De wraak van Jesse Nelson: Western

By Neal Chadwick

Dan McLeish was nu vastbesloten alles te doen en had de twee dozijn cowboys die hij in dienst had meegenomen. Het was niet langer acceptabel dat een weggelopen schaapherder ongestraft over hem heen kon lopen!

McLeish had tot nu toe iedereen weggejaagd die probeerde schapen te houden of landpercelen uit te zetten in dit gebied. Iedereen die dat probeerde, moest weten dat de enige weg over McLeish' lijk was.

Hij keek de heuvel af naar de boerderij en de schapen, die verdomde schapen die het gras tot op de wortel wegkauwden en niets overlieten voor het vee.

Zijn lichtblauwe ogen flitsten gevaarlijk.

"God weet dat we Nelson vaak genoeg gewaarschuwd hebben!" zei McLeish, wiens zonverbrande gezicht een wrede streep vertoonde.

Hij nam zijn hoed af en veegde het zweet van zijn voorhoofd, waardoor zijn lichtblonde, bijna witte en al wat dunner wordende haar zichtbaar werd.

Hij wendde zich tot zijn volk: "Jullie weten wat jullie moeten doen!"

• Language: Nederlands
• Publisher: Alfredbooks
• Release date: Feb 28, 2023
• ISBN: 9783745227604

Book preview

Neal Chadwick

De wraak van Jesse Nelson: Western

UUID: 4a69270e-aa6a-4ce8-b2ca-681be11c5fd8

Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

De wraak van Jesse Nelson: Western

Copyright

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

De wraak van Jesse Nelson: Western

door Neal Chadwick

Copyright

Een boek van CassiopeiaPress: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van.

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

COVER WERNER ÖCKL

Neal Chadwick is een pseudoniem van Alfred Bekker

© van dit nummer 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[e-mail]

Volg op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Lees het laatste nieuws hier:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

1

Dan McLeish was nu vastbesloten alles te doen en had de twee dozijn cowboys die hij in dienst had meegenomen. Het was niet langer acceptabel dat een weggelopen schaapherder ongestraft over hem heen kon lopen!

McLeish had tot nu toe iedereen weggejaagd die probeerde schapen te houden of landpercelen uit te zetten in dit gebied. Iedereen die dat probeerde, moest weten dat de enige weg over McLeish' lijk was.

Hij keek de heuvel af naar de boerderij en de schapen, die verdomde schapen die het gras tot op de wortel wegkauwden en niets overlieten voor het vee.

Zijn lichtblauwe ogen flitsten gevaarlijk.

God weet dat we Nelson vaak genoeg gewaarschuwd hebben! zei McLeish, wiens zonverbrande gezicht een wrede streep vertoonde.

Hij nam zijn hoed af en veegde het zweet van zijn voorhoofd, waardoor zijn lichtblonde, bijna witte en al wat dunner wordende haar zichtbaar werd.

Hij wendde zich tot zijn volk: Jullie weten wat jullie moeten doen!

2

Lynn Nelson was een kleine, stevige vrouw met lang rood haar dat ze in een eenvoudige strik had opgebonden. Ze droeg een broek van blauwe drillich en een wit overhemd, allebei van Jesse, haar man - en allebei veel te groot. Maar bij het werken met de schapen waren die dingen nu eenmaal praktischer dan een jurk.

Toen ze de menigte ruiters op de nabijgelegen heuvel opmerkte, wist ze dat het niet goed kon zijn.

Jammer dat Jesse uitgerekend vandaag naar de stad moest rijden om boodschappen te doen! dacht ze, terwijl afschuw haar enkele ogenblikken in zijn greep hield en haar verlamde.

Ze herkende McLeish, de rancher, onder de ruiters en wist meteen wat dat betekende.

McLeish had al een aantal dingen geprobeerd om haar en Jesse uit het gebied te verdrijven, maar tot nu toe was hij er niet in geslaagd. Ze hadden met hun tanden geknarst en de pesterijen van de veeboer zo goed mogelijk weerstaan.

Maar nu was de tijd gekomen, nu McLeish duidelijk voor eens en altijd de lucht wilde klaren.

Lynn zag haar dochtertje Alice onbezorgd achter een van de lammetjes aanrennen en proberen het aan de oren te trekken. Ze had geen idee van het gevaar dat hen bedreigde.

Alice! riep Lynn Nelson. Alice! Kom in het huis!

Waarom?

Vraag niet, doe gewoon wat ik je zeg!

Nu merkte Alice ook de ruiters op de heuvel op. Ze rende naar haar moeder, die haar naar het huis leidde.

Ma, wat willen deze mannen van ons?

Lynn antwoordde niet, maar duwde haar dochter door de deur. Toen was ze met twee snelle stappen waar de Winchester aan de muur hing. Ze pakte het pistool en zocht toen naar munitie.

Toen ze die vond, zag ze Alice bij het open raam staan en naar buiten kijken.

Ga weg bij het raam, hoor je! Ga in de hoek achter de kast liggen! Plat op de vloer! Ze wisselden een snelle blik met elkaar. De dochter voelde waarschijnlijk aan dat dit niet het moment was om tegen te spreken. Ze gehoorzaamde zonder een woord en met open mond van schrik.

Toen werd het geluid van twee dozijn galopperende paarden gehoord en Lynn nam positie in bij het raam met de inmiddels geladen Winchester, nadat hij de deur van tevoren haastig had afgesloten.

Ma, zijn dit de mannen die niet willen dat we schapen krijgen? riep kleine Alice vanuit haar schuilplaats.

Ja, antwoordde Lynn kortaf.

Maar haar gedachten waren met heel andere dingen bezig.

De houten muren zijn niet erg dik, dacht ze na. Jesse en zij hadden het huis gebouwd tegen regen, wind en kou, maar niet als een fort tegen schietgrage cowboys!

Als ze schieten, zullen de loden kogels het dunne hout doorboren alsof het papier is! dacht ze.

Ze zag de ruiters naderen, zag hun grimmig vastberaden gezichten en huiverde.

Maar Lynn Nelson was minstens zo vastberaden als haar tegenstanders. Jammer dat haar man haar op dat moment niet kon bijstaan, maar zelfs zonder hem zou ze weten hoe ze terug moest vechten!

Jesse had haar geleerd met wapens om te gaan. Ze was geen vrouw die haar lot zonder verzet accepteerde.

Ze zullen de schapen als eerste aanpakken!, dacht ze.

De schapen verspreidden zich toen de ruiters naderden.

Op enige afstand van de boerderij hield Dan McLeish zijn paard in en de mannen volgden zijn voorbeeld.

Nelson! riep McLeish op een norse, bevelende toon.

Lynn antwoordde niet.

Als ze weten dat Jesse er niet is, is mijn positie nog zwaarder! dacht ze. Dus bleven ze achter met een restje onzekerheid.

Nelson, waar ben je? Waar zit je?

Lynn greep haar pistool steviger vast. "Nelson, ik weet dat je hier ergens bent. Kijk eens goed wat er nu gebeurt! Ik heb je gewaarschuwd, maar je wilde niet luisteren.

Wat er nu gebeurt is je eigen schuld!"

Hij wendde zich tot zijn cowboys. Kom op, mannen, aan de slag!

Ze trokken hun revolvers uit hun holsters en vuurden wild op de schapen, die in paniek rondrenden. Iemand stak de schuur in brand, een ander de paardenwagen.

Lynn Nelson legde het geweer kort neer en vuurde. Een van McLeish' mannen zakte uit het zadel, dodelijk geraakt, en een ander werd gegrepen door de arm van het geweer, zodat hij luid schreeuwde en zijn revolver liet vallen.

Daarachter! schreeuwde hij, zijn gezicht verwrongen van pijn en woede. Bij het raam!

Lynn dook snel weg, maar de hagel van kogels die McLeish's mannen in haar richting afvuurden ging door de dunne kartonnen muur heen alsof het niets was. Ze konden Lynn niet zien, maar vuurden blindelings op haar.

Twee kogels raakten haar in de maag. Verlamd zag ze haar witte shirt rood worden. Een ander schot raakte haar in de schouder en rukte haar rond. Eerst was er pijn, maar die trok weg. Ze voelde dat haar zintuigen begonnen te vervagen.

Nee!, schreeuwde het in haar. Het kon nog niet voorbij zijn! Het mocht gewoon niet!

Ze voelde het geweer uit haar hand glijden en gleed op de grond tegen de kartonnen muur.

Ze zag Alice in haar hoek hurken, haar mond wijd open van afschuw. Alleen al omwille van het kind mocht ze nu niet sterven! Ze kon niet...

Ma! hoorde ze het kleine meisje roepen.

Het was het laatste wat ze hoorde.

Alles viel stil. Het werd donker voor haar ogen.

3

Jesse Nelson voelde zich nooit helemaal op zijn gemak om zijn gezin onder de huidige omstandigheden alleen op de boerderij achter te laten - al was het maar voor een paar uur.

McLeish was onvoorspelbaar.

Het was onmogelijk te voorspellen welke gemeenheid hij als volgende zou bedenken om haar te treiteren.

Deze man leek bereid alle middelen te gebruiken om hen uit het gebied te verdrijven.

Eerst had hij geld geprobeerd, maar Jesse Nelson was niet te koop. Toen had de rancher hardere verbanden gebruikt.

Enkele cowboys van McLeish hadden hem overvallen en in elkaar geslagen; zijn schapen waren verspreid, zodat hij