Papa's Twee Mama's – Een Geheime Baby, Dromerige Dokter romance, Boek 5: Dr. Walker (Millionaire Doctors’ Club) - NL, #5

By Alicia Nichols

Mijn zus heeft jaren lang een vreselijk geheim voor mij gehouden.

 

Wilt zij nu ook mijn liefde en geluk afnemen?

 

Ik ben zo gehecht geraakt aan deze man en zijn dochter.

 

Er achter komen dat ik ook de tante ben van het kind, doet mijn hart pijn.

 

Ik ben kapot, voel mij verraden, en wil gewoon mijn pijn verwerken in alle rust.

 

Ik had mijzelf voorgesteld in een zwevende witte japon, het pad afwandelend terwijl hij wacht bij het altar in een prachtig kostuum.

 

Onrealistische fantasietjes!

 

Al mijn dromen vallen in duigen rond mij en ik weet niet hoe ik verder moet.

 

Waarom moest ik voor hem vallen en de pijnlijke last van mijn zusters geheim dragen?

 

"Papa's Twee Mama's" is een stomende novel met wisselende standpunten en een cliffhanger die aansluit bij de bevredigende romantische HEA "Dr. Walker". Wees er ook zeker van om de andere dromerige dokters van de "Millionaire Doctors Club Series" te bekijken.

• Language: Nederlands
• Publisher: Alicia Nichols
• Release date: Jul 23, 2022
• ISBN: 9798201755546

Book preview

GRATIS GESCHENK

Beste lezer!

Dank u voor het lezen van mijn boek! Zorg ervoor dat u lid wordt van mijn nieuwsbrief om nooit een nieuwe uitgave te missen.

Plus, ik stuur je mijn exclusieve ebook Begeerd (Dr. Stone, Boek 1) dat nergens anders verkrijgbaar is, helemaal GRATIS natuurlijk! (Voorlopig alleen in het Engels).

Klik hieronder om je aan te melden en het boek te downloaden. Begin onmiddellijk met lezen.

Klik hier om Coveted te krijgen

A person and person hugging Description automatically generated with low confidence

HOOFDSTUK 24

Icon Description automatically generated

- DEREK -

DIE NACHT HEB IK NIET geslapen. Nadat Lucia weg was, nam ik Rachie mee naar huis en overtuigde haar dat Lucia iets te doen had dat haar de hele nacht zou kosten.

Ze had een goede nachtrust nodig voor haar quizwedstrijd de volgende dag, en ik was nog niet klaar om haar iets te vertellen. Hoe kon ik uitleggen dat ik haar moeder had gevonden, en dat de vrouw aan wie ze zo gehecht was geraakt, haar tante was?

De volgende ochtend stond ik vroeg op om Rachie klaar te maken voor school. Ik miste het om naast Lucia wakker te worden en haar bij me in de keuken te hebben terwijl we ontbijt maakten. Ik betrapte mezelf erop dat ik een paar keer naar haar huis staarde, in de hoop een glimp van haar op te vangen.

Toen ik klaar was met Rachie, keek ze naar me op.

Telefoon, alstublieft? zei ze. Ze zette zich recht en trok haar rugzak op haar rug.

Mijn wenkbrauwen knipperden. Wie probeer je te bellen?

Ik wist het antwoord al.

Ik wil weten of Lucia ok is. Is ze boos omdat ik Mr. Jake ontmoet heb? Is ze daarom gisteravond niet met ons mee naar huis gekomen?

De vraag was als een klap in mijn maag, en als reactie zoog ik een teug lucht naar binnen.

Het was emotioneel vermoeiend dat mijn dochter me onschuldig herinnerde aan onze puinhoop. Daarom weigerde ik uit te gaan nadat Rachie in mijn leven was gekomen. Ik wilde haar zo graag beschermen, en nu wist ik niet hoe. Ik wist niet of het goed was haar de waarheid te vertellen of het te vermijden. Ik wist niet of ik het haar toen moest vertellen of later.

Ik hurkte zodat we oog in oog stonden. Luister, Luce moet nog wat dingen regelen voor ze terugkomt. Ze...

Rachie's wenkbrauwen fronsten zich terwijl ze de informatie verwerkte die ik haar net gegeven had.

Weet je het zeker?

Ik knikte. Ik denk het wel.

Maar ik wil weten of ze in orde is. Dat weet ik pas als ik haar bel.

Klote. Ik slikte mijn frustratie in om Rachie niet te laten merken dat er iets mis was. Ik kon niet geloven hoeveel er veranderd was sinds gisteravond.

Ik negeerde Rachie's woorden en duwde haar in de richting van de deur. Mijn gedachten waren nog steeds bij de vorige dag.

Het leek wel een eeuwigheid geleden.

Ik was het grootste deel van de nacht wakker gebleven en rolde van de ene kant van het bed naar de andere. Mijn borstkas vernauwde zich van verdriet dat in golven kwam. Het gevoel was slopend en had mijn slaap gestolen. Ik kon geen wijs worden uit al die kleine puzzel van informatie die ik had.

Ging ik Lucia hierdoor ook verliezen?

Ik herinnerde me Lydia. Ze was een gepassioneerde jonge studente medisch recht toen we elkaar ontmoetten. Zelfs in de conferentie van slechts een week had ik kunnen zien dat zij een van de besten was in haar vakgebied. De tutor verwees regelmatig naar haar om de meeste van zijn punten in de lezing te bevestigen. En ik wist dat de oude Nate alleen de beste wonderkinderen onder zijn voogdij nam.

We hadden nauwelijks gepraat tot die avond op het afscheidsfeest na de conferentie. Ik was lichtelijk beschonken, en ik zat alleen aan de bar toen ze naar me toe kwam. Na een gesprek van een paar minuten had ik al snel door haar façade heen gezien dat ze niet gewend was om op een man af te stappen. Ik vond haar leuk, dus ik besloot met haar te dansen voor ik terugging naar de bar.

Nu kon ik me de dingen herinneren waar we over gesproken hadden. Ik voelde weer een scherpe pijn in mijn borst; het was alsof er een scherf in mijn ingewanden werd gedraaid. Ik herinnerde me dat Lydia me vertelde dat ze haar jongere zus bewonderde in haar vermogen om vol gas te leven.

Het was Lucia waar ze het over had.

Ze was een vreselijke danseres, dus gingen we snel samen terug naar de bar voor een uur, daarna gingen we terug naar mijn huis. Ze was nauwelijks gestopt met praten over haar zus, zelfs toen ik een taxi riep, en we instapten. Ik luisterde met tegenzin tijdens de rit naar mijn huis.

Het was geen geweldige one-night stand, en ik was de hele ontmoeting snel vergeten. Tot nu!

Ik herinnerde me het gevoel dat door me heen ging toen ik gisterenavond de punten met elkaar verbond. Het was alsof die herinneringen de adem uit mijn lichaam hadden geblazen en  kortsluiting in mijn geest hadden veroorzaakt.

Wat ik in Lucia's ogen zag, maakte me nog banger. Ze zag er gebroken uit. Haar ogen hadden een mengeling van leegte en echo's van verwarring in zich.

Ik begreep waarom ze de tijd weg van mij nodig had. Ik zou het ook nodig hebben gehad.

Het was vreselijk dat ze er op deze manier achter moest komen dat ik met haar zus had geslapen. En dat Rachie de dochter van haar zus was.

Toen we naar de deur liepen, wierp ik een blik op Rachie. Ze had nog steeds een frons op haar gezicht. Hoe kon ik mijn dochter waarschuwen dat alles veranderd was? Ik kon haar die informatie niet zomaar geven.

Ik wist niet eens hoe haar moeder over dit alles dacht. Tot nu toe was ik er niet zeker van dat het idee dat ik van Lydia had, iemand was die ik bij mijn dochter zou willen.

En toch, Rachie wilde wanhopig haar moeder, en ik zou haar dat niet moeten ontzeggen. Maar wilde haar moeder haar wel? De afgelopen vijf jaar bewees ze dat ze niets met Rachie te maken wilde hebben. Totdat ze haar zus liet overkomen.

Ik moest Rachie de volledige waarheid vertellen en niets dan de waarheid binnenkort. Ik had Adam en Maria alleen verteld wat er was gebeurd nadat Lucia was vertrokken, maar ik wist dat het nieuws zich snel zou verspreiden. Dat is wat nieuws doet in steden als Leadville.

Het probleem hier was hoe ik haar moest vertellen dat ik niet wist of haar moeder