Warme winternacht: Liefde in seizoenen, #1

By Fenna Zonneveld

Liefde in seizoenen - deel 1

Flora is aan het babysitten bij Roy's broertjes en zusjes, terwijl Roy zelf de avond bij zijn vrienden doorbrengt. Een plotselinge sneeuwstorm zorgt bij Flora en Roy voor onverwacht bezoek. Het wordt een warme, liefdevolle nacht die niemand snel zal vergeten!

• Language: Nederlands
• Publisher: Fenna Zonneveld
• Release date: May 2, 2016
• ISBN: 9781533777515

Book preview

18.02

‘Max, doe jij even open?’ Ella keek naar haar broer toen ze de deurbel hoorde gaan. ‘De pizza’s zijn er. Het geld ligt op de kast.’ Zelf was ze bezig om de tafel te dekken, terwijl drie van haar klasgenoten al aan tafel zaten. Max liep naar de voordeur toe.

Joep haalde acht glazen uit de kast en keek naar Ella’s vrienden. ‘Wat willen jullie drinken? Ik heb cola en sinas hier.’ Hij zette de glazen en de flessen drinken op tafel weg. ‘Pakken jullie zelf maar.’

‘Hé, sorry dat we zo laat zijn.’ Renée kwam via de achterdeur de keuken in, gevolgd door Tanisha. ‘We zijn te voet, het is veel te koud om te fietsen.’

‘Ach, jullie wonen ook maar twee straten verderop.’ Ella grijnsde en ging aan tafel zitten. ‘Ga zitten, de pizza’s zijn er net, dus jullie zijn precies op tijd. Wat willen jullie drinken?’

Renée en Tanisha hingen hun jassen over een stoel en gingen naast Ella zitten.

‘Doe maar cola.’ Renée pakte een glas.

‘Hier zijn de pizza’s.’ Max kwam binnen met acht pizzadozen en zette ze midden op de grote keukentafel weg.

‘Pak maar wat je wilt allemaal.’ Joep pakte de bovenste doos van de stapel. ‘Alles moet op vanavond.’

‘Eet smakelijk allemaal.’ De moeder van Joep, Max en Ella kwam de keuken binnen. ‘Wij gaan bij de buren eten. Doen jullie een beetje rustig vanavond?’

Ella zou met haar klasgenoten een filmavond houden. ‘Ja, mam.’

‘Ik hou ze wel in de gaten.’ Joep grijnsde en keek naar zijn moeder. ‘Gaan jullie maar gezellig bij de buren eten.’

‘Oké, we zullen rond een uur of elf wel terugzijn.’ zei zijn moeder. ‘Veel plezier allemaal.’

‘Fijne avond.’ Haar man liep met haar mee de keuken uit.

Ella wachtte even tot ze de achterdeur dicht hoorde gaan. ‘Joep, jij gaat ons vanavond echt niet in de gaten houden.’ Ze keek haar oudste broer aan.

Joep lachte. ‘Natuurlijk niet. Ik ga naar boven, ik moet nog zo veel doen voor school.’

‘Op zaterdagavond?’ Roy, één van de klasgenoten van Ella, keek hem verbaasd aan.

‘Helaas wel, ja.’ Joep knikte. ‘Wacht maar tot jullie gaan studeren, dan zullen jullie wel merken hoe zwaar dat is. Ik heb er ook geen zin in, maar ik heb geen keus.’

‘Ach, ik doe altijd alles op zondagavond pas.’ Tim pakte een stuk pizza.

‘Ja, of op maandagochtend.’ Roy grijnsde.

‘Jij schrijft altijd alles van mij over, bedoel je.’ Ella keek Roy aan.

‘Op maandagochtend dus.’ glimlachte Roy.

‘Krijg jij daar wel iets voor terug?’ wilde Joep weten.

‘Nee.’ Ella keek Roy aan. ‘Daar heeft mijn broer wel gelijk in, Roy. Volgende keer schrijf ik alles gewoon van jou over.’

‘Dat zal niet gaan, want Roy maakt het toch niet.’ zei Tim.

‘Roy, wacht maar tot je gaat studeren.’ zei Joep. ‘Dan denk je daar wel anders over.’

Roy haalde zijn schouders op. ‘Ach, dat zie ik tegen die tijd wel.’

‘Welke film gaan jullie vanavond eigenlijk kijken?’ Joep begon ergens anders over.

‘We moeten een film voor school kijken.’ Ella keek naar haar broer.

‘Echt waar?’ vroeg Joep. ‘Ik dacht dat jullie een gezellige filmavond gingen houden.’

‘Nee, helaas.’ zei Ella. ‘Het is dat, of een heel werkstuk maken. Nu hoeven we alleen een verslag er over te schrijven en misschien wat vragen te beantwoorden.’

‘Die kun je toch ook op internet vinden?’ vond Joep.

‘Ja, maar dat weet die lerares ook wel.’ zei Ella. ‘Die stelt echt alleen maar stomme vragen, zodat ze kan ontdekken of je echt die film gekeken hebt.’

‘Dan zul je de film inderdaad moeten kijken.’ Joep knikte.

‘Jemig, wat eten jullie veel.’ Tanisha keek verbaasd naar Roy, die aan zijn volgende stuk pizza was begonnen.

Roy grijnsde.

‘Ik krijg niet eens een halve pizza op.’

‘Dat vinden wij, helemaal niet erg.’ Tim keek haar aan.  ‘Dan hebben wij meer. Doe mij maar een stuk van jouw pizza, die ziet er wel erg lekker uit.’

‘Ik wil ook wel een stuk.’ zei Raven.

‘Jij hebt zeker geen oudere broers?’ Joep keek naar Tanisha.

‘Nee.’ Tanisha schudde haar hoofd. ‘Eten jullie echt allemaal zo veel dan?’

‘Nou, zeker één pizza per persoon.’ zei Joep. ‘Gelukkig eet Ella haar pizza ook nooit helemaal op...’ Hij pakte een stuk pizza uit de doos die voor Ella stond. ‘Bedankt hè, zusje.’ Hij grijnsde en nam een hap.

‘Waar laten jullie al dat eten?’ Tanisha was verbaasd.

‘Veel bewegen.’ Tim keek haar aan. ‘Lekker sporten.’

‘Is er nog meer pizza over?’ Roy keek rond toen hij zijn eigen pizza op had.

‘Ik denk dat het meeste op is.’ zei Joep.

‘Pak maar wat van mij, als je wilt.’ Max, die meestal niet zo spraakzaam was, stond op en begon de lege pizzadozen op te ruimen.

‘Van mij ook, hoor.’ zei Renée. ‘Ik zit helemaal vol.’

‘Geef dat maar aan mij.’ Roy grijnsde en pakte het laatste stuk pizza bij Renée.

‘Volgens mij is alles dan op.’ Ella keek rond. ‘Heeft er nog iemand honger?’

‘Heb je nog meer pizza dan?’ Tim keek haar aan en grijnsde.

‘Nee.’ Ella glimlachte. ‘Maar er staat ijs in de vriezer.’

‘Ik stel voor dat jullie dat voor na de film bewaren.’ Joep keek zijn zusje aan. ‘Dan heeft iedereen weer honger en dan kom ik naar beneden toe.’

‘Zodat wij dan minder hebben?’ Ella keek naar Joep.

‘Inderdaad.’ Joep grijnsde. ‘Ik wil niet dat jullie alles opeten. Maar in ruil daarvoor zullen Max en ik nu de tafel afruimen. Gaan jullie maar lekker naar de woonkamer om een film te kijken.’

18.26

‘Hoi Flora, kom binnen.’ De moeder van Roy had de voordeur opengedaan.

‘Hallo.’ Flora glimlachte en trok haar jas uit.

‘Flora, Flora!’ Vera kwam naar haar toe gerend. ‘Femke en ik mogen chips eten met jou als Daan slaapt.’

‘Oh, wat lekker.’ Flora hing haar jas aan de kapstok.

‘En Femke en ik willen Assepoester kijken.’ ging Vera verder.

‘Nee, ik wil een spelletje doen!’ Femke stond in de deuropening van de woonkamer en had gehoord wat haar jongere zusje had gezegd.

Flora liep met Femke en Vera de woonkamer in. Ze zette haar tas weg en ging op de bank zitten. In de hoek zat Daan in zijn pyjama met een auto te spelen. Femke en Vera renden naar de bank toe, die bezaaid was met knuffels en poppen.

‘Hé Flora.’ Roy’s vader kwam vanuit de keuken de woonkamer in. ‘Hoe is het?’

‘Goed hoor.’

‘En hoe gaat het op school?’

‘Prima.’

‘Mooi. Meiden, doe eens even rustig.’ Roy’s vader keek naar Vera en Femke die druk bezig waren met hun speelgoed. ‘Femke, ga Daan maar even helpen met zijn auto.’

Femke deed braaf wat haar vader vroeg en liep naar haar broertje toe.

‘Roy is niet thuis.’ Roy’s moeder keek naar Flora. ‘Hij heeft een filmavond bij één van zijn klasgenoten. Hij moet wel voor twaalf uur thuis zijn, dat hebben we met hem afgesproken. Hij is op de fiets.’

‘Oké.’ Flora knikte. Roy was tegenwoordig vaak bij zijn klasgenoten en Flora kon zich goed voorstellen dat de veertienjarige jongen de zaterdagavond liever met zijn vrienden doorbracht dan met zijn broertje en zusjes.

‘Dus als hij om twaalf uur nog niet thuis is, dan moet je hem maar even bellen.’ ging Roy’s moeder verder. ‘Het is maar een kwartier fietsen.’

‘Ja, maar hij vond dat hij geen oppas meer nodig had, dus hij was het er niet mee eens dat jij in de gaten houdt of hij op tijd thuiskomt.’ vulde Roy’s vader aan.

‘Hij heeft ook geen oppas meer nodig, maar hij is te jong om een hele avond met de andere drie thuis te zitten, zeker als wij zo ver weg moeten.’ zei Roy’s moeder. ‘We gaan naar Amsterdam, voor een etentje met mijn werk. Het begint rond acht uur en als we nu vertrekken zijn we er rond kwart voor acht, dus we zijn nog ruim op tijd. We kunnen beter te vroeg zijn dan te laat.’

‘Daan moet om zeven uur naar bed toe.’ zei Roy’s vader. ‘Vera om acht uur en Femke om negen uur. De meiden mogen Assepoester kijken als ze dat willen, Femke weet zelf hoe ze de film aan moet zetten. Er ligt chips en popcorn klaar in de keuken. Ze mogen geen cola of sinas meer drinken, maar nog wel ranja of appelsap.’

‘Ik denk dat we rond één uur thuis zijn. Is dat een probleem?’

‘Nee, dat is prima.’ vond Flora.

‘De computer van de kinderen kun je gewoon aanzetten als je wilt internetten, maar ze mogen zelf niet meer op de computer, want dat hebben ze vandaag al lang genoeg gedaan.’

‘Oké, dat is goed.’ Flora knikte.

‘Onze telefoonnummers liggen op tafel, maar ik denk dat het allemaal wel gaat lukken.’ zei Roy’s moeder. ‘Femke! Vera! Daan! Wij gaan weg!’

‘Ik wil een spelletje doen!’ Vera keek naar Flora.

‘Nee.’ Daan trok een pruillipje en begon te huilen toen hij zag dat zijn moeder haar jas aan had getrokken. Hij rende naar zijn vader toe.

‘Kom maar, Daan.’ Flora glimlachte. ‘Zullen we een spelletje doen? Samen met Femke en Vera?’

‘Nee.’

‘Dan mag jij een spelletje uitkiezen.’

Daan glimlachte even.

‘Kom maar, dan gaan we in de spelletjeskast kijken.’ Flora stond op, pakte Daans handje vast en nam hem mee naar de spelletjeskast in de speelkamer, zodat Daan niet door had dat zijn ouders vertrokken.

19.01

‘Ik heb gewonnen.’ Femke juichte, want zij had het spelletje gewonnen dat Daan had uitgekozen.

‘Wat goed van jou.’ zei Flora. ‘Maar Vera en Daan hebben het ook heel goed gedaan.’

‘Nog een keer?’ Vera keek haar aan.

‘Nee, dat kan niet.’ zei Flora. ‘Het is al zeven uur, dus Daan moet naar bed toe.’

‘Mogen wij dan een film kijken?’ vroeg Vera.

‘Ja, dat mag.’ Flora knikte. ‘Ik ga Daan op bed leggen. Femke, wil jij de film aanzetten?’ Ze keek even naar Vera en praatte