Fleur in vuur en vlam - Een nieuw begin, deel 4: Een nieuw begin, #4

By Lenthe Leeuwenberg

Fleur is duidelijk; geen mannen voor haar de komende tijd! In plaats daarvan focust ze zich erop om van haar fotografiehobby haar beroep te maken. Door een onverwachte opdracht komt Fleur haar schoolliefde tegen, maar Fleur weet het zeker; mannen zijn niet te vertrouwen. Ook de pogingen van haar vriendinnen en haar broer om Fleur te helpen lijken niet te werken…

• Language: Nederlands
• Publisher: Lenthe Leeuwenberg
• Release date: Mar 17, 2016
• ISBN: 9781519939074

Book preview

Hoofdstuk 1

‘Moet je die twee zien.’

Fleur zat met haar vriendinnen in de kroeg toen Danique haar aanstootte. Ze knikte naar de bar. Fleur draaide zich om en glimlachte toen ze Lara en Bas – eindelijk – innig omstrengeld tegen de bar aan zag staan. ‘Eindelijk.’

Omdat Lara gewend was geweest dat ze alles voor elkaar kreeg had Bas haar een tijd laten wachten, om haar te laten merken dat ze soms ergens moeite voor moest doen. Het had even geduurd voor Lara hem begrepen had, maar nu waren ze eindelijk bij elkaar.

‘Dat werd tijd.’ Britt had het ook gezien. ‘En ik denk niet dat het lang gaat duren voor die twee samen gaan wonen.’

Danique glimlachte. ‘Dat denk ik ook niet. Nu ik Lara een beetje ken... Die wil zo snel mogelijk andere woonruimte.’

‘Dan zal ze toch moeten wachten tot Bas dat ook wil.’ dacht Emily. ‘Ik denk dat Lara door hem ook wel een stuk verstandiger is geworden.’

Britt knikte. ‘Ja, Lara heeft veel geleerd de afgelopen tijd. Ze is volwassen geworden en heeft eindelijk een goede baan...’ Ze keek naar Fleur. ‘Hoe gaat het eigenlijk met jouw werk?’

‘In het restaurant gaat het prima.’ zei Fleur. ‘Maar over drie weken komt er iemand terug van zwangerschapsverlof, dus ik ben bang dat ik dan niet vaak meer kan werken.’

‘En met je fotografie?’

Fleur was enkele maanden geleden serieus aan de slag gegaan als freelance fotograaf door actiever op zoek te gaan naar opdrachten die ze als fotografe aan kon nemen. ‘Dat kan beter. Ik heb wel enkele dingen op de planning staan voor de komende maanden, maar dat is nog lang niet genoeg om van te leven.’

‘Ach, dat komt vast een keer.’ dacht Britt. ‘Waarschijnlijk moet je het vooral hebben van mond-tot-mondreclame.’

‘Dat denk ik ook.’ Fleur knikte. ‘Jammer dat dat wat langer duurt.’

‘Als ik een keer een fotograaf nodig heb, dan bel ik je.’ Britt glimlachte en dronk haar glas wijn leeg. Ze keek naar Emily. ‘Ik ga zo naar huis. Ik ben moe van mijn lange werkdag en ik moet morgen weer.’ Britt werkte in een kledingwinkel in het winkelcentrum. ‘Blijf jij nog?’

‘Nee, ik ga met je mee.’ Emily dronk de laatste slok cola op. Ze was ruim vijfentwintig weken zwanger – hoewel het nog niet voor iedereen duidelijk te zien was – en kon wel een goede nachtrust gebruiken. ‘Ik ben moe.’

‘Snap ik.’ Britt glimlachte.  

‘Zal ik dinsdag voor wat lekkers zorgen?’ stelde Fleur voor.

‘Prima.’ Britt knikte. ‘Jullie mogen ook eerder komen als jullie willen, want de kinderen zijn de hele week bij hun vader omdat ze vakantie hebben.’

Om de twee weken hielden de vriendinnen op dinsdagavond een vriendinnenavond bij Britt thuis – zodat die niet elke twee weken een oppas hoefde te regelen – en zorgde een van de andere vrouwen voor wat lekkers.

‘Ik moet tot zes uur werken dinsdag, dus dat red ik niet helaas.’ zei Danique.

‘Maakt niet uit.’ Britt glimlachte en stond op. ‘Tot dinsdag. Zeggen jullie tegen Lara dat wij weg zijn? Want ik denk niet dat zij nu aandacht voor ons heeft.’

‘Ik weet ook niet of wij haar vanavond nog zien.’ Danique glimlachte. ‘Fijn weekend nog.’

Britt en Emily verlieten de kroeg en Fleur en Danique bleven samen achter.

Het was eind april en de lente had zich al goed laten zien. Het was te koud om zonder jas op het terras te zitten, maar de temperatuur was hoger dan de afgelopen jaren in dezelfde periode en Fleur en Danique genoten regelmatig van het lekkere weer.

‘Komt Lars vanavond ook nog?’ Fleur pakte haar glas wijn en keek naar Danique. Lars was haar oudere broer en de vriend van Danique.

Danique knikte. ‘Hij is wel in de stad, maar hij is in een andere kroeg met zijn vrienden. Hij gaat straks met ons mee naar huis.’

‘Prima.’ Fleur glimlachte. Danique woonde sinds het eind van vorig jaar bij haar in huis en had daarna een relatie met haar broer gekregen. Ze wist dat Lars het fijn vond dat Fleur zo dicht bij de stad woonde, zodat hij daar kon blijven slapen en niet halfdronken een kwartier naar zijn eigen huis hoefde te fietsen.

‘Hé, zijn Britt en Emily al weg?’ Lara keek verbaasd toen ze weer bij haar vriendinnen aanschoof.

Danique grijnsde. ‘Ja, jij was te druk met andere dingen bezig om ze te zien vertrekken.’

Lara glimlachte.

‘Maar dat vinden we niet erg.’ Fleur keek haar aan. ‘Fijn dat er eindelijk iets is tussen jou en Bas.’

Lara knikte. ‘Daar ben ik heel blij om.’ Ze keek naar Fleur. ‘Nu jij nog, Fleur.’

‘Nee.’ Fleur schudde haar hoofd. ‘Geen mannen voor mij. Ik blijf voorlopig vrijgezel, net als Britt en Emily.’

‘Ook niet een keer een leuke man voor één nacht?’ stelde Lara voor.

‘Nee.’ zei Fleur meteen. ‘Geen mannen. Geen knappe mannen, geen oude, geen jonge, geen leuke, helemaal niemand.’

‘Dat is duidelijk.’ Lara grijnsde.

‘Inderdaad.’ Danique knikte. ‘Nou, zullen we nog een wijntje doen of willen jullie ook al naar huis toe?’

––––––––

Fleur had de volgende ochtend uitgeslapen. Ze hoefde zelden vroeg haar bed uit, want als ze een fotografieopdracht had was die meestal ’s middags, en ook als ze in het restaurant moest werken begon haar werkdag nooit voor elf uur. Fleur ging regelmatig laat naar bed en kwam laat uit bed, terwijl Danique meestal voor elf uur ’s avonds naar bed toe ging omdat ze al om zeven uur ’s ochtends naar haar werk toe moest.

Fleur woonde inmiddels een jaar of zes in haar koopwoning. Toen ze er pas een jaar woonde had ze Patrick ontmoet, die na enkele jaren bij haar was ingetrokken. Helaas was Fleur er afgelopen Kerstmis achter gekomen dat hij vreemdging en had ze al zijn spullen opgeruimd, samen met Danique die op diezelfde dag door haar ex-vriend uit zijn woning was gezet en daarom nieuwe woonruimte nodig had.

Fleur had tot januari fulltime in het restaurant kunnen werken en had af en toe een fotografieopdracht. Twee maanden eerder had ze besloten om zich vanaf januari alleen nog maar op fotografie te richten en daarom had ze haar baan bij het restaurant opgezegd. Patrick en zij waren toen verloofd en naast Patricks salaris konden Fleur en hij prima rondkomen van het bedrag dat Fleur met fotografie verdiende. Sinds Patrick was vertrokken betaalde Danique huur en werkte Fleur weer op oproepbasis in het restaurant, zodat ze in elk geval haar hypotheek kon betalen. De afgelopen tijd was een van de parttimers met zwangerschapsverlof geweest waardoor Fleur aardig wat uren had kunnen werken, maar ze wist dat dat over enkele weken voorbij zou zijn. Fleur hoopte op een wonder waardoor ze meer fotografieopdrachten zou krijgen en wel genoeg zou verdienen, maar ze wist dat de kans daarop ontzettend klein was.

Fleur had een snelle douche genomen en was daarna naar beneden gegaan, waar tot haar verbazing Lars en Danique al zaten te ontbijten en Lars ook voor haar een ontbijt had gemaakt.

‘Goedemorgen.’Fleur glimlachte en schoof naast Danique aan tafel. Ze keek naar haar broer. ‘Heb je iets van me nodig?’

‘Nee.’ Lars schudde zijn hoofd. ‘Maar het is niet eerlijk als ik wel voor Danique een ontbijt maak en niet voor jou.’

‘Daar ben ik het helemaal mee eens.’ Fleur glimlachte. ‘Dat mag je vaker doen.’

‘Misschien.’ Lars keek zijn zusje aan. ‘Heb je plannen voor vandaag?’

‘Nee.’ Fleur schudde haar hoofd.

‘Ik heb Niels net gevraagd of we langs kunnen komen.’ zei Lars. Niels was hun jongere broer en hij had nog geen twee weken geleden een dochtertje gekregen. ‘Ze krijgen vanmiddag visite maar hij vroeg of we vanavond willen komen eten en of jij mee komt.’

‘Ik weet het niet.’ Fleur gaf – nog – niet zoveel om kleine kinderen, al merkte ze dat ze er steeds meer interesse voor kreeg nu ze tante