Schemering van de sterren (OUTER-SPACE COMMANDER 9): De erfenis van de sterren

By Jens Fitscher

In de zogenaamde schaduwwereld waren de E'mokks bezig de basisstructuren van de universele wetten te veranderen. Tot nu toe waren ze er alleen in geslaagd om natuurconstanten op een rudimentaire manier te manipuleren. Hun doel, of de reden waarom ze het deden, was onbekend. De effecten van hun acties waren nog relatief beheersbaar. Connar, zijn dochter Chloe en prinses Sha'hon beginnen aan een gevaarlijke reis om meer informatie te achterhalen.
Dan gebeurt er iets onverwachts: Commandant Tarik Connar wordt door een ondoordachte 'afstandsstap' in een alternatieve realiteit gegooid.

• Language: Nederlands
• Publisher: S. Verlag JG
• Release date: Apr 15, 2024
• ISBN: 9783966746977

Jens Fitscher

Jens Fitscher war bereits als kleiner Junge begeisterter Leser von Science-Fiction und Fantasy Büchern. Insbesondere liebte er die gängigen Taschenbücher der 70er und 80er Jahre des vorigen Jahrhunderts. Ein starkes Interesse zeigte er dabei für die Protagonisten mit außergewöhnlichen Fähigkeiten. Seine Geschichten handeln immer von starken Persönlichkeiten, die durch ungewöhnliche Umstände über sich selbst hinauswachsen und dafür mit übernatürlichen Fähigkeiten belohnt werden.

Book preview

Proloog

Schaduwachtige wezens fladderden over het oppervlak van de planeet. Bijna onmerkbaar voor menselijke zintuigen, deden ze hun werk.

Wat ze precies deden, zou ook voor menselijke waarnemers onmogelijk te bevatten zijn.

De planeet waarop zij zich bewogen was niet echt groot. Hij had een equatoriale diameter van 6955 kilometer.

Het oppervlak bestond alleen uit karstgesteente, kliffen en woestenij.

De hoogste bergmassieven strekten zich uit tot een hoogte van slechts 2170 kilometer.

Leven zoals wij dat op aarde kennen, bestond niet, hoewel de planeet zich in de bewoonbare zone bevond. Vreemd genoeg had de atmosfeer bijna dezelfde samenstelling als de aarde. Het bijzondere was echter dat zijn ster scheen met een donker licht.

De bewoners van de planeet, als men al van bewoners kon spreken, toonden een zeer sterke affiniteit met hun wereld.

Deze wereld was verankerd in een eigenaardige dimensie. Zij leefden in een spirituele driedimensionale omgeving en begonnen net hun 4e dimensie te verkennen.

Als men het menselijke concept van dimensies vergelijkt, ging het aanvankelijk meer om de ruimtelijke voorstelling van lichamen; lengte, breedte en hoogte.

De zogenaamde 4e dimensie werd gedefinieerd als tijd. De mentale, geestelijke representatie van abstracte, mentale inhouden zou in de menselijke wereld niet op deze manier denkbaar zijn.

Hoewel daar ook benaderingen voor bestonden, zoals de Hermetische Wetten.

In dit opzicht verschilde de levenswijze van de E'mokks echter volledig van de normaal heersende levensvormen in het melkwegstelsel.

Misschien kwam dit doordat hun leefgebied heel dicht bij een zwart gat lag dat een bepaalde vorm van gemuteerde Hawking-straling uitzond.

De energie hiervoor kwam van zijn zwaartekrachtpotentieel.

Schaduwachtige, niet-menselijke wezens, levend in een mentale, spirituele omgeving, streefden een gemeenschappelijk doel na.

Hun honger naar succes en vervulling werd gevoed door de planeet zelf waarop ze leefden. Het was MOK zelf die boven alles uitstak. MOK, een planeet gevormd uit oergesteente met een bewustzijn.

In de driedimensionale ruimte slechts een onopvallend en schijnbaar dood blok rots met een diameter van 6955 kilometer, maar in de metafysische, spirituele dimensie een reus.

MOK was slechts enkele tijdseenheden na zijn zelfontdekking begonnen spirituele uitlopers van zichzelf te genereren.

Dus creëerde hij zijn inwoners zelf. Het waren metafysische, geestelijke mentale levensvormen; meer schaduwen dan materiële lichamen.

Aanvankelijk bewogen ze zich in suspensie. Pas nadat MOK hen een zekere onafhankelijkheid gaf, verankerde hun vorm zich aan de planetaire bodem.

Twee kleine tentakels sloten zo het contact met MOK. Als op stelten liepen de nieuwe planeetbewoners eerst over de grond.

Pas geleidelijk kwam er een nieuwe volgorde van bewegingen tot stand.

Nu, na 100 tijdseenheden, was deze manier van bewegen routine geworden.

De tijd bleef verstrijken en het MOK herkende de 4e dimensie.

Eeuwen, millennia gingen voorbij en de E'mokks, zoals de uitlopers van de planeet zich ook noemden, ontwikkelden een soort quasi-individualiteit.

Zij werden onafhankelijke bewustzijnen, die zich niet echt meer herinnerden aan de spirituele entiteit die hen uit zichzelf had voortgebracht.

De planeet MOK was ongeveer 1000 zonnecycli in trance geweest. Het probeerde op deze manier meer kennis te vergaren over de 4e dimensie.

Set'al'ta, de opperste kennis geleerde, was op weg naar de Kennis Academie toen hij een Fon oproep kreeg van zijn collega die bezig was met onderzoek.

Set'al'ta, we hebben een doorbraak! Ik heb je aanwezigheid nodig om een kennisbeveiliging op te zetten.

De oproep was duidelijk. Prioriteiten gesteld vanaf het begin van alle kennis.

Onderzoek was het levensbloed en enige middel van bestaan van de E'mokks.

Zo stond het geschreven in de annalen van de schepping. Set'al'ta haastte zich om het onderzoekscomplex te bereiken.

Maar niet voordat hij de Academie van Kennis had gebeld. Voorlopig zou het daar normaal zijn zonder zijn aanwezigheid.

Er waren andere kennisgeleerden die hem konden vervangen.

Jet'sel'ka, zijn collega in de onderzoeksafdeling, had hem nodig, en dat alleen al telde.

Ruimte-tijd is geen constante. Het is ook geen eenrichtingsverkeer. Energie en materie zijn met elkaar verbonden binnen de baryonische materie. Het is in feite geen tegenstelling. De 4e dimensie wordt zowel ruimtelijk als temporeel gestuurd, ontving Jet'sel'ka hem opgewonden.

Kijk zelf maar! Hij wees met zijn mentale ledematen naar een cluster van energetische stroomvelden.

We hebben contact, kwam de roep van een andere verkenner van verder naar achteren.

Ze bevonden zich allemaal in een soort subruimtecontinuüm binnen een ruimtelijk vaste omgeving.

Set'al'ta voelde onmiddellijk de opwinding van alle drieëntwintig aanwezige E'mokks.

Initieer initialisatie. Het contact moet met alle mogelijke middelen worden geconsolideerd!

De instructie van Jet'sel'ka verhoogde de opwinding onder de wetenschappers en ontdekkingsreizigers nogmaals en deed het drama van de gebeurtenis tot een bijna onmetelijke hoogte stijgen.

In het dimensionaal superieure, mentaal abstracte hersentafereel manifesteerde zich het beeld van een ver zonnestelsel.

Zowel Jet'sel'ka als de toegetreden Set'al'ta onderkenden onmiddellijk het belang van deze informatie. Daar is de oorsprong. Daar zullen we al onze vragen beantwoord krijgen.

Jet'sel'ka werd ronduit euforisch, wat een echte zeldzaamheid was onder de E'mokks. MOK zal blij met ons zijn, hoorde Set'al'ta een andere collega-wetenschapper zeggen.

Het is duidelijk een systeem met drie planeten. Er komen steeds meer gegevens binnen. Set'al'ta help me met de analyse. Voordat we direct contact maken met MOK, moeten we een complete data-analyse hebben.

De opperste geleerde van kennis en zijn team hadden precies 11,5 tijdseenheden nodig, zonder pauze, om een complete, wetenschappelijk verifieerbare evaluatie te produceren. Toen rapporteerde MOK in mentale vorm met een enorm, belachtig geluid.

Alle E'mokks bevroren letterlijk van ontzag en hun gedachten concentreerden zich alleen op de enorme, mentale aanwezigheid.

De GEN-CODE bevindt zich in het drieplanetenstelsel. Het is de hoogste prioriteit om het te krijgen. Nadat de coördinaten van het planetenstelsel verkregen zijn, zal Set'al'ta een armada samenstellen. Deze macht moet in staat zijn om elke tegenslag te trotseren die zich kan voordoen op weg naar het verkrijgen van de GEN-CODE.

Eerst kon Jet'sel'ka, een wetenschapper, MOK's verklaring niet echt begrijpen. Tot nu toe had hij gedacht dat zijn werk uitsluitend gebaseerd was op onderzoek naar de 4e dimensie.

Maar nu sprak MOK over een GEN-CODE.

Verontrust keek hij naar Set'al'ta. Maar ook hij kon er geen wijs uit worden.

Toch begon Set'al'ta nu de nodige driedimensionale hulpmiddelen te creëren.

Het kunstmatig gecreëerde leven van de E'mokks had tot nu toe een nogal stiefmoederlijke relatie met de ruimtevaart. De verkenning van de 4e dimensie was immers veel belangrijker geweest als basis van hun levensfilosofie.

Het was voor Set'al'ta niet eenvoudig om vanuit een spirituele omgeving het materiële universum binnen te dringen.

Daarvoor had hij nieuwe productiefaciliteiten, grondstoffen en fysieke kennis nodig. Des te verbaasder was hij toen de centrale controle-eenheid van zijn kennisacademie plotseling vol stond met hele natuurkundige regels, formules en constructiedocumenten, die fundamenteel waren als basis voor de bouw en creatie van de zogenaamde 'Armada'.

Er was geen andere verklaring voor dan dat MOK zelf deze informatie had ingevoerd. Set'al'ta begon onmiddellijk met zijn werk. Vele duizenden E'mokks werden door hem opgeleid en gevormd voor dit nieuwe, zeer belangrijke doel.

Het was niet gemakkelijk voor wezens die hoofdzakelijk in een mentale, spirituele omgeving leefden om met fysieke, materiële dingen om te gaan.

Daarom was het des te moeilijker omdat ook hier een verbinding met hoger-dimensionale energieën tot stand moest worden gebracht. Ruimteschepen bewogen zich immers met superlicht, dus moesten hun aggregaten dienovereenkomstig worden uitgerust.

Ook de wapensystemen waren een zeer belangrijk onderdeel van de Armada. Tenslotte was er de dimensionering van de afzonderlijke objecten, die werden ontwikkeld onder de terminologie ruimtekruisers.

Grootte, vorm en hoeveelheid werden bepaald door het MOK. Tijd was relatief voor de individuele E'mokks, maar niet voor MOK zelf.

Hij eiste steeds meer snelheid naarmate de ontwikkeling en bouw van de 'Armada' langer werd uitgesteld.

Aanvankelijk begreep Set'al'ta deze vreemde vorm van opwinding van zijn schepper niet.

Zijn collega Jet'sel'ka had hem verzekerd dat het geen probleem was om de 4e dimensie te gebruiken, dat wil zeggen dat temporele transmissies mogelijk waren. Natuurlijk wist MOK dit ook.

De entiteit gedroeg zich echter volledig omgekeerd evenredig aan deze kennis, wat de leidende E'mokks meer dan irriteerde.

Inmiddels was na bijna een hele levenscyclus een eerste contingent ruimtekruisers gereed.

Het plan beoogde echter minstens drie contingenten van 500 individuele schepen.

MOK leek echter niet bereid om weer zo lang te wachten. Hij beval de onmiddellijke bemanning van de ruimtekruisers en het snelle, volledige missierapport.

Een fout die pas veel later fundamenteel zou blijken, was dat de bemanningen van de ruimtekruisers geen echte training kregen.

Dit was des te belangrijker geweest, vooral voor wezens die zich helemaal niet thuis voelden in de driedimensionale materiële wereld.

Toen de armada vertrok met 498 ruimtekruisers, waarvan twee schepen waren uitgevallen als gevolg van ernstige schade door verkeerd gebruik, werd hun bestemmingsgebied gedefinieerd als het Riija zonnestelsel, bijna precies 1500 jaar in het verleden, gerekend vanaf de aankomsttijd van Commandant Connar op de tweede planeet Chinigchinu.

Op dat moment had het Riija zonnestelsel nog drie planeten. De planeet die het dichtst bij de zon stond, heette Dvija en was de oorspronkelijke wereld van de Kshatriya's. 

In het Tongva planetenstelsel

Ik ben raadslid Selec't. Het Tongva volk verwelkomt de bezoekers die zo verrassend en indrukwekkend zijn gekomen. Mag ik u allen naar een rustigere plaats leiden. Het zal makkelijker zijn om deze ontmoeting daar te verdiepen.

Ik probeerde nog steeds de laatste minuten mentaal te verwerken toen we al een kamer binnenkwamen in het midden waarvan een ovale tafel met stoelen stond. Wij, dat was mijn vroegere vrouw Carolin, Chloe, haar dochter, van wiens bestaan zij hier en nu geen weet had, prinses Sha'hon, een Sa'lfenien en mijn metgezel, een zekere Haakon, blijkbaar Carolins metgezel, en Felix, een eikenhouten kat, die het zich comfortabel had gemaakt op Carolins rechterschouder. Vóór iedereen kwam raadslid Selec't als eerste de kamer binnen.

U kent deze vreemde vrouw met het dier op haar schouder. In feite kent u haar heel goed, klopt dat?

Plotseling verschenen Sha'hon's gedachten in mijn hoofd.

Ze sprak me telepathisch aan via de zogenaamde 'Gewijde Taal'. Alleen bepaalde hooggeplaatste Sa'lfeniaanse persoonlijkheden kenden die.

Natuurlijk had ik nog niet de gelegenheid gehad Sha'hon van alle achtergronden op de hoogte te brengen. Ze wist niet dat Carolin mijn ex-vrouw was.

Neemt u alstublieft plaats. Ik zal onmiddellijk voor verfrissingen zorgen. We kunnen informeel praten.

Raadslid Selec't verbrak mijn concentratie.

Ik wierp een blik op Sha'hon, die niet van mijn zijde week en direct rechts van mij ging zitten, terwijl Carolin en Haakon naar de andere kant van de tafel liepen.

Mijn maag verstrakte een beetje toen ik ze zo ongemakkelijk en relatief ontspannen zag zitten.

Ik kon me nog herinneren dat alles wat buitenaards was haar meer dan bang had gemaakt.

Het was ook de reden geweest dat ze het met me had uitgemaakt. Ze had toen geleerd dat mijn lichaam was veranderd door organische nanieten.

Ze dacht toen echt dat ik een gemuteerde alien was. Ik vroeg me af hoe dat nu was. Ik probeerde me te concentreren op het hier en nu.

We kunnen er later over praten. Maar je hebt gelijk, Carolin was ooit mijn vrouw. Maar dat is lang geleden, antwoordde ik telepathisch op Sha'hon's vraag.

En Chloe?

Ja, zij is mijn dochter. Maar dat weet Carolin nog niet. Dat is een factor die we nog moeten uitzoeken. Heeft te maken met de tijdscorrelatie, denk ik. We lijken in het verleden te zijn. De zender heeft ons dus niet alleen ruimtelijk, maar ook temporeel verplaatst.

Chloe had links van mij plaatsgenomen, terwijl Selec't aan het hoofd van de ovale tafel ging zitten. Daar lag een kleine bult op het tafelblad, die ik herkende als een sensorvlak met verschillende toetsenborden.

Carolin keek me dringend aan toen we waren gaan zitten. Haar eikenhouten kat vertoonde ook een gespannen uitdrukking en zijn blik veranderde voortdurend van mij naar Sha'hon en Chloe.

Alleen Haakon leek kalm. Na wat ik in de tussentijd heb gehoord en gezien, kan ik waarschijnlijk aannemen dat de aanwezigen elkaar niet geheel onbekend zijn. Hoewel de verschijning van de laatste drie bezoekers meer dan ongewoon was. Mag ik hen daarom eerst vragen mij, als vertegenwoordigers van de lokale soorten, uit te leggen wat de aanleiding was voor hun aanwezigheid op onze planeet. Raadslid Selec't keek van Sha'hon naar Chloe naar mij.

Blijkbaar zag hij mij terecht als de leider van ons groepje.

Ik dacht even na waar ik mijn verhaal moest beginnen. Carolin was niet de enige die me een verwachtingsvolle blik toewierp.

Zelfs de eikenkat op haar schouder leek plots heel kalm en gretig om meer te weten te komen over onze missie.

Hoewel, was het wel onze missie? Liet ik me niet beheersen door anderen? Zelfs geïnstrumentaliseerd?

Door een vreemde macht? Mijn ogen waren toevallig op Chloe gericht. Ze was echt gefixeerd op het gezicht van haar moeder.

Ik kon me voorstellen dat het heel moeilijk voor haar moet zijn om zich niet als haar dochter te identificeren. Ik rukte me los.

De reden dat we hier zijn, neem ik aan, is de beslissing van een oud sterrenvolk dat ooit zeer geavanceerd was en in dit gebied van de melkweg leefde, het Kshatriay-volk. Het eerste contact werd gelegd op de planeet Sa'lf, de wereld van de Sa'lfeniens. Het fort ELLIA nam contact met me op. Tegelijkertijd werd de planeet Sa'lf waarschijnlijk bewust, een gebeurtenis die op een of andere manier verbonden is met de bewust veroorzaakte verandering van de Universele Natuurconstante. Jij Carolin, hebt ook al zoiets aangegeven. Planeten beginnen te leven. ELLIA dacht waarschijnlijk dat ik daar hier in dit planetenstelsel meer over kon leren.

De eikenhouten kat op Carolins schouder maakte een vreemd piepend geluid en plotseling hoorde ik een mentale stem in mijn bewustzijn.

Wat heeft dit fort van Kshatriay precies gecommuniceerd? Je hoeft niet bang te zijn, ik ben Quaoarie. De derde planeet van het Riija zonnestelsel komt tot leven.

Blijkbaar hadden alle aanwezigen de stem gehoord. Raadslid Selec't keek net zo verstoord als ik.

Alleen voor Carolin en haar partner leek het heel normaal dat een planeetbewustzijn op deze manier tot hen sprak.

Wat moest ik antwoorden? Deze pas ontwaakte entiteit was waarschijnlijk precies het echte probleem, voor zover ik begreep.

Ik kon nog steeds de mentale stem van de avatar horen: De universele constante van het leven wordt uitgedaagd en de behoefte aan regulering wordt noodzakelijk.

Maar ik kon deze verklaring niet doorgeven. Uiteindelijk zou het betekenen dat een zogenaamde regeling bedoeld was om het uitsterven van het planetaire bewustzijn te bewerkstelligen.

Ik moest improviseren. Voorzichtig, je schaatst op dun ijs, hoorde ik Sha'hon denken, en concentreerde me toen.

In dit planetenstelsel is ooit een hele planeet vernietigd. De agressor zal opnieuw toeslaan. De taak is uit te vinden wat hij eigenlijk wil!

Nu keek mijn dochter me radeloos aan. Ik had geen tijd om een echt goed en plausibel verhaal te bedenken. Dus verzon ik iets.

Dat moest toch duidelijk zijn voor haar.

Heeft u meer informatie over deze zogenaamde agressor?

De mentale vraag van Quaoarie stond abrupt in mijn hoofd.

Nee, ik denk dat ik juist daarom door ELLIA hierheen ben gestuurd, om uit te zoeken wie het is. Misschien staat er meer informatie in de historische archieven van Tongva.

Ik keek naar Raadslid Selec't.

Hij heeft uw korte communicatie met Quaoarie niet opgevangen! U moet uw vraag nog eens mondeling herhalen!

Carolin had luid gesproken zodat iedereen aan tafel het kon horen. Ik herhaalde mijn vraag nogmaals aan Selec't.

De vernietiging van de 3e planeet van ons zonnestelsel wordt onder mijn volk tot op de dag van vandaag als een echt taboe behandeld. Zelfs op scholen en universiteiten wordt deze historische gebeurtenis min of meer verzwegen. Het is voor mij niet gemakkelijk om erover te praten. Onze geschiedschrijving begint vele eeuwen na deze gebeurtenis. Zelfs ik kan er weinig over vertellen.

Er moet toch een verslag bestaan. Immers, zo'n exitus was een enorme breuk in iemands leven. Vooral de evacuatie naar de naburige planeet en de kolonisatie ervan was een gigantische onderneming. Haakons opmerking bleef niet onbeantwoord.

Er is een Raadscommissie voor Historische Ontwikkelingen, voorgezeten door een collega van mij, SEketa Melm'ste. Ik zal navragen of die vacant is.

Selec't stond abrupt op van zijn stoel, keek nog eens kort rond en verliet zichtbaar opgelucht de kamer.

Eh, en nu, gleed Chloe uit. Carolins uitdrukking zag er bedachtzaam uit terwijl ze een blik in hun richting wierp. Plotseling ging de deur weer open. Maar in plaats van raadslid Selec't stonden er twee bodes in uniform uitziende kleding.

Wij verzoeken u ons te volgen. Er zijn kamers beschikbaar om het u zo comfortabel mogelijk te maken. Daar kunt u comfortabel de tijd doorbrengen tot de volgende vergadering.

Verbijsterd door deze uitspraak van een van de bodes keken we elkaar allemaal aan.

Dat was een korte vergadering, hoorde ik Sha'hon denken.

Maar dat klinkt voor mij als constante bewaking. Carolin keek Chloe verbaasd aan. Nee, zo is het absoluut niet bedoeld, geloof me. Ik denk eerder dat raadslid Selec't zelf eerst tijd nodig heeft om meer informatie te verzamelen over het ter sprake gebrachte onderwerp. Daarbij hoort dat hij contact opneemt met SEketa Melm'ste. Het heeft geen zin om alleen maar theoretisch te speculeren. Quaoarie is die mening ook toegedaan.

Als een teken van instemming maakte de eikenhouten kat op haar schouder een smakkend, kakelend geluid. Ook Haakon knikte instemmend.

Nou, in dat geval buigen we voor de kracht van het feit!

Ik glimlachte naar Carolin, wat Sha'hon onmiddellijk opviel. Ze siste boos en keek me waarschuwend aan met haar geelgesperde kattenogen.

Ik moest even zachtjes lachen. Niemand behalve Chloe merkte het, noch liet ze merken wat ze op dat moment dacht.

We stonden allemaal bijna tegelijk op van onze stoelen en volgden de twee bodes.

Een paar meter van het zaaltje dat we verlieten, was een lift. Die bracht ons tien verdiepingen omhoog.

We zwegen, en de blikken die we elkaar toewierpen spraken boekdelen.

De situatie tussen iedereen was ongetwijfeld gespannen. Ik had gemerkt dat Chloe verschillende keren iets was gaan zeggen. Alleen mijn waarschuwende blikken weerhielden haar er echter van zich tot haar moeder te richten, die nog steeds helemaal niets van haar dochter wist.

Er komt een beter moment, dan kun je met haar praten, liet ik haar telepathisch weten toen we de lift weer uitgingen. Ik weet niet hoeveel langer ik mijn mond kan houden, Het is een heel stom gevoel om te weten dat mijn moeder, bij wie ik ben opgegroeid, nog steeds helemaal niets weet van mijn bestaan, counterde ze ook telepathisch.

Er zijn twee logis voor u beschikbaar. Kiest u alstublieft de indeling.

De twee deuren van de ons toegewezen kamers stonden recht tegenover elkaar. We stonden in een relatief smalle gang van ongeveer vijf meter lang en keken elkaar enigszins verwonderd aan.

Terwijl de deur voor elk van de twee bodes automatisch openging, stonden wij er enigszins onzeker voor.

Pas toen zij zich zonder groet terugtrokken en de ingang vrijmaakten, kwam ons groepje in beweging. Alsof het vanzelfsprekend was, gingen Carolin en Haakon samen een suite binnen en terwijl ik op hen lette, was Sha'hon door de tegenoverliggende deur ook al de kamers achter hen binnengegaan.

Tot straks! Carolin had zich kort tot mij gewend.

Voordat Chloe, die nog steeds naast me stond, op domme ideeën zou komen, duwde ik haar de andere kant op en volgde haar zonder een weerwoord te geven.

Sha'hon keek ons nors aan toen we door de deur stapten.

Jullie trekken gezichten alsof jullie net dood zijn!

Hoe moet ik dat begrijpen? Doden trekken geen gezichten meer!

Precies, spinde Sha'hon.

Chloe liep zwijgend langs me heen de kamer in en liep doelgericht naar de tweede deur, die zich aan de, vanaf de ingang, rechterkant van de kamer bevond, die ongeveer zeven bij tien meter groot was.

Tarik, wat is je volgende plan? Ik voel onzekerheid. Sinds je die Carolin weer zag, doe je zo vreemd.

Sha'hon stond nu heel dicht bij me en haar geel glanzende ogen keken me doordringend aan.

Is er iets wat ik kan doen om je te helpen?

Ik wist zelf eigenlijk niet wat er met me aan de hand was. Sha'hon had er echt een heel gevoelig gevoel voor.

Ik was inderdaad op de een of andere manier uit balans gebracht door de zo onverwachte aanblik van mijn gescheiden vrouw.

Herinneringen kwamen terug en brachten me nog meer van mijn stuk.

Laten we eerst praten over wat onze missie precies is. Als men al van een missie kan spreken. ELLA, de vesting van de Kshatriays, heeft mij, of liever gezegd ons, geen andere kans gelaten in dit opzicht. Nu we hier zijn, moeten we er het beste van maken.

Je twijfelt aan jezelf, is dat het?

Sha'hon's vraag irriteerde me, maar slechts kort.

Ze doelde natuurlijk op mijn emotionele toestand.

Ze stapte wat dichter naar me toe en nam me zachtjes in haar armen. Ik wist helemaal niet dat de prinses zo gevoelig was.

Ik voelde hetzelfde bij Marlon toen ik jou ontmoette. Waarden uit het verleden zijn goed om ervaring op te doen. Maar in het hier en nu is het verleden slechts een mooi verhaal dat je ego je vertelt.

Ze sprak zacht, maar zeer krachtig. Ik begon de warmte van haar lichaam te voelen en werd wat stiller terwijl ik naar haar stem luisterde. "Je doet het goed, mijn kleine prinses van de sterren, antwoordde ik telepathisch.

Zelfs helden hebben af en toe een beetje spirituele steun nodig. Weet je, een van de kosmische wetten zegt dat het hele universum gebaseerd is op de combinatie van mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten. Deze seksualiteit zit in alles. Het is in het evenwichtige samenspel dat de ware kracht van de geest zich openbaart.

Nu keek ik haar echt verbaasd aan. Zulke metafysische wijsheid was het laatste wat ik van haar had verwacht.

Je verbaast me steeds meer!

Ze spinde en likte mijn oorlel met haar zachte tong.

Als prinses had ik de kans om te leren van de grootste filosofen van mijn volk. Haar dierlijke manier van doen en de tegelijkertijd uitstekende, intellectuele Ergo, deden me letterlijk beven van binnen.

Ik keek in haar gele spleetogen en zag de pupillen ineens sterk vergroten.

Tegelijkertijd voelde ik haar handpalmen tegen mijn langgerekte ruggengraat, die langzaam naar beneden bewogen.

Je weet dat Chloe in de volgende kamer is. We zijn hier niet alleen.

Een lage, bijna agressieve grom ontsnapte uit haar mond.

Jouw soort lijkt altijd gefixeerd op één ding. Waarom ben je zo gespannen? Vind je het niet leuk om te spelen?

Een beetje verrast wilde ik een stap achteruit doen, maar ze had me stevig vast. Pas een paar seconden later liet ze me los, althans dat deed ze, maar ik voelde nog steeds haar handen op mijn lichaam. 

Familieverhalen

Prinses Sha'hon trok haar hand weg van waar die was geweest toen Carolin de kamer binnenkwam, op een van mijn billen.

Sha'hon gromde boos, maar zachtjes, zodat alleen ik het hoorde.

Dat vreemde wezen zit tenminste niet meer op haar schouder, hoorde ik Sha'hon denken.

Ik keek naar Carolin, die nieuwsgierig was geworden. Ze was zonder te kloppen onze tijdelijk toegewezen gemeenschappelijke ruimte binnengekomen.

Tarik, ik wil met je praten!

Haar ogen lichtten even fel op, wat me eerst een beetje irriteerde.

Er is veel gebeurd sinds je me bij mijn oma hebt afgezet, al is er nog geen jaar verstreken.

Ik ben toen teruggegaan naar 2274, weet je nog? Vraag me niet waarom ik hier en nu weer in jouw aanwezigheid ben verschenen. Ik vermoed dat de zender van de Kshatriya's ons niet alleen in de ruimte maar ook in de tijd heeft verplaatst. Voor mij is er al meer dan een jaar verstreken!

Ik dacht op dat moment aan mijn ontmoeting met Chloe. Hoe kon het dat Carolin nog steeds geen tekenen van zwangerschap vertoonde?

Kunnen we praten, alleen?

En voordat Sha'hon zich beledigd kon voelen, wendde ze zich tot haar.

Wees niet boos op me, het is niets persoonlijks. Maar er zijn, denk ik, enkele zeer individuele dingen te bespreken tussen hem en mij.

Sha'hon liet niet merken wat ze dacht. Ze spinde alleen kort in mijn richting en liep toen nadrukkelijk langzaam naar de tussendeur die naar de tweede kamer van de suite leidde.

Voordat ze de deur bereikte, werd deze al van de andere kant geopend. Plotseling stond Chloe in de deuropening.

Ik denk dat ik ook zo'n individueel ding ben! Zo niet meestal, toch Tarik?

Chloe kwam op ons af, terwijl achter Sha'hon de deur dichtviel. Ik hoorde haar nog denken: Nou, veel plezier met je verleden, toen werd ik volledig in beslag genomen door mijn dochter en ex-vrouw, of zoiets. Carolin keek me geïrriteerd aan.

Laten we het eerst wat comfortabeler maken! Ik wees naar de zithoek die in het midden van de kamer stond. Het was ontworpen in een U-vorm, met een zeer dynamische en individuele uitstraling in zwart leer met rode applicaties op de multifunctionele hoofdsteunen en grote touch wheel-afstandsbedieningen voor de kamerverlichting in de armleuningen, die deels in de lucht leken te zweven.

Het had ook een binnenvering en een breed ligvlak.

Wat jij zegt!

Carolins ogen fonkelden met een vuur dat ik nooit eerder in haar had opgemerkt. Voordat Chloe haar moeder confronteerde met wat voor haar een buitengewoon bizarre waarheid moet zijn geweest, probeerde ik even na te denken over de implicaties ervan voor de toekomst. Chloe, ik hoop dat je weet wat je doet. Het kan immers verstoringen van toekomstige gebeurtenissen veroorzaken of zelfs een paradox veroorzaken, zei ik luid en duidelijk in haar richting.

Wat is hier aan de hand? Tarik, ga je me je geheim niet verklappen?

Dat is precies wat Chloe al de hele tijd wil doen. Ik wil gewoon niet dat een tijdparadox alles voor ons vernietigt. Ik heb al eens een geliefde verloren in het proces.

Ik zal voorzichtig zijn met wat ik zeg over de toekomst, pap. Maak je geen zorgen.

Carolins pupillen begonnen zich spontaan te verwijden en er vormden zich grote rimpels op haar voorhoofd.

Papa? Is zij uw dochter? Goed gedaan!

Voordat ik haar kon antwoorden, was Chloe me voor.

Ja mam, Tarik is mijn vader. Uw zwangerschap, zoals u me ooit vertelde, duurde 14 maanden.

De tranen welden plotseling op in Chloe's ogen terwijl ze geboeid naar Carolin's reactie keek, net als ik natuurlijk.

Het leek wel een paar minuten te duren voordat Carolin iets kon zeggen.

"Wat, hoe, wanneer? Nee, ik denk het niet. Jullie houden me voor