Discover millions of ebooks, audiobooks, and so much more with a free trial

Only $11.99/month after trial. Cancel anytime.

Spiegeldood
Spiegeldood
Spiegeldood
Ebook82 pages1 hour

Spiegeldood

Rating: 0 out of 5 stars

()

Read preview

About this ebook

Liv is wanhopig op zoek naar een manier om door te groeien in haar werk als journalist. Wanneer ze op het perfecte onderwerp voor een artikel stuit, laat ze zich niet tegenhouden door de afkeuring van haar werkgever. Klaar om zich te bewijzen, vertrekt ze naar Mosdorp, een klein dorpje op de rand van Wallonië waar de oude professor Wulfs woont. Hij deelt op het internet zijn bevindingen rond 'spiegeldood', een concept dat Liv verder wil onderzoeken. Maar wat een simpel interview zou moeten zijn met een hoogstaande professor, verandert al snel in iets heel duisters als Liv meer en meer te weten komt over spiegeldood…

 

LanguageNederlands
PublisherDe Boekenvos
Release dateSep 22, 2023
ISBN9798223239178
Spiegeldood

Read more from Joni Voorter

Related to Spiegeldood

Related ebooks

Related articles

Related categories

Reviews for Spiegeldood

Rating: 0 out of 5 stars
0 ratings

0 ratings0 reviews

What did you think?

Tap to rate

Review must be at least 10 words

    Book preview

    Spiegeldood - Joni Voorter

    Hoofdstuk 1

    Haar ogen deden pijn van het staren naar haar computerscherm, waar ze al zeker vier uur aan vastgekluisterd zat. Ze had haar bureauruimte – die ze deelde met twee anderen die alweer naar huis waren – donkerder gemaakt om niet afgeleid te worden. Het waren alleen zij, het brandende scherm van haar pc, haar razende gedachten en het flutartikel dat haar was toevertrouwd. Haar collega’s hadden het verstandige besluit genomen om te genieten van hun vrije namiddag; Liv nam deze kans om eindelijk in alle rust te kunnen werken.

    Of dat was het plan toch. Ze kon zich niet concentreren op de lange tekst voor haar neus. Het was zo verdomd... nutteloos, het soort artikel waar de gemiddelde persoon volledig overheen zou lezen. Geen voorpaginanieuws, misschien niet eens waardig voor de gedrukte krant.

    Ze verplaatste zich op haar niet erg ergonomische bureaustoel om het doffe gevoel in haar billen te verdrijven. Het hielp niet. Met een licht gekreun duwde ze zichzelf overeind, verliet haar vertrouwde eiland en trok door de gangen van hun kantoor. Het was akelig verlaten hier, al wist ze zeker dat ze niet de enige was die op vrijdag namiddag werkte. Ze wreef in haar vermoeide ogen toen ze eindelijk de koffiemachine aan het eind van de gang bereikte. Het licht boven haar hoofd knipperde – precies de reden waarom ze het licht in haar eigen werkruimte had gedimd.

    Een kleine, verdwaalde straal licht brak door de gordijnen, terwijl ze wachtte op het kopje dat zich langzaam vulde. Ze vond het bijna vervreemdend, het besef dat de zon daarbuiten in al zijn glorie scheen en zij alles deed om hem buiten te sluiten.

    ‘Liv...’ Marie, een van haar collega’s, legde haar hand op Livs schouder. Haar handtas hing losjes rond haar heup en ze had haar jas al over haar schouders getrokken. ‘Hoe gaat het ermee, meid?’

    Liv had haar kopje koffie nog maar net uit de machine gehaald, of Marie maakte het hare al klaar. Ze keek steeds weer op haar horloge, haar voet tikte ongeduldig op de grond. ‘Haast?’ vroeg Liv.

    Marie had niet eens door dat Liv haar vraag niet beantwoord had. ‘Ja, ongelofelijk. Thomas voelt zich niet lekker. Dus opeens mag ik Harry Styles gaan interviewen.’ Ze maakte een hoog, enthousiast geluidje. ‘Hoe staat het bij jou? Waar schreef jij ook al weer over? Immigratie?’

    Liv klemde haar handen iets steviger rond haar kopje koffie. ‘Invloed van de vergrijzing op...’

    ‘Zo interessant!’ zei Marie met een grootse glimlach. Aan de leegte in haar ogen te zien, was het heel duidelijk dat ze er niets om gaf. ‘Wil ik zeker lezen als het af is. Jouw vorige artikel over watervervuiling was ook zo interessant. Hoe dan ook, ik moet er nu echt vandoor. We willen Harry niet laten wachten, hè?’ Ze wierp haar arm rond Liv in een snelle omhelzing en rende ervandoor, haar hakken klikkend tegen de vloer.

    ‘Het artikel over watervervuiling was een jaar geleden,’ mompelde Liv tegen zichzelf. Ze ademde diep in en uit. Marie werkte freelance voor Het Nieuwsnetwerk en toch kreeg zij de kans om een internationale bekendheid te interviewen, terwijl Liv nog steeds vastzat in dit stoffige kantoor.

    Ze slenterde terug naar haar vaste plekje. Afgunst was een lelijk beestje, maar ze kon het niet helpen. Haar vingers jeukten om iets te schrijven, iets sensationeels, iets wat de aandacht zou grijpen, iets wat zou tonen dat ze meer was dan iedereen hier leek te geloven. Nu was het moment om risico’s te nemen, om te tonen dat iedereen ongelijk had.

    Ze schoof haar werk aan de kant, negeerde het artikel dat ze zou moeten schrijven en dook in het internet op zoek naar... iets. De seconden tikten voorbij op de klok. Het was niet makkelijk, om iets te vinden als je geen idee had waarnaar je op zoek was. Het internet was immens groot en dan waren er ook nog de duistere kanten waar weinig mensen weet van hadden. Ze was bijna van plan het op te geven, toen ze het vond, als per toeval.

    Spiegeldood.

    Het artikel dat ze moest schrijven. Het was alsof het lot haar deze kans toeschoof; een interessant onderwerp dat gewoon in haar schoot viel. Ze scrolde door de pagina voor haar neus, zocht naar verdere informatie over dit vreemde fenomeen, maar niemand leek de casus in handen te hebben genomen.

    Het enthousiasme steeg op in haar maag en ze sprong overeind, waarbij een kleine overwinningskreet over haar lippen rolde. Ze zette zich weer neer, gefocust op dit ene doel. ‘Oké, Liv,’ fluisterde ze zichzelf toe. ‘Je kunt dit. Je kunt dit.’ Ze stuurde de eigenaar van de bizarre website een mailtje.

    Geachte professor Wulfs,

    Ik werk voor ‘Het Nieuwsnetwerk’ en ben per toeval met uw website in contact gekomen. Ik ben erg geïntrigeerd door uw onderzoek en zou u graag willen interviewen voor onze krant. Zou u hiervoor openstaan?

    Met vriendelijke groeten,

    Liv Vanoppen

    Ze verstuurde de mail direct, geen moment twijfel. Ze bleef even naar haar mailbox staren, voordat ze zich weer op haar artikel rond de vergrijzing richtte. Ze had niet echt verwacht dat ze meteen een reactie zou krijgen, maar dat gebeurde wel.

    Beste mevrouw Vanoppen,

    Het zou me een eer lijken u te mogen ontvangen. Laat me weten wanneer u komt?

    Met vriendelijke groeten,

    Dirk Wulfs

    Livs adem bleef in haar keel steken. Ze moest de mail een aantal keer doorlezen voordat ze besefte dat het écht zo makkelijk was geweest. Haar hart ging als een razende tekeer. Met wat extra werk, zou dit voorpaginanieuws kunnen zijn. Nee, niet alleen dat... dit zou een heuse wetenschappelijke revolutie kunnen veroorzaken. Ze moest dit verder uitwerken, Esmé zou

    Enjoying the preview?
    Page 1 of 1