Limpopo se groot geheim
Die Wolkberg is die soort plek waar ek dit nie alleen waag nie, daarom nooi ek twee vriende, Garry Townsend en Shane Anderson, albei ook berggidse, op my ekspedisie na hierdie onbekende gebied.
Dis laat in Februarie en ons het slegs drie dae. Die oggend voor my verjaardag vertrek ons uit Pretoria en hou sowat vier ure later voor die Serala-bosboustasie – en dooiemansdeur – stil. Hier’s niemand in sig nie, ook g’n stapregister om te teken nie.
Dan moet ons maar wag. Terwyl ek en Shane solank middagete maak, wys Garry – ’n voormalige Haenertsburger – vir ons op kaarte waarlangs ons voorgenome sirkelroete deur Wolkberg loop: Ons gaan afstap tot in die Mohlapitsevallei, dan die rivier stroomop tot in die Wonderwoud volg. Op dag twee gaan ons uit die woud tot op ’n saaltjie klim, dan eers ’n ander koers inslaan om die Duiwel se Kneukels te besoek en in die namiddag Kruger se Neus uitklim tot by Die Horings en Cleopatra se Poele. Die laaste dag stap ons digby die MCSA-hut (Mountain Club Of South Africa) verby, kyk of ons die bekende bum slides kan opspoor, vind dan ons pad terug tot by die Mohlapitserivier en klim terug tot by die bosboustasie.
Wanneer die personeel uiteindelik van hulle middagbreuk terugkeer, is ons haastig om permitte te kry en te begin stap. Die son is al oor wanneer ons ’n tweespoorpad in die 22 000 ha onherbergsame wildernis in volg.
Daar’s nie ’n wolkie in sig nie.
Die eerste ses kilometer is uitmergelend. Ná meer as ’n uur van my knieë en toonpunte laat
