Die Kalahari se wonderwerk
’n Rivier is ’n lewende ding. Dit loop, dit vloei, dit kabbel, dit kronkel oor die aarde. As ’n rivier verswak, gaan staan hy. Hy wag. Hy spaar sy kragte. Tot daar weer nuwe water in hom borrel. Daarsonder gaan dit dood. Dan bly sit daar net ’n droë letsel in die grond.
Die Kurumanrivier lyk meestal só. ’n Stowwerige kalksleepsel tussen Kuruman en Askham. Dit is nie maklik om ’n rivier in die diep-Kalahari te wees nie. Party mense sê in 1974 het dié rivier sommer vir hom diknek gehou en tot by Noenieput geloop. Noenieput is blouvêr, sal die boere hier vir jou beduie. Ander vertel dat die water in 1976 en 1988 ook goed afgekom het. Maar dit was die laaste. En almal het begin wonder of die Kuruman sy lewens opgebruik het.
NIE ’N POER-POER-RIVIER
“Baie mense het geglo hy sal nie weer loop nie,” vertel mnr. Jan Theart op die plaas Witputs, noordwes van Hotazel. Hy onthou 1974 goed.
“Ons kon vir meer as ’n week nie skool toe gaan nie. ’n Hele klompie plaashuise het
