De niksmeer en de zeefemin

By Johanna Lime

Als de bliksem inslaat in het museum van Peschi, is dit reddeloos verloren. Meester Milagro moet een nieuwe collectie Magische Wezens en Sprookjesfiguren aanleggen. Hij gaat op reis, terwijl het museum opnieuw gebouwd wordt. Hij weet niet, dat er na de brand uit de as twee wezens zijn ontstaan. Bij die twee is er iets helemaal mis. Zou dat nog wel goed komen?

• Language: Nederlands
• Publisher: Johanna Lime
• Release date: Sep 14, 2016
• ISBN: 9781370891368

Johanna Lime

Johanna LimeMarjo Heijkoop en Dinie Boudestein schreven sinds hun kindertijd samen dagboeken van personages. Hun voorliefde voor fantasy en sciencefiction ontwikkelde zich tot het bouwen van een eigen fantasiewereld. Op 1-11-2011 besloten ze samen om hun dagboeken te gebruiken voor het schrijven van een roman, onder het pseudoniem Johanna Lime. Dat werd Schimmenschuw. Dit debuut is in 2015 uitgebracht bij Zilverbron. Na haar debuut volgde een trilogie met de naam De vergeten vloek. Deel 1 van deze trilogie, Sluimerend vuur, is uitgebracht in 2017 en deel 2, Smeulend venijn, kwam uit in 2018.Helaas overleed Dinie op 23-12-2018 en daarom gaat Marjo alleen verder met het schrijven van deel 3 van De vergeten vloek. Dit deel, Schamel verbond, kwam in april 2020 uit bij Zilverbron. Bij uitgeverij aquaZZ kwan in 2020 een autobiografische fictie uit, het boek De twaalfde Saturnusmaan.Johanna Lime is nu bezig aan een nieuwe trilogie, Interplanetair. Boek 1 Ruimtestad kwam uit op 5 februari 2021, boek 2 en 3 staan in de planning voor 2022 en 2023.Behalve romans schrijft Johanna ook korte verhalen. Deze verhalen, die veelal hebben meegedaan aan wedstrijden in het fantasy, sciencefiction en horror genre, zijn hier op Smashwords sinds november 2015 te vinden als e-booksIn 2018 en 2019 hebben de e-books die wij eerder al op Smashwords publiceerden een hoofdredactie gekregen en daarna zijn de verbeterde versies opnieuw uitgebracht. Het voordeel van de redactie is dat er nu duidelijk bij staat of het verhaal geschikt is voor kinderen, Young Adults of volwassenen. Op de kaften staat NL voor Nederlandstalig. Er zijn een paar e-books vertaald, dit is te zien aan EN voor Engels op de kaft.Marjo Heijkoop gaat vanaf 2019 alleen onder het pseudoniem Johanna Lime verder met het schrijven van fantasyromans en korte verhalen, hoewel Dinie altijd in haar herinnering een rol zal blijven spelen en ze vast nog wel voor inspiratie zorgen zal.De Randsteden serie bevat zeven science fiction verhalen die in juni en juli van 2019 op Smashwords werden gepubliceerd als e-books. Deze verhalen hebben Dinie en Marjo nog samen geschreven, ze hebben tussen 2012 en 2017 aan wedstrijden meegedaan en kregen in 2019 een hoofdredactie bij Tamara Geraeds.Marjo zal regelmatig nieuwe korte verhalen op Smashwords plaatsen. Wie weet komen er later zelfs romans als e-book bij te staan. Dus als u van fantasy en sciencefiction houdt, volg dan Johanna Lime.U kunt gebruik maken van de mogelijkheid die Smashwords biedt om een e-mail te ontvangen als er iets nieuws wordt uitgebracht.

Book preview

Iedereen in de oude stad Peschi was de hete zomer meer dan zat.

Meester Milagro, de conservator van het Peschische Museum Voor Magische Wezens, kon al wekenlang niet slapen. Het zweet gutste dag en nacht langs zijn lichaam. Er kwam ook geen enkele bezoeker naar zijn wezenscollectie en sprookjesfiguren kijken met dit weer. Nog erger: de magische wezens in het museum leden eronder. Ze hadden voortdurend dorst en hun humeur werd er niet beter op. Milagro vreesde voor een opstand en probeerde de gemoederen te sussen met zijn koele windmagie. Die hielp echter maar heel even.

Hij zuchtte. Niets was bestand tegen zulk extreem zomerweer.

De vissenstaart van de zeemeermin, het enige wezen in zijn museum dat behalve drinkwater ook zwemwater nodig had, mocht niet verdrogen. Milagro haalde hijgend en zwetend emmers vol zeewater uit de zee. Hij vulde er haar bassin mee aan zodat haar staart nat kon blijven.

Nadat haar bad was bijgevuld, deelde hij drinkwater uit aan alle wezens van zijn collectie. Natuurlijk klaagden ze over de kleine hoeveelheid.

‘Meer kan ik jullie niet geven,’ antwoordde hij. ‘De waterput in de stad is bijna leeg, het drinkwater is op rantsoen.’

Hij verdween vlug uit de kamer van de vampier die met begerige ogen naar hem keek, alsof hij aan hem zijn dorst wilde lessen. Ook bij de wolf van Roodkapje vertrok hij snel, nadat het beest grommend zijn grote tanden aan hem had laten zien. In de kamer van de ork kneep hij zijn neus dicht tegen de stank. Geen van de wezens kon zich nog wassen en dat was te ruiken.

Zuchtend hield hij zijn hand boven zijn ogen en keek uit het hoge raam in de kamer van de reus, die zich helemaal bovenin zijn museum bevond. Hij tuurde naar de wolkeloze hemel boven de zee. Dag in dag uit stond daar dezelfde stekende zon. In Peschi, waar hij nu goed uitzicht op