Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp

By Johanna Lime

De aardmannen van Faunaardland worden door vliegende saffraanslakken met een bijtend zuur belaagd. Dat komt door Dhan, een magiër uit Bruinaardland, die in de oorlog werd verslagen. Zijn vloek kan niet gekeerd worden, tenzij Stibs en zijn groep een oger in Geoglurk vinden die verzot is op slakkensoep.

• Language: Nederlands
• Publisher: Johanna Lime
• Release date: Apr 26, 2020
• ISBN: 9780463295885

Johanna Lime

Johanna LimeMarjo Heijkoop en Dinie Boudestein schreven sinds hun kindertijd samen dagboeken van personages. Hun voorliefde voor fantasy en sciencefiction ontwikkelde zich tot het bouwen van een eigen fantasiewereld. Op 1-11-2011 besloten ze samen om hun dagboeken te gebruiken voor het schrijven van een roman, onder het pseudoniem Johanna Lime. Dat werd Schimmenschuw. Dit debuut is in 2015 uitgebracht bij Zilverbron. Na haar debuut volgde een trilogie met de naam De vergeten vloek. Deel 1 van deze trilogie, Sluimerend vuur, is uitgebracht in 2017 en deel 2, Smeulend venijn, kwam uit in 2018.Helaas overleed Dinie op 23-12-2018 en daarom gaat Marjo alleen verder met het schrijven van deel 3 van De vergeten vloek. Dit deel, Schamel verbond, kwam in april 2020 uit bij Zilverbron. Bij uitgeverij aquaZZ kwan in 2020 een autobiografische fictie uit, het boek De twaalfde Saturnusmaan.Johanna Lime is nu bezig aan een nieuwe trilogie, Interplanetair. Boek 1 Ruimtestad kwam uit op 5 februari 2021, boek 2 en 3 staan in de planning voor 2022 en 2023.Behalve romans schrijft Johanna ook korte verhalen. Deze verhalen, die veelal hebben meegedaan aan wedstrijden in het fantasy, sciencefiction en horror genre, zijn hier op Smashwords sinds november 2015 te vinden als e-booksIn 2018 en 2019 hebben de e-books die wij eerder al op Smashwords publiceerden een hoofdredactie gekregen en daarna zijn de verbeterde versies opnieuw uitgebracht. Het voordeel van de redactie is dat er nu duidelijk bij staat of het verhaal geschikt is voor kinderen, Young Adults of volwassenen. Op de kaften staat NL voor Nederlandstalig. Er zijn een paar e-books vertaald, dit is te zien aan EN voor Engels op de kaft.Marjo Heijkoop gaat vanaf 2019 alleen onder het pseudoniem Johanna Lime verder met het schrijven van fantasyromans en korte verhalen, hoewel Dinie altijd in haar herinnering een rol zal blijven spelen en ze vast nog wel voor inspiratie zorgen zal.De Randsteden serie bevat zeven science fiction verhalen die in juni en juli van 2019 op Smashwords werden gepubliceerd als e-books. Deze verhalen hebben Dinie en Marjo nog samen geschreven, ze hebben tussen 2012 en 2017 aan wedstrijden meegedaan en kregen in 2019 een hoofdredactie bij Tamara Geraeds.Marjo zal regelmatig nieuwe korte verhalen op Smashwords plaatsen. Wie weet komen er later zelfs romans als e-book bij te staan. Dus als u van fantasy en sciencefiction houdt, volg dan Johanna Lime.U kunt gebruik maken van de mogelijkheid die Smashwords biedt om een e-mail te ontvangen als er iets nieuws wordt uitgebracht.

Book preview

Stibs’ mond viel open en zijn wenkbrauwen trokken hoog op toen hij onder het dekzeil door een hele zwerm vliegende saffraanslakken naar de stad Usz zag komen. In een ommezien hing de lucht vol met geelgestreepte slakkenhuizen op glibberige slakkenlijven die uitliepen in plakkerige slijmvleugels. Een kleverige substantie spetterde van de vlerken en de staartpunten af. Wapperend bewogen de monsterlijke slakken op en neer, waarbij ze zowel geel als lila licht verspreidden. Saffraanslakken, de boden van onheil op deze, tot nu toe, prachtige zomerdag.

Plotselinge luchtverplaatsingen lieten de palen van zijn marktkraam heftig schudden, de schragen hielden het nog maar net. Stibs greep zich aan de houten pilaren vast en voelde hoe die schokten. Hij spitste zijn lange oren toen hij bij de andere tenten het geluid van knappende scheerlijnen opving. Kooplieden probeerden hun waar te redden, maar alles viel kletterend op de grond. Serviesgoed brak in scherven en rollen textiel belandden op het stoffige plein. Een koopman probeerde een zware kist tegen te houden, maar viel zelf om door het gewicht. Even later werd de aardman bedolven onder het dekzeil van zijn eigen kraam. Stibs wilde hem wel te hulp snellen, maar kon niet weg. Met moeite hield hij zijn eigen kraam overeind in de aanwakkerende wind van de snel bewegende slakkenvlerken.

Sinds de vijandelijke troepen uit Bruinaardland de aftocht hadden geblazen, veroorzaakte een vreemde soort magie voortdurend van dit soort rampen. Dhan, de magiër uit hun buurland, had Stibs’ volk vervloekt met vliegende, monsterlijke slakken.

Zuur, zeep en sponzen

Onder de koopwaar die lag uitgestald op de houten planken van zijn kraam, had Stibs uit voorzorg een tas met spullen klaargezet. Hij boog zich en nam er zijn masker uit. Daarmee bedekte hij zijn gezicht. Direct ook zette hij de hoed met wijde rand op zijn hoofd. De wind gierde een paar tonen hoger langs zijn wangen. De saffraanslakken kwamen steeds dichterbij en ze bouwden een sterke, violet oplichtende magische kring om zich heen. Nog even en het zuur zou over de markt heen spuiten.

Stibs huiverde bij de gedachte aan de door zuur aangetaste gezichten en ledematen van de Faunaardmensen. Als slachtoffers van de aanval zouden ze naar zijn marktkraam komen om een stuk zeep bij hem te kopen. Je direct daarmee te wassen was de enige remedie om het zuur te neutraliseren voordat het zich te ver in het lichaam brandde. Hij haalde een flinke voorraad zeep uit een kist die onder de planken van zijn kraam stond en legde die alvast klaar.

In de verte klonken geschreeuwde bevelen. Boogschutters vuurden pijlen af naar de naderbij komende zuurspuiters. Stibs wist dat de verdediging weinig zin had, want ook nu weer ketsten de pijlen op het violette krachtveld van de slakken af.

Verschillende aardmensen probeerden van het marktplein te vluchten. Ze waren echter te ver uit de buurt van hun huizen om nog op tijd een veilig heenkomen te vinden. Waterdragers met houten emmers liepen op degenen af die al geraakt waren door het zuur, zodat het op tijd geneutraliseerd kon worden. Als Stibs niet zou weten welke invloed het magische zuur op zijn landgenoten had, zou hij kunnen genieten van de spectaculaire kleuren van violette en saffranen bogen die door de lucht meanderden tussen de vliegende slakken en de grond. Maar hij wist hoe vreselijk dit was en zette zich schrap.

De saffraanslakken kwamen steeds dichter bij zijn kraam. Een van de waterdragers kroop angstig achter