Lieve lentedagen - Liefde in seizoenen deel 2: Liefde in seizoenen, #2

By Fenna Zonneveld

Het vervolg op "Warme winternacht"

Joep en Flora hebben elkaar tijdens een ontmoet tijdens "Warme winternacht". Nu ze beiden single zijn heeft Joep interesse in Flora, en Flora ook in Joep. Maar passen Joep en Flora eigenlijk wel bij elkaar? Kennen ze elkaar goed genoeg om voor elkaar te gaan?

 

Over de auteur: Fenna Zonneveld schreef dit boek toen ze zelf op de middelbare school zat. Haar droom om schrijfster te worden is uitgekomen nu haar verhalen gepubliceerd zijn!

• Language: Nederlands
• Publisher: Fenna Zonneveld
• Release date: Jun 20, 2016
• ISBN: 9781533706515

Book preview

Hoofdstuk 1

‘Goedemorgen.’ Flora liep de keuken in, waar haar ouders al zaten te ontbijten.

‘Goedemorgen.’ groette haar vader. ‘Heb je een beetje bij kunnen slapen vannacht?’

‘Een beetje.’ Flora ging aan tafel zitten. ‘Ik merk wel dat ik niet veel geslapen heb dit weekend.’ Ze pakte een boterham. ‘Mag ik de boter?’

Flora had afgelopen weekend opgepast en omdat door een zware sneeuwstorm de ouders niet meer thuis kunnen komen, had Flora daar op de bank de nacht doorgebracht.

Haar moeder gaf de boter aan. ‘Flora...’ Ze keek haar oudste dochter aan. ‘Wat kwam die jongen gisteravond doen?’

‘Oh, je bedoelt Joep?’ Flora smeerde boter op haar boterham. ‘Dat heb ik gisteren toch al verteld? Hij is de broer van een klasgenoot van Roy.’

‘Ja, maar wat kwam hij doen?’ wilde haar moeder weten.

‘Niets.’ Flora haalde haar schouders op.

‘Flora...’ Haar vader keek haar aan.

‘Hij kwam gewoon even langs.’ zei Flora.

‘Gewoon?’ vroeg haar vader.

‘Hij heeft het gisteren uitgemaakt met zijn vriendin.’ zei Flora. ‘Dat meisje zit wel eens bij mij in de klas en zij dacht meteen dat Joep nu iets met mij had... Joep kwam langs om me dat te vertellen.’

‘Heb je iets met hem?’ Haar moeder keek haar aan. ‘En Wesley dan?’

Flora bestrooide haar boterham met hagelslag. ‘Ik heb het gisteren uitgemaakt.’

Haar moeder was verbaasd, maar ook opgelucht. ‘Vanwege Joep?’

‘Nee, natuurlijk niet vanwege Joep.’ zei Flora meteen. ‘Die ken ik nauwelijks. Maar hij heeft me wel laten inzien dat Wesley niet goed genoeg voor mij is.’

‘Hoe heeft ie dat gedaan?’ wilde haar moeder weten.

Flora haalde haar schouders op. ‘Ik had gisteren genoeg van Wesley omdat hij me belde om te zeggen dat hij weer niet af kon spreken. Hij moest overwerken. Toen ben ik naar hem toe gegaan en ik heb hem laten kiezen tussen zijn werk en mij. Maar kennelijk vond hij zijn werk belangrijker.’

‘Echt waar?’ vroeg haar vader verbaasd.

‘Ja.’ Flora knikte. ‘En je hoeft niet zo verbaasd te kijken, want volgens mij vinden jullie het helemaal niet erg dat het uit is.’

‘Niet echt, nee.’ gaf haar moeder toe. ‘Maar waar ken je Joep dan van?’

‘Ik ken hem niet.’ zei Flora. ‘Zijn zusje zit bij Roy in de klas en zijn broertje zit soms bij mij in de klas. Joep heb ik ooit wel gezien op school, maar ik ken hem verder niet.’

‘Zit hij nog steeds bij jullie op school?’ wilde haar vader weten.

‘Nee, hij zit op het HBO.’ zei Flora.

‘Welke studie doet hij?’

‘Ik heb geen idee, daar hebben we het niet over gehad. Niet te geloven trouwens dat al die sneeuw al weg is.’ Flora begon over een ander onderwerp.

‘Ik ben blij dat het weg is.’ zei haar moeder. ‘Ik moet er niet aan denken, op de fiets door de sneeuw...’

‘Mam, je hoeft maar twee straten.’ zei Flora. ‘Ik moet ver fietsen. Dus een dagje sneeuwvrij had ik geen probleem gevonden.’

‘Je kunt ook de bus nemen.’ zei haar vader.

‘Nee, ik zou na school naar Ilse toe gaan om een opdracht af te maken.’ zei Flora. ‘Dus ik weet niet hoe laat dat ik thuis ben.’

‘Kun je niet zorgen dat je om half vier thuis bent?’ vroeg haar moeder.

‘Nee, we zijn pas tegen half drie bij Ilse.’ zei Flora. ‘En dat project moet deze week af zijn.’

‘Ik moet vandaag tot half zes werken, in plaats van tot vijf uur.’ zei Flora’s moeder. ‘Dus het zou heel fijn zijn als je al aan het eten bent begonnen als ik terugkom. Anna moet vanavond naar turnles.’

‘Dat weet ik, en ik heb zelf ook training om zeven uur, dus ik wil ook op tijd eten.’ zei Flora. ‘Ik zal proberen op tijd thuis te zijn. Wat eten we vanavond?’

‘Het ligt al klaar in de koelkast.’ zei haar moeder. ‘Bovenste plank.’

‘Oké.’ Flora nam de laatste hap van haar boterham en pakte nog meer sneetjes brood uit de zak om haar lunch te maken. ‘Zouden jullie het goed vinden als ik een baantje ga zoeken?’

‘Als je school er niet onder lijdt en als je niet in je eentje door het donker naar huis hoeft, dan vind ik het goed.’ Haar vader keek zijn vrouw aan.

‘Dat vind ik ook.’ Flora’s moeder knikte.

‘Ik heb nog niets gevonden.’ zei Flora. ‘Ik dacht er ineens aan.’

‘Ik vind het geen probleem.’ zei Flora’s moeder. ‘Maar Flora, moet je nog niet weg? Anders kom je te laat.’

Flora haastte zich naar school toe. Ze was het laatste stuk naar school met haar vriendinnen Ilse en Mieke meegefietst en ze vertelde hen in die paar minuten tijd zo veel mogelijk over de zaterdagavond en –nacht, die ze onverwachts met Joep door had gebracht. Door een onvoorziene sneeuwstorm had Flora afgelopen weekend wat tijd met Joep doorgebracht. Voor dit weekend had ze nog nooit met hem gepraat, maar nu had niet alleen Flora haar relatie met Wesley verbroken omdat Joep haar had duidelijk gemaakt dat er betere jongens waren, ook had Joep zijn relatie verbroken met Josine, één van de meest verwende leerlingen van haar school. Josine was populair op school, maar dat kwam vooral omdat niemand tegen haar in durfde te gaan en niet omdat Josine zo aardig was.

De eerste les die ochtend had Flora niet samen met Mieke, maar wel met Ilse. Ook Bram en Josine zaten die les bij haar in de klas. Bram werkte in dezelfde kroeg als Flora’s ex en had veel meegekregen van de gebeurtenissen afgelopen weekend.

‘Ben je niet bang dat Josine er iets van gaat zeggen?’ wilde Ilse weten.

‘Jawel.’ zei Flora. ‘Ik weet niet wat ze gaat vertellen. Ik weet alleen dat ze mij er de schuld van gaat geven.’

‘Josine zal de rest van de klas wel tegen je op gaan zetten.’ Ilse keek naar Flora. ‘Maar wat vind je nou eigenlijk van die Joep?’

Flora haalde haar schouders op. ‘Hij is wel aardig, maar ik ken hem verder niet. Het was gewoon gezellig.’ Ze keek naar Ilse. ‘Hij is gisteravond nog even langsgekomen.’

Ilse keek naar Flora. ‘Bij je thuis?’

‘Ja.’ Flora knikte.

‘Waarom?’

‘We hebben nog even gepraat over Wesley en Josine...’ zei Flora. ‘Dat was het.’

‘Verder niets?’

‘Nee.’ Flora schudde haar hoofd. ‘Hij vroeg of ik dit weekend wat te doen had, maar ik had al met jou afgesproken om twee avonden te gaan stappen.’

‘Oh, maar dat kan volgende week ook nog...’ Ilse glimlachte. ‘Vroeg ie je mee uit?’

‘Nee, hij wilde alleen weten of ik al iets te doen had.’ zei Flora. ‘En toen zei hij dat hij met zijn vrienden misschien wel naar dezelfde kroeg kon komen.’

‘Echt?’ vroeg Ilse enthousiast.

Flora knikte.

‘Oh leuk, joh.’ zei Ilse. ‘Ik ben benieuwd...’

Flora glimlachte. ‘Ik moet toegeven dat ik er wel zin in heb.’ Ze keek naar Ilse. ‘Maar ik moet er eerst voor zorgen dat ik deze les met Josine overleef.’

‘Ach, dat komt wel goed.’ Ilse liep het klaslokaal in.

‘Hé Flora.’ Bram zat bijna vooraan bij de muur en keek naar Flora toen ze binnen kwam lopen. Ilse liep alvast naar haar plaats toe, maar Flora ging bij Bram staan.

‘Hoi.’

‘Heb je Josine al gezien?’ wilde Bram weten.

‘Nee, hoezo?’ vroeg Flora.

‘Ik heb haar net horen praten bij de kluisjes.’ zei Bram. ‘Ze was haar vriendinnen aan het vertellen over jou.’

‘Dat klinkt niet zo goed.’ zei Flora.

‘Nee, ze was niet echt positief.’ zei Bram. ‘En dat is nogal zwak uitgedrukt.’

‘Flora!’ Josine kwam de klas binnen, drie van haar vriendinnen liepen achter haar. Vlak voor Flora bleef Josine stil  staan.

Flora keek haar aan.

‘Wat heb jij afgelopen weekend met mijn vriend gedaan?’

De hele klas was al stil en keek naar Josine en Flora.

‘Niets.’ zei Flora. ‘Maar volgens mij heb jij geen vriend meer.’

Meteen klonk er geroezemoes in de klas.

‘En volgens mij is dat jouw schuld.’  zei Josine hard. ‘Jij had ook een vriend. Je had met je poten van mijn vriend af moeten blijven.’

‘Josine!’ Bram stond op.

‘Hou je er buiten!’ zei Josine bot. ‘Dit is iets tussen Flora en mij.’ Ze keek naar Flora. ‘Je had je er niet mee moeten gaan bemoeien, Flora. Het is jouw schuld dat het uit is tussen Joep en mij. Je had van hem af moeten blijven. Dat jij bij Wesley wat te kort kwam, betekent niet dat je maar vreemd moet gaan met mijn vriend. Anders was het tussen ons nooit uitgegaan. Hier ga je voor boeten, Flora.’

Flora keek Josine aan. ‘Was het dat? Of heb je nog meer te zeggen?’

Josine had die reactie niet verwacht, en omdat ze niet goed wist wat ze moest zeggen, begon ze Flora uit te schelden.

‘Josine, hou je mond!’ Bram keek naar Josine. ‘Zulke dingen zeg je niet over Flora, zulke dingen kun je beter over jezelf zeggen. Je weet best dat het niet om Flora uit is gegaan. Jij was degene die afgelopen zaterdag met een groep jongens was gaan stappen, dus volgens mij ben jij degene die is vreemd gegaan. Dat heeft helemaal niets met Flora te maken.’

‘Volgens mij heeft Flora afgelopen zaterdag de hele nacht met mijn vriend doorgebracht.’ zei Josine.

‘En volgens mij heb jij de hele zaterdagnacht met een groep jongens doorgebracht.’ zei Bram.

‘Bram.’ De leraar stond al even in de deuropening.

De hele klas was stil en keek naar Bram.

‘Wil jij even meekomen? En Flora, jij ook? Josine, jij kunt je spullen pakken en je moet je gaan melden bij de rector. De komende week wil ik jou niet bij mijn lessen zien.’

‘Maar ik heb niets gedaan!’ Josine keek de leraar aan.

‘Ik heb je gehoord, Josine.’ zei de leraar. ‘Zulk taalgebruik wordt hier op school niet gewaardeerd. Ik wil dat je nu meteen vertrekt. De rector kan bepalen wat er verder met je gebeurt.’

Josine keek de leraar boos aan en liep de klas uit.

‘Bram en Flora, komen jullie even mee? Alle anderen mogen aan de eerste opdracht van hoofdstuk zeven gaan beginnen.’

Braaf pakte iedereen in de klas zijn schoolboek.

Bram en Flora liepen met de leraar de klas uit. Hij deed de deur dicht.

‘Jongens, ik weet dat ik dit niet mag vragen en dat jullie geen antwoord hoeven te geven, maar wat is er aan de hand?’

‘Josines vriend heeft het uitgemaakt.’ zei Flora. ‘Nadat ik hem dit weekend heb leren kennen. Dankzij zijn zusje en kennissen van mij zaten we opgesloten vanwege de sneeuw. Zonder Josine.’

‘En Josine zelf was met een groep jongens aan het stappen.’ zei Bram. ‘Dat was het.’

‘Flora, als jij vandaag naar de rector wordt geroepen dan wil ik wel dat je haar vertelt wat Josine tegen je heeft gezegd.’ zei de leraar. ‘Dat mag ze echt niet meer doen.’

‘Oké.’ zei Flora. Ze keek even naar Bram.

‘Nou, ik loop even naar de rector. Beginnen jullie ook maar vast met de opdracht.’ De leraar liep de gang door.

Flora keek Bram aan. ‘Dankjewel.’

‘Je weet dat je je niets van Josine moet aantrekken, hè?’ vroeg Bram.

‘Ja.’ Flora knikte. ‘Dat doe ik ook echt niet.’

‘Gelukkig maar.’ Bram keek naar Flora. ‘Enne... hoe is het met Joep?’

Flora glimlachte. ‘Goed, denk ik.’

‘Mocht je dit weekend zin hebben om te gaan stappen...’ Bram keek naar Flora. ‘Wesley is vrijdagavond vrij, dus je kunt altijd naar de kroeg komen als je wilt.’

‘Dat is goed, gezellig.’ Flora glimlachte. ‘En is het goed als ik dan aan Joep vraag of hij en zijn vrienden daar ook heen komen?’

Bram grijnsde. ‘Ga je gang. Ik wil wel eens weten welke jongen dat er voor alle problemen tussen Josine en jou heeft