Pallakku Payanam

By Kanchana Jeyathilagar

நம்மில் எத்தனை பேருக்குப் பல்லக்கு ஏற வாய்த்திருக்கிறது? வெகு அபூர்வமாய் ஒரு சிலருக்கு...!
இன்றைய சமுதாயத்திலுள்ள யாருக்கும் அந்த அனுபவம் இராது என்றுதான் தோன்றுகிறது.
இரண்டு அல்லது நால்வரின் வலிய தோள்களில் சுமக்கப்படும் சற்று விநோத பயணம் அதுவெனில்... வேறு ஒருவரின் கற்பனையில் சாய்ந்து, சவாரி செய்து அறியாத பிரதேசங்களை எட்டி மகிழ்வதும் ஒருவகை பல்லக்குப் பயணம்தான் என்று எனக்குத் தோன்றியது.
ஒரு கதாசிரியரின் கற்பனை கட்டிய தூளியில் ஏறி அமர்ந்து, ஆடி அசைந்தபடி கற்பனை லோகத்திற்குள் நுழைந்து அங்கு சுற்றிவரும் சுக அனுபவம்... வாசிப்பில் ருசி கண்ட பலரும் அடிக்கடி தேடிச் சுவைக்கும் சுகம் அது...
அலுக்கவே அலுக்காத பழக்கம்.
புத்தகங்களைத் தேடி, பிரித்து அதற்குள் மூழ்கிப் போகும் ஆனந்தம். நம் சுவைக்கேற்ப, தேவைக்கேற்ப வெவ்வேறு தோள்களில் ஏறி தந்து அமர்ந்து சுற்றிவரும் ஆர்வம்.
கதாசிரியரோடு நம் கற்பனையையும் பிணைத்து உணரும் இன்பம்.
பெரும்பாலும் 90-களில் வெவ்வேறு பத்திரிகைகளில் வெளிவந்த என் சிறுகதைகள் இவை. சில பரிசு பெற்றுத் தந்தவை.
என் கவனிப்பை, கற்பனையைக் கொண்டு பின்னப்பட்ட சின்னக் கதைகள் - அதைப் பிறரிடம் பகிரும் உந்துதலால் எழுதப்பட்டவை. இவற்றைப் பிரசுரித்து என்னை ஊக்கிய பத்திரிகை ஆசிரியர்களுக்கு நன்றி.
வாசித்து சிலாகித்த, சிநேகம் பாராட்டின வாசகர்களுக்கு நன்றி.
எனக்குள் இப்படியான கதைகளை, அதைக் கொண்டு பிறருக்குப் பல்லக்கு அமைக்கும் ஆற்றலை அளித்த என் இறைவனுக்கு மனமார்ந்த நன்றி.
இந்தப் பல்லக்குப் பயணம் உங்களுக்கு இன்பமானதாய் அமையட்டும்.
பயணம் முடிந்து நிகழ்வுலகில் இறங்கும்போது உங்களின் மனம் குதூகலத்துடன், நற்குறிக்கோளுடன் மலர்ந்திருக்கட்டும்.
மிகுந்த அன்புடன்,
காஞ்சனா ஜெயதிலகர்

• Language: தமிழ்
• Publisher: Pustaka Digital Media
• Release date: Jan 4, 2021
• ISBN: 6580109906326

Book preview

http://www.pustaka.co.in

பல்லக்குப் பயணம்

Pallakku Payanam

Author:

காஞ்சனா ஜெயதிலகர்

Kanchana Jeyathilagar

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/kanchana-jeyathilagar-novels

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

1. விதியை வெல்வோம் தோழி!

2. சின்ன சின்ன சுவாரஸ்யங்கள்

3. ரசனைக் கூத்து

4. சுத்தம்

5. சிற்றருவிச் சாரல்

6. பூப்பெண்

7. மனசுக்குள் சூரியன்

8. பொன் விதை

9. கூனல்

10. நல்லவேளை...!

11. வட்டத்திற்கு வெளியே...

12. பல்லக்குப் பயணம்

13. பண்டிகைப் பரிசு...

14. தீபாவளி முறுக்கு

15. சிதைவுகள்... சிற்பங்கள்...

16. திருட்டு மாங்காய்

17. இனி ஓடுவதில்லை

18. இடம்

19. ஈர்ப்பு

20. மந்திரக்கோல்

21. உள்ளுக்குள் உணர்ந்தவன்

22. என்றைக்குத்தான் புரியுமோ!

முன்னுரை

நம்மில் எத்தனை பேருக்குப் பல்லக்கு ஏற வாய்த்திருக்கிறது? வெகு அபூர்வமாய் ஒரு சிலருக்கு...!

இன்றைய சமுதாயத்திலுள்ள யாருக்கும் அந்த அனுபவம் இராது என்றுதான் தோன்றுகிறது.

இரண்டு அல்லது நால்வரின் வலிய தோள்களில் சுமக்கப்படும் சற்று விநோத பயணம் அதுவெனில்... வேறு ஒருவரின் கற்பனையில் சாய்ந்து, சவாரி செய்து அறியாத பிரதேசங்களை எட்டி மகிழ்வதும் ஒருவகை பல்லக்குப் பயணம்தான் என்று எனக்குத் தோன்றியது.

ஒரு கதாசிரியரின் கற்பனை கட்டிய தூளியில் ஏறி அமர்ந்து, ஆடி அசைந்தபடி கற்பனை லோகத்திற்குள் நுழைந்து அங்கு சுற்றிவரும் சுக அனுபவம்... வாசிப்பில் ருசி கண்ட பலரும் அடிக்கடி தேடிச் சுவைக்கும் சுகம் அது...

அலுக்கவே அலுக்காத பழக்கம்.

புத்தகங்களைத் தேடி, பிரித்து அதற்குள் மூழ்கிப் போகும் ஆனந்தம். நம் சுவைக்கேற்ப, தேவைக்கேற்ப வெவ்வேறு தோள்களில் ஏறி தந்து அமர்ந்து சுற்றிவரும் ஆர்வம்.

கதாசிரியரோடு நம் கற்பனையையும் பிணைத்து உணரும் இன்பம்.

பெரும்பாலும் 90-களில் வெவ்வேறு பத்திரிகைகளில் வெளிவந்த என் சிறுகதைகள் இவை. சில பரிசு பெற்றுத் தந்தவை.

என் கவனிப்பை, கற்பனையைக் கொண்டு பின்னப்பட்ட சின்னக் கதைகள் - அதைப் பிறரிடம் பகிரும் உந்துதலால் எழுதப்பட்டவை. இவற்றைப் பிரசுரித்து என்னை ஊக்கிய பத்திரிகை ஆசிரியர்களுக்கு நன்றி.

வாசித்து சிலாகித்த, சிநேகம் பாராட்டின வாசகர்களுக்கு நன்றி.

எனக்குள் இப்படியான கதைகளை, அதைக் கொண்டு பிறருக்குப் பல்லக்கு அமைக்கும் ஆற்றலை அளித்த என் இறைவனுக்கு மனமார்ந்த நன்றி.

இந்தப் பல்லக்குப் பயணம் உங்களுக்கு இன்பமானதாய் அமையட்டும்.

பயணம் முடிந்து நிகழ்வுலகில் இறங்கும்போது உங்களின் மனம் குதூகலத்துடன், நற்குறிக்கோளுடன் மலர்ந்திருக்கட்டும்.

மிகுந்த அன்புடன்,

காஞ்சனா ஜெயதிலகர்.

1. விதியை வெல்வோம் தோழி!

ரஞ்சனா தன் வீட்டின் புழக்கடை வழியே நுழைந்து, குளித்து, வேறு உடைமாற்றி, படுக்கையில் சரிந்தாள்.

சூடா ரசம் சாதம் இருக்கு. அப்பளம் கூட பொரிச்சுட்டேன், சாப்பிடேன் ரஞ்சனா - என்று மாமியார் கூறியது கேட்காதது போலக் கிடந்தாள்.

மூத்த அம்மையாருக்கு மருமகளின் மன வேதனை புரிந்தது.

இத்தனை இள வயசுல விதவையாகணும்றது நீலாவோட விதி. அதை நாம மாற்ற முடியுமா? இத்தனை நாளு இவளையும், குழந்தையையும் தாங்கினவன் விபத்துல இல்லாம போயாச்சு. ரோட்டுல எத்தனை கிழம் கட்டைங்க ஊர்ந்து போவுது. லாரி இவள் மேலே ஏன் மோதணும்...? விதி.

அத்தைப் பேச்சுக்கு, ரஞ்சனாவிடம் எந்தச் சலனமும் இல்லை. அவளுக்கு நீலாவை மிகவும் பிடிக்கும்.

'ஐந்தடி உயரத்தில் செப்புச் சிலை மாதிரி இருக்கிற அவ உடம்பை மறந்திடுங்க. வெள்ளையும், சிவப்பும் பதமாக் கலந்த அந்த நிறத்தை விடுங்க. முழங்காலை இடிக்கற பின்னல், அழகு அத்தனையையும் மீறி என்ன கல்மிஷமில்லாத ஒளி அந்த நீலா முகத்துல... இல்லைத்தை? கபடேயில்லாத கண்ணும் சிரிப்புமா, 26 வயசுல இப்படி ஒரு பொண்ணு இருக்கறது அபூர்வம் அத்தை' என்று பலமுறை மாமியாரிடம் தன் தோழியைப் பற்றி சொல்லி ரசித்திருக்கிறாள் ரஞ்சனா.

அந்த அழகிய நீலா இப்போது விதவையாகி, வேதனையைக் கூட முழுதுமாக உணர முடியாதபடி, விக்கி விறைத்து தன் 3 வயது பெண்ணைக் கட்டியபடி முடங்கிக் கிடந்ததைப் பார்த்து ஊரே உருக, ரஞ்சனாவைப் பற்றிக் கேட்க வேண்டுமா?

நேற்று காலை விபத்தைப் பற்றிக் கேள்விப்பட்டு ஓடிய ரஞ்சனா, இப்போது தான் வீடு திரும்பியிருந்தாள். ஏம்மா ரஞ்சனா, நீ இரண்டு வாய் சாப்பிட்டுட்டு நீலாவுக்கும் கொஞ்சம் சாப்பாடு எடுத்துப் போறியா? குழந்தை என்ன சாப்பிட்டுச்சோ? - இம்முறை மாமியாரின் பேச்சுக்குப் பலன் இருந்தது. எழுந்து சாப்பிட்ட ரஞ்சனா, பத்தே நிமிடத்தில் கேரியருடன் வெளியே விரைந்தாள்.

அன்றிரவு கணவனிடம் பேச்சை ஆரம்பித்தாள் ரஞ்சனா.

நாம நீலாவுக்கு ஏதாவது செய்யணுங்க

எப்ப என்ன உதவினாலும் வந்து கேட்கட்டும்.

ம்ப்ச்... இதையேதான் எல்லாரும் சொல்றாங்க. அந்தச் சின்னப் பொண்ணு 'உதவி உதவி'ன்னு ஒவ்வொரு வாசலா வந்து நின்னு ஊராரிடம் புலம்பணுமா?

ஏன் ஆத்திரப்படற?

பின்ன? சுழலில் சிக்கிய தெப்பம் போல, அவ ஒண்ணும் புரியாம குழம்பற நேரமிது. என்ன உதவி தனக்குத் தேவைன்னு கூட அவளுக்குத் தெரியலை...

மாமியார் அங்கலாய்ப்பாய்க் குறுக்கிட்டார்கள்.

இத்தனை இள வயசுல இது கொடுமை - பாவம் நீலாப் பொண்ணு.

எல்லாரும் இதையே தான் சொல்றாங்கத்தை. இன்னிக்குச் சாப்பாட்டை அவள் சொந்தக்காரங்க ஏதோ பாத்திருந்தாலும், நீலா சாப்பிட்டுருக்கல. நான் போய் இரண்டு வாய் சாப்பிட வைத்தேன். இரண்டு நாளில் இவங்கெல்லாம் போன பிற்பாடு...?

உறவுக்காரங்க ஏதாவது செய்வாங்க.

நீலாவுக்கு அப்பா அம்மா இப்போ இல்லை. இரண்டு அக்காமாரும் வட நாட்டுல...

ம். யோசிப்போம் என்ற கணவர், படுக்கையறைக்குள் நுழைந்து விட, ரஞ்சனா கொட்டக் கொட்ட விழித்திருந்தாள்.

நீலாவின் அழகிய களங்கமில்லா முகம், அவள் மனதில் ஆடியது. அந்த முகத்தைக் கப்பியிருந்த துக்கத்தை, 'இனியென்ன' என்ற அச்சத்தை மாற்ற வேண்டும் என்று ரஞ்சனாவின் மனம் அசுர விழிப்புடன் அலைந்தது.

டீச்சர் வேலை ரொம்ப பாந்தமாயிருக்கும். ஆனா, நீலா B.A. முடிக்கலையே

கணவர் தனியார் நிறுவனத்தில் மெக்கானிக் வேலை பார்த்தவர். ஆக அங்கும் இவளுக்கு வாய்ப்பில்லை

வீட்டிலிருந்தே பலகாரம், பட்சணம் என்று ஆரம்பிக்கச் சொல்லலாமா?

நீலாவின் கணவன் அவளைப் பூ போலத் தாங்கியது நினைவிலாடியது. வாயல் புடவைகளை அலுங்காது கட்டி எப்போதும் 'பளிச்' சென்று இருப்பாள் நீலா. பொருத்தமான ரவிக்கை, உள்ளங்கழுத்தில் ஒரு மணி என்று அவளத்தனை நறுவிசாக உடுத்தும் கலை வெகு சிலருக்கே கைகூடும். இனி அப்படிப் பார்த்து, உடுத்தி, புன்னகையுடன் இருப்பாளா நீலா?

இருக்க வேண்டும்!

அவளை நம்பியும் ஒரு சிறு ஜீவன் உண்டே.

அந்நேரத்தில் தான் அந்நினைப்பு பொறியாய்க் கிளம்பியது.

ரஞ்சனாவின் அண்ணன் கல்கத்தாவில் ரெயில்வே அதிகாரி. அண்ணி அடிக்கடிச் சொல்வாள்.

'இங்கே கிடைக்கற காட்டன் புடவைங்க அத்தனை அழகு ரஞ்சி. உடுத்தியிருக்கறதே தெரியாத அளவு மெல்லிசு. நான் ஹோல்சேலில், மொத்தமா வாங்கி அனுப்பறேன். நீ அங்கே விற்றுப் பாரேன்.'

ரஞ்சனாவிற்குச் சதா தோட்டம்தான். நட, களையெடுக்க, பூ பறிக்க, தொடுக்க, பிஞ்சு கத்திரிகளை அண்டை வீடுகளுக்கு விநியோகிக்க - என்று இவளது நேரம் போய் விடும். ஆக, 'ஐயே... எனக்கு அதிலெல்லாம் ஆர்வமில்லை அண்ணி' என்று மறுத்து விட்டாள்.

'டோனகாலி, டாக்கா, சரிகை புடவைங்கன்னு, பருத்தியிலேயே எத்தனை தினுசுங்கற' - சிலாகித்துச் சொல்வதோடல்லாது அண்ணி, வகைக்கொன்றாய் ரஞ்சனாவிற்கு வாங்கியும் வருவாள்.

‘புடவை பிரமாதமாயிருக்கு'

'எங்கே வாங்கினீங்க?'

'கல்கத்தாவா? அதானே புது தினுசாயிருக்குன்னு பார்த்தேன். எனக்கு இரண்டு வருவிச்சுத் தர முடியுமா?'

இப்படியெல்லாம் பாராட்டு கிடைத்தாலும், அவற்றை வாங்கி விற்று அண்ணி சொல்வது போல மாதம் 1500, 2000 வரை, காசு பார்க்கும் எண்ணம் அவளுக்குக் கிளம்பவேயில்லை.

இப்போது கிளம்பியது!

புடவைகளை ரெயில் மூலம் அண்ணாவை அனுப்பச் சொல்ல வேண்டியது. இங்கு மருத்துவக் கல்லூரியைத் தவிர்த்து நான்கு பெண்கள் கல்லூரிகள் - பல பள்ளிகள் - அலுவலகங்கள், இங்கெல்லாம் சேலைகள் அடங்கிய இரண்டு பைகளோடு போக வேண்டியது. நீலாவிற்குத் துணையாகச் சில வாரங்கள் தானும் கூடப் போகலாம்.

பிறகு தொழில் பிடிப்பட்டவுடன் நீலாவின் வீட்டு முன் பகுதியையே சிறு கடையாக மாற்றி விடலாம். ஒரு அலமாரி வாங்க வேண்டும். அவளுக்கு வரும் இன்ஷியூரன்ஸ் பணத்தில் 5000-த்தை இதில் முதலீடு செய்து மீதியை எப்.டி.-ல் போடணும்.

முதலில் இப்புதுமையான சேலைகளைப் பற்றி ஒரு கவர்ச்சியான போர்டு உருவாக்க வேணும்

மனதில் அலையலையாய் எண்ணங்கள் கிளம்ப, ரஞ்சனாவிற்குள் தெம்பு வந்தது. முடங்கிக் கிடக்கும் தோழியைத் தூக்கி நிறுத்த முடியும் என்ற தைரியம் வந்தது.

விதியே என்று பிறரைச் சார்ந்து கிடக்காமல், நீலாவை நிமிர்ந்து வாழச் செய்ய முடியும் என்ற தெளிவு பிறந்தது.

'ஐயோ பாவம். கடவுள் இப்படிச் சோதிக்க வேண்டாம்' என்பதைத் தவிர உருப்படியாகச் சொல்ல, செய்ய காரியங்கள் கிடைத்து விட்ட திருப்தியில் எழுந்து படுக்கப் போனாள் ரஞ்சனா!

(உயிர்நாடி)

2. சின்ன சின்ன சுவாரஸ்யங்கள்

கமலியின் முன்னால் சேலைகள் வந்து விழுந்த வண்ணம் இருந்தன. கலர் கலராய் - பூக்களும், கட்டங்களும், கொடிகளுமாய்... அவளுக்குத் தலைவலித்தது.

காலையில் அவசர அவசரமாய்ச் சமைத்து, துவைத்து, ஒருவழியாகக் கிளம்பி, பஸ்சில் முண்டியடித்து ஏறி...

கடையின் ஸ்டூல் ஒன்றை இழுத்துப் போட்டு உட்கார்ந்தாள். சேலை வாங்க வரும் போது முன்பெல்லாம் எத்தனை ஆர்வம், ஆர்ப்பாட்டம்... இப்போதோ அது ஒரு கடமையாய்ப் போனது.

அவளுக்கு இத்தனை அழுத்தமான