Houd me vast: Dans met me serial, #2

By Lizzie van den Ham

Lily is helemaal van slag nadat Chris haar heeft gekust. Ze kan hem maar niet uit haar hoofd zetten en probeert wanhopig om uit te zoeken wat ze nu precies met haar relatie wil, terwijl ze tegelijkertijd nog steeds hard aan het werk moet met de musicalleerlingen en muziekles moet geven op de school waar ze Christiano Gomez elke dag tegenkomt. Lily wil er koste wat het kost voor zorgen dat ze volgend jaar terug mag komen op het Thorbecke College.

 

Als ze zichzelf wil verzekeren van een goede toekomst met een vaste baan en vaste vriend, is de beste manier natuurlijk om Chris en zijn versierpogingen voorgoed uit haar hoofd te zetten. Maar waarom is het dan zo verdomd moeilijk om door te gaan met haar leven? Is hun ontmoeting soms voorbestemd?

'Houd me vast' is het tweede deel in de Dans met me-serial, de nieuwe serie van Lizzie van den Ham.

• Language: Nederlands
• Publisher: Dutch Venture Publishing
• Release date: Nov 23, 2020
• ISBN: 9781393493648

Book preview

1.

Een paar uur later had Lily gegeten (al had ze niet veel door haar keel kunnen krijgen) en zat ze met Roos tegenover zich op haar kleine bankje van Ikea met een kop thee in haar handen. Roos zat opgekruld in haar luie stoel en had naar haar hele verhaal geluisterd, want Lily had nu echt alles verteld, vanaf de eerste confrontatie met Chris op dinsdag tot en met het moment dat ze vanmiddag de aula was uitgerend en hij haar een fijn weekend had gewenst.

‘Wauw,’ zei Roos ernstig. ‘Wat een verhaal.’

‘Ja, zeg dat wel.’

‘En nu?’

Lily haalde haar schouders op. ‘Als ik dat eens wist...’

‘Nou ja, ik bedoel... ga je er nog iets mee doen? Hem appen dat hij je vanaf nu met rust moet laten? Hem stiekem bellen?’ Roos grinnikte toen ze Lily’s verontwaardigde gezicht zag.

‘Wat vind jij dat ik moet doen?’ vroeg Lily wanhopig.

Haar zus was even stil. ‘Ik zou nog even helemaal niks doen,’ zei ze toen. ‘Ik ga eerlijk zijn: ik heb wel bewondering voor die knul. Hij gaat recht op zijn doel af en hij laat zich niet afschepen. Maar misschien was het zijn doel wel om je te kussen en is het nu klaar. Houd jezelf gewoon helemaal stil dit weekend en kijk hoe de vlag er maandag bijhangt. Oh, en zeg nog maar even niks tegen Anne. Die gaat zich hier vast enorm druk om maken.’

‘Ik zie Peter morgenavond,’ merkte Lily beschaamd op.

‘Nou, hem zou ik vooral niks zeggen. Trouwens, je zou toch al een ander moeilijk gesprek met hem hebben? Is dat nog een beetje gelukt?’

Lily schudde haar hoofd. ‘Het is net of ik Chinees spreek. Ik dring gewoon niet tot hem door.’

‘Probeer het nog een keer. Jullie zijn al zolang bij elkaar, dan is het moeilijk om oude gewoontes te veranderen.’ Roos boog voorover en legde een hand op Lily’s knie. ‘Doe nou maar rustig aan. Alles komt uiteindelijk goed.’

Die nacht sliep Lily niet al te best. Ze lag op haar telefoon door haar Facebook-feed te scrollen en gaf nu eindelijk aan de neiging toe om het profiel van Chris te bekijken. Ergens had ze gehoopt dat hij een foto had geplaatst van de rest van zijn tatoeages (en dus zonder shirt aan), maar dat bleek niet zo te zijn. Eigenlijk was zijn profiel en de foto’s die er op stonden en openbaar te zien waren best tam. Hij had ergens een paar foto’s van een scoutingkamp waar hij mee was geweest, en ze moest inwendig lachen om het feit dat hij dus blijkbaar wél bij de padvinders had gezeten. Verder stonden er een paar foto’s op van hem en een meisje van een jaar of twaalf dat waarschijnlijk zijn zusje was. Ze leken het goed met elkaar te kunnen vinden. Chris zag er gelukkig uit op de foto’s. Ze wilde dat ze hem wat vaker op die manier zou zien lachen. Af en toe checkte ze Whatsapp en ze zag dat hij nog online was, maar hij sprak haar niet aan en zij hem ook niet. Ze zou doen wat Roos haar had aangeraden: dit weekend afwachten en kijken hoe ze zich maandag voelde. Misschien gingen al die verwarrende gevoelens vanzelf weg...

***

Op zaterdagmiddag zat ze net in een nieuw boek te lezen toen Peter haar belde. ‘Hoi,’ nam ze zo vrolijk mogelijk de telefoon op om zich maar niet zo schuldig te voelen. ‘Hoe is het?’

‘Ja, goed. Hé, ik heb al kaartjes geregeld voor vanavond, want die film die we wilden zien was bijna uitverkocht. En daarvoor kunnen we gaan eten bij Vapiano.’

Huh? Lily kon zich niet herinneren te hebben gezegd welke film ze wilde zien. Ze dacht dat ze daar vandaag nog even over zouden bellen. ‘Waar gaan we dan heen?’

‘Naar die nieuwe James Bond, toch? Lekker vergeetachtig ben je.’ Hij grinnikte. ‘Zullen we om vijf uur afspreken op het Buitenhof?’

‘Ja, is goed,’ mompelde Lily. Ondertussen voelde ze de ergernis opborrelen. Peter had het twee dagen geleden inderdaad over James Bond gehad, maar dan vooral dat híj die film graag wilde zien. Zij had er niets over gezegd en ook nergens mee ingestemd. Het was nu echter te laat om er nog iets over te zeggen, want hij had de kaartjes al. Godzijdank gingen ze in elk geval wel eten bij een restaurant dat ze leuk vond. Ze kletsten nog even verder, maar Peter was nooit zo goed in praten aan de telefoon, dus hingen ze na vijf minuten op. Vanavond zou ze hem wat meer vertellen over hoe haar project tot nu toe was gegaan.

De rest van de middag besteedde ze aan het lezen van een thriller en het herlezen van Four Quartets, omdat Chris haar eraan herinnerd had hoe gaaf ze die gedichten vond. Haar telefoon had ze expres ver weg gelegd, zodat ze niet elke tien minuten zou checken of ze soms een bericht had. Soms werd ze helemaal gek van zichzelf.

Om halfvijf ging ze de deur uit en op weg naar de tram. Ze was iets te vroeg, maar ze wist uit ervaring dat Peter zelf ook vaak al wat vroeger kwam. Hij stond inderdaad al naast het restaurant op haar te wachten met een plastic tasje in zijn ene hand. Toen ze samen naar binnen liepen en een tafeltje uitzochten, gaf hij haar een pakje dat in de tas had gezeten. ‘Voor jou,’ zei hij. ‘Omdat je nu aan dat project werkt.’

Lily pakte het uit en er bleek een beeldje van een zwarte kat in te zitten. Ze boog over tafel heen en gaf Peter een knuffel. Dat was dan wel weer lief van hem. God, wat voelde ze zich schuldig tegenover hem, maar ze kon zich er ook niet toe brengen om spijt te hebben van wat er vrijdagmiddag gebeurd was. Peter ging in de rij staan om voor hen beiden pizza’s te bestellen en Lily staarde een beetje mistroostig uit het raam terwijl ze afwezig met het kattenbeeldje speelde.

Shit... wie kwamen daar nou aan, vanaf de andere kant van het plein? Met een schok herkende ze de tweeling uit 6V2 (inmiddels wist ze dat de jongens Gert en Bas heetten en ze kon ze met geen mogelijkheid uit elkaar houden) en naast hen liep Chris. Ze had geen idee of de jongens haar zouden zien zitten bij het raam, maar ze pakte haastig haar mobiel erbij en deed net of ze verdiept was in het scherm toen de drie langs het restaurant liepen. Zo te zien gingen ze op de MacDonalds af. God, ze hoopte maar dat ze niet ook naar James Bond zouden gaan. Ineens was het idee dat ze de zaal in zou lopen en Chris haar met Peter zou zien lopen te pijnlijk voor woorden. Ze wilde dat ze haar leven binnen en buiten school gescheiden kon houden.

Peter kwam terug met de bekende ‘pieper’ waaraan ze zouden kunnen zien wanneer de pizza’s klaar waren. ‘Zo,’