Vals beschuldigd

By Fenna Zonneveld

Anouk gaat op schoolkamp met al haar klasgenoten. Haar vrienden zijn er bij, net als de leuke jongen die ze op een feestje heeft ontmoet, maar ook haar vervelende stiefbroer gaat mee. Het kamp gaat niet zoals verwacht, zeker niet nadat Anouk beschuldigd wordt van diefstal. Gelukkig krijgt Anouk onverwachte hulp. Kan Anouk bewijzen dat ze onschuldig is?

• Language: Nederlands
• Publisher: Fenna Zonneveld
• Release date: May 2, 2016
• ISBN: 9781533759436

Book preview

Hoofdstuk 1

‘Jongens, vergeten jullie niet dat jullie maandagochtend om half acht op school moeten zijn?’ Mevrouw De Roos keek de klas rond. ‘Als je er niet bent, dan gaan we zonder je op schoolkamp.’

‘Zijn we dan een week vrij?’ Job keek grijnzend naar de lerares.

‘Nee, dan zorg ik er persoonlijk voor dat je elke dag van half negen tot vijf op school moet zijn. Dus zorg maar dat je op tijd bent.’

‘We zullen ons best doen.’ Kevin grijnsde.

‘Jongens, kunnen jullie je een beetje gedragen tijdens het kamp?’ De lerares keek naar de groep jongens.

‘Of anders?’ Ramon grijnsde.

‘Ja Job, kun jij de anderen wat vertellen over de straffen die je op kamp kunt krijgen?’ De lerares keek naar Job, die afgelopen schooljaar was blijven zitten en daarom nu voor de tweede keer op schoolkamp mocht.

‘Afwassen.’ Job grijnsde. ‘Voor tweehonderd man. Dat duurt even. Zeker als er geen leraar is die de afwasploeg in de gaten houdt, waardoor de afwas een groot watergevecht wordt.’

Veel van zijn klasgenoten begonnen te lachen.

‘Reken maar dat we jullie dit jaar niet meer zonder toezicht achterlaten als jullie moeten afwassen of andere klusjes moeten doen.’

‘Mag je wel zelf weten met wie je dat doet?’ Kevin keek naar de lerares.

‘Nee, die groepen zijn al lang bekend.’

‘Hebben jullie ons zomaar ingedeeld?’ wilde Esmee weten.

‘We hebben gelijke groepen gemaakt.’ zei de lerares. ‘Op alfabetische volgorde.’

‘Nee hè.’ Brent zuchtte. Hij keek even in de richting van Anouk.

‘Mag je wel zelf weten bij wie je op een kamer slaapt?’ vroeg Estelle.

‘Ja, dat wel.’  De  Roos knikte.

‘En mogen we de busreis ook zelf weten?’ vroeg Kevin.

‘Ja.’ was het antwoord. ‘Maar als het jullie niet lukt om zelf een verdeling te maken, dan kunnen wij dat ook heel goed.’

De bel ging en dat betekende dat het weekend kon beginnen.

‘Anouk, ga je mee naar ons toe?’ Estelle keek naar Anouk. ‘Onze ouders zijn een weekendje weg.’

‘Sorry meiden, ik moet op mijn zusje letten.’ zei Anouk. ‘Mijn ouders zijn ook een dag weg.’

‘Nouk, je zusje is tien.’ vond Estelle.

‘Ja, maar volgens mij ouders heeft ze nog steeds een oppas nodig.’

‘Oké, en morgen dan? We moeten echt nog even gaan winkelen voor we op kamp gaan.’

‘Morgenmiddag kan ik wel.’ Anouks ouders zouden de volgende ochtend terug komen.

‘Mooi. We kijken morgen wel hoe laat.’ Estelle vertrok met haar tweelingzus Esmee naar huis toe.

Anouk vond het jammer dat ze niet bij de zussen in de stad woonde, maar in een klein dorpje de andere kant op. Maar nog erger vond ze dat Brent er ook was.

Hij kwam naast haar fietsen toen ze bijna thuis waren.

‘Hoi Anouk.’

Anouk keek hem aan. ‘Waarom doe je aardig?’

‘Mag dat niet?’

‘Jawel, maar dan heb je vast iets van me nodig.’ merkte Anouk op.

‘Kun jij vanavond op Lisa passen?’ Brent keek Anouk zo aardig mogelijk aan.

‘Nee.’ zei Anouk meteen. ‘Ik vanmiddag, jij vanavond. Vorige keer ben ik ’s avonds thuis gebleven.’

‘Anouk, kom op.’ zei Brent. ‘Steve geeft een feestje.’

Ze keek hem aan. ‘Wie is dat?’

‘Steve.  Uit klas B. Je weet wel, met die blonde haren. Vriend van Ramon.’

‘Oh die.’ Anouk wist wie Brent bedoelde.

‘Alsjeblieft?’

‘Nee, natuurlijk niet.’ zei Anouk weer. ‘Jij zou dat in mijn plaats ook niet doen.’

‘Please, Anouk.’ Brent klonk bijna smekend.

‘Nee, ik doe het niet.’ Anouk was duidelijk.

‘Waar doe je het wel voor?’

‘Wat?’

‘Wat wil je er voor? Zeg het maar.’

Anouk stopte voor hun huis en pakte haar sleutels uit haar schooltas. ‘Je wilt echt graag naar dat feest, hè?’

‘Anders had ik het je niet gevraagd.’ merkte Brent op.

‘Mag je naar het feest van pap en mam?’

‘Die komen morgenvroeg pas terug.’ Brent haalde zijn schouders op. ‘Als ik zou vragen of ik naar een feestje mag, vinden ze dat misschien wel goed.’

‘Ook als ik ze vertel dat je de vorige keer dronken thuiskwam?’ Anouk zette haar fiets weg.

‘Dat zeg je ze niet.’ Brent keek Anouk aan.

‘Want anders?’ Anouk pakte haar schooltas en liep voor Brent de hal in.

‘Ik was niet dronken.’ zei Brent meteen.

‘Niet?’

‘Nee. Ik kom veel te laat thuis, dat weet ik. Maar ik ben nog nooit dronken geweest.’

‘Dat geloof ik toch niet.’ Anouk liep de keuken in en pakte een glas.

Brent volgde haar. ‘Niet als ik naar huis toe moet fietsen.’ zei hij. ‘Doe je het?’

Anouk keek haar stiefbroer aan en zuchtte. ‘Ik denk er over na, oké?’ Ze liep naar de woonkamer en zette de televisie aan. Ze plofte net op de bank neer toen haar mobiel af ging.

‘Hoi Es.’ Anouk had gezien dat Esmee haar belde.

‘Hé, heb je vanavond wat te doen?’

‘Ik wilde naar het terras gaan, maar ik heb nog geen plannen.’

‘Mooi. Luister, Estelle kreeg net een berichtje. Weet je van wie?’

‘Vertel.’ Anouk klonk geïnteresseerd.

‘Koen.’

‘Eindelijk.’ vond Anouk. ‘Heeft hij haar mee uitgevraagd?’

‘Nee, nog steeds niet.’ zei Esmee. ‘Maar hij wilde weten of Estelle vanavond ook komt.’

‘Waar naar toe?’

‘Een feestje van één van zijn vrienden, uit de B klas. Koen zei dat wij ook mochten komen.’

‘En jullie gaan?’

‘Natuurlijk.’ zei Esmee meteen. ‘Ga je mee?’

‘Graag.’ Anouk grijnsde. ‘Is dat het feest van Steve?’ Ze zag Brent de woonkamer in komen.

‘Ja, dat kan wel.’ zei Esmee. ‘Hoe weet jij dat?’

‘Oh, ik heb gehoord dat hij vanavond een feest geeft.’

‘Hij woont niet zo ver van ons vandaan, dus je kunt hier slapen als je wilt.’

‘Graag.’ zei Anouk. ‘Hoe laat begint het?’

‘Om een uur of negen.’ zei Esmee.

‘Oké, ik moet tot zeven uur oppassen, maar daarna kom ik naar jullie toe.’

‘Gezellig.’ vond Esmee. ‘Tot vanavond. En zullen we dan morgenochtend de stad in gaan?’

‘Goed idee.’ vond Anouk.

‘Oké. Ik ga mijn ouders bellen om te laten weten dat jij komt logeren. Groetjes van Estelle.’

‘Groetjes terug.’ Anouk verbrak de verbinding en legde haar mobiel naast zich op de bank weg.

Brent keek haar boos aan. ‘Je gaat me niet vertellen dat jij vanavond naar het feest van Steve gaat, terwijl je niet eens wist wie dat hij was.’

Anouk haalde haar schouders op. ‘Het is jouw beurt om vanavond op te passen.’

‘Anouk, dat kun je niet maken!’ Brent was boos. ‘Jij kent die hele Steve niet en jij gaat wel, terwijl hij één van mijn vrienden is en ik mag niet.’

‘Jammer voor je.’ Anouk glimlachte.

Brent keek haar nog even boos aan en liep toen de woonkamer uit.

Anouk keek hem na. Ze begreep dat hij graag naar het feest wilde, maar ze had geen zin om zelf haar vrije avond op te geven.

Anouk keek een aflevering van haar favoriete serie, en pauzeerde het programma toen de huistelefoon ging. ‘Met Anouk van Wijnen.’

‘Hoi Anouk, je spreekt met Jet.’

Anouk herkende de stem van de achterbuurvrouw. ‘Dag buurvrouw.’

‘Ik wilde even laten weten dat Lisa hier is. Ze is met Charlotte aan het spelen.’

‘Ik vroeg me al af waar ze bleef.’ zei Anouk.

‘Ze wil hier graag blijven eten, want wij eten vanavond pannenkoeken. Vinden je ouders dat goed?’

‘Mijn ouders zijn er vandaag niet, maar ik vind het goed.’

‘Oké. Hoe laat moet ze thuis zijn?’

Anouk dacht even na en besloot brutaal te zijn. ‘Denk je dat Charlotte het leuk vindt als Lisa bij jullie slaapt vannacht?’

‘Dat zou ze geweldig vinden.’

‘Brent en ik hebben namelijk een feestje en anders moet één van ons twee thuis blijven.’

‘Oh, natuurlijk kan Lisa bij ons logeren.’ zei de buurvrouw meteen. ‘Ik zal Charlotte en Lisa zo naar jullie sturen om Lisa’s spullen voor vannacht te halen. Hoe laat zijn je ouders terug?’

‘Morgen aan het eind van de ochtend.’ zei Anouk. ‘Ik ben dan niet thuis, en Brent denk ik ook niet.’

‘Dan zien we het morgen wel.’ zei de buurvrouw. ‘Lisa kan hier slapen, dan kunnen Brent en jij naar een feestje.’

‘Dat is heel erg aardig.’ vond Anouk. ‘Ontzettend bedankt.’

‘De meiden zullen het geweldig vinden.’ dacht de buurvrouw. ‘Ze komen zo naar jullie om Lisa’s spullen te halen.’

‘Prima. Nogmaals bedankt.’

‘Graag gedaan en veel plezier vanavond.’

‘Bedankt.’ Anouk hing op en bekeek de laatste minuten van de aflevering. Daarna liep ze naar haar kamer, zette haar schoolspullen weg en liep terug naar de hal waar ze op Brents kamerdeur klopte.

‘Nee!’