UFO's in de Bijbel: Aliens, Buitenaards, ET, openbaring, buitenaards DNA, Ufo-ontmoetingen, Buitenaardse ontvoering, pan

By Ken Goudsward

Oude waarheden die duizenden jaren lang in het volle zicht verborgen waren.

In 1968 brak Erich Von Daniken een deur open waar miljoenen nieuwsgierigen met verwondering en mogelijk enige verbijstering doorheen hebben gekeken. Nu, staande op de schouders van die reus, wordt de deur wijd opengetrapt door Ken Goudsward in dit verbazingwekkende nieuwe onderzoek van de Schriften, waarbij hij gebruik maakt van ongekende Hebreeuwse exegese om niet minder dan 30 buitenaardse ontmoetingen te onthullen binnen de pagina's van het best verkochte boek aller tijden.

In een tijd van kruispunt tussen onthulling en samenzwering is de Bijbel nog nooit zo relevant geweest.

• Language: Nederlands
• Publisher: BadPress
• Release date: Sep 15, 2023
• ISBN: 9781667463520

Book preview

UFO's in de Bijbel

Ken Goudsward

––––––––

Vertaler TochiPat Enterprises 

UFO's in de Bijbel

Auteur Ken Goudsward

Copyright © 2023 Ken Goudsward

Alle rechten voorbehouden

Gedistribueerd door Babelcube, Inc.

www.babelcube.com

Vertaler TochiPat Enterprises

Babelcube Books en Babelcube zijn handelsmerken van Babelcube Inc.

Ufos

In het

Bijbel

––––––––

Ken Goudsward

ISBN: 978-1-989940-08-2

© Ken Goudsward 2021

Dimensionfold Publiceren

Ga en vertel deze mensen:

"Wees altijd horend, maar nooit begrijpend;

Wees altijd ziend, maar nooit waarnemend.

Maak het hart van dit volk eelt;

hun oren dof maken

en sluit hun ogen.

Anders zouden ze met hun ogen kunnen zien,

horen met hun oren,

begrijpen met hun hart,

en keer je om en word genezen."

-  Jahweh aan de profeet Jesaja

––––––––

Wie oren heeft om te horen, laat hem horen.

-  Jezus van Nazareth

Inhoudsopgave

Introductie

De 1e soort: visitaties

De drie wijzen

Veertig jaar in de woestijn

De 2e soort: fysiek bewijs

Verschroeide aarde

Twee kampen

De 3e soort: wezens en communicatie

Jacobsladder

Wielen in wielen

Betere vertalingen

Een machtige wind

Een vliegende rol

Een vurige berg

Een brandende struik

Een vermist schip

De Smaragdgroene Man

De gewaardeerde

De Wachters

De Sinaï-wandelingen

De Vijfenzeventig

De Bard

Architectuur en artefacten

De Tabernakel

Het borduurwerk

Het Graven-beeld

De Specialist

De Cherubijnen

Zes vleugels

De Merkabah

De Ark van het Verbond

Een gevaarlijk artefact

Een wapen

De Hoornaar

De Slow Killer

Afscherming en aarding

Het Gouden Kalf

Andere technologie

De stenen tafelen

Holografische projectie

Josua's opnamesteen

Communicatie

De Urim en Thummim

De boodschap

De 4e soort: ontvoeringen

Gevangenen nemen

John

Henoch

Elia

Ezechiël

Philip

Paulus

Buitenaards DNA

Nephilim

Noach

De Maagd Maria

Pas op voor onvruchtbare vrouwen die baby's dragen

Jezus 164

De 5e soort - Uitnodigend contact

Oorlog oproepen

Vrede oproepen

Conclusie 182

Bijlagen

Bijlage A: Een chronologie van bijbelse UFO-ontmoetingen

Bijlage B: Index van Bijbelse tekens

Bijlage C: Index van Hebreeuwse woorden

Bijlage D: Oud Hebreeuws, Dode Talen en Hapax Legomena

Over de auteur 193

Verdere bronnen

Introductie

In zijn baanbrekende boek Chariots of the Gods, gepubliceerd in 1968, bespreekt Erich Von Daniken een handvol bekende bijbelverhalen vanuit een nogal onconventioneel perspectief op basis van het UFO-fenomeen. Specifiek genoemd worden de verhalen van Sodom en Gomorra, de visioenen van Ezechiël en het ontwerp van de Ark van het Verbond.

Het is het doel van dit boek om de zaak grondiger te onderzoeken en niet slechts een paar, maar letterlijk tientallen Bijbelse voorbeelden van UFO-ontmoetingen te onthullen. Onderwerpen zoals reuzen, samenzweringstheorieën, piramides, geheime genootschappen en oude buitenaardse oorsprongen, hoewel fascinerend en mogelijk relevant, vallen buiten het bestek van dit boek. Dit boek probeert één vraag te beantwoorden – wat heeft de Bijbel te zeggen over UFO-ontmoetingen.

Het boek is georganiseerd op een manier die in het algemeen overeenkomt met de Hynek-schaal, de de facto standaard voor classificatie van verschillende soorten UFO-ontmoetingen. De schaal werd ontwikkeld voor het Amerikaanse militaire programma Project Blue Book door een fysicus genaamd Dr. J. Allen Hynek, die later zeer bekend werd als een van 's werelds toonaangevende ufologen.

Over het algemeen zullen de onderzochte ontmoetingen beperkt blijven tot de verschillende soorten 'close encounters'. Hynek betoogde dat om een beetje wetenschappelijke nauwkeurigheid aan te passen, alleen ontmoetingen die plaatsvonden binnen ongeveer 500 voet van de waarnemer konden worden vertrouwd. Dit criterium vermindert de kans op het verkeerd identificeren van conventionele vliegtuigen of andere bekende verschijnselen aanzienlijk. Met één opmerkelijke uitzondering zijn alle ontmoetingen die in dit boek worden besproken 'close encounters'. Ze zijn duidelijk en aanwezig voor de waarnemer. Het zijn fysieke verschijnselen, zoals aangegeven door fysiek bewijs, fysieke beschrijving of een ander fysiek effect. Ze zijn dus onderworpen aan wetenschappelijk onderzoek, hoewel in veel gevallen de getuigenverklaring veel relevante details kan weglaten.

Een aantal van deze gevallen zijn vaak ten onrechte voorgesteld als puur psychologische of spirituele ervaringen. Zeker, de Bijbel bevat vele episodes van visioenen, dromen of andere staten van veranderd bewustzijn. Deze kunnen al dan niet relevant zijn voor extradimensionale entiteiten of buitenaardse wezens, maar bij gebrek aan enige tekstuele aanwijzing van fysieke verschijnselen, zijn ze uitgesloten van dit onderzoek.

-  Close Encounters of the First Kind zijn voornamelijk visuele waarnemingen van een ongeïdentificeerd vliegend object, schijnbaar op minder dan 500 voet afstand, die aanzienlijke details laten zien, in plaats van gewoon een licht in de lucht.

-  Close Encounters of the Second Kind zijn UFO-gebeurtenissen waarbij een fysiek of fysiologisch effect zoals verlamming of hitte en ongemak door de getuige wordt beweerd, of waarbij een fysiek spoor wordt geproduceerd, zoals indrukken in de grond, verschroeide vegetatie enz.

-  Close Encounters of the Third Kind hebben betrekking op een geanimeerde entiteit, al dan niet humanoïde, met name iedereen die geassocieerd lijkt te zijn met een UFO. Third Kind-ontmoetingen bestaan vaak uit een entiteit die in of nabij een UFO wordt waargenomen, vaak bij het verlaten of betreden van het voertuig. In sommige gevallen wordt een entiteit waargenomen, maar worden er geen UFO's gezien door de waarnemer. Misschien is UFO-activiteit rond dezelfde tijd door andere getuigen in het gebied gemeld.

-  Een Close Encounter of the Fourth Kind is een UFO-gebeurtenis waarbij een mens wordt ontvoerd door een UFO of zijn inzittenden. Getuigen kunnen een transformatie van hun realiteitszin ervaren.

-  Er bestaat een aanvullende, modernere benadering die als de vijfde soort is bestempeld. De onderscheidende factor hier is wie de ontmoeting initieert in plaats van om welke soorten verschijnselen het gaat. Om deze reden is het de mening van deze onderzoeker dat, hoewel een nuttige categorisering, het eigenlijk geen uitbreiding is van de bestaande schaal, maar eerder een heel ander type categorisatie en een die niet erg goed past in de structuur van de Hynek-schaal. Toch zal het in de scope van dit boek worden opgenomen.

Hyneks wetenschappelijke analyses leken een goed uitgangspunt voor dit onderzoek, en laten het boek eerlijk gezegd vanuit een relatief goedaardige positie uitgaan en voegen er slechts geleidelijk radicalere observaties aan toe.

Er moet ook worden opgemerkt dat dit niet het eerste boek is dat bedoeld is om dit fascinerende onderwerp te verkennen. Ik ken verschillende eerder gepubliceerde werken, waaronder:

-  Jessup, Morris K.; UFO en de Bijbel, 1956

-  Paul Misraki; Vliegende schotels door de eeuwen heen, 1965

-  Erich von Daniken; Strijdwagens van de goden?, 1968

-  Barry Downing; De Bijbel en vliegende schotels, 1968

-  Robert Dione; God rijdt een vliegende schotel, 1969

-  Josef F. Blumrich; de ruimteschepen van Ezechiël, 1974

-  Ds. Michael J. S. Carter; Buitenaardse Geschriften: Buitenaardse wezens in de Heilige Bijbel, 2013

-  Xaviant Haze; Oude buitenaardse wezens in de Bijbel, 2017

Tijdens het vooronderzoek voor dit boek werd ik me bewust van deze bestaande delen, maar ik wilde ze tijdens het schrijven van dit boek niet lezen om mogelijke kruisbesmetting te voorkomen. Mijn doel was om dit boek uitsluitend voor te bereiden op basis van mijn eigen lezing van de Schrift, zonder enige ongepaste invloed van externe perspectieven, hoe relevant of intrigerend ze ook mogen zijn. Ik kijk ernaar uit om deze andere mooie boeken na publicatie van deze bundel te lezen en ik zou u willen aanmoedigen om hetzelfde te doen. Het is altijd nuttig om open te staan voor andere perspectieven.

De 1e soort: visitaties

Close Encounters of the First Kind worden gedefinieerd als visuele waarnemingen van een ongeïdentificeerd vliegend object, op een relatief korte afstand, in plaats van gewoon een ver licht aan de hemel. Dat gezegd hebbende, verreweg het grootste percentage UFO-waarnemingen in de moderne tijd is meestal van het niet zo dichtbije soort. Vliegtuigen, satellieten en zelfs kometen worden regelmatig verkeerd geïdentificeerd en gerapporteerd als UFO's. Deze verre ontmoetingen zijn berucht en verderfelijk moeilijk te rechtvaardigen, vooral in hedendaagse vermeende UFO-ontmoetingen, vanwege het feit dat veel gewone objecten zo gemakkelijk kunnen worden aangezien voor zogenaamde UFO's. In bijbelse tijden waren er echter natuurlijk geen vliegtuigen, satellieten, weerballonnen en dergelijke, hoewel er zeker kometen en meteoren waren die soms als lichten aan de hemel konden verschijnen, evenals nog verder weg gelegen objecten in de ruimte, zoals planeten of hemelse gebeurtenissen zoals supernova's. Eén opmerkelijk geval zal meteen worden onderzocht, om het uit de weg te ruimen. Daarna zullen alle resterende zaken vallen onder de categorie close encounters, van dichtbij en persoonlijk, en met een hoge mate van ondoorgrondelijke betrouwbaarheid van getuigen

De drie wijzen

In het evangelie van Matteüs lezen we over de drie wijzen: ... in de tijd van koning Herodes kwamen wijzen uit het oosten naar Jeruzalem en vroegen: Waar is degene die als koning van de Joden is geboren? We zagen zijn ster toen die opkwam en zijn gekomen om hem te aanbidden.[1]

Deze mannen legden een grote afstand af, een ster volgend zoals traditioneel wordt samengevat. Dit is veel discussie onder geleerden. Hadden deze mannen, die zelf geleerden uit de oudheid waren, gewoon een voorteken in de lucht gezien dat hen aangaf? Of was het iets meer dan dat? Volgden ze letterlijk een bewegend object over een grote afstand voor een langere periode? Vers 9 beantwoordt onze vraag.

... Ze gingen op weg en de ster die ze hadden gezien toen hij opkwam, ging hen voor totdat hij stopte boven de plaats waar het kind was.[2]

De passage vermeldt duidelijk dat het object hen nog steeds leidde en dat ze het te voet (of misschien kameel en ezel) konden volgen, zelfs na een lange reis. In feite zegt de Bijbel dat dit object boven een exacte locatie stopte, zodat de wijzen in staat waren om het exacte huis aan te wijzen dat het hen aangaf.

Toen ze bij het huis kwamen, zagen ze het kind met zijn moeder Maria, en ze bogen zich neer en aanbaden hem.[3]

Een ster aan de hemel is niet te herleiden tot een specifiek huis. Een komeet stopt niet in zijn bovengrondse reis. Een supernova beweegt niet langs de hemel. We hebben te maken met een gloeiend of glanzend object, vergelijkbaar met een ster in uiterlijk, dat het vermogen heeft om te stoppen en te beginnen, zich bewust lijkt te zijn van de aanwezigheid van zijn volgelingen, zodanig dat het hen in staat stelt om te stoppen om met de koning te praten, en vermoedelijk om elke nacht op hun reis te slapen, en dan in staat is om een exact huis aan te wijzen tussen velen in het dorp. Zweefde het object laag boven het huis? Stuurde het object een lichtstraal naar beneden om op het juiste huis te schijnen? De passage zegt het niet, maar er was duidelijk een methode van aanwijzing die niet kon worden bereikt door een verre ster.

De getuigenverklaring is in het boek Matteüs opgetekend als een deskundigenverklaring. De auteur beschrijft de getuigen expliciet als wijze geleerden en doorgewinterde reizigers van veraf. Dit waren geen herders, hoewel hun verhaal werd bevestigd door een groep herders in de buurt die ook getuige waren van de vliegende lichten. Dit waren de J. Allen Hynek's van hun tijd, de wetenschappers van wereldklasse. Hoewel dit object heel goed buiten de gebruikelijke limiet van 500 voet kan liggen, maken de verlengde tijdschaal die observatie mogelijk maakt en de technische expertise van deze getuige-deskundigen dit een sterke zaak.

Veertig jaar in de woestijn

De ster van de wijzen is niet het enige voorbeeld van een stralend object aan de hemel dat mensen leidt. Een groot deel van het Oude Testament speelt zich af tijdens de omzwervingen van het Hebreeuwse volk en hun leider Mozes, die veertig jaar lang door precies zo'n voorwerp werden geleid.

Overdag ging de Heer hen voor in een wolkkolom om hen op hun weg te leiden en 's nachts in een vuurkolom om hen licht te geven, zodat ze dag of nacht konden reizen. Noch de wolkkolom overdag, noch de vuurkolom 's nachts verliet zijn plaats voor de mensen.[4]

Dit fenomeen wordt talloze malen beschreven in het boek Exodus en genoemd in de boeken Leviticus en Numeri. De pilaar blijft veertig jaar lang in het volle zicht van de hele natie, totdat ze uiteindelijk hun bestemming bereiken; het beloofde land Kanaän. De wolk gaat hier overheen; De menigte volgt. De pilaar beweegt deze kant op; De natie loopt achter. Dit is misschien de enige manier om te begrijpen waarom een grote groep mensen veertig jaar lang heen en weer zou blijven zwerven in plaats van gewoon in een relatief rechte lijn door de woestijn te gaan en verder te gaan met hun reis.

Hoewel Exodus ons een meer gedetailleerde beschrijving geeft dan Matteüs, is het algemene gedrag van het object griezelig vergelijkbaar. De mensen zijn in staat om het object over grote afstanden te volgen gedurende een langere periode.

In beide gevallen stopt het object op een specifieke bestemming en verdwijnt het voortaan uit het verhaal. Plotseling, wanneer de Israëlieten hun bestemming bereiken en de veertig jaar zijn voltooid, lijkt het object te verdwijnen. We horen er niets meer van, althans niet met dezelfde omschrijving. We horen niet meer van een vuurkolom of een wolkkolom. Is dit het einde van het verhaal? Misschien niet.

De 2e soort: fysiek bewijs

Close Encounters of the Second Kind zijn UFO-gebeurtenissen waarbij een fysiek of fysiologisch effect zoals verlamming of hitte en ongemak door de getuige wordt beweerd, of waarbij een fysiek spoor wordt geproduceerd, zoals indrukken in de grond, verschroeide vegetatie enz.

Verschroeide aarde

De Bijbel bevat meer dan een paar verhalen over God die verschillende mensen op soms zeer fantasierijke manieren slaat. Je zou kunnen zeggen dat Jahweh er een beetje een reputatie voor heeft. In veel van deze gevallen zijn de teksten enigszins open voor interpretatie als mogelijke UFO-waarnemingen. Een voorbeeld hiervan is te vinden in het elfde hoofdstuk van het boek Numeri.

Nu klaagden de mensen over hun ontberingen in het horen van de Heer, en toen hij ze hoorde, werd zijn woede gewekt. Toen brandde het vuur van de Heer onder hen en verteerde een deel van de buitenwijken van het kamp. Toen het volk tot Mozes riep, bad hij tot de Heer en het vuur doofde. Dus die plaats werd Taberah genoemd, omdat er vuur van de Heer onder hen had gebrand.[5]

Toegegeven, er is geen directe vermelding van een UFO in deze passage. Of is die er wel? Eigenlijk maakt dit deel uit van hetzelfde verhaal van de vuurkolom en de wolkkolom. Een feit dat vaak over het hoofd wordt gezien door bijbellezers is dat de hoofdstukonderbrekingen geen deel uitmaken van de oorspronkelijke tekst. Hoofdstuk 11 van het boek Numeri is gewoon een voortzetting van de tekst in hoofdstuk 10. In werkelijkheid vindt het verbranden van het kamp plaats onmiddellijk na een andere vermelding van de vuurkolom en wolk.

De wolk van de Heer hing overdag boven hen toen zij uit het kamp vertrokken.[6]

Het lijkt erop dat de brand is veroorzaakt door een dichte borstel met de vuurkolom. Het interessante hier is dat alleen de buitenwijken van het kamp werden geraakt door het vuur. Dit was misschien geen doelbewuste straf van een almachtig goddelijk wezen. Het was meer een blik, een ongeplande reactie, bijna een flauwe reactie. Als God de mensen probeerde te slaan, deed hij echt belabberd werk. Dit was meer een bangmakerij die iets te dichtbij kwam en per ongeluk wat gezang veroorzaakte. Dit enorme vlammende object dook uit de lucht en kwam iets te dichtbij. Er was een goede reden waarom de mensen meestal ver weg van de vuurkolom bleven.

Twee kampen

In Genesis hoofdstuk tweeëndertig lezen we over twee afzonderlijke ontmoetingen die Jakob, de zoon van Isaak, en kleinzoon van Abraham, hebben meegemaakt. Het hoofdstuk begint:

Jakob ging ook op weg en de engelen van God ontmoetten hem. Toen Jakob hen zag, zei hij: Dit is het kamp van God! Dus noemde hij die plaats Mahanaim.[7]

Hier is Jakobs eerste ontmoeting. Er worden heel weinig details gegeven, maar Jacob was getuige van iets waardoor hij de plaats 'Twee Kampen' noemde.

Wie heeft hij precies ontmoet? De Hebreeuwse woorden die hier worden gebruikt zijn  מַלְאֲכֵ֥י אֱלֹהִֽים׃ (uitgesproken als 'malake elohim') wat vertaald wordt als 'engelen van God', en מַחֲנֵ֥ה אֱלֹהִֽים׃ (uitgesproken als  'mahaneh elohim') wat meestal vertaald wordt als het 'kamp van God'.

Het woord 'malakeh' betekent 'boodschappers'. Het gebruik van het Engelse woord 'angels' is in deze context eigenlijk nogal misleidend. Dit woord 'malakeh' wordt in de Bijbel vele malen gebruikt om boodschappers aan te duiden, ongeacht hun fysieke kenmerken of hun oorsprong. Boodschappers worden vaak verzonden met brieven of geschenken van iemand, net zoals koeriers vandaag de dag nog steeds worden gebruikt. Er is niets aan het woord 'malakeh' dat duidt op een engel of een ander soort bovennatuurlijk wezen.

Het woord 'mananeh' wordt ook vaak gebruikt in het Oude Testament en betekent over het algemeen kamp. Interessant is echter dat het ook kan worden gebruikt om 'leger' te betekenen. Dit is niet verwonderlijk, aangezien een leger over het algemeen een kamp gebruikt voor zijn rustplaatsen. In combinatie met het feit dat 'elohim' een meervoudsnaamwoord is, in plaats van een eigennaam, begint de betekenis echter enigszins te verschuiven. 'De kampen van de elohim', of 'de legers van de elohim' brengen beide duidelijk het idee over van een