantalang si Timothy ay masaya sa piling ng asawa niya. It was so unfair. Love, fate, and life were so unfair. I didn’t deserve this. I never deserved a heartbreak.

Pabili!

Kaagad kong inabot ang isang maruming T-shirt ni Papa at pinunasan ang

Reviews for Again and Better

[Lica · Rating: 3 out of 5 stars]

I like the main couple, but I really dislike how Timothy was let off the hook just because he “fell in love”. Even when he apologized, he kept saying he did the right thing. No he didn’t! If he really had cared about Nesca, he would’ve waited to marry Stacy. I really dislike how he just excused his behavior and Nesca was forced to accept that, to be the bigger person. Why should she forgive someone who’s truly remorseless?