Liefde voor Danique - Een nieuw begin, deel 2: Een nieuw begin, #2

By Lenthe Leeuwenberg

Danique is van plan haar leven te veranderen nadat ze haar relatie verbroken heeft – maar dankzij een nieuw project op haar werk lukt het Danique niet om meer tijd voor zichzelf te nemen en haar reisplannen waar te maken. Dan komt Danique een man tegen die ze niet meer uit haar hoofd kan krijgen. Zal het hem lukken om Danique uit haar dagelijkse sleur te trekken?

• Language: Nederlands
• Publisher: Lenthe Leeuwenberg
• Release date: Mar 17, 2016
• ISBN: 9781524237233

Book preview

Hoofdstuk 1

‘Ik vind het prachtig geworden.’ Danique keek, met haar oude kleding nog aan, naar de pasgeverfde muur. ‘Veel beter dan eerst.’

‘Dat vind ik ook.’ Fleur knikte. ‘Ik hoop alleen dat het ook deze kleur blijft als de verf opgedroogd is.’

‘Ach, anders verven we er nog een laag overheen.’ stelde Danique voor.

Het was donderdagmiddag, oudejaarsdag. De afgelopen dagen hadden Fleur en Danique allebei gewerkt, maar deze dag waren ze beiden vrij. Fleur was vrij omdat ze op oudejaarsavond niet wilde werken en Danique omdat het bedrijf waar ze werkte gesloten was. De avond ervoor waren ze al naar de bouwmarkt gegaan om verf te halen en vandaag waren ze de hele dag bezig geweest met het verven van een muur in de woonkamer en een muur in Fleurs slaapkamer. De meubels waren bedekt met een groot zeil zodat er geen verf op gemorst kon worden.

Fleur was tevreden met het resultaat. De pastelkleuren die ze had uitgezocht pasten goed bij de inrichting van de woning. Eerdere avonden had ze – samen met Danique die sinds enkele dagen bij haar in huis woonde – de spullen van haar ex-verloofde ingepakt en zijn ouders waren zo vriendelijk geweest om alle spullen op te komen halen. Fleurs ex-verloofde lag in het ziekenhuis nadat hij – samen met zijn minnares – een auto-ongeluk had gehad. ’s Avonds nadat dat gebeurd was, had Fleur in de kroeg Danique ontmoet, die door haar vriend het huis uit was gezet omdat ze het had uitgemaakt, waardoor ze geen woning meer had. Inmiddels waren Fleur en Danique gewend aan elkaars gezelschap en hadden ze al gemerkt dat ze het prima met elkaar konden vinden.

Toen de bel ging liep Fleur naar de voordeur toe. ‘Dat zullen de pizza’s zijn.’

Danique pakte snel wat bestek uit de keuken en schoof twee met plastic bedekte stoelen naar de eettafel toe, zodat ze enigszins fatsoenlijk konden eten.

‘Oh, heerlijk.’ Danique rook de geur van de tomatensaus en de kaas meteen toen Fleur met twee pizzadozen de woonkamer in kwam.

Fleur glimlachte. ‘Dat hebben we wel verdiend na vandaag.’

‘Inderdaad.’ Normaal gesproken was Danique meer van het gezonde eten, maar af en toe mocht ze van zichzelf een uitzondering maken.

‘En, heb je zin in vanavond?’ Fleur keek naar Danique.

‘Soms.’ gaf Danique toe. Ze nam een hap van haar pizza.

Fleur en Danique zouden oudejaarsavond doorbrengen met drie andere vrouwen die ze afgelopen week ontmoet hadden in de kroeg. Ook deze vrouwen hadden hun eigen (relatie)problemen.

‘Wat denk je over de andere vrouwen?’ wilde Fleur weten.

‘Ik denk dat Britt heel aardig is.’ zei Danique. ‘En Emily ook, maar die zegt bijna niets. En Lara...’ Danique zuchtte. ‘Ach, die moeten we maar een kans geven, ook al heb ik daar eigenlijk geen zin in.’

‘Dat vind ik ook.’ zei Fleur. ‘Britt en Emily lijken me prima, maar Lara... van mij hoeft ze er niet bij te zijn. Ze lijkt meer een student dan een volwassen vrouw.’

‘Misschien is ze wel hartstikke aardig.’

Fleur keek naar Danique. ‘Dat heeft ze alleen nog niet laten zien.’

‘Inderdaad.’ zei Danique. ‘Maar ik denk dat we duidelijk genoeg zijn geweest dat zij moet laten zien dat ze aardig is, omdat wij zo vriendelijk zijn om haar een kans te geven.’

Fleur knikte. ‘Ja, volgens mij hebben we haar dat wel duidelijk gemaakt.’

‘Oh, je moet me zo even je rekeningnummer geven.’ zei Danique. ‘Dan maak ik wat geld naar je over.’ Ze keek Fleur aan. ‘Als je het tenminste goed vindt dat ik de komende tijd nog hier blijf logeren.’

‘Ik vind het wel gezellig.’ Fleur glimlachte. ‘Van mij mag je nog een tijdje blijven.’

‘Mooi.’ vond Danique. ‘Zal ik duizend euro naar je overmaken voor komende maand?’

‘Zoveel?’ Fleur keek haar verbaasd aan.

‘Vind je dat veel?’ Danique was verbaasd om haar reactie.

‘Ja.’ Fleur knikte. ‘Ik ben al blij als ik in januari duizend euro aan salaris ga krijgen.’

Fleur had haar vaste baan opgezegd om zich volledig te gaan focussen op haar fotografiehobby, waarvan ze graag haar beroep wilde maken. Toen ze dat deed was ze nog verloofd, maar nu zat Fleur al enkele dagen in de stress omdat ze geen idee had hoe ze met de weinige fotografieopdrachten haar hypotheek zou kunnen betalen.

Danique haalde haar schouders op. ‘Als ik een appartement ga huren ergens dan betaal ik die duizend euro alleen al aan huur, dus dit is goedkoper voor mij.’

Fleur keek haar even aan. ‘Oké, maar dan betaal ik alle andere dingen. Elektriciteit, water, boodschappen...’

‘Prima.’ vond Danique. ‘Maar vanavond betaal ik mijn drank gewoon zelf.’

––––––––

De vijf vrouwen zouden verzamelen in Emily’s appartement. Lara had alle meiden bij haar uitgenodigd, maar ze woonde in een kleine studio waar nauwelijks plaats was voor haar eigen spullen. Zowel Fleur als Britt woonde wat verder van het centrum vandaan, daarom was de keuze op Emily’s woning gevallen. Emily woonde tegenover het busstation, slechts twee straten van de uitgaansstraat vandaan en drie straten van de winkelstraat waar Lara boven een van de winkels woonde.

Toen Fleur en Danique bij Emily’s appartement aanbelden werd de deur opengedaan door Britt en ook Lara was al aanwezig.

‘Dus jij woont nog steeds bij Fleur?’ Britt zat op de bank met een glas cola in haar handen en keek naar Danique.

‘Jazeker.’ Danique knikte en ging naast haar zitten. ‘En dat bevalt heel goed, dus voorlopig blijf ik daar.’

‘Vindt Fleur dat ook goed?’ Britt lachte.

‘Absoluut.’ Fleur ging op een stoel zitten. ‘Het is ontzettend gezellig.’

‘Dat is fijn.’ Britt glimlachte. ‘Dus jullie zijn al echt vriendinnen geworden?’

‘Wat mij betreft wel.’ Danique knikte.

‘Hoe is het met jou?’ Fleur keek naar Emily, die er ook bij kwam zitten. Lara had een glas wijn voor zichzelf in haar handen en nam plaats op de laatste vrije stoel.

‘Prima.’ Emily glimlachte. ‘Beetje moe, maar verder voel ik me goed.’

‘Heb je al een echo gehad?’ wilde Britt weten.

‘Nog niet.’ Emily schudde haar hoofd. ‘Ze hebben volgende week pas tijd, dus ik kan vrijdag pas, als ik vrij ben.’

‘Vind je het fijn als er iemand met je meegaat?’ vroeg Britt.

‘Ehh... misschien.’ Emily had daar zelf nog niet over nagedacht. ‘Mijn familie weet nog van niets en ik ga het ze pas vertellen na de echo.’

‘Hoe laat is het vrijdag?’

‘Om tien uur.’

‘Ik kan wel met je meegaan.’ zei Britt. ‘Ik ben vrijdagochtend vrij en ik weet wat je kan verwachten.’

Emily keek haar dankbaar aan. ‘Ja, graag. Dankjewel.’ Ze realiseerde zich dat ze voor hulp over de toekomstige baby alleen bij Britt terechtkon, omdat de andere drie geen kinderen hadden.

‘En je kinderen dan?’ Fleur keek naar Britt.

‘Die zijn op donderdag, vrijdag en zaterdag bij hun vader.’ zei Britt. ‘Elke week. De oudste zit al op de basisschool.’

‘Mis je ze dan niet?’ vroeg Fleur.

‘Dat valt wel mee.’ zei Britt. ‘Ik werk die drie dagen, dus anders zou ik elke dag een oppas moeten regelen en ’s avonds heb ik nauwelijks of geen tijd om ze te zien. Dan heb ik liever dat ze die tijd bij hun vader doorbrengen dan bij een oppas.’

Emily knikte begrijpend.

‘Wat voor werk doe je?’ wilde Danique weten.

‘Ik werk in een kledingwinkel hier in de stad.’ zei Britt. ‘En wat doen jullie?’ Ze keek naar Lara. ‘Jij werkt in een supermarkt, dat weten we al.’

‘Ik doe niets meer, op dit moment.’ zei Fleur. ‘Ik werkte in een restaurant, maar dat had ik opgegeven om me op fotografie te kunnen richten.’

Britt knikte. ‘Ik zal aan je denken als ik van iemand hoor dat er een fotograaf nodig is.’

‘Graag.’ Fleur glimlachte. ‘Vertel jij eens over je werk, Danique.’