ASSEBLIEF, HELP ONS!
TOE die vragmotor vol kos stilhou, stroom die mense nader. Hulle is desperaat. En hulle is honger. Honger vir enigiets om te eet ná dae en weke en maande van swaarkry en sukkel en raap en skraap.
“Ek kan dit soms nie vat om te sien hoe oumas en oupas met Tupperware aangehardloop kom nie. Dan is dit partykeer al laat in die aand. Mense in rolstoele. Kinders wat ander kleiner kindertjies op hul rug abba…
Aan die woord is Corene Conradie (29), die liefdadigheidsorganisasie Gift of the Givers se koördineerder in die Oos-Kaap. Tonele soos dié is algemeen by die 18 sopkombuise waar die organisasie in dié provinsie hulp verleen, sê sy.
In groot gedeeltes van die Oos-Kaap is mense al die afgelope paar jaar op hul knieë weens die knellende droogte wat nimmereindigend voortsleep. Maar die inperking was die spreekwoordelike doodskoot; die ekonomiese slag wat hoeveel gesinne in talle gemeenskappe sonder ’n inkomste of kos gelaat het.
Noem maar ’n dorpie in dié provinsie, en stories van swaarkry sal daar wees: Willowmore, Steytlerville, Nieu-Bethesda, Fort Beaufort, Alice, Butterworth
Die leë maag van ’n gefolterde land. Die menslike nood wat hy ná die streng inperkingsfases in die Oos-Kaap sien, die ergste wat hy nog in die land beleef het, sê dr. Imtiaz Sooliman, die hoof van Gift of the Givers. En dit
