Geheime geliefden: Stiekem verliefd-serial, #5

By Lizzie van den Ham

Nu Maaike en Sandor al een tijdje in het geheim daten, stapelen de leugens en problemen zich op. Want wat zullen Maaikes ouders zeggen als ze achter het geheime liefdesleven van hun dochter komen? En heeft Arjan zich er echt overheen gezet dat Maaike geen relatie meer met hem wil of heeft hij nog een truc achter de hand? Ondanks alle verwikkelingen proberen Sandor en Maaike toch zoveel mogelijk van elkaar te genieten, maar dat wordt hen steeds moeilijker gemaakt. Krijgen ze een eind goed, al goed? Je leest het in het laatste deel van de Stiekem Verliefd-serial, het nieuwe verhaal van Lizzie van den Ham dat zich op het Thorbecke College afspeelt!

• Language: Nederlands
• Publisher: Dutch Venture Publishing
• Release date: Sep 7, 2020
• ISBN: 9781393782513

Book preview

1.

Op donderdag had Maaike de grootst mogelijke moeite om zich te concentreren op het blokuur wiskunde dat Sandor gaf. Verdorie, ooit was het een zegening geweest dat hij die lessen overnam. Nu kon ze hem alleen maar half dromend aankijken terwijl hij de ene wiskundige vergelijking na de andere op het bord schreef. Wie had gedacht dat ze nog eens zou wensen dat van Maanen terugkwam? Als Sandor haar geen les meer gaf, zouden dingen zoveel eenvoudiger zijn.

Nou ja, dan was hij nog altijd de stagiair van Batelaan. Voorlopig was er geen eind in zicht als het op hun ingewikkelde situatie aankwam.

Linda stootte haar van opzij aan. ‘Kom je morgenmiddag nog steeds kijken naar onze eerste repetitie voor Den Haag’s Got Talent?’ vroeg ze zachtjes. Ze waren bezig met een som die Sandor net had opgegeven.

‘Ja, tuurlijk! Ik ben zo benieuwd. Het is nog steeds in het muzieklokaal?’

‘Ja, in de aula zal wel niet kunnen. Daar zijn ze morgen druk bezig met de hele boel versieren. Ik hoorde van Finn dat ze bijna driehonderd meter aan slingers met hartjes klaar hebben liggen.’

Maaike giechelde. Dat zou nog een hele klus hebben. Hoewel het morgen nog geen Valentijn was, kreeg ze zo langzamerhand het gevoel dat het wel zo was. Zouden zij en Sandor misschien samen ergens stiekem uit eten kunnen op de echte Valentijnsavond? Ze hoopte van wel, maar er zat natuurlijk een risico aan verbonden. Wie weet konden ze naar Gouda, dat was wel iets veiliger.

Sandor kuchte en keek de twee meiden streng aan. ‘Zijn jullie al klaar met die som?’ vroeg hij.

‘Nee, meneer Farkas,’ mompelde Maaike gedwee. Ze wierp hem een onschuldige blik toe en stelde tot haar tevredenheid vast dat hij zijn uiterste best moest doen om niet te grijnzen. Snel rukte ze haar blik los van zijn knappe gezicht en probeerde zich weer te concentreren op de som. Hij had wel gelijk: ze hadden werk te doen.

Gistermiddag had Sandor na hun avontuur in de badkamer de bestanden die Metha zo mooi had ontworpen meteen naar de drukker gestuurd. Als het goed was, zouden de boeken maandagochtend op school geleverd worden. Maaike was benieuwd wie ze zou gaan uitdelen.

Na nog vijf minuten werken en een uitgebreide bespreking van de som die ze net hadden gemaakt ging de bel. Hierna had Maaike ook nog twee uur gym van Sandor, dus ze kon vandaag extra lang van hem genieten. Ze vroeg zich af of ze inderdaad zouden gaan badmintonnen, zoals hij had beloofd aan Metha. Daar had ze best zin in. Het was een van de weinige sporten waar ze redelijk goed in was. Kletsend met Linda en Viola liep ze naar de aula, waar in de linkerhoek al een beetje ruimte was gemaakt voor de draaitafel van de DJ die was ingehuurd. De feestcommissie had behoorlijk uitgepakt.

Net toen ze aan een tafel ging zitten om haar boterhammen op te eten, zag ze in de verte Arjan aankomen, geflankeerd door Boris en Diederik. Haar ex leek doelbewust naar haar tafeltje toe te komen, en inwendig kreunde ze. Zouden ze erbij komen zitten?

Dat bleek inderdaad zo te zijn. Met Boris en Diederik had ze uiteraard geen problemen, maar het werd al snel duidelijk waarom Arjan was aangeschoven. Zijn voetbalmaatjes raakten niet uitgepraat over het Valentijnsfeest van morgenavond en Arjan stelde haar plompverloren de vraag of ze al een date had.

‘Eh... nee.’ Maaike keek hem argwanend aan.

‘Zullen wij samen gaan?’ vroeg hij verder.

‘Oh, eh, nee. Dank je. Ik ga gewoon met de meiden.’ Ze beet op haar lip.

‘Ah, kom op. Die hebben wél allemaal een date. Anders ben je zo alleen.’

Dat was uiteraard geen punt, want dan kon ze op zeker moment wegsluipen om Sandor mee te trekken naar het toestellenhok en stoute dingen te doen. ‘Nee, dat hoeft echt niet,’ antwoordde Maaike. ‘Aardig van je, maar ik vind het prima om alleen te gaan. We zijn toch met z’n allen.’

Een donkere wolk leek over Arjans gezicht te trekken. Waarom, wáárom liet hij haar niet met rust? Hij leek wel een pitbull die zich in een bot had vastgebeten. Nou ja, zo kende ze hem inderdaad ook.

‘Dan niet, joh.’ Met een ruk stond hij op en beende weg. Diederik keek hem na en rolde even met zijn ogen toen hij Maaikes blik ving.

‘Hij heeft z’n dag niet,’ bromde hij.

‘Kunnen jullie niet een andere vriendin voor hem zoeken?’ vroeg Maaike wanhopig.

Diederik schoot in de lach. ‘Daar doe ik niet aan. Ik heb al moeite met er zelf een vinden. Ik heb ook geen date, namelijk.’

‘Niet?’ Maaike hield haar hoofd schuin. ‘Ik dacht dat jij wel iemand zou vragen.’

‘Neuh. Ik vind het ook wel prima om alleen te gaan, net als jij.’ Hij grijnsde. ‘Of zullen we samen alleen gaan?’

Ze moest ook lachen. ‘Wat, en Arjan nog bozer maken? Ik kijk wel linker uit.’ In feite was het jammer dat ze nee moest zeggen, want met Diederik naar het feest gaan zou best gezellig zijn. Ze kende hem goed en wist dat hij niet op die manier naar haar keek, dus ze zou geen verwachtingen in het leven roepen die ze niet kon waarmaken.

Na de pauze liepen ze naar de kleedkamer om zich om te kleden voor de laatste les van die dag. Maaike hing haar tas aan een haak in de hoek van de kleedkamer en liep met Linda, Viola en Metha naar de zaal. Tot haar teleurstelling was Sandor er nog niet. Wel was meneer Batelaan bezig met een badmintonnet ophangen, dus dat was in elk geval positief. Metha pompte met haar vuist in de lucht. ‘Yes,’ riep ze summier.

‘Goedemiddag,’ antwoordde de gymdocent droog. ‘Aangezien je zo enthousiast over deze sport bent, wil je me helpen de andere netten op te hangen?’

Metha haalde haar schouders op. ‘Ja hoor.’

Vanuit haar ooghoek zag Maaike dat Arjan haar in de gaten hield. Ze negeerde hem expres straal toen ze langs hem heen liep om Metha te helpen met een tweede net ophangen.

Net toen ze waren ingedeeld in duo’s om te dubbelen en de eerste groep aan het spelen was, kwam Sandor binnen. Maaike kon niet verhinderen dat haar blik naar hem toe gleed toen hij de zaal door liep met een cijfermap in zijn handen. Waarom zou hij zo laat zijn?

Hij kwam naast haar en Linda op de bank zitten. ‘Ik heb een vraag aan je,’ zei hij tegen Linda. ‘Door een softwareprobleem zijn de resultaten van periode één gewist bij een aantal leerlingen. Nou ja, bij het onderdeel hoogspringen dan. Jouw cijfer is ook verdwenen. Weet je nog wat je had?’

‘Een mager zesje,’ zei Linda eerlijk. ‘Ik ben daar niet zo goed in.’

‘Ach, je kunt niet overal goed in zijn,’ grinnikte hij, terwijl hij het cijfer invulde in de map.

‘Weet u waar ik wél goed in ben?’ zei Linda bijdehand.

‘Nou?’

‘In zingen. Morgenmiddag zijn de eerste repetities voor Den Haag’s Got Talent. Heeft u ook zin om te komen kijken? Het is in het muzieklokaal.’

Inwendig dankte Maaike haar beste vriendin. Hoe meer tijd ze met Sandor door kon brengen, hoe beter. Er zaten drie andere leerlingen mee te luisteren, waaronder Arjan, die duidelijk hadden gehoord dat Linda Sandor had uitgenodigd – niet zij.

‘Ja, leuk,’ reageerde Sandor, die natuurlijk allang wist dat Maaike ook zou komen. ‘Hoe laat begint het?’

‘Rond drie uur.’

‘Ik kom wel even kijken. Ik ben heel benieuwd!’

Sandor stond op en liep naar de andere kant van de zaal, waar blijkbaar ook een leerling zat die hij om een cijfer moest vragen. Linda keek Maaike met een vette grijns aan. ‘Nu kan hij horen dat ik nog meer kan dan alleen The Spice Girls,’ merkte ze op.

Maaike gaf haar plagend een duw. ‘Je hebt een oogje op hem, hè? Laat Finn het maar niet horen.’

‘Nee joh. Ik vind hem gewoon aardig. Het was gezellig met hem op wintersport.’

Hun toneelstukje klonk Maaike zelf erg overtuigend in de oren. Gisteravond had ze met Linda gebeld en haar zorgen geuit over het feit dat ze misschien wel wat al te opvallend deed als Sandor in de buurt was. Ze kon er domweg niets aan doen; elke keer als hij dicht bij haar was, leek ze wel te stralen als een of andere dwaze gloeilamp. Het was tijd om de aandacht af te leiden van haar band met Sandor en de indruk te wekken dat anderen ook op een losse manier met hem omgingen op school.

De rest van de gymles keek Maaike expres zo weinig mogelijk naar haar geheime vriend. Hopelijk zouden ze morgenmiddag een momentje samen hebben waarin ze hem wel in zijn mooie, groene ogen kon staren. Samen met Linda speelde ze een aantal sportieve potjes badminton en aan het eind van de les