Dromen van jou: Tot over mijn oren, #3

By Lenthe Leeuwenberg

De ontvoering van een van de kleuters uit haar klas valt Evi zwaar – ook al komt ze daardoor in contact met die toch wel erg leuke vader. Evi ziet het allemaal niet meer zitten en zou het liefst stoppen met haar studie. Of gaat er eindelijk weer iets positiefs gebeuren in haar leven?

• Language: Nederlands
• Publisher: Lenthe Leeuwenberg
• Release date: Dec 11, 2020
• ISBN: 9781393625216

Book preview

Hoofdstuk 1

Lex was weg. Tenminste, dat was wat zijn vriendje Friso tegen Evi gezegd had. Maar kon je een vierjarige geloven? Wel als hij niet vaak iets zei, vond Evi, want als Friso praatte was het altijd de waarheid. Annette had de andere lerares die op het plein toezicht had gehouden uit haar klaslokaal gehaald, maar ook die had niets gemerkt van de verdwijning van Lex. De directrice van de basisschool had contact opgenomen met de politie, die al snel bij de school arriveerde.

Terwijl de kinderen in de kleuterklas rustig speelden – de werkjes waren inmiddels af – maakte Evi zich ongerust om Lex, terwijl ze de klas in de gaten probeerde te houden. Samen met Annette probeerde Evi de lessen voor de kleuters zo normaal mogelijk door te laten gaan, maar Evi voelde zich ontzettend schuldig dat Lex weg was. Al snel werd Evi door de directrice uit het lokaal gehaald, omdat de politie haar, net als de andere leraressen die op het schoolplein hadden gestaan, wat vragen wilde stellen.

‘Is u iets opgevallen?’ wilde de agente weten. Ze zaten in de personeelskantine. ‘Vreemde auto’s, vreemde mensen?’

Evi schudde haar hoofd. ‘Nee, niet anders dan normaal.’ Ze dacht even na. ‘Ik heb een vrouw voorbij zien lopen.’

‘Hoe zag ze eruit?’

Evi dacht diep na. ‘Spijkerbroek, blond haar. Ik weet het niet, ik heb er niet op gelet. Ik dacht dat dat de moeder van een van de kinderen van school was. Ik...’ Evi werd lijkbleek.

‘Wat is er?’ De agente zag het en keek Evi ongerust aan.

‘Kan het hun moeder zijn?’ Evi keek naar de agente. ‘De moeder van Lex en Nora?’

De agente maakte een aantekening. ‘Ken je die?’

‘Nee, volgens mij hebben ze daar geen contact mee.’ Evi schudde haar hoofd. ‘Ik weet niet precies hoe het zit.’

‘Kees!’ De agente wenkte haar collega, die verderop met Thijs stond te praten, om naar hen toe te komen. Evi keek even naar Thijs, die achter de agent aan liep. Ze zag de ongeruste blik in zijn ogen en ze voelde dat het haar schuld was dat zijn zoontje verdwenen was – ze voelde zich vreselijk.

‘Zou het de moeder van Lex kunnen zijn?’ De agente keek naar haar collega en ook naar Thijs.

Thijs keek verbaasd. Daar had hij nog geen seconde over nagedacht. Hij had verwacht dat het een onbekende vrouw was die toevallig Lex had uitgekozen. ‘Die zit in het buitenland. Denk ik.’

‘Heeft u misschien een foto van haar?’ wilde de agente weten.

‘Nee.’ Thijs schudde zijn hoofd. ‘Maar die kan ik wel even zoeken.’ Hij pakte zijn telefoon uit zijn broekzak en zocht naar een foto van de vrouw die ooit zijn vriendin was geweest. Het internet stond – zo bleek – vol met foto’s die ze van zichzelf online had gezet en hij toonde het scherm van zijn telefoon aan de agente.

‘Was dit de vrouw die u heeft gezien?’ De agente keek vragend naar Evi.

Evi keek even naar Thijs en toen ze zijn telefoon aanpakte om de foto goed te bekijken, merkte ze dat zijn handen trilden. Hij moest doodongerust zijn dat zijn zoontje verdwenen was – en dat was haar schuld.

Evi keek naar de foto op het scherm. Het was haar. Ze herkende de blonde haren en de glimlach die de vrouw op haar gezicht had. ‘Ja,’ zei ze meteen. ‘Deze vrouw heb ik gezien.’ Ze wilde de telefoon terug aan Thijs geven, maar de agente was haar voor. De telefoon werd uit haar handen gehaald en de agente bekeek de foto nauwkeurig, terwijl de mannelijke agent Thijs vragen stelde over de moeder van de tweeling.

Evi hoorde de antwoorden op de vragen niet. Hoe had ze dit kunnen laten gebeuren? Lex was verdwenen, toen zij toezicht moest houden op het schoolplein. Lex was verdwenen, meegenomen door een vrouw die zij had zien lopen – naar wie ze zelfs vriendelijk geglimlacht had. Lex was weg, en niemand had enig idee waar hij was.

Evi werd door de agente meegenomen naar de lerarenkamer, waar ze nog meer vragen kreeg die ze niet kon beantwoorden. Ja, ze